رئیس‌کل بانک مرکزی جزییات  خبر حذف چهار صفر از پول ملی ایران را اعلام نمود.
عبدالناصر همتی با اشاره به جلسه امروز (۱۶ دی) با فراکسیون ولایی مجلس، با بیان اینکه لایحه حذف چهار صفر از پول ملی را به دولت ارائه نموده ام، تصریح نمود: با توجه به عرف چند ۱۰ سال گذشته در بین مردم، پیشنهاد شده هر ۱۰ هزار ریال فعلی معادل یک تومان و هر تومان معادل ۱۰۰ ریال جدید باشد.

وی ابراز امیدواری کرد که با تصویب دولت و تایید مجلس اقدامات اجرایی این امر را آغاز گردد.

رئیس‌کل بانک مرکزی، اضافه کرد: در این جلسه برنامه‌های بانک مرکزی برای ایجاد ثبات در بازار ارز و حرکت تعادلی نرخ ارز و نیز کنترل شتاب تورم را تشریح کرده و توضیح دادم که با شروع کانال‌های جدید مالی با کشورهایی که مجوز واردات نفت گرفته‌اند، روند تأمین ارز از طریق سامانه نیما طی چند روز اخیر افزایش چشمگیری پیدا کرده است.

همتی با اشاره به جلسات بانک مرکزی با مسئولان اتاق بازرگانی و صادرکنندگان، تاکید کرد که بر این اساس، عرضه ارز صادرکنندگان در صرافی‌ها و سامانه نیما بسط خواهد یافت.

1. ایستگاه شهر هال، نیویورک، ایالات متحده آمریکا

این ایستگاه زیبا در سال 1904 ساخته شد و 41 سال بعد به دلیل تقاضای کم مسافران بسته شد.

2. پارک تفریحی سرزمین عجایب پکن، چین

قرار بود بزرگ ترین پارک تفریحی در آسیا باشد ولی به خاطر کمبود بودجه هرگز کامل نشد.

3. تیمارستان ویلارد برای دیوانگیهای مزمن در نیوروک، ایالات متحده آمریکا

این بیمارستان روانی در سال 1968 ساخته شد و در سال 1975 در مجاورت امکان تاریخی قرار گرفت. در سال 1995، تا 4000 بیمار روانی را در خود جای داد. اما در سال 1995 بسته شد.

4. تالار تاتر نیوبدفورد (New Bed Fort)، ماساچوست

در 15 آپریل، یعنی در همان روز غرق شدن تایتانیک، از این تالار پرده برداری شد.

5. قلعه بانرمن، جزیره پلپل، نیویورک، ایلات متحده آمریکا

فرانسیس بانرمن پنجم این قلعه را مازاد بر ماموریت نظامی ساخت. مهمات قدیمی در سال 1920 منفجر شدند و باعث ویرانی و متروکه شدن این قلعه شدند.

6. پریپیت، اوکراین

زمانی پریپیت اقامتگاه پنجاه هزار نفر بود. اما پس از فاجعه چرنوبیل در سال 1986 رها شد.

7. قلعه بودیام، انگلستان

یک قلعه‌ی خاکریزی شده در اواخر قرن چهاردهم که به منظور مصون ماندن در برابر حملات بالقوه‌ی فرانسویها در طول جنگ صد ساله ساخته شد.

8. پنسلوانیای مرکزی، ایالات متحده آمریکا

یک آتش سوزی در یک معدن زیرزمینی باعث شد این شهر در سال 1962 رها شود.

9. آنگکوروات، کامبوج

آنگکوروات پایتخت امپراطوری خمر بود که بین قرون نه تا پانزده میلادی به اوج خود رسید. این مکان معبد کاخ سلطنتی بوده و بیست هزار نفر در آن ساکن بودند.

10. کاتیو میراندا، سلز، بلژیک

این قلعه توسط یک نجیب زاده ی فرانسوی فرار کرده از انقلاب ساخته شد. بعدها به عنوان یتیم خانه از آن استفاده شد و در سال 1980 رها شد.

11. کراکو، ایتالیا

این شهر قرون وسطایی زمانی حدود 2000 نفر جمعیت داشت. اما زمین لزره ها و جنگها باعث رها شدن آن شد.(سیارک) 

12. ددی پارک، ددیزل، پلژیک

این زمین بازی در سال 1950 ساخته و در سال 2002 رها شد.

13. سیلد، انگلستان

این قلعه در طول جنگ جهانی دوم ساخته و پس از پایان جنگ جهانی به صورت مخروبه درآمد.

14. دریاچه ی دیزنی، دریاچه‌ی بوئنا ویستا، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا

گفته شده که پس از پیدا شدن باکتریهای سمی در آب دریاچه، رها شد.

15. هتل دل‌سالتو، کلمبیا

آبریز آلوده ای در کنار هتل بوده که باعث عدم اقامت مهمانان و رها شدن هتل شده است.

16. ماچو پیکو، پرو

یک قلعه‌ی شگفت انگیز که 2500 متر از سطح زمین بالاتر بوده، و یکی از نمادهای نشاط در تمدن اینگا است.

17. ایستگاه کنفرانس، اسپانیا

این ایستگاه زمانی یکی از مهمترین توقفگاه‌ها در راه‌آهن بین فرانسه و اسپانیا بود. اما در سال 1970 یک پل در اثر تصادف تخریب و باعث بسته شدن راه آهن شد.

18. مهد کودک گالیور، کاواگوچی، ژاپن

پارکی بر اساس موضوع رمانهای سفر گالیور که در سال 1997 در نزدیکی ام.تی فوجی افتتاح شد، اما بعد از ده سال به دلیل کاهش بازدید کنندگان بسته شد.

19. ایستگاه مرکزی میشیگان، ایالات متحده‌ی آمریکا

این ساختمان که یکی از بلندترین ایستگاه‌های راه آهن در جهان بود، در سال 1912-13 ساخته شد و حدود سی سال است که رها شده است.

20. فانونس آنیوا،ساخالینساکای، روسیه

در سال 1905، بین روسیه و ژاپن جنگ اتفاق افتاد، و در نهایت روسیه جزیره را تسخیر کرد. این جزیره در حال حاضر متروکه میباشد.

21. مزرعه‌ی سنکا، خانه‌ی رعیتی نیویورک، ایالات متحده آمریکا

این مزرعه به عنوان یک گورستان ماشین قدیمی استفاده میشود.

22. هتل Ryugyong، پیونگ یانگ، کرده شمالی

هتل صد و پنج طبقه‌ای که کار ساخت آن با شروع قطحی در کشور آغاز شد، اما به دلیل کمبود بودجه رها شد.(سیارک) 

23. جزیره هیشیمو، ژاپن

معدن زغال سنگی که زمانی پنج هزار نفر در آن ساکن بودند. هنگامی که از نفت به عنوان سوخت اصلی استفاده شد، این جزیره نیز رها شد.

24. معدن میر سیبری، روسیه

به دستور و نظارت استالین حفاری این جزیره شروع شد. زمانی که حفاری معدن بیش از حد دشوار شد آن را رها کردند.

25. شهر آب گرفته‌ی شایچنگ، چین

بیش از 1300 سال پیش تاسیس شد، اما حدود 50 سال پیش توسط رودخانه‌ی شایچنگ در زیر آب مدفون و رها شد.

26. زندان هولمز بورگ، فیلادلفیا، ایالات متحده آمریکا

در سال 1829 ساخته و در سال 1971 بسته شد. در آن زمان زندانیان معروفی مثل ویل ساتون و آلکاپون در آن زندانی بودند.

27. پارک شش پرچم جازلند، نیوآور لئان، لوئیزیانا، EUA

این پارک در سال 2005 پس از طوفان کاترینا مخروبه و رها شد.

28. مقر سانزهی، سانزیه، تایوان

این خانه های عجیب و غریب قرار بود به افسران نظامی ایالات متحده فروخته شوند، اما در سال 1980 به دلیل کمبود سرمایه گذاری متوقف شد.(سیارک) 

29. مسیح در زیر دریای سان فروتوسو، ایتالیا

این مجسمه هفده متر زیر دریای سواحل ایتالیا قرار دارد.

30. سرزمین مقدس، ایالات متحده آمریکا، بروری، کانکتیکیوت، ایالات متحده آمریکا

یک پارک تفریحی با مزمون کتاب مقدس که زمانی سالانه چهل هزار بازدید کننده داشت، اما در سال 1984 به دلیل استقبال کم بسته شد. منبع: msn.com

ترجمه  itrans.ir

اتفاق ناخوشایندی که هفته گذشته آرامش را از مردم اندونزی سلب کرد و آنهارا عزادار عزیزانشان کرد، نکته تازه‌ای درخود داشت که همه را نگران کرده است: بمبگذاری‌ها توسط والدینی به همراه فرزندانشان صورت گرفته بود.

خانواده‌ای که درتصویر ملاحظه می‌کنید، کسانی هستند که مسئول بمب‌گذاری اخیر اندونزی شناخته شده‌اند. همسایگان عنوان کرده‌اند که این خانواده به واسطه بخشیدن غذا به نیازمندان توانسته بودند در محله برای خود احترامی کسب کنند. برای سال‌های متوالی غذاهای متفاوتی از موز سرخ شده تا برنج پخته شده از روی حصار حیاط خانه‌شان دست به دست می‌شده و برای نیازمندان محل برده می‌شده است. حتی بعدازظهر روزی که پوجی (خانم این خانواده) چهل و دو ساله با بمب‌هایی که به خود بسته بود وارد یک کلیسای اهل مسیحیت در اندونزی شده و خود را منفجر کرده است، در آشپزخانه خانه‌شان دیده شده است. وری تری و همسرش (از همسایگان این خانواده) تنها ساعاتی پیش از این اتفاق دلخراش، اورا دیده‌اند که درحال خرید میوه و سبزی بوده است. وری در مصاحبه‌ای دراین خصوص عنوان کرده است: «همسرم از او (پوجی) پرسید که چه می‌پزد و در پاسخ شنید که چیز بخصوصی نیست و چیز حاضری برای فرزندانش آماده می‌کند.»

این آخرین صحنه‌ای است که در ذهن وری از این خانواده نقش بسته است و از روزی که خبری تحت این عنوان شنیده است که پوجی و همسرش، دیتا اوپریاتو، مسئول بمب‌گذاری اخیر در کلیساهای اندونزی هستند، بارها و بارها این صحنه را در ذهن خود مرور کرده است. این تازه تمام ماجرا نیست و این زن و شوهر از فرزندان خود نیز در این حمله انتحاری کمک گرفته‌اند.

پوجی چطور حاضر شد این کار را با فرزندان خود بکند؟

صبح روز یکشنبه بود که این زن و شوهر به همراه چهار فرزندشان سه حمله به کلیساهای مختلف در شهر سورابایای اندونزی را تدارک دیدند. در یک دهه اخیر در اندونزی، این پرتلفات‌ترین و خطرناک‌ترین حمله تروریستی بوده است. دیتا، در ابتدای این حمله، همسر و دو دختر خود (فدیلای دوازده ساله و پاملای نه ساله) را دم درب ورودی یک کلیسا در این شهر پیاده می‌کند و سپس خود به همراه ماشینش که پر از مواد منفجره بوده است، به سمت کلیسای مرکزی این شهر می‌رود و باقی ماجرا. تمام این اتفاقات درحالی درجریان بود که از سوی دیگر دو پسر خانواده (یوسف هجده ساله و فرمان شانزده ساله) با موتور سیکلتی که درآن بمب کارگذاری شده بود به سمت کلیسای سانتا ماریای این شهر رفتند (کلیسای کاتولیک) و در آنجا اقدام به انفجار موتورسیکلت خود کردند. تمامی این حمله‌ها در چیزی حدود نیم ساعت عملی شد و هجده کشته بجای گذاشت. هجده کشته‌ای که خود بمب‌گذارها هم شامل آن بودند.

اما زمانی که این خبر به گوش همسایگان این خانواده رسید، آنها بسیار متعجب شدند و هنوز در تلاش‌اند تا توضیحی منطقی برای کار آنها بیابند. وری، یکی از همسایگان آنها در مصاحبه‌ای گفت: «سالها بود که هرروز آنها را می‌دیدم و با آنها آشنایی داشتم. پوجی به عنوان پرستار در بیمارستان کار می‌کرد، اما پس از مدتی از کار خود استعفا داد و دلیلش این بود که با دیدن خون حالت تهوع پیدا می‌کرد و حالش بد می‌شد. او از دیدن درد و رنج مردم به هم می‌ریخت. با این چیزهایی که از پوجی می‌دانم برایم بسیار عجیب است که او با این روحیات چگونه حاضر شده است این کار را با فرزندان خود بکند؟

دیتا و همسرش، به چشم سایر اعضای محله، کاملا انسان‌هایی عادی بودند. آنها مؤدب بوده و رفتاری دوستانه داشته‌اند. سرشان به کار خودشان بوده است، با اینحال در فعالیتهای محله‌شان نیز شرکت می‌کرده‌اند. آنی دانی، یکی دیگر از همسایگان این خانواده گفت: «همه شگفت‌زده شده‌ایم. چیزهایی که با آوردن نام یک تروریست در ذهن انسان نقش می‌بندد، به هیچ وجه در کردار و رفتار این خانواده دیده نمی‌شد.» بنابه گفته همسایگان، بچه‌های این خانواده همانند بچه‌های عادی بعد از ظهرها به دوچرخه‌بازی مشغول می‌شدند و پدر خانواده، دیتا، شلوار جین و تی‌شرت می‌پوشیده (پوشش اسلامی به آن صورت نداشته است) و کسب و کار کوچکی داشته و بادام و روغن و اینگونه محصولات می‌فروخته است.

نورول احسان، خیاطی است که در محله قدیمی دیتا با او آشنایی داشته است و در خصوص او عنوان کرده که انسان دین‌داری بوده است، اما به هیچ‌وجه تندرو نبوده. تنها یک نکته درخصوص او عنوان کرد که می‌تواند سرنخ کوچکی از حادثه اخیر بدست دهد. به گفته احسان، زمانی که دیتا جشنی یا دورهمی‌ای چیزی برپا می‌کرد، هیچگاه کسانی را که مسیحی یا هندو بودند به مراسم خود دعوت نمی‌کرد.

تولد یک شیوه تازه

حادثه بمب‌گذاری دلخراشی که در اندونزی رخ داده است نشان از حرکت افراطی جدیدی داشت که تاکنون بی‌سابقه بوده است: خانواده‌ای کامل به همراه فرزندانشان در یک حمله‌ای که اصطلاحاً جهاد نامیده می‌شود شرکت کرده‌اند. این نخستین باری بود که در اندونزی یک حمله انتحاری بوسیله یک خانواده صورت می‌گیرد. نکته نگران کننده این است که تنها پس از بیست و چهار ساعتی که از این حمله گذشت، خانواده دیگری نیز دست به چنین کاری زدند.

پس از حملاتی که به کلیساها صورت گرفت، یک خانواده پنج نفره دیگر نیز چنین کاری را تکرار کردند. تری مورتیونو و همسرش، تری ارناواتی، به همراه سه فرزندشان دو موتورسیکلت را که بمب‌گذاری شده بوده را به سمت ایستگاه مرکزی پلیس در شهر سورابایا راندند و اقدام به انفجار آن کردند. در این حمله، به جز آیس، دختر هشت‌ساله این خانواده، همه کشته شدند. آیس، میان پدر و مادر خود نشسته بوده و کمربند حاوی بمب به خود نبسته بوده است. این حمله در روز دوشنبه صورت گرفته بود.

تنها ساعاتی پیش از صورت گرفتن این حمله دوم، یعنی در بعد از ظهر روز یکشنبه، بمبی پیش از کارگذاری درخانه آنتون فبریانتو و خانواده‌اش منفجر می‌شود (به دلیل نقص فنی یا مشکلی این چنینی). در این مورد نیز والدین خانواده به همراه دختر هفده ساله‌شان کشته می‌شوند. سه فرزند دیگر خانواده جان سالم به در می‌برند.

پلیس اندونزی براین باور است که هرسه این خانواده‌ها عضو گروه اسلامی JAD اندونزی بوده‌اند و هر یکشنبه در نشستی از این گروه اسلامی شرکت می‌کرده‌اند که درآن ویدئوهایی پخش می‌شده که درآنها حملات جهادی در سوریه و عراق را کاری ارزشمند و خدادوستانه قلمداد می‌‌کرده و شهادت را راه رسیدن به خدا عنوان کرده‌اند. پلیس در ادامه توضیحات خود در خصوص این خانواده‌ها عنوان کرده است که فرزندان خود را در خانه درس می‌داده‌اند تا با رفتن به مدرسه، افکار ضداسلامی در آنها شکل نگیرد. این خانواده‌ها در معرض ایدئولوژی کسانی چون خالد ابو باکار نیز بوده‌اند. خالد عضو سابق گروهک اسلامی نظامی‌ای بوده است که در اندونزی فعالیت دارند و اکنون عضو گروه JAD شده است. او بدل به الگویی برای دیتا و بسیاری دیگر شده است. هیچ‌یک از افراد این سه خانواده تاکنون به سوریه نرفته‌اند، اما خالد ابوباکار، سال گذشته تلاش کرده بود به سوریه برود که در راه و در ترکیه دیپورت شده و اجازه این سفر به او داده نشد.

نوا نورانی که آنالیزور حمله‌های تروریستی است و درباره آنها تحقیق می‌کند در مصاحبه‌ای عنوان کرده که مشارکت زنان و کودکان خانواده در حمله‌های تروریستی نوید شروعی تازه در حیطه فعالیت‌های تروریستی در اندونزی را می‌دهد. او در ادامه صحبت‌های خود گفت: «بله، این حادثه واقعا شوکه‌کننده بود. چراکه تاکنون خانواده‌ای اقدام به اینگونه کارها نکرده بوده است. اما اگر دقیقتر نگاه کنیم پیش از این نیز مشارکت زنان و کودکان در اینگونه حملات را مشاهده کرده‌ایم (در سوریه). حالا هم همان است، اما اینبار در قالب خانواده.»

در دسامبر سال 2016، زنی اندونزیایی تلاش داشت تا خود را در کاخ ریاست‌جمهوری اندونزی منفجر کند که پیش از عملی کردن نقشه خود، دستگیر شد. چندماه پیش از این حادثه هم فرزند دوازده ساله یک تروریست محکوم به زندان، با نام هتف، به همراه جمعی از بستگانشان به سوریه سفر کرد. آنجا در درگیری درکنار یک عضو فرانسوی گروه داعش در درگیری کشته شد. پدرش درباره این اتفاق نوشت: «به سلامت، مجاهد کوچک من، پدر و مادرت به تو افتخار می‌کنند.»

بیماری تروریسم

علی فئوزی، تروریست سابق بر این باور است که کودکانی که دراینگونه حملات مشارکت دارند، به مرور زمان راضی به انجام این کار می‌شوند و روی فکر و ذهن آنها کاملا کار می‌شود. او در ادامه صحبت‌های خود گفت: «پروسه‌ای وجود دارد که بوسیله آن طی مدت‌زمانی افکار بخصوصی به کودکان القاء می‌شود. این چیزی است که من به آن نام تندرویِ زودهنگام را می‌دهم. من کاملا اطمینان دارم که خانواده بر سر فعالیتی که انجام داده‌اند توافق کرده‌اند و هیچ‌گونه توطئه و دروغی میان آنها نبوده است. انگیزه از انجام چنین کارهایی دنیایی نیست، بلکه مربوط به مسائل ایدئولوژی می‌شود. تمام افراد خانواده برای راهیابی به بهشت، دست به انجام این کارها می‌زنند.

علی فئوزی، که اکنون مدت‌ها است دیگر این فعالیت‌ها را دنبال نمی‌کند تندروی مذهبی را نوعی بیماری می‌داند. او دراین باره گفت: «من هم اینگونه بودم. زمانیکه کسی شبیه به شمارا می‌دیدم، زنی که لباس سفیدی به تن دارد، با خود فکر می‌کردم: `به سرش باید شلیک کنم یا به سینه‌اش؟`»

مسئولان پیگیری این مسئله در اندونزی براین باورند که گروه اسلامی JAD مسئول این حملات است. برخی دیگر هم بر این باورند که داعش باید مسئول این حملات باشد. البته در این ماه شورشی در یکی از زندان‌های اندونزی رخ داده است که برخی آن را مرتبط با این حملات می‌دانند. روز هشتم  ماه می بود که صد و پنجاه زندانی در اندونزی که به اتهام شرکت در فعالیتهای تروریستی دستگیر شده بودند، شورش کرده و پنج پلیس را که گروگان گرفته بودند به قتل رساندند (گروگان ششم زنده آزاد شد). این شورش چهل ساعت به طول انجامید. با تصاویری که از این شورش پخش شده انتظار حملات بیشتری می‌رود. برخی حتی علناً عنوان کرده‌اند که انتقام رفتاری که با این زندانیان می‌شود را خواهند گرفت.

کاریونو یک معلم بازنشسته است که برای مدتی بالغ بر چهل سال با دیتا و خانواده‌اش آشنایی داشته است و در مصاحبه‌ای که با او شد عنوان کرد: «شاید او این کلیساها را به این خاطر انتخاب کرده باشد که بخوبی راجع به آنها اطلاعات داشت.» کاریونو گفته که پس از دیدن چهره دیتا رو ی نمایشگر تلویزیون به سرعت به سمت خانه آنها دویده و بسیار شوکه شده است.

چند روز اول برایش بسیار دشوار بوده و نمی‌توانسته توضیحی برای اینکار دیتا و خانواده‌اش بیابد. کاریونو صحنه‌ای را در صحبت‌های خود توصیف کرد که بشدت اورا تحت تأثیر قرار داده است: اریک که مسئولیت روستایشان را به عهده دارد و یک مسیحی است، پدر و مادر، بمب گذارهارا تا ایستگاه پلیس همراهی کرده و تدابیر لازم را صورت داده تا بقایای اجساد فرزندانشان را دریافت کنند.(سیارک)

تهران شهر 15 میلیون نفری به سرعت در حال نشست است و این مسئله غیرقابل برگشت باشد.
تهران پرجمعیت ترین شهر در آسیای غربی است و در معرض خطر نشست است.
کلانشهر تهران، پایتخت ایران و خانه حدود 15 میلیون نفر ، قربانی نشست چشمگیری است، تحقیقات جدید نشان می دهد که نشست تهران در بعضی نقاط به بیش از 25 سانتی متر (تقریبا 10 اینچ) در سال می رسد
با استفاده از داده های ماهواره ای، محققان مرکز تحقیقات آلمانی علوم زمین در پوتسدام، GFZ، میزان نشست در منطقه تهران را بین سالهای 2003 تا 2017 بررسی کرده اند.

با توجه به تکنیکی به نام Interferometric Radar Aperture Synthetic Aperture (InSAR) که می تواند تغییرات بسیار ظریف در تغییر شکل زمین را در طول زمان تشخیص دهد، این تیم سه منطقه مجزا را شناسایی کرده که زمین آن بیش از 25 سانتیمتر در سال فرو می رود.
در مناطقی از نشست متوسط، مانند زمین های در مجاورت فرودگاه بین المللی تهران، در حدود 5 سانتی متر در سال می باشد.

علت این بی ثباتی گسترده چیست؟

نویسندگان در این مقاله توضیح می دهند: "در دهه های اخیر، رشد سریع جمعیت همراه با توسعه شهری و صنعتی و نیاز مبرم به منابع آب در دشت تهران را افزایش داده است."در نتیجه ی کاهش آب های زیرزمینی، دشت در معرض نشست زمین قرار گرفته است."

این نشست در تهران، تمرکز بسیاری از تحقیقات پیشین بوده است، اما آخرین اطلاعات، نشست در مناطقی بیشتر از شهر تهران را نشان می دهد.
مهندس روبرتو توماس از دانشگاه آلیکانته در اسپانیا، که در این تحقیق شرکت نکرده است، به مجله nature گفته است: "این نقاط در میان برخی از بالاترین میزان فعلی نشست در جهان است."

به گفته محققان، رشد اقتصادی و جمعیت تهران از دهه 1960 به بیش از 32،000 چاه برای بهره برداری از منابع آب زیرزمینی منطقه در سال 2012 منجر شد (در سال 1968 کمتر از 4000 چاه).

این، همراه با ساخت سد های متعدد در منطقه به نفع کشاورزی، کمک کرده است که منابع اب زیرزمینی را از بین ببرد و نه تنها منجر به کمبود آب، بلکه نشست چشمگیر زمین بر اثر خشک شدن این منابع آبی زیرزمینی شده است.

"محققان توضیح می دهند که میانگین سطح آب زیرزمینی در تهران از حدود سالیانه 12 متر (39.3 فوت) از 1984 تا 2011 کاهش یافته است.

"شکاف زمین، آسیب رساندن به ساختمان ها، تغییر در زمین و ترک های دیوار، شواهدی از تراکم ناشی از آب های زیرزمینی است که در دشت تهران مشاهده شده است."

محققان می گویند، هنگامی که منابع آب زیرزمینی تغییر شکل می دهند مانند آنهایی که در ایران صورت گرفته، فشرده سازی بعضی وقت ها غیر قابل برگشت است، اما برای جلوگیری از بدترین اثرات، محققان تصور می کنند که تصمیم گیرندگان باید با استفاده بهینه از آب به این مهم برسند.

یکی از این محققان، محقق زمین شناسی، می گوید: «علم و تحقیق می تواند از دولت ها و دولت های ایران حمایت کند تا سیاست های مدیریت آب خود را برای توسعه پایدار تجدید نظر کنند.
نویسندگان توضیح می دهند: "به استثنای مدیریت مداوم آبهای زیرزمینی، انتظار می رود که برای جلوگیری ازنشست در تهران به علت آسیب بیشتر به زیرساخت ها به ویژه در مناطقی با شیب زیاد و در مناطق شهری تهران و فرودگاه بین المللی مورد توجه بیشتر قرار بگیرد.

این خبر و یافته ها در Remote Sensing of Environment گزارش شده است.

بزرگترین فروچاله در سراسر نیوزلند به عمق 20 متر و طول دو زمین فوتبال بزرگ باز شد به نظر می رسد که این بزرگترین فروچاله شناخته شده در نیوزلند است که در یک مزرعه در اواخر سال جاری باز شده، بر اساس تخمین زمین شناسان، دهه ها یا حتی یک قرن ساختن این فروچاله طول کشیده است.

براد اسکات از دانشمندان علوم زمین، GNS Science، به AP گفت: "بزرگترین فروچاله که قبل از این دیده بودم ، حدود یک سوم این اندازه بود، این واقعا بزرگ است."
دستیار مزرعه برای اولین بار در اوایل ماه مه، قبل از برآمدن خورشید، فرونشست زمین را گزارش داده بود.تنها بعد از روشن شدن هوا ، و دید بهتر ، بزرگی این شکاف خیره کننده، آشکار شد.

یک آتشفشان شناس میگوید امکان دارد از 100 سال پیش این فروچاله بصورت زیرزمینی رشد کرده باشد. حال این سوال پیش می آید که چه چیزی باعث این حوادث طبیعی می شود که این سینکولا خیلی بزرگتر از آنهایی است که قبل از آن در نیوزلند بوجود آمده است ؟

بارش باران ،تقریبا 170 میلی بار باران در 38 ساعت  باعث ایجاد آن شده و باران های سنگین آن را باز کرده اند.پس از یک دوره بارش شدید در پایان ماه آوریل که حدود یک هفته طول کشید، آخرین مقاومت سنگ از بین رفته است.

عمق سوراخ 20 متر (66 فوت) نه فقط سرگیجه ایجاد می کندبلکه یک مقطع علمی جالب برای زمین شناسان ارائه می دهد که نشان می دهد ساخت و تجمع سنگین، رسوبات و خاک در طول زمان های غیر قابل تصور طولانی صورت گرفته است.

اسکات به تلویزیون نیوز گفت: "آنچه که در انتهای این فروچاله دیده می شود، اصلی ترین ذخایر آتشفشانی 60،000 ساله است که از این دهانه خارج شد."

دانشمندان آتشفشان و دانشمندان زمين شناسی در چند هفته آینده مشغول به کار خواهند بود، بازرسی از شکاف و دیدن آنچه که آنها می توانند از آن یاد بگیرند.

در عین حال ساکنان مزرعه کالین ترماین خوشحال هستند که این گودال بزرگ آنها را نابود نکرده است دستیار مزرعه، گابریل Lafalla، کی گوید من می توانستم مرده باشم