ارتباط میان لباس و شغل
عطااله درویش نیادر۱۴۰۳/۲/۱۸
این مقاله به موضوع هدف از لباس پوشیدن می پردازد. همچنین نشان می دهد که چگونه لباس پوشیدن می تواند نشان دهنده ی ایده های مهم و اعتبار یک فرهنگ باشد.صدها سال پیش چتر نماد قدرت و مقام بلند مرتبه بود.
رئیس قبایل، پاپ ها و دیگر افراد والا مقام اعتقاد داشتند که استفاده از چتر به عنوان سایه بان، به اهمیت مقام آنها اضافه می کند. هر چه همراهان فرد بلند پایه چتر بیشتری همراه داشتند، شخصیت در جامعه تاثیر گذارتر بود و هر چه چتر فرد بلندپایه بزرگتر بود، نشانه اهمیت فرد در جامعه بود. داستان استفاده از چتر در گذشته درست مانند زندگی امروزی ماست. در دنیای امروز هم کالاها و اشیائی وجود دارند که افراد بلند پایه را از افراد عادی جامعه متمایز می کنند. در آن زمان چتر نمادی آشکار از قدرت بود همان طور که در فرهنگ معاصر امروزه به کار بردن بسیاری از اشیاء متداول مانند لباس ها نشان دهنده وضعیت اجتماعی افراد است.
برای مثال: دربسیاری از کشورها در محوطه دادگاه قاضی ها رداهای مشکی بلند می پوشند که لباس های عادی آنها را می پوشاند. این ردا های بلند، در محیط دادگاه نشان دهنده ی مقام آنها یعنی رئیس اجرای عدالت است. مأموران اجرای حکم های مالیاتی لباس های متفاوتی برای نشان دادن مقام خود می پوشند. در بریتانیا و کشورهای مشترک المنافع، قاضی ها و برخی از کارمندان اداره دیوان عدالت، کلاه گیس های سفید روی سر خود می گذارند که نماد نقش آنها در دیوان عدالت است. یکی دیگر از این نمونه ها، لباس های تشریفاتی پادشاهان و ملکه های کشور های اروپایی است که نماد مقام سلطنتی آنها است. امروزه آنها تنها در مراسم ها و تشریفات رسمی از لباس های تزئینی، کلاه جواهر نشان و عصای سلطنتی استفاده می کنند.
سبک آدری هپبورن در نحوه لباس پوشیدن
کلاه و لباس دانشگاهی یکی دیگر از نمونه های لباس پوشیدن نمادین است.
صدها سال پیش، دانشجویان در دانشگاه های اروپا مجبور بودند ردا های مشکی بلند بپوشند. امروزه این لباس های سیاه را تنها برای جشن فارغ التحصیلی می پوشند. این لباس با یک کلاه متناسب که یک مربع سیاه روی آن قرار دارد، پوشیده می شود. یک دسته رشته باریک به منگوله ی این کلاه به وسیله یک دکمه در وسط آن وصل شده است. تمامی دانشجویانی که برای جشن فارغ التحصیلی حاضر شده اند منگوله کلاه خود را در سمت راستش قرار می دهند. زمانی که رئیس دانشگاه به صورت رسمی فارغ التحصیلی آنها را اعلام می کند، آنهایی که در لیست فارغ التحصیل شده ها قرار دارند، منگوله را به سمت چپ کلاه انتقال می دهند. دانشجویان فارغ التحصیل شده لباس هایی می پوشند که رنگ آن نشان دهنده ی رشته ای است که در آن فارغ التحصیل شده اند. برای مثال: دانشجویانی که در رشته مهندسی فارغ التحصیل شده اهد لباس نارنجی و دانشجویان فارغ التحصیل رشته پزشکی لباس سبز می پوشند.(سیارک)
عروسی نیز یک جشن برای تغییر وضعیت است. در این مراسم عروس و داماد تغییر وضعیت خود از مجرد به متاهل را جشن می گیرند و طی یک مراسم رسمی زندگی مشترک خود را آغاز می کنند. عروس لباس سفید بلندی می پوشد. تور و تاجی بر سر می گذارد. در کشور های غربی، رسم بر این است که عروس یک وسیله را به عنوان خوش یمنی با خود حمل می کند. این وسیله می تواند هر چیزی باشد مانند: یک شی عتیقه، یک شی نو و تازه، یک دسته گل آبی یا یک سکه شانس بروی کفش هایش. داماد در این مراسم برای عروس خود یک دسته گل تهیه می کند. لباس داماد کت و شلوار رسمی و متناسب است. مهمترین بخش عروسی رد و بدل کردن حلقه ها است. شکل حلقه ای انگشتر عروسی نماد تداوم زندگی مشترک و طولانی بودن آن است. فرهنگ پوشیدن لباس عروس در کشورهای مختلف متفاوت است. مثلا اگر در کشورهای غربی عروس لباس سفید بلند می پوشد، عروس خانم ها در برخی از کشور های آسیایی در ابتدای مراسم لباس قرمز می پوشند و سپس در انتهای مراسم آن را با یک لباس سفید عوض می کنند.
درست برعکس قاضی ها و افراد خانواده ی سلطنتی که تنها در یک مکان خاص یا یک مراسم تشریفاتی لباس نمادین می پوشند، رهبران مذهبی باید همیشه لباس هایی بپوشند که نقش مذهبی آن ها را نشان می دهد.
در بیشتر مذاهب، دو نوع لباس مذهبی برای پوشیدن وجود دارد. رهبران مذهبی یک نوع از لباس ها را فقط برای انجام مراسم روزانه و غیر رسمی می پوشند. نوعی دیگر لباس نیز وجود دارد که تنها زمانی پوشیده می شود که یک مراسم رسمی مذهبی در پیش باشد و مردم و مقامات رسمی زیادی در آن مراسم حاظر باشند. در اغلب اوقات این لباس ها ردایی با رنگ معین است و در برخی از مذاهب از نقاشی ها و نماد های مذهبی به عنوان پس زمینه نقش لباس استفاده می کنند. در برخی از مذاهب رهبران مذهبی لازم است که بروی سر خود یک کلاه بگذارند. اما در برخی از مذاهب دیگر، الزامی به انجام این کار نیست.(سیارک)
افراد نظامی نیز در همه ی زمان ها باید یونیفرم پوشیده باشند.
یک نوع از آن به عنوان پوشش روزانه استفاده می شود و نوع دیگر آن که یک لباس رسمی است برای مراسم های نظامی پوشیده می شود. این لباس ها نمایانگر عملکرد های نمادین است. اول این که لباس فرم معین هرفرد، درجه ی نظامی او را نشان می دهد. این لباس شامل کت و کلاه نیز هست. دوم پوشیدن لباس فرم به افراد احساس نظم و اتحاد القا می کند. در آخر لباس های فرم نظامی نماد ملیت و فرهنگ کشور سرباز است.
لباس ها می توانند نماد چیز های بسیاری باشند. این چیز ها می توانند شامل: مقام، ملیت و تغییر وضعیت باشد. برخی اوقات ریشه ی اصلی لباس نمادین یا فراموش شده است و یا با مرور زمان عوض شده است. اما جوامع هنوز هم تلاش می کنند که نماد هایشان را حفظ کرده و به آن ها احترام بگذارند. از آن طرف، هدف اصلی از پوشیدن برخی از لباس ها هنوز هم پا برجاست و نماد فرهنگ و اصالت یک کشور است که توسط مردم آن کشور معنا پیدا می کند. ترجمه itrans.ir
