عکس از تغییر شاهکارهای معماری در طول 100 سال

در

کلیسای جامع گوتیک  

کسپر مولنار هلندی در حالی که هنوز دانشجو بود ، یک آلبوم عکس خیره کننده با آثار عکاس مشهور آلمانی ، کورت هیلشر ، که شاهکارهای معماری کشورهای اروپایی را عکاسی کرده بود ، دید. مرد جوان چنان تحت تأثیر قرار گرفت که تصمیم گرفت جالبترین عکس ها را از انتخاب استاد در مکان های مختلف بیابد و از همان زاویه عکس بگیرد ، فقط پس از گذشت تقریباً صد سال. این پروژه چندین سال طول کشید ، اما مجموعه تصاویر در حال حاضر بسیار چشمگیر است.

 

1. ایده ای که زنده شد

کسپر مولنار

کسپر مولنار برای نشان دادن چگونگی تغییر جهان ، عکس های 100 ساله عکاس مشهور آلمانی را بازسازی کرد.  |  عکس

 

در سال 2002 ، کاسپر مولنار هلندی در یک کتابفروشی دست دوم در آمستردام آلبوم عکس بی نظیری را دید که توسط عکاس آلمانی Kurt Hielscher منتشر شده بود و تقریباً به تمام کشورهای اروپایی سفر کرده و مجموعه عکسهای خود را جمع آوری کرده بود. آلبوم عکس پیدا شده به جاهای دیدنی یوگسلاوی اختصاص یافته و به سال 1920 برمی گردد. این تنها نسخه نبود. نویسنده مجموعه های مختلفی از عکس های گرفته شده در کشورهای مختلف اروپا را جمع آوری کرد و هر کتاب با یکی از آنها مطابقت داشت.

 

کسپر مولنار

کسپر مولنار برای مدت طولانی و با پشتکار به دنبال زاویه مناسب است تا عکس 100 سال پیش را تکرار کند.  |  عکس


این مرد جوان که دانشجوی یکی از دانشگاههای آمستردام بود ، چنان مجذوب این تصاویر شد که تصمیم گرفت پروژه خود را بسازد. اکنون کسپر در تلاش است تا عکسهای هایلسر را تکرار کند ، فقط مکان های موجود در عکسها مربوط به اوایل قرن 21 است. با گذشت زمان ، عکاس هلندی مشتاق چندین کتاب دیگر  استاد آلمانی را به دست آورد و اکنون به دنبال مناظر مشابه برای گرفتن عکس های مشابه است.

 

عکاس

Kurt Hielscher یک عکاس و مربی آلمانی بود که مجموعه ای از آلبوم های عکس خارق العاده را ایجاد کرده است و از طریق آنها فرهنگ اروپا را کشف می کرد.


واقعیت جالب از Kurt Hielscher 1881-1948 یک عکاس و معلم آلمانی بود. پسر یک جنگلبان عادی توانست تحصیلات معلمی را فرا گیرد که فرصت های خوبی را برای او فراهم آورد و به لطف سرگرمی اش به شهرت رسید. علاقه او به عکاسی و توانایی گرفتن زاویه مناسب باعث محبوبیت آن در بسیاری از کشورهای اروپایی شد. پس از انتشار اولین مجموعه عکس ،  او مجبور شد برای جمع آوری ایده های عکاسی در مورد یک کشور خاص  زیاد سفر کند.

 

از سال 1910 تا دهه 1930 ، کورت کتابهای جالب توجهی از عکاسی از مناظر و معماری را منتشر کرد که بسیار مورد توجه بودند. متأسفانه ، در طول جنگ جهانی دوم ، نگاتیوهای او به دلیل بمباران لایپزیگ از بین رفت و او پس از ویرانی کامل دیگر نمی خواست عکاسی کند. این دلیلی شد که به تدریج کورت هیلشر فراموش شد. سخنان وی که در پیشگفتار یکی از آلبوم های عکس آمده: «من سعی می کنم چهره هر کشور و مردم آن را در کتابهایم نشان دهم. اگر خودم خاموش شوم ، به عنوان شاهد جهان نابود شده ، عکس های من هنوز صحبت خواهند کرد . "

 

2. کاخ آلکازار در اندلس - 1914 و 2019 (اسپانیا)

کاخ آلکازار

تغییر خاصی نکرده ، اگرچه یکی از گلدان های ناپدید شده است


از آنجا که کورت هیلشر در بسیاری از ایالت ها مشهور بود ، توسط بالاترین رده ها و رهبران کشورها مورد استقبال قرار گرفت. مجموعه کاخ آلکازار واقع در اسپانیا نیز از این قاعده مستثنی نبود. اکنون می توان به راحتی به کاخ آلکازار (Patio de las Muñecas)  که در آن زندگی خصوصی خانواده سلطنتی پنهان از چشم مردم عادی رخ داده است ، وارد شد. او واقعاً مورد احترام قرار گرفت. نه تنها بازدید از مناطق پنهان ، بلکه همچنین داستان های مرتبط با آنها جالب به نظر می رسید. به عنوان مثال ، حیاط موجود در تصویر فقط به این ترتیب نامگذاری شده است زیرا در یکی از طاق ها ، هنرمندان دو عروسک کوچک را در پس زمینه تزئینات با شکوه به تصویر کشیده اند.

 

3. لا توره دل اورو در سویل - 1914 و 2019 (اسپانیا)

لا توره دل اورو

 "برج طلایی"از جاذبه های گردشگری سویل در اسپانیا در تصاویر عکاس آلمانی و عکاس هلندی (اسپانیا). 

 

La Torre del Oro (برج طلایی) Talbarrana در ساحل سمت چپ رودخانه گوادالکوویر در سویل واقع شده است. برج مورس ، 37 متر ارتفاع ، در سال 1220 به عنوان یک فانوس دریایی ساخته شد ، که با گذشت زمان به یک پاسگاه تبدیل شد که نقش اصلی در محافظت از بندر را دارد. اگرچه آنچه اکنون می توانیم مشاهده کنیم تنها یک ساختار مرمت شده است ، زیرا این برج در جریان شدیدترین زمین لرزه ای که در قرن هجدهم اتفاق افتاد ، تخریب شد.

مرمت کامل بنای معماری که به نماد شهر تبدیل شد ، 2 قرن طول کشید. در حال حاضر ، موزه دریایی در برج باز است ، که نه تنها به دلیل مطالعه تاریخ ، بلکه برای رسیدن به تراس باز نیز از آن بازدید می شود. در آنجا می توانید از یک چشم انداز خارق العاده لذت ببرید و تصاویر زیادی برای بایگانی خانه خود بگیرید.

 

4. پونته دی سوسپیری در ونیز - 1925 و 2018 (ایتالیا)

پونته دی سوسپیری
"پل افسوس" در ونیز ،از جاذبه های گردشگری گرفته شده توسط دوربین های کورت هیلشر و کاسپر مولنار در سال های 1925 و 2018.  به ترتیب (ایتالیا).

 

Ponte Dei Sospiri (پل آه) در ونیز بین سالهای 1600-1630 برای اتصال کاخ دوکاله و زندان ساخته شده است. این حلقه اتصال وهم آور "پل آه" نامیده می شد فقط به این دلیل که زندانیان با عبور از آن متوجه شدند که دیگر نور خورشید را نمی بینند. به گفته مورخان ، حتی کازانوا و گالیله  که در این زندان نگهداری می شدند ، از پونته دی سوسپیری عبور کردند.

قابل توجه: تصویر جدید کسپر مولنار در سال 2018 هنگام حضور در فینال کارناوال به صورت خودجوش گرفته شده است. در این زمان ، او هنوز کتاب کورت هیلشر را درباره ایتالیا به دست نیاورده بود ، اگرچه زاویه آن یکسان بود.

 

5. دروازه شهر در تروگیر - 1926 و 2019 (کرواسی)

دروازه شهر در تروگیر
City Gat در تروگیر از جاذبه های گردشگری  از نگاه عکاس آلمانی Kurt Hielscher و عکاس هلندی Kasper Molenaar 1926 و 2019


دروازه سنگی که از طریق آن می توانید به قسمت قدیمی شهر تروگیر بروید با شکوه تقریباً از یک قرن پیش باقی مانده است. تنها چیزی که جبران ناپذیر و از دست رفته است شیر ونیزی بالای طاق است. اما نه تنها این جانور سنگی ناپدید شد ، همانطور که مشخص شده ، در شب اول دسامبر سال 1932 ، هشت مجسمه شیر توسط گروهی از ملی گرایان جوان یوگسلاوی به طرز وحشیانه ای نابود شدند. یک شبه ، همه چیزهایی که نمادی از سلطه ایتالیا محسوب می شدند ، و نه یک عنصر معمولی معماری ، از ساختمانهای عمومی قدیمی ناپدید شدند.

روزنامه های آن زمان این حادثه را به شرح زیر نوشتند:"عاملان این جنایت ، به شیرهای ونیزی نه به عنوان بناهای باستانی ، بلکه به عنوان نمادهای سیاسی واقعی" ایتالیایی "در آدریاتیک شرقی نگاه می کردند. 

 

6. کلیسای عروج مریم مقدس در دریاچه بلد - 1926 و 2018 (اسلوونی)

دریاچه بلد

تصاویری از کلیسای معراج مقدس مریم مقدس کورت هیلسر و کسپر مولنار که از یک تپه سنگی 130 متری در ساحل دریاچه بلد ساخته شده است.

Cerkev Marijinega Vnebovzetja (کلیسای عروج مریم مقدس) در یک جزیره سنگی در وسط دریاچه بلد واقع شده است. برج ناقوس 54 متری آن از دور توجه نه تنها زائران که گردشگران را به خود جلب می کند. یک نمونه شگفت انگیز از معماری قرون وسطایی ، که اکنون می توانیم مشاهده کنیم ، فقط در قرن هفدهم بازسازی شد ، زیرا کلیسای قبلی چوبی در سال 1509 سوخت.

 

واقعیت جالب: در جزیره صخره ای که اکنون Cerkev Marijinega Vnebovzetja در آن واقع شده است ، باستان شناسان محلات اسکان قبل از تاریخ  اسلاوی را کشف کرده اند که قدمت آنها به قرن 11 و 8 برمی گردد. قبل از میلاد مسیح. و قرن IX-X. AD به ترتیب در حین حفاری علاوه بر ابزار ، وسایل منزل و اسلحه ، 124 قبر و چندین شی مذهبی در اینجا پیدا شد ، بنابراین محققان به این نتیجه رسیدند که این مکان برای هزاران سال مقدس قلمداد می شده است.

 

7. معبد زحل در رم - 1925 و 2016 (ایتالیا)

معبد زحل در رم

شکل ظاهری معبد زحل در رم در عکسهای کورت هیلسر و کاسپر مولنار اصلاً تغییری نکرده است (1925 و 2016 ، ایتالیا).  


علی رغم این واقعیت که بعید است کسی بتواند تفاوت های خاص یا تغییر شکل قابل توجهی در شکل ظاهری باستانی ترین ساختار معبد زحل ، واقع در رم ، پیدا کند ، اما هنوز هم تصاویر از نظر مقیاس و رمز و راز چشمگیر هستند. و این تعجب آور نیست ، زیرا این معبد در سال 497 قبل از میلاد ساخته شده است.  و نه تنها به عنوان یک مکان پرستش برای خدایان بلکه مکانی بود که ذخایر طلا و نقره رومیان در آن نگهداری می شد.

 

8. کلیسای فاطیما یا بانوی تسبیح در پرست - 1926 و 2018 (مونته نگرو)

کلیسای فاطیما یا بانوی تسبیح

شهر باستانی پرست توسط تمدن "تسخیر" شد (1926 و 2018 ، مونته نگرو).


در نیمه راه خلیج نفس گیر کوتور ، گردشگران خود را در شهر باستانی پراست می یابند ، جایی که اگرچه زمان به شکل خانه های سنگی و خیابان های باریک در آن ساکن بوده است ، اما میل به راحتی و آسایش حاکم است. کافه های کوچک با سایبان ، مسافران را از آفتاب سوزان نجات می دهد ، اکنون برخی از مناظر تاریخی را مسدود می کند ، اما گردشگران آزرده نمی شوند ، زیرا اتاق های مطبوع و خنک بسیار بهتر از  آفتاب سوزان هستند. علاوه بر این ، به کلیسای Crkva Gospa od Ružarije ، ساخته شده در قرن هفدهم. فقط صد متر مانده است. و این بهانه خوبی برای پیاده روی برای لمس شاهکارهای واقعی معماری است.

 

9. پل افسوس Puente Nuevo در Ronda - 1914-1916 و 2019 (اسپانیا)

 پل افسوس Puente Nuevo

اختلاف در عکسهای کورت هیلسر و کاسپر مولنار نتیجه یک واقعه چشمگیر بود که در Ronda 1916-1914 و 2019 ، اسپانیا رخ داد.


پل Puente Nuevo ، که در این عکس نشان داده شده است ، نه با افسانه ها ، بلکه با مجموعه ای از حوادث خونین که جان بسیاری را گرفت در آیخته است.

پوئنته نوئوو یکی از سه گذرگاهی است که از تنگه عمیق تاجو دو روندا عبور می کند و رودخانه آشفته گوادالوین از آن عبور می کند. با شروع قرن 18 ، از اولین ساخت و ساز ، که جان 50 کارگر را گرفت ، فاجعه های پیش بینی نشده اغلب در این مکان ها رخ می دهد. و عکسهای کورت هیلشر ، که در دوره 1914-1916 گرفته شده بود ، صدمه ای چشمگیر به این بود. روی آنها می توانید خانه ها و آسیابی را ببینید که چندین خانواده در آن زندگی  و کار می کردند ، اما در هنگام رانش زمین که در ژوئیه سال 1917 رخ داد ، آنها در چشم بهم زدنی از روی زمین محو شدند. در آن لحظه 15 نفر جان خود را از دست دادند.

 

10. چند عکس شگفت انگیز دیگر که توسط کسپر مولنار ، هلندی مشتاق عکس گرفته شده است

 Ratzeburger See

تغییرات در مناطق طبیعی Ratzeburger See در Schleswig-Holstein چشمگیرتر است (1924 و 2020 ، آلمان).

 

Ponte di Rialto
تصویر پل Ponte di Rialto روی کانال Grant در ونیز قبل از خرید کتاب و توسط پسر بزرگ کاسپر (1925 و 2018 ، ایتالیا) گرفته شده است.

 

 کلیسای جامع گوتیک در اوپسالا
کلیسای جامع گوتیک در اوپسالا 1931از نگاه عکاس آلمانی Kurt Hielscher و هلندی Kasper Molenaar و 2020 ، سوئد). 

 

کلیسای جامع گوتیک
کلیسای جامع گوتیک ، ساخته شده در قرون وسطی (1924 و 2020 ، آلمان).

 

شهر برانشوایگ
 بازار  قدیمی در میدان مرکزی شهر برانشوایگ (1624 و 2020 ، آلمان)


مقایسه و تجزیه و تحلیل عکس ها معمولا بسیار جالب است ، اگرچه مواردی وجود دارد که پس از تنها 50 سال شناخت منطقه واقعاً غیرممکن است. همانطور که در امارت کوچک دبی اتفاق افتاد ، که از یک دهکده ماهیگیری به یک کلانشهر فوق مدرن با مزایای متعالی و آسمان خراش تبدیل شده است.

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

هنر معماری در کاروانسرای سعدالسلطنه

در
کاروانسرای سعدالسلطنه
کاروانسرای سعدالسطنه که به سرای سعدالسلطنه، سرای سعدیه، سرای سعادت و بازارچه سعدالسلطنه نیز معروف است، در مرکز شهر قزوین در خیابان امام خمینی (رشت سابق و پهلوی سابق تر) قرار دارد. ورودی اصلی کاروانسرای سعدالسلطنه از خیابان امام خمینی است که ۴ طاق نما در طرفین داشته و سقف آن نورگیر ندارد و به صورت عرقچین ساخته شده است و خیابان را به حیاط اصلی سرای سعدالسلطنه متصل می سازد.

کاروانسرای سعدالسلطنه

این کاروانسرا دارای محوطه تاریخی بسیار زیبا  است که در حال حاضر بزرگ ترین مجموعه کاروانسرایی شهری قزوین محسوب می شود که در عهد قاجار و در زمان ناصر الدین شاه توسط سعدالسلطنه، فرماندار وقت قزوین بنا شده است.

 

کاروانسرای سعدالسلطنه

کاروانسرای سعدالسلطنه بزرگترین کاروانسرای سر پوشیده جهان و بزرگترین کاروانسرای درون شهری ایران و یکی از معدود کاروانسرا های ایران است که دارای چندین حمام، سرا، تیمچه، شترخان، راسته، چهارسوق، مسجد، چایخانه و … می باشد. نقش کاروانسرای سعدالسطنه در گذشته به عنوان یک سرای بازرگانی بوده است. کاروانسرای سعدالسطنه به یکی از قطب های گردشگری در شهر قزوین تبدیل شده است. 

 

کاروانسرای سعدالسلطنه


برخی می گویند چون مجموعه کاروانسرای سعدالسطنه در محل میدان چوگان دوران صفویه (کاخ باغ سعادت، میدان سعادت) بنا شده بود به آن سرای سعادت می گفتند. محمد باقرخان سعدالسلطنه اصفهانی حاکم وقت شهر قزوین در اواخر دوران سلطنت ناصرالدین شاه قاجار (سال ۱۳۱۰ هجری قمری) با توجه به مراودات اقتصادی فراوان ایران با روسیه و ترکیه، دستور داد کاروانسرایی در زمینی به مساحت 2.7 هکتار با حدود ۴۰۰ حجره در شهر قزوین بنا کنند و لقب خویش را بر روی آن نهاد و کاروانسرای سعدالسلطنه بعد از حدود دو سال با همت دو معمار اصفهانی و دو معمار قزوینی یعنی در سال ۱۳۱۲ هجری قمری به بهره برداری رسید. 

 

کاروانسرای سعدالسلطنه

این کاروانسرا از سراهای تودرتو و پیوسته به هم تشکیل گردیده است. حجره هایی که در حیاط ها واقع شده اند با ایوانچه های کاربندی شده نشانگر کمال زیبایی طرح می باشند که محورهای شرقی، غربی و شمالی، جنوبی بازار از آنها می گذرند. محورهای عمود بر هم در چهار سوق کاروانسرای سعدالسطنه به هم می پیوندد و معماری مکتب قزوین در فضاهای تجاری را به شیوه ای بسیار زیبا و ماندگار به نمایش می گذارند. بر فراز این چهار سوق گنبدی بزرگ و در چهار طرف آن چهار نیم گنبد قرار دارد که همگی دارای کاربندی و در اوج زیبایی از نظر معماری هستند.

 

کاروانسرای سعدالسلطنه

عملیات مرمت کاروانسرای سعدالسطنه نیز در قالب تفاهم نامه از طریق صندوق احیا و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی سازمان میراث فرهنگی به سازمان بهسازی و نوسازی شهرداری قزوین واگذار شد و عملیات اجرایی مرمت ادامه دارد و این بنا روند مطلوبی را در حوزه مرمت و بازسازی طی می کند.

کاروانسرای سعدالسلطنه

عملیات مرمت با استفاده از منابع مالی سازمان بهسازی و نوسازی و زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در دست انجام است و در حال حاضر بسیاری از قسمت ها بنا مرمت شده اند قرار است قسمت های مرمت شده به زودی توسط متولی آن به کاربری هایی مانند رستوران، تولیدی و فروشگاه لباس و … اجاره داده شود.

 

کاروانسرای سعدالسلطنه

 این اثر تاریخی ابتدا در تاریخ 1316/9/17 با شماره ثبت ۱۰۲۱ در زیر مجموعه بازار قزوین ثبت شد، سپس در مورخ 1377/5/11 با شماره ۲۰۸۹ به صورت مجزا به نام کاروانسرای سعدالسلطنه ثبت و بعدها گرمابه سعدیه با شماره ۱۲۵۹۸ در تاریخ ۱۳۸۴/۵/۱۱ از کاروانسرا جدا گردید.

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

عکس قدیمی از چنار کهنسال امام‌ زاده صالح

در

عکس زیر متعلق به چنار کهنسال امام زاده صالح است که در جریان سیل سال ۱۳۶۶ تجریش آسیب فراوان دید و در دهه ۱۳۸۰ با وجودی که هنوز بخشی از آن سبز بود، قطع شد!این امامزاده از قطب های گردشگری در تهران به شمار می آید. 

عکاس : عبدالله قاجار

باستان شناس فرانسوی به نام ژان دو لافوا در دهه ۸۰ قرن نوزدهم میلادی در ایران زندگی می کرده است و  در مورد چنار امام زاده صالح گفته که به نظر او پیرترین چنار زنده در جهان است و در خاطرات خود از ایران نوشته است که : « در مسجد امام زاده صالح تجریش چنار عجیب و غریبی هست که مانند آن در جهان پیدا نمی شود.قطر این چنار را نمی‌توان دقیقاً حساب کرد، حدودا ۱۵ متر می شود.هر کدام از شاخه‌های این درخت چنار تنومند مثل یک درخت جداگانه در بالای بنای مسجد سر به فلک کشیده است. زائران در سایه این درخت جمع می شوند.نماز می خوانند و استراحت می کنند، مکتب‌دار شاگردان  خود را در زیر سایه این درخت چنار درس می دهد و ....
 
دوستعلی خان معیرالممالک در خاطرات خود از این چنار می گوید
در روزهای جشن ، مردم در گورستان امام زاده چنار(قبلا به این نام معروف بود) جمع می شدند و درخت را چراغانی و تزیین می نمودند و دراویش‌ دراین محل زیر درخت چنار معرکه می‌گرفتند.
 
اما در حال حاضر چیزی جز تنه‌ خشکیده از چنار امام زاده باقی نمانده است . علت بریدن این درخت کهنسال را مزاحمت شاخه‌های آن عنوان کرده اند!!

نظرات

در ادامه بخوانید...

10 اثر باستانی هندوستان که اسرار تاریخی این کشور را حفظ می کند

در
هندوستان برخلاف سایر کشورها، کشور مذاهب مختلف است. مذاهب ، زبان ها ، عقاید و سنت های مختلف زیادی در هندوستان وجود دارد. بنابراین جای تعجب ندارد که اماکن تاریخی در هندوستان نشان دهنده تنوع سبک ها و فرهنگ های معماری باستانی است.  چند نمونه از مکان های تاریخی شگفت انگیز در هندوستان برای اطلاع گردشگران آورده شده است.

 

Maharaja

محل های گردشگری در هند
Maharaja، معروف به کاخ بادها ، یکی از بهترین جاذبه های گردشگری جیپور است. این کاخ ماسه سنگی زیبا به شکل تاج لرد کریشنا توسط Maharaja Sawai Pratap Singh در سال 1799 ساخته شده است. Maharaja نیز نمونه ای عالی از معماری راجپوتانا است. شکل هرمی آن و 953 پنجره زیبا این مکان را به یک جذابیت بی نظیر از شهر تبدیل کرده است.
 
فضای داخلی کاخ به دلیل راهروهای طولانی آن و همچنین این واقعیت که پله ندارد - قابل توجه است که کفها با شیبهای مخصوص به هم وصل می شوند. 953 پنجره در Maharaja به طور تصادفی ساخته نشده است - آنها برای زنان حرمسرا سلطنتی که هرگز در ملاء عام ظاهر نمی شدند ، در نما قرار گرفته است! این پنجره ها به آنها امکان مشاهده زندگی مردم را می داد و فقط نمای عالی شهر را تحسین می کردند.
 

 

Cala Pani

محل های گردشگری در هند

زندان سلولی که به Cala Pani نیز معروف است نیز در شهر بندر بلر در جزایرهای اندامان و نیکوبار واقع شده است. این مجموعه به شهادت گنگ به شکنجه گاه فعالان هندی که برای استقلال می جنگیدند ، بدل شد. ساخت آن در سال 1906 به پایان رسید و امروزه Cala Pani یکی از آثار ملی کشور محسوب می شود.
 
به معنای واقعی کلمه هر گوشه زندان "می تواند" داستان های مقاومت ، قربانیان و رنج های مبارزان بزرگ آزادی هند ، مانند Birendra Kumar Ghosh ، Upendranat Banerji ، Hem Chandra Das ، Ulaskar Dutta ، Bibhuti Bhushan Sarkar را برای شما بازگو کند. 696 سلول انفرادی وجود دارد .
 

 

دروازه هندوستان

محل های گردشگری در هند
دروازه هند، مشهورترین نقطه دیدنی بمبئی. ساخت این طاق در معماری به سبک هندو-ساراچن در سال 1911 آغاز شد و در سال 1924 به پایان رسید. هدف اصلی از ایجاد این ساختار عظیم یادبود پادشاه جورج پنجم و ملکه مری بود که در سال 1911 از بمبئی بازدید کردند.
 
دروازه های هند از نظر واقعیتی که سمبل فوق العاده ای از هند بریتانیا و امپراتور انگلیس هستند از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بازدید کنندگان همچنین می توانند مجسمه ای از شیواجی ، پادشاه جنگجوی قرن هفدهم ، روبروی قوس دروازه هند را مشاهده کنند.
 

 

Charminar

محل های گردشگری در هند

Charminar یا "مسجد چهار مناره" مشخصه بارز شهر حیدرآباد است و به معنای چیزی مانند تاج محل برای آگرا است. این بنا در سال 1591 توسط سلطان محمد قلی قطب شاه به احترام پیروزی بر طاعون در این منطقه ساخته شده است. برای این بنای تاریخی از سبک معماری هند و اسلامی استفاده شده است و آنها آن را از سنگ گرانیت ، ملات و سنگ مرمر خرد شده بنا کردند.
 
در هر گوشه ساختمان چهار مناره 56 متری ظریف  که با یک بالکن دوتایی متصل شده است. یک راه پله  با 149 پله به طبقه فوقانی مسجد چهار مناره منتهی می شود که برای نماز در نظر گرفته شده است. همچنین یک تونل زیرزمینی شگفت انگیز ساخته شده است که Charminar را با Golconda متصل می کند.
 

 

غارهای آژانتا

آژانتا مشهورترین بنای بودایی در هند است که در اورنگ آباد (ایالت ماهاراشترا) واقع شده است. 30 غار در صخره های این مجموعه، غارهای معبد-صومعه بودایی در قرن دوم قبل از میلاد حک شده است. از میان 30 غار ، پنج سالن دارای استیپاها و بقیه محل های صومعه است. غارهای آژانتا نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد.
 
نقاشی های باستانی که وقایع مختلفی از زندگی بودا را نشان می دهد و مجسمه ها، از جذابیت اصلی این غارها است. و سنگ تراش محلی یکی از نادرترین ها در جهان به حساب می آید.
 

 

استوپا سانچی

محل های گردشگری در هند
استوپا سانچی (مادیا پرادش) قدیمی ترین بنای سنگی در هند و همچنین یکی از محبوب ترین بناهای بودایی در این کشور است. این بنا در قرن سوم قبل از میلاد به دستور امپراتور آشوکا ساخته شده است.
 
چهار دروازه اصلی در سانچی استوپ صحنه هایی از زندگی بودا را به تصویر می کشد. همچنین در آن می توانید حکاکی ها و تصاویر بسیاری از بودا ، پوشیده از لاک را، که از زمان امپراتوری مائوریف حفظ شده است ، پیدا کنید.
 
 

 

کاخ میسور

محل های گردشگری در هند
کاخ میسور را می توان در شهر میسور جنوبی هند (ایالت کارناتاکا) مشاهده کرد. در واقع ، این در زمانهای مختلف توسط امپراطورهای مختلف ساخته شده است. دلیل اصلی کاخ به سبک های مختلف معماری ، ساخت آن در زمان های مختلف است - از معماری هندو-ساراکن گرفته تا هندو ، مسلمان ، راجپوت و گوتیک. 
 
عمدتا برای ساخت و ساز از گرانیت خاکستری و سنگ مرمر صورتی استفاده شده است. سالن عمومی و تالار عروسی سلطنتی در داخل کاخ امروز به اصلی ترین جاذبه بازدید کنندگان تبدیل شده است. جالب اینجاست که سلاح ها و زرادخانه قرن چهاردهم مورد استفاده خانواده سلطنتی نیز در این کاخ ذخیره می شود.
 

 

قطب منار

محل های گردشگری در هند

قطب منار دومین مناره بلند کشور است. این میراث جهانی در دهلی ساخته شده است. پایه و اساس آن در سال 1192 گذاشته شد ، و ساخت و ساز بیش از 75 سال به طول انجامید (چندین حاکم جایگزین شدند). قطب منار همچنین با بسیاری از سازه های باستانی احاطه شده است.
 
این بنای تاریخی باستانی اسلامی با ارتفاع 72.6 متر از ماسه سنگ قرمز و مرمر ساخته شده است. قطب منار از 5 طبقه تشکیل شده است که هر کدام با بالکن های زیبایی تزئین شده است. همچنین قسمت زیرین مناره داخلی قابل توجه است که تزئین شده با حجاری های استادانه اسلامی است.
 

 

قلعه سرخ

محل های گردشگری در هند
لال کیلا یا "قلعه سرخ" ، واقع در دهلی ، یکی از نمادهای هند است که در فهرست میراث جهانی قرار دارد. در اصل بیش از 200 سال (تا سال 1856) خانه امپراتوران مغول بود. این ارگ در سال 1648 توسط امپراطور شاه جهان ساخته شد و به دلیل بلوک های عظیم ماسه سنگ قرمز که از آن ساخته شده ، نام قلعه سرخ را گرفت. قلعه سرخ منعکس کننده سبک های معماری مغول ها ، هندوها ، مسلمان ها ، پارس ها و تیموریان است.
 
قلعه سرخ که در زمینی به مساحت 254 هکتار قرار دارد ، دارای شکل هشت ضلعی است. برای تزئین آن از آثار هنری فارسی ، اروپایی و هندی و ... استفاده شده است. 
 
نخست وزیر در روز استقلال هند از سال 1947 ، پرچم ملی را در دروازه اصلی قلعه سرخ برافراشته و پس از آن سخنرانی می کند. این قلعه به بزرگترین بنای تاریخی دهلی بدل شد که هر ساله بازدید کننده از مناطق مختلف جهان را به خود جلب می کند.
 

 

تاج محل

محل های گردشگری در هند تاج محل

یکی از هفت عجایب جهان در آگرا (ایالت اوتار پرادش) واقع شده است. شهر آگرا دقیقاً به دلیل همین بنای تاریخی عشق ، به پر بازدید ترین مکان توسط توریست ها در هند تبدیل شده است. مقبره مرمر سفید که توسط امپراتور مغول شاه جهان به یاد و خاطره همسر سوم خود ساخته شده است ، در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
 
ساخت تاج محل 20 سال به طول انجامید و در سال 1632 آغاز شد. حدود 20،000 نفر در ساخت مقبره مشغول به کار بودند و 1000 فیل برای حمل مواد استفاده شده است. سبک معماری تاج محل معماری اسلامی ، فارسی ، عثمانی ، ترکی و هندی را با هم ترکیب کرده است. 
 
چهار ضلع تاج محل کاملاً یکسان است و بارزترین ویژگی آن این است که مقبره در ساعات مختلف روز رنگ متفاوتی به خود می گیرد: صورتی رنگ در صبح ، سفیدی شیری در ظهر و طلایی در شب. در دیوارهای آن نیز می توانید آیات فارسی خوشنویسی مشتق شده را مشاهده کنید. 

نظرات

در ادامه بخوانید...

عکس پانوراما از معابد که باعث سرگیجه می شود

در
عکس پانوراما
قطعه ای از یک عکس پانوراما عمودی که در کلیسای سنت مونیکا گرفته شده است.
 
به طور معمول، معماری معروف ترین معابد جهان شوکه کننده هستند و عکس های آنها را می توان چندین و چند بار مشاهده کرد.ریچارد سیلور پیشنهاد می داد جامعه از زاویه ای متفاوت به شاهکارهای معماری نگاه کند.ریچارد سیلور عکاس با سبک منحصر به فرد از ساختمان های معروف است: او معابد را از داخل آن جدا می کند تا چیزی باورنکردنی و شبیه به الگوهای کالئیدوسکوپی (Kaleidoscope) باشد.
 
نمای چشمگیر از کل ساختار داخلی ساختمان می تواند در یک عکس جای بگیرد. هر تصویر با استفاده از 6 تا 10 قطعه عکاسی ساخته شده است ، که ریچارد با هم ترکیب کرده است تا یک پانوراما ی عمودی ایجاد کند که به شما امکان می دهد طراحی و فضای داخلی معبد را ارزیابی کنید.
 
عکس پانوراما
کلیسای سنت استفان و کلیسای سنت پاول
 
ریچارد در نیویورک متولد و بزرگ شده است. تا سال 2011 ، وی در زمینه علوم رایانه و املاک و مستغلات فعالیت کرد و پس از آن به طور جدی به عکاسی علاقه مند شد. یک گردشگر، او در زندگی خود از 93 کشور و بیش از 350 شهر بازدید کرده است. عشق به سفر به ریچارد این فرصت را برای فیلمبرداری از انواع شهرها و فرهنگ ها را فراهم کرده است. او عاشق معماری ، چه بنا های تاریخی و چه مدرن است ، و همیشه در این شهر ها سعی دارد که معابد و کلیساهای زیبایی را در هر شهر جدیدی که از آن بازدید می کند ، عکاسی کند.
 
به عنوان یک عکاس ، سیلور موفق به بازدید از کلیساهای بسیاری در جهان شد ، اما تا همین اواخر او نتوانست درک کند که چگونه زیبایی داخلی آنها را در یک تصویر نشان دهد. سرانجام ، وی موفق شد با روشی مناسب روبرو شود. ریچارد می گوید: "شما می توانید مکان كامل را در راهروی مرکزی معبد پیدا كنید.
 
عکس پانوراما
کلیسای سنت آندریاس در دوسلدورف.
 
در پروژه "کلیساهای عمودی" ، عکاس "تصاویر داخلی" بسیاری از کلیساهای مشهور را ضبط کرد ، به عنوان مثال ، کلیسای جامع صربستان سنت ساوا ، کلیساهای سنت وینسنت فرر و سنت فرانسیس خاویر در نیویورک ، کلیساهای سنت ماتیاس در بوداپست و سنت آندریاس در دوسلدورف.
 
عکس پانوراما
معبد سنت فرانسیس خاویر در نیویورک.
 
علاوه بر پانوراما های عمودی ، ریچارد دوست دارد از تکنیکی هایی مانند شیفت و شیب و برش زمانی استفاده کند ، که به ما امکان می دهد دنیای روزمره خود را در یک زمینه بصری تغییر یافته ارائه دهیم.
 
عکس پانوراما
عکس های خیره کننده از معابد که باعث سرگیجه شما می شوند.
 
آثار ریچارد در موزه ها و گالری های سراسر جهان از جمله موزه آسمان خراش و گالری کراوز در نیویورک ، موزه طراحی در زوریخ به نمایش گذاشته شده است. عکسهای وی توسط National Geographic Traveler ، TimeOut NY ، Cartier و سایر نشریات معتبر منتشر شده است.
عکس پانوراما
کلیسای سنت وینسنت فرر.
 
عکس پانوراما
سقف کلیسای جامع در بمبئی. قسمتی از عکس پانوراما عمودی.
 
عکس پانوراما
 عکس از سایت ریچارد سیلور.
 
پاییز امسال ، "عکس های کلیسایی" توسط ریچارد سیلور در جشنواره عکس "PhEST - 2019" در ایتالیا ارائه شد. وی گفت: "من یکی از 13 عکاس دنیا هستم که این افتخار به من اعطا شد."

نظرات

در ادامه بخوانید...

کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای را نابود کند

در
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
Four Season Barrier Reef Resort/ تفرجگاه چهار فصل
در اواخر دهه 80 یک هتل شناور هفت ستاره شیک و 5 طبقه راه اندازی شد. این هتل شناور 70 کیلومتر از ساحل تاونزویل (کوئینزلند ، استرالیا) فاصله داشت. هتل دویست اتاق ، بار ، دیسکو ، سالن بدنسازی ، سونا و دو رستوران عالی داشت. یک زمین تنیس شناور به هتل اضافه شد. این پدیده تاکنون بی سابقه بوده است و طراحی و معماری این هتل بسیار جلوتر از زمان و به عنوان یک سازه خاص مربوز به آینده به نظر می رسید. بسیاری از ساکنان تاونزویل، هنوز هم رفت و آمد مکرر باور نکردنی بین ساحل و هتل شناور را به یاد دارند.
 
بخش اعظم مهندسی شهر تاونزویل با داگ تارکی بود. وی تصمیم گرفت که هتل را در صخره بزرگ Great Barrier Reef بسازد تا گردشگران بتوانند به راحتی به آنجا بروند. اول اول پروژه این بود و قرار بود بطور دائم سه کشتی تردد را در اطراف صخره ها انجام دهند. سرمایه گذاران، چنین طرحی برای گردشگری را بسیار سودآور، اما عموماً غیر عملی دانستند.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
هتل شناور عجیب غریب و دیدنی هفت طبقه و زمین های تنیس
کل مفهوم طراحی به طور اتفاقی تغییر یافت. یک شرکت سوئدی متخصص در ساخت خوابگاه های شناور برای سکوهای نفتی ، این ایده ساخت هتل را به یک تفریحگاه شناور تبدیل کرد. شرکت ساخت و ساز سنگاپور کار ساخت و ساز را در دست گرفت. این پروژه بسیار پیچیده بود ، زیرا یک هتل با این کلاس بالا ، و حتی شناور ، باید بسیاری از کارکردهای مختلف را شامل می شد.  و مجبور به رعايت معيارهای سازه و معماری بسيار پیچیده دريايی بودند.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
فاصله ساحل تا هتل(70 کیلومتر) با تاکسی آبی طی می شد.
 
در زمان ساخت: برای نقاشی بدنه از رنگ سمی استفاده نشده است. هیچ زباله ای به آب های اطراف تخلیه نشده است. فاضلاب و همه پسماندهای مایع با دقت فرآوری شده و در نتیجه آب استریل شده است. این آب استریل شده چند مایلدورتر از هتل در حال ساخت، سمت صخره‌ها ریخته می شد. کارگران زباله ها را آتش می زدند و آنهایی که قابل آتش زدن نبود به محل دفن زباله ها در بیرون از اقیانوس برده می شد.
 
هتل در سال 1987 به پایان رسید. هزینه این پروژه 40 میلیون دلار آمریکا بود. با یک شرکت سنگاپوری اصطکاک مالی جزئی وجود داشت - این امر افتتاح هتل را برای دو ماه به تأخیر انداخت. سپس شرایط نامساعد جوی باعث تأخیر دو ماهه دیگر شد. این یک ضرر برای سرمایه گذاران بود، زیرا یک فصل گردشگری زمستانی بسیار سودآور را از دست دادند. وقتی سرانجام در ماه مارس هتل افتتاح شد ، سرمایه گذاران میلیون ها ضرر متحمل شدند.
 
بزرگترین ناراحتی برای گردشگران این بود که برای رسیدن به هتل در وسط اقیانوس می بایست 70 کیلومتر سفر را با تاکسی های آبی انجام دهند. وقتی به تفرجگاه می رسیدند ، بسیاری از مردم از دریا رنج می بردند و همه این موارد تصورات گردشگران را نسبت به این هتل خراب میکرد. هوای بد اغلب باعث قطع ارتباط با ساحل می شد. این امر همچنین باعث ناراحتی و اختلال در هتل شده بود.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
زمان استقبال از هتل شناور در سایگون.
هنگامی که حادثه بسیار ناخوشایند آتش سوزی در هتل اتفاق افتاد با وجود این که هیچ یک از افراد زخمی نشدند ، اما به شهرت هتل خسارت های شدیدی وارد شد. سفارشات برای رزرو هتل روز به روز کمتر شد و هزینه هتل برای نگهداری بسیار گران تمام می شد و کمی بیشتر از یک سال پس از افتتاح ، هتل به فروش رسید.
 
صاحب هتل یک شرکت ویتنامی بود و رفت و آمد مکرر به سایگون داشت. در آنجا هتل با نام هتل شناور سایگون شروع به کار کرد. در آن روزها ، ویتنام رونق واقعی توریستی را تجربه می کرد و برای تجارت به هتل های لوکس احتیاج زیادی داشت. هتل شناور بهترین راه حل بود. هتل سایگون بسیار محبوب شده بود. سود بالا رفت. اما این سود طولانی نبود. مشکلات مالی بر این مالکان هم غلبه کرد و آنها تصمیم گرفتند تجارت را تعطیل کنند.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
این بار این هتل به کره شمالی فروخته شد. هتل شناور به منطقه توریستی کوه کیمگان ، در مرز بین کره شمالی و کره جنوبی منتقل شد. مرز بین ایالت ها در سال 1998 برای گردشگران جنوب باز شد. این هتل به Kumgang Hotel یا Hotel Haegumgang تغییر نام یافت.
 
در ابتدا تفرجگاه بسیار موفق بود. این مکان جایی بود که اقوام کره شمالی و کره جنوبی می توانستند بدون مشکل همدیگر را ملاقات کنند. دولت کره جنوبی از این تفرجگاه حمایت مالی می کرد. اما همه چیز یک روز به پایان رسید ، وقتی یک سرباز کره شمالی به طور تصادفی به یک توریست از کره جنوبی شلیک کرد. تورها به هتل کنسل و حمایت های مالی از طرف کره جنوبی متوقف شد. هتل در این زمان 10 سال کار کرده بود.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
امروز ، هتل Haegumgang هنوز در محل قبلی است ، اما بیش از 10 سال است که بسته شده است. ویران شده و ظاهر مجلل اصلی خود را از دست داده است. رهبر کره شمالی ، کیم جونگ اون اخیراً هتل را بازرسی کرد و از آن بسیار ناراضی بود. وی اظهارات بسیار ناخوشایندی راجع به وضعیت هتل شناور بیان کرد. به ویژه ، وی آن را با "چادرهای پیش ساخته در منطقه جنگ زده" مقایسه کرد. آقای کیم دستور داد هتل ازتمام وسایل خراب و آسیب دیده پاک شود. برای اقامتگاه شناور ، این ممکن است به معنای بازسازی باشد (که بعید است زیرا بسیار گران است) ، یا به صاحب دیگری فروخته شود (که این نیز بسیار دشوار است) ، یا از بین برود. گزینه آخر به احتمال زیاد به نظر عملی تر می رسد.
کره شمالی قصد دارد تفرجگاه افسانه ای هفت ستاره را نابود کند
چیدمان این هتل شناور.
 
در همین حال ، ساکنان تاونزویل هنوز نسبت به این هتل دلتنگ هستند. بلیندا اوکانر ، که روی تاکسی آبی کار می کرد و میهمانان را به هتل تحویل می داد ، هنوز به یاد می آورد که چگونه این هتل برای اولین بار دیده است. "این هتل یک چشم انداز چشمگیر بود! من آن روزهای شگفت انگیز را به یاد می آورم که در آنجا زندگی کردم ، ماهیگیری کردم ، با خدمه مهمانی برگزار کردم ، غواصی کردم و ... با هلیکوپتر به ما پیتزا تحویل داده شد. "
 
لوک استین ، یکی دیگر از کارمندان سابق هتل ، با محبت به یاد می آورد: "این بهترین کاری بود که تا به حال در زندگی خود داشتم! به من کمک کرد تا پیاده روی کردم ، شنا کنم و در آفتاب باشم. به آن روزها که فکر می کنم : "آیا واقعاً اینطور بود؟ آیا خواب می بینم؟ "
موزه دریایی تاونزویل در حال حاضر یک نمایشگاه هتل محبوب دارد که دارای طرح قایق ، اطلاعات و یادگاری ها است.

نظرات

در ادامه بخوانید...

عکس از جمعیت انبوه روی پل گلدن گیت در روز افتتاحیه

در

پل گلدن گیت
پل گلدن گیت  پس از چهار سال کار خطرناک و پیچیده ، در 27 مه 1937 افتتاح شد و این به عنوان یک گواهی بر نبوغ و هوش انسان است.
اگرچه پیشنهادها از اواخر قرن نوزدهم برای ساخت پل شروع شده است ، بسیاری از مهندسان و معماران معتقد بودند ساختن یک پل در چنین کانال طولانی ، با جزر و مدهای قوی ، آب عمیق (372 پا در عمیق ترین آن) و طغیان های شدید باد و مه ، غیرممکن است. در سال 1916  جیمز ویلكینز ، دانشجوی سابق مهندسی ، یكی از اولین پیشنهادهای عملی را برای یك پل پیچیده و با هزینه حدود 100 میلیون دلار (بیش از 2 میلیارد دلار با پول امروز) را داد. گرچه بسیاری با ایده او مخالفت کردند ، مهندس جوزف استراوس معتقد بود که می تواند شاهکاری غیرممکن را بسازد. بالاخره استراوس سرانجام در سال 1933 ساخت و ساز را آغاز كرد.

 

واقعیت: تنگه طلایی گیت در ابتدا توسط کاپیتان ارتش آمریكا جان سی فرمنت توسط كریسوپیله (یا گیت طلایی) نامگذاری شد.

 

چه کسی پل گلدن گیت را ساخته است

استراوس اگرچه در ساخت پل های داخلی کوچکتر موفق بود ، اما هرگز کاری با این مقیاس و بزرگی انجام نداده بود. او مانند هر رهبر خوب ، استعدادهای مهندسی و طراحی را از سراسر کشور در اختیار داشت. سه رئیس اصلی وی تحت عنوان لئون مویزف (که پل منهتن را طراحی کرده بود) ، ایروینگ مورو و چارلز الیس بودند. فردا ، معمار نسبتاً ناشناخته در آن زمان ، برخی از مهمترین طرح ها را به این پل افزود ، زیرا او شکل کلی برج های این پل ، طرح نورپردازی آن ، عناصر Art Deco و رنگ معروف بین المللی نارنجی را در طراحی پیش بینی  کرد.

 

واقعیت: نیروی دریایی ایالات متحده در ابتدا قصد داشت این پل را با نوارهای سیاه و زرد رنگ آمیزی كند تا از دید کشتی های عبوری اطمینان یابد.


در 5 ژانویه 1933 ، پروژه 35 میلیون دلاری آغاز شد. و  سرانجام در تاریخ 27 مه 1937 به اتمام رسید و تحت نظارت استراس بودجه به پایان رسید.


پل گلدن گیت طولانی ترین پل معلق در جهان بود

در زمان تکمیل ، پل گلدن گیت طولانی ترین پل معلق در جهان بود (در سال 1964 از پل Verrazano-Narrows در شهر نیویورک پیشی گرفت ). در طول ساخت این پل ، بیش از 1.2 میلیون پرچ فولادی برای نگه داشتن این پل استفاده شد. به طور متوسط ​​، یک قطعه برج دارای بیش از 60،000 پرچ است. قطعات بزرگ کابل روی این پل از بیش از 27000 سیم فولادی جداگانه ساخته شده و بیش از 80 مایل  سیم مورد استفاده قرار گرفته است.

 

واقعیت: امروز ، پل Akashi Kaikyō در ژاپن طولانی ترین پل معلق در جهان به طول 1.24 مایل  است.

 

خطرات ساخت و ساز پل گلدن گیت

پل گلدن گیت

یکی از ابتکاری ترین ویژگی های ساخت این پل ، ایده ای بود که استراوس از آن استفاده کرد تا یک شبکه ایمنی عظیم را زیر این پل آویزان کند ، به گونه ای که اگر کارگران سقوط کنند ، آنها از یک مرگ در اقیانوس آرام نجات یابند. حتی با وجود این شبکه ایمنی ، 11 مرد در طول پروژه جان باختند. یکی از تور های ایمنی به همراه داربستش تحمل وزن را نداشت و سد ایمنی را از بین برد. و  11 کشته بر جا گذاشت ، اما این به عنوان دستاورد یادبود پل دیده می شد ، زیرا کار ساخت و ساز در آن زمان بسیار خطرناک بود. 11 مرگ صرفا به عنوان یک آمار پایین دیده می شد.(هر چند ان هر انسانس ارزشمند است)  گذاشتن کلاه های ایمنی و استانداردهای سختگیرانه ایمنی توسط استراوس جان بسیاری از کارگران را نجات داد و Halfway to Hell Club را ایجاد کرد ، که  از 19 مرد تشکیل شده بود که از سقوط درتور ایمنی جان سالم به در بردند.

 

کارگران زمانی که کار سازه های فولادی به برج مارین کانتی از پل گلدن گیت به پایان رسید در مراسم سنتی برافراشتن پرچم ها را با اتمام کار ساخت و سازه های فلزی در برج های استان مارین از پل گلدن گیت ، سان فرانسیسکو انجام دادند.
واقعیت: اعضای Halfway to Hell Club در Bay Bay مشهور شدند و یکی از اعضای آن ، ال زامپا ، حتی یک نمایشنامه نیز در مورد بهره برداری در پل گلدن گیت تولید کرد.

 

تاریخ افتتاح پل گلدن گیت

پل گلدن گیت در 27 مه 1937 افتتاح شد. جشن افتتاحیه پل گلدن گیت بیش از یک هفته به طول انجامید و حدود 200000 نفر قبل از اینکه ترافیک روی آن اجازه داده شود از این پل عبور کردند. در آن زمان کاملاً تماشایی بود ، زیرا دعوت نامه هایی از طریق همه افراد از سراسر کشور برای لذت بردن از این پل و شرکت در مهمانی هایی که همراه آن بودند ، بعمل آمد. حتی یک ترانه رسمی نیز وجود داشت: "یک ماه نقره ای روی دروازه طلایی وجود دارد" ، که برای بزرگداشت این رویداد ساخته شده و با آواز خوانده شد.

پل گلدن گیت

 

پل گلدن گیت ، طولانی ترین پل معلق جهان در آن زمان در تاریخ 27 مه 1937 افتتاح شد. منظره ای که از یکی از برج های عابر پیاده در حال عبور از پل گلدن گیت بلافاصله پس از افتتاح گرفته شده است.

 

پل گلدن گیت

پل گلدن گیت امروز

در عکس های بی شماری ، فیلم ها ، ترانه ها و مانند آن برجسته شده است ، "پل گلدن گیت " اساسنامه آزادی را به عنوان یکی از معروف ترین سمبل ها در فرهنگ عامه مردم آمریکا به ارمغان می آورد. امروز ، پل گلدن گیت مرتباً هزاران نفر را در سراسر تنگه عبور می دهد و هنوز هم به همان شکلی که در زمان افتتاح آن در سال 1937 باز شد ، می درخشد. و یکی از معرو فترین جاذبه های معماری ، پل سازی و گردشگری در امریکا ست.

 

پل گلدن گیت
جیمز استوارت و کیم نواک در مقابل پل گلدن گیت در پس زمینه در صحنه فیلم سرگیجه آلفرد هیچکاک (1958).


واقعیت: بسیاری از افراد به اشتباه اعتقاد دارند که این پل هر چند سال یک باررنگ آمیزی می شود ، اما در حقیقت ، یک تیم ثابت دائماً در حال رنگ کردن پل هستند ، زیرا این امر در از بین رفتن زیاد نمک هوا و جلوگیری از بین رفتن اجزای فولادی این پل کمک می کند.

نظرات

در ادامه بخوانید...