دریاچه صورتی بهشت گردشگران، جهنمی برای کار روزانه
دریاچه صورتی در سنگال.
دریاچه ربتا، Retba یا همانطور که اغلب از آن یاد می شود - فقط دریاچه صورتی - در سنگال و تنها 20 کیلومتری شبه جزیره کیپ ورد واقع شده است. این تنها دریاچه در نوع خود در تمام آفریقا است - در هیچ جای این قاره نمی توان دریاچه صورتی واقعی را مشاهده کرد. در عین حال یک تفرجگاه بهشتی برای گردشگران و یک مکان جهنمی برای کار روزانه است.
مردم محلی در قایق های چوبی در دریاچه نمک جمع می کنند
این دریاچه صورتی کمتر از یک ساعت با داکار فاصله دارد و قبل از آن حتی مقصد نهایی مسابقه پاریس-داکار بود. اکنون به عنوان یک جاذبه برای گردشگران و همچنین به عنوان یک منبع عالی نمک(میزان نمک موجود در آب به 40٪ می رسد) می باشد. در عین حال ، هیچ صنعتی در نزدیکی دریاچه صورتی وجود ندارد که بتواند متهم به تغییر رنگ آب باشد.
آبهای صورتی دریاچه Retba.
در حقیقت ، همه چیز بسیار ساده تر است. به دلیل وجود نمک زیاد در آب ، شرایط ایده آل برای جلبک Dunaliella Salina در اینجا شکل گرفته است. این جلبک رنگدانه قرمز تولید می کند که به جذب نور خورشید کمک می کند. به همین دلیل است که رنگ آب تغییر می کند - در فصول خشک (از ژانویه تا مارس) رنگ صورتی دریاچه اشباع تر می شود. اگرچه گاهی اوقات دریاچه حتی در طی یک روز به طرز چشمگیری تغییر می کند: از صورتی کمرنگ تا رنگ اشباع شده ، از صورتی روشن تا تقریباً قهوه ای شکلاتی.
"دونالیلا سالینا نوعی جلبک سبز هالوفیلی است که بخصوص در مزارع نمکی دریا یافت می شود. دونالیلا سالینا به دلیل داشتن فعالیت آنتی اکسیدانی و به دلیل توانایی ایجاد مقادیر زیادی کاروتنوئیدها ، در مواد آرایشی و مکمل های غذایی مورد استفاده قرار می گیرد."
استخراج نمک منبع اصلی درآمد ساکنان محلی است.
برای گردشگران مطمئناً در کنار دریاچه ، در کنار آن ، استراحتگاه هایی مجهز که بهشت واقعی به نظر می رسند، وجود دارد. و این با وجود این واقعیت است که شما نمی توانید بیش از 10 دقیقه در دریاچه بمانید - آب دریاچه باعث سوختگی های شدید روی پوست می شود. و در عین حال ، می توان دریافت که چنین محدودیت هایی به هیچ وجه باعث ناراحتی مردم محلی نمی شود که ساعاتی را در آب استخراج نمک می گذرانند.
استخراج نمک از دریاچه Retba در سنگال.
اعتقاد بر این است که هر روز حدود هزار نفر در دریاچه کار می کنند. در طول سال ، آنها حدود 24000 تن نمک جمع آوری می کنند ، که بیشتر آنها به کشورهای غربی آفریقای غربی ، به ویژه جمهوری ساحل عاج صادر می شود. این شیلات به همراه گردشگری منبع درآمد مردم محلی است.
بنابراین چگونه ممکن است که افراد محلی بتوانند در آب بسیار نمکی قرار بگیرند و دچار سوختگی نشوند؟ راز کامل این است که آنها قبل از رفتن به داخل رودخانه پوست بدن را با کره و چربی زیاد چرب می کنند -و به این علت در برابر اثرات مضر نمک محافظت می شوند. البته همین چربی به گردشگران نیز عرضه می شود - آنها نیز می توانند در دریاچه نمکی شنا کنند و یک دوجین عکس عالی بگیرند. اما برای کارگران محلی، بدون استفاده از این روغن ، کار کردن کاملاً غیر ممکن است - به جز اینکه آنها را از سوزاندن نمک نجات می دهد ، آنها را از آفتاب سوختگی نیز محافظت می کند. در سنگال ، اغلب دما بالای 36+ است و کار در چنین شرایطی چندان خوشایند نیست.
کیتا ، یکی از معدنچیان نمک دریاچه صورتی Retba.
طی یک هفته ، یک کارگر در دریاچه بطور متوسط حدود یک تن نمک جمع می کند. جمعیت محلی برای شرکت کار نمی کنند ، اما به طور مستقل ، برای فروش محصولات خود به داکار عزیمت می کند. در آنجا آنها نمک را با قیمت 35 دلار به ازای هر تن می فروشند. کیتا ، یکی از این کارگران می گوید: "اینجا بسیار خوب و آرام است." "اما کار بسیار سخت است." بدون آموزش و مدارک تحصیلی ، دریافت شغل در اینجا تقریبا غیرممکن است. بنابراین ، او هر روز به کار خود در دریاچه نمکی ادامه می دهد. "اگر من این فرصت را داشتم ، می رفتم. من اینجا برای زنده ماندن تلاش می کنم. "
بهشت گردشگری در سواحل دریاچه صورتی ربتا در سنگال
دریاچه صورتی در سنگال.
دریاچه Retba.
