کارشناسان می گویند ، رنگ چشم ها ممکن است نشان دهنده برخی مشکلات سلامتی باشد.
بنابراین ، صاحبان چشم های تیره به خوبی از اشعه ماوراء بنفش محافظت می شوند. احتمال ابتلا به تومور چشم یا آب مروارید کمتر است.
این متخصص یادآور می شود ، افراد با چشمان سبز تقریبا مستعد ابتلا به افسردگی نیستند ، و همچنین دارای آستانه درد بالایی هستند. اما افراد با چشم آبی می توانند وابستگی به الکل ایجاد کنند ، تمایل به این امر دارند.
برخی از اطلاعات در مورد وضعیت سلامتی را می توان به سادگی با ظاهر چشم ها ، و نه مربوط به ژنتیک ، ارائه داد. سایه زرد پروتئین چشم نشانگر مشکلات کبد است. یک فرد سالم دارای چشمان سفید - اسکلرا - سفید است. وقتی زردی را نشان می دهد ، که باعث بالا رفتن بیلی روبین در خون باشد. بیلی روبین یک ماده شیمیایی زرد است که جزئی از صفرا است. هنگامی که سطح آن در خون بالا می رود ، اضافی آن در پوست و سفیده چشم ها ذخیره می شود و رنگ آنها را زرد رنگ می کند.
قرمزی چشم ، همراه با خارش ، می تواند نشانه ای از بیماریهای جدی مانند سندرم خشکی چشم ، گلوکوم و غیره باشد. چشم پزشکان ، از جمله موارد دیگر ، توصیه می کنند که آزمایش قند خون انجام شود ، زیرا قرمزی مداوم چشم ها می تواند نشانه دیابت نوع 2 باشد.
سندرم خشکی چشم یک علامت شایع چشم ورم مفاصل است. واقعیت این است که مواد شیمیایی التهابی ، که به ویژه در بدن مبتلایان به ورم مفاصل بسیار زیاد است ، دیر یا زود به ناحیه چشم می رود و باعث ایجاد مشکلات بینایی می شود.
چاقی واژه ای است به معنای این که وزن شما 20% بیشتر از چیزی باشد که وزن غیرنرمال نسبت به قدتان تلقی گردد. که باعث می شود شما به احتمال زیاد شرایطی مثل زیر داشته باشید : • بیماری های قلبی و سکته • فشار خون بالا • دیابت • برخی سرطان ها • بیماری کیسه ی صفرا و سنگ کیسه ی صفرا • آماس مفصلی – استخوانی • نقرس • مشکلات تنفسی مثل خفگی در زمان خواب ( زمانی که فرد برای مدت کوتاهی در حین خواب نفس نکشد) و آسم فردی که چاق باشد همه ی این مشکلات را ندارد. خطر زمانی زیاد میشود که شما سابقه ی خانوادگی یکی از وضعیت های بالا را داشته باشید.
در این جاست که وزن شما اهمیت پیدا می کند. اگر اضافه وزنتان بیشتر در اطراف شکم باشد ( شکل ( سیب))، نسبت به شکل گلابی " خطرناکتر است یعنی اضافه وزن تان بیشتر در اطراف ران و نشیمنگاه است. در اینجا هفت وضعیت مربوط به چاقی یا اضافه وزن ، به دقت بررسی می گردد. بیماری های قلبی و سکته اضافه وزن باعث می شود شما به احتمال زیاد دارای فشار خون بالا و کلسترول بالا باشید . این دو وضعیت به احتمال بیشتر باعث حمله ی قلبی یا سکته می گردد. خبر خوب این است که کاهش مقدار اندکی از وزن می تواند خطر پیشرفت بیماری قلبی یا سکته را کاهش دهد. اثبات شده کاهش 5-10% از وزنتان ، خطر پیشرفت بیماری قلبی را کاهش می دهد.
دیابت نوع دو اکثر افرادی که دارای دیابت نوع دو هستند ، یا چاقند یا اضافه وزن دارند. شما می توانید با خوردن یک غذای رژیمی متعادل و خواب مناسب و ورزش بیشتر ، خطر پیشرفت دیابت نوع دو را با کاهش وزن ، از بین ببرید. اگر دیابت نوع دو دارید ، وزن خود را کاهش داده و فعالیت جسمی خود را بالاتر برده تا بتوانید سطح قند خون خود را کنترل کنید. فعالتر شدن نیز نیاز شما را به تجویز داروی دیابتی کاهش می دهد.(سیارک) سرطان سرطان های روده ، پستان ( بعد از یائسگی ) ، رحم ( دیواره ی رحم) ، کلیه و مری مربوط به چاقی است. در برخی از مطالعات نیز ارتباط میان چاقی و سرطان های کیسه ی صفرا ، تخمدان و پانکراس گزارش شده است. بیماری های کیسه ی صفرا بیماری های کیسه و سنگ صفرا در افرادی که اضافه وزن دارند ، رواج بیشتری دارد. کاهش وزن به خودی خود ، خصوصا کاهش وزن سریع یا کاهش مقدار زیادی از وزن ، باعث خطر بیشتر سنگ کیسه ی صفرا می گردد. کاهش وزن به میزان یک پوند در هفته ، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد. آماس مفصلی – استخوانی این بیماری وضعیت مفاصل مشترک است که اکثرا روی زانو ، باسن یا پشت اثر می گذارد. اضافه وزن ، فشار زیادی روی این مفاصل قرار داده و باعث ساییدگی غضروف (بافت نرمچه ی مفاصل) می گردد که طبیعتا از آنها حمایت می کند. کاهش وزن می تواند این فشار روی زانو ها ، باسن و پایین کمر را کاهش داده و علائم این ورم را بهبود بخشد. نقرس نقرس بیماری ای است که روی مفصل های اثر می گذارد. زمانی رخ می هد که در خون شما اسید اوره ی زیادی وجود داشته باشدو این اسید اوره ی بالا ، بلورهایی را تشکیل می دهد که در مفاصل رسوب می کند. نقرس بیشتر در افرادی که اضافه وزن دارند ، رایج است. هر چه وزنتان بالا باشد ، احتمال بیشتری نیز وجود دارد که دچار نقرس شوید. در دوره ی کوتاه ، تغییرات ناگهانی وزن ، باعث شروع ناگهانی نقرس می گردد. اگر سابقه ی نقرس دارید ، برای بررسی بهترین روش کاهش وزن با دکتر خود مشاوره کنید. آپنه ی خواب آپنه ی خواب ، وضعیت تنفسی است که به اضافه وزن ارتباط دارد. آپنه ی خواب باعث میشود فرد به سختی در خواب نفس کشیده و در زمان خواب ، اندکی تنفسش قطع گردد. آپنه ی خواب باعث بی خوابی شبانه و بیماری های قلبی و به احتمال زیاد ، سکته می شود. کاهش وزن نیز آپنه ی خواب را بهتر می کند.
اگر شما دیابت دارید نگه داشتن رژیم غذایی سالم و جالب اغلب دشوار است.اینجا 9 ماده غذایی با ارزش داریم که نه تنها قند خون را کنترل می کند بلکه شما را برای آشپزی سالم کمک می کند.
مرکبات
مرکبات مانند پرتقال و گریپ فروت سرشار از مقدار زیادی فیبر هستند که برای افراد مبتلا به دیابت بسیار مهم می باشد.با این حال شما باید میوه بخورید نه آب میوه.تحقیقات انجام شده نشان داده است که افرادی که آب میوه می خورند از آنهایی که میوه می خورند بیشتر در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند.
کلم بروکلی
کلمها، مانند کلم بروکلی و گل کلم، حاوی ترکیبی به نام سولفورافان، که باعث بسیاری از فرآیندهای ضد التهابی است که باعث بهبود و کنترل قند خون و محافظت رگ های خونی از آسیب های قلبی وعروقی می شود.این ماده مغذی را می توان بخارپز،سرخ شده و خام استفاده نمود.(سیارک)
بلغور جو دوسر
بلغور جو درسر مخصوصا نوع فولاد برش آن حاوی مقادیر بالایی از منیزیم است که به بدن کمک می کند تا گلوکز استفاده کند و انسولین به درستی ترشح شود.جو فولاد برش با جو پرک متفاوت است و دارای مواد مغدی و فیبر بیشتری می باشد.
سالمون
سالمون منبع غنی اسید چرب امگا3 می باشد که برای سلامتی و کاهش ریسک حمله قلبی مناسب است.سالمون شما را لاغر نگه میدارد و باعث کاهش التهاب و بهبود عملکرد انسولین می شود.
لوبیا
لوبیا ها سرشار از فیبر هستند،لوبیاها آهسته در بدن هضم می شوند و در نتیجه باعث ثابت ماندن قند خون می شوند.لوبیاها دارای مقدار زیادی پروتئین و مقدار کمی چربی اشباع شده می باشند.(سیارک)
خرما
خرما شاید در نگاه اول زیبا به نظر نیاید اما مطمئنا طعم شیرین و پر از فیبر بودن خرما آن را به یک میان وعده قوی برای افراد دیابتی تبدیل کرده است.خرما سرشار از آنتی اکسیدان است که خاصیت ضد سرطانی دارد و باعث افزایش بینایی نیز می شود.خرما یک نوع شیرین کننده طبیعی است که برای افراد دیابتی مناسب است و جایگزین مناسبی برای شکر می باشد.
گردو
گردو حاوی اسید چرب اشباع نشده به نام اسید آلفا لینولنیک می باشد که برای کاهش التهاب مناسب است.این آجیل که منبع غنی آنتی اکسیدان است خاصیت ضد سرطان،ضد ویروسی و خواص ضد کلسترول بالا دارد و می تواند برای جلوگیری و پیشرفت از بیماری های مزمن مانند دیابت و بیماری قلبی کمک کند.
دارچین
با توجه به مطالعات منتشر شده در مورد مراقبت از دیابت مشخص شده که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 که روزانه و به صورت ناشتا 1 یا چند گرم دارچین مصرف کرده اند قند خون آنها تا 30درصد کاهش یافته است.دارچین را می توان با اضافه کردن به چای،قهوه ماست یا هرچیزی اضافه کرد و از مزایای آن بهره مند شد.(سیارک)
ماست کم چرب
مصرف 125 گرم ماست معادل حدود یک پیاله در روز خطر ابتلا به دیابت را به میزان24 درصد کاهش میدهد. البته این میزان برای افرادی که روزانه 4 پیاله و نیم ماست میل میکنند به 28 درصد نیز میرسد.(سیارک)
مواد لازم • گوجه فرنگی خرد شده • یک عدد تره فرنگی • خیار خرد شده • برگ نعناع
طرز تهیه 1. گوجه فرنگی، خیار و تره فرنگی خرد شده را داخل پردازنده بریزید. 2. چند عدد برگ نعناع به آن اضافه کنید. 3. آنها را چرخ کنید.
فواید • گوجه فرنگی منبع لیکوپن است که ضد سرطان می باشد. همچنین سرشار از آنتی اکسیدان هاست که می توانند رادیکال های اکسیژن را از بین ببرند. برای قلب، استخوان و پوست مفید می باشد. • تره فرنگی سرشار از ویتامین A، ویتامین K، سدیم و پروتئین است. تره فرنگی شامل کامفرول است که از رگ های خونی محافظت می کند. همچنین خواص آنتی اکسیدانی داشته و در برابر دیابت نوع دوم، سرطان، تصلب شراین، آرتریت روماتوئید و چاقی محافظت می کند. • خیار به دفع سموم و باز پس گیری آب سلول هایتان کمک می کند. • نعناع طبع سرد دارد. به حرکت ملایم صفرا از کبد به روده کوچک کمک می کند در این شرایط صفرا در شکستن چربیها موثر خواهد بود. همچنین نعناع موجب شل شدن عضلات معده شده و آن را معطر می سازد. (سیارک)
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
آیا شماسریع منفجر می شوید آیا خودتان را مدام در جر و بحث های مکرر و دعوا می یابید؟ خشم یک حس طبیعی و سالم است ، اما اگر مزمن شود، خشم انفجاری خارج از کنترل ، میتواند عواقب جدی برای روابط شما، سلامتیتان، و حالت های ذهنیتان در بر داشته باشد. با بینش صحیح در مورد دلایل واقعی برای خشمتان و ابزار مدیریت و کنترل این خشم، می توانید خلق وخوی خود را بشناسید و بیاموزید چگونه آن را کنترل کنید که به زندگیتان آسیبی نرساند.
درک وشناخت خشم: حس عصبانیت نه خوب است نه بد. این کاملا رفتاری طبیعی و سالم است که وقتی مورد ستم یا بدرفتاری قرارگرفتید احساس خشم و عصبانیت کنید. خود این حس مشکل نیست- اینکه شما با آن چه می کنید است که باعث تفاوت در آن می شود. خشم می تواند تبدیل به یک مشکل جدی شود، زمانی که شما به خودتان و دیگران آسیب می رسانید. اگر شما خلق و خوی گرمی داشته باشید ، ممکن است تصور کنید این موضوع از دست شما خارج است و کار کمی می توانید برای آرام کردن این دیو وحشی انجام دهید. اما شمابیش از انکه تصور می کنید می توانید برای کنترل عصبانیت خود انجام دهید. یاد میگیرید که احساساتان را بدون آسیب زدن به دیگران بیان کنید – و وقتی این کار را انجام دهید، هرگز تا این حد حس بهتری نخواهید داشت. مهارت در هنر مدیریت عصبانیت نیاز به کار کردن در این زمینه دارد، اما هر چه بیشتر تمرین کنید ، برایتان راحت تر و ساده تر خواهد شد. و حاصل آن می تواند غیر قابل باور باشد. یادگیری کنترل خشم و ابراز مناسب آن می تواند به شما در ساخت ارتباطات بهتر، دستیابی به اهدافتان کمک کند ، و منتهی به یک زندگی سالم تر و رضایت بخش تر شود.
حقایق و باورهای غلط در باره خشم: باور غلط: من نباید خشم را در خودم نگه دارم، این سالم تر است که آن را بیرون بریزم و اجاز ه دهم از درون من خارج شود. حقیقت: زمانی که ناسالم بودن سرکوب کردن عصبانیت درست است، بیرون ریختن آن نیز بهتر نیست. عصبانیت چیزی نیست شما مجبور باشید آن را از راه تهاجمی "آشکار کنید" . در واقع، طغیان و سخن های شدیدالحن فقط این آتش را قوی تر و مشکل عصبانیت شما را تقویت می کند. باور غلط: خشم، پرخاشگری و ارعاب باعث کسب احترام برای من می شود و کمک می کند به آنچه می خواهم برسم. واقعیت: قدرت واقعی از قلدری کردن برای دیگران به دست نمی اید. مردم ممکن است از شما بترسند، اما هرگز به شما احترام نخواهند گذاشت اگر نتوانید خود را کنترل کنید و به نظرات مخالف رسیدگی کنید. اگر شما به شیوه ی محترمانه ارتباط برقرار کنید، دیگران بیشتر به شما گوش می دهند و با نیاز های شما وفق پیدا می کنند. باور غلط: من نمی توانم به خودم کمک کنم، خشم چیزی نیست که بتوانید آن را کنترل کنید. حقیقت: شما همیشه نمی توانید شرایطی را که در آن قرار دارید کنترل کنید ، اما شما میتوانید چگونگی ابراز خشم خود را کنترل کنید. و شما می توانید خشم خود را بدون توهین کلامی و فیزیکی کنترل کنید. حتی اگر کسی خشم شما را تحریک کرد، همیشه یک انتخاب برای چگونگی پاسخ به آن دارید. باور غلط: مدیریت خشم در مورد یادگیری سرکوب کردن خشم است. حقیقت: هرگز عصبانی نشدن هدف خوبی نیست. خشم و عصبانیت طبیعی است، و بیرون می ریزد صرف نظر از اینکه چقدر تلاش می کنید تا آن را سرکوب کنید. مدیریت خشم در مورد آگاه شدن از احساسات و نیاز های اساسی خودتان و توسعه روش های سالم تر برای مدیریت ناراحتی است. به جای تلاش برای سرکوب کردن خشم، هدف بیان آن از راه های سازنده تر است.
چرا مدیریت خشم تا این حد مهم است: ممکن است تصور کنید که بیرون ریختن عصبانیت راهی سالم تر است، که مردم اطراف شما بیش از حد حساس هستند، خشم شما موجه است، یا شما نیاز دارید خشم خود را برای به دست آوردن احترام ابراز کنید. اما حقیقت این است که عصبانیت احتمال آسیب بیشتری برای آسیب به روابطتان ایجاد می کند، قدرت قضاوت شما را مختل می کند، و تاثیر منفی بر نگاه مردم به شما می گذارد.
- خشم خارج از کنترل به سلامت جسمی شما لطمه می زند. ماندن در سطح بالایی از استرس و تنش بالا برای سلامتی شما بسیار بد است. خشم مزمن باعث می شود شما بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت، کلسترول بالا، ضعف سیستم ایمنی، بی خوابی ، و فشار خون بالا می کند. - خشم خارج از کنترل به سلامت روان شما آسیب می زند. خشم مزمن مقدار بسیار زیادی از انرژی ذهنی شما را مصرف می کند، تمرکز و لذت بردن از زندگی را برای شما سخت تر می کند. و همچنین می تواند به افسردگی ، استرس، و سایر مشکلات روحی روانی منجر شود.
- خشم خارج از کنترل به حرفه و شغل شما ضربه می زند. انتقاد سازنده، تفاوت های خلاق، و بحث های داغ می تواند سالم تر باشد. اما تازیانه زدن تنها باعث دوری همکاران، سرپرستان، و یا مشتریانتان می شود و احترام را نابود می کند. بیشتر از آن، شهرت بد می تواند همه جا به دنبال شما بیاید ، و جلو رفتن را برای شما سخت تر و سخت تر کند.
- خشم خارج از کنترل به روابط شما با دیگران لطمه وارد می کند. این امر باعث ایجاد زخم های پایدار در قلب کسانی که دوستشان دارید می شود. خشم شدید و مزمن می تواند اعتماددیگران به شما ، صحبت صادقانه، یا احساس راحتی با شما را سخت تر کند. آنها هرگز نمی دانند چه بر شما می گذرد و یا چه می خواهید انجام دهید. خشم انفجاری بیش از همه به کودکان آسیب می رساند.
مدیریت خشم: نکته 1: کشف آنچه در حقیقت پشت خشم شما است اگر شما در حال کشمکش با خشم خارج از کنترل خود هستید، ممکن است تعجب کنید که چرا شما اینقدر زود عصبانی می شوید . مشکلات عصبانیت اغلب ریشه در کودکی شما و آنچه که به عنوان یک کودک یاد گرفته اید دارد. اگر شما فریاد زدن دیگران، کتک کاری، پرتاب اجسام ... در خانواده را تماشا می کردید ، ممکن است اینطور یاد گرفته باشید که این روشی است که عصبانیت ابراز می شود. حوادث و سطح بالای استرس می تواند بیشتر شما را مستعد ابتلا به خشم کند. خشم اغلب پوششی برای دیگر احساسات است. به منظور دریافت مواجهه با نیازها و بیان خشم در مناسب ترین روش، شما نیاز دارید بدانید واقعا چه احساسی دارید. آیا شما واقعا عصبانی هستید؟ یا خشم خود را پوششی برای احساسات دیگر مانند خجالت، نا امنی، آزار، شرم، و یا آسیب پذیری کرده اید؟ اگر پاسخ سریع شما در بسیاری از شرایط خشم است، احتمال بسیار دارد که خلق و خوی شما احساسات و نیاز های حقیقی شما را تحت پوشش قرار می دهد. این عمل به ویژه اگر شما در یک خانواده که در آن ابراز احساست به شدت مایوس کننده بود بزرگ شده اید، ممکن است. به عنوان یک بزرگسال شما ممکن است زمان سختی در اذعان احساسات به غیر از خشم داشته باشد.
سر نخ هایی برای اینکه چیزی بیشتر از خشم شما وجود دارد: - شما یک زمان سخت برای سازش و مصالحه دارید. آیا این برای شما دشوار است که نقطه نظر مزدم را درک کنید؟ اگر شما در خانواده ای بزرگ شده اید که در آن خشم خارج از کنترل بود ، ممکن است به خاطر بیاورید چگونه یک فرد عصبانی راه خود را توسط بلندتر کردن صدا و خواسته های بیشتر از پیش می برد. مصالحه و سازش ممکن است حس ترسناکی از شکست و آسیب پذیری مطرح کند.
- شما برای ابراز احساسات به غیر از خشم مشکل دارید. آیا شما به خود برای سخت بودن و کنترل کردن خود افتخار می کنید؟ آیا شما حس می کنید که احساساتی مانند ترس، گناه، یا شرم برای شما صدق نمی کند؟و اگر تصور می کنید که اینطور حس نمی کنید، ممکن است از عصبانیت برای پوشش آنها استفاده کنید.
-شما نظرات و دیدگاه های مختلف را به عنوان یک چالش شخصی می نگرید. آیا به اینکه روش شما همیشه درست است و وقتی دیگران با شما مخالفت کنند عصبانی می شوید اعتقاد دارید؟ اگر نیاز شدید به کنترل دارید، ممکن است دیدگاه های دیگران را به عنوان یک چالش به قدرت خود تفسیر کنید. اگر با خیلی از احساسات بیگانه هستید و احساس نارضایتی می کنید و یا اینکه از عصبانیت به عنوان یک پاسخ همیشگی برای هر چیزی استفاده می کنید، ممکن است نیاز داشته باشیدبرای تشخیصاحساسات واقعیتان به گذشته بارگردید. آگاهی عاطفی کلید موفقیت و خود شناسی در زندگی است. بدون توانایی تشخیص، مدیریت ، و مقابله با طیف گسترده ای از احساسات انسان ، شما محکوم به سردرگمی، انزوا، و شک به خود هستید.
دینامیک خشم: - زمانی که منابع بدنی ما پایین است و تحت استرس قرار داریم ، بیشتر عصبانی می شویم. - ما به ندرت به دلایلی که باعث عصبانیت ما می شود فکر می کنیم. - ما اغلب زمانی که به چیزی که در کودکی به آن نیاز داشتیم نرسیدیم ، عصبانی می شویم. - ما اغلب زمانی که در دیگران صفتی را میبینیم که نمی توانیم در خودمان تحمل کنیم، عصبانی می شویم. - زیر پوشش بسیاری از عصبانیت های فعلی نا امیدی های گذشته، صدمات، و محرک ها نهفته است. - گاهی اوقات ما به دلیل صدماتی که در کودکی دیده ایم عصبانی می شویم. - ما زمانی که یک رویداد فعلی ما را به یک وضعیت قدیمی حل نشده در گذشته می برد، عصبانی می شویم. - ما اغلب زمانی که یک وضعیت یک محتوا، کلمات یا انرژی مشابه با آنچه ما قبلا احساس کردیم داشته باشد، عصبانی می شویم.
مدیریت خشم نکته 2: آگاه شدن از علایم هشدار دهنده خشم خود: زمانی که ممکن است حس کنید شما قرار است بدون هشدار عصبانی شوید، در واقع علائم هشدار دهنده فیزیکی در بدن شما وجود دارند. خشم یک پاسخ طبیعی فیزیکی است. این تغذیه سیستم "مقابله یا گریز" در بدن است، و عصبانیتی که شما حس می کنید، بدن شما را به حالت تدافعی می برد. آگاه شدن شما به نشانه و علایم شخصی خود که خلق و خوی شما شروع به جوشیدن می کند ، شما وارد مرحله کنترل خشم قبل از اینکه از آن خارج شوید خواهید شد. به روش هایی که خشم در بدن شما احساس می شود توجه داشته باشید: -ورم در معده -فشردن فک و یا دست ها - احساس رطوبت و یا سرخ شدن - تنفس سریع - سردرد - قدم زدن و یا نیاز به دور زدن در اطراف - قرمز شدن - مشکل در تمرکز - تپش قلب - منقبض شدن ماهیچه های شانه شناسایی الگوهای فکری منفی که باعث غضب در شما می شوند: شما ممکن است تصور کنید که چیزهای خارجی- اقدامات غیر حساس دیگر افراد، برای مثال ، شرایط خسته کننده- می توانند دلیل عصبانیت شما باشد. اما مشکلات عصبانیت کمتر به دلیل آن چیزی است که برایتان اتفاق می افتد نسبت به اینکه شما چگونه اتفاقی که افتاده است را تفسیر می کنید. الگو های فکری منفی رایج که باعث خشم و غضب می شوند: - تعمیم بیش از حد، به عنوان مثال " شما همیشه صحبت مرا قطع می کنید. شما هرگز نیاز های من را در نظر نمی گیرید. هیچ کس به من احترام نمی گذارد. من هرگزنمی توانم اعتباری که سزاوار من است به دست بیاورم." - نگرانی در مورد باید ها و ضروریت ها. داشتن دیدگاه سخت و خشک از راه کارهای باید ها و ضرورت ها و عصبانی شدن زمانی که واقعیت با این دیدگاه در یک خط نباشد. - خواندن ذهن و پریدن (حدس زدن) به نتایج. با فرض اینکه شما"می دانید" نفر دیگر چه چیزی حس می کند و یا به چه چیز فکر می کند- که او عمدا شما را ناراحت می کند، خواسته هایتان را نادیده می گیرد و یا به شما بی احترامی می کند. - جمع آوری چیزهای ناچیز. در جستجوی چیزهایی که باعث نارحتیتان شده باشید، معمولا زمانی که یک نگاه کلی می اندازید. اجازه می دهید که این ناراحتی های کوچک روی هم انباشته شود تا به یک "ناچیز نهایی" برسید و منفجر شوید، که اغلب بیش از چیزی نسبتا جزئی نیست. - سرزنش، هنگامی که هر چیز بدی اتفاق می افتد و یا چیزی اشتباه پیش می رود ، همیشه مقصر کس دیگری است. شما دیگران را برای چیزهایی که برایتان اتفاق می افتد سرزنش می کنید، به جای اینکه مسئولیت زندگی خودتان را بر عهده بگیرید. اجتناب از افراد، مکان ها، و موقعیت هایی که بدترین را در شما به وجود می آورند: رویدادهای استرس زا عصبانیت را توجیح نمی کنند، اما درک چگونگی تاثیر این اتفاقات بر شما ، کمک می کند کنترل محیط را در دست بگیرید و از خشم های غیر ضروری اجتناب کنید. نگاهی به برنامه منظم خود بیندازید و سعی کنید فعالیت ها و اقدامات، زمان ها و روزها، مردم، مکان ها، و یا شرایطی که باعث تحریک احساسات یا حس خشم می شود را شناسایی کنید. امکان دارد شما هر بار که با گروه خاصی از دوستان بیرون می روید به مبارزه بی انجامد. یا امکان دارد ترافیک در رفت و امد روزانه باعث دیوانگی شما شود. سپس درباره راه هایی که می توانید از این محرک ها جلوگیری کنید یا نگرش متفاوتی به وضعیت داشته باشید که خون شما را به جوش نیاورد. مدیریت خشم: نکته 3: آموزش روش های خنک کردن (آرام شدن) هنگامی که شما دانستید چگونه علایم هشداری که خشم شما را افزایش می دهند بشناسید و محرک هایتان را پیش بینی کردید، می توانید به سرعت برای مقابله با خشم خود اقدام کنید قبل از اینکه از کنترل شما خارج شود. تکنیک های بسیاری وجود دارد که می تواند به شما جهت آرام شدن و نگه داشتن خشم خود از آنها استفاده کنید. نکته های سریع برای آرام شدن: - تمرکز بر احساسات فیزیکی خشم. در حالی که متضاد به نظر می رسد، تنظیم راهی که بدن شما حس می کند زمانی که عصبانی هستید اغلب شدت احساسات خشم شما را کاهش می دهد. - چند نفس عمیق. نفس آرام و عمیق برای مقابله با افزایش تنش کمک می کند. نکته کلیدی این است که نفس عمیق از شکم بکشید ، که تا اندازه ممکن به ریه های شما هوا برسد. - ورزش. پیاده روی سریع در اطراف یک ایده بسیار عالی است. این انرژی سرکوب شده را آزاد می کند. بنابراین می توانید به وضعیت آرامش و خونسردی باز گردید. - از حواس خود استفاده کنید. از قدرت آرامش بخش حواس خود مثل دیدن، بویایی، شنوایی، لامسه، و چشایی استفاده کنید. ممکن است بخواهید به موسیقی دلخواه خود گوش کنید و یا خودتان را در مکان مورد علاقه تان به تصویر بکشید. - کشش و یا ماساژ تراپی در محل هایی که مورد تنش واقع شدند. شانه هایتان را بچرخانید اگر در آنها احساس تنش و سفتی می کنید، برای مثال، گردن و پوست سرتان را به آرامی ماساژ بدهید. - به آرامی تا ده بشمارید. تمرکز بر شمارش به شما اجازه می دهد ذهن شما با احساساتتان سازگار شود. اگر پس از رسیدن به 10 هنوز هم احساس خارج از کنترل دارید دوباره از نو شروع کنید. زمانی که شروع به ناراحت شدن از چیزی کردید، یک لحظه به وضعیت فکر کنید. و از خود بپرسید:(سیارک) - چقدر مهم است؟ - آیا واقعا ارزش عصبانیت را دارد؟ - آیا ارزش خراب کردن باقی مانده روز من را دارد؟ - آیا پاسخ من به شرایط مناسب است؟ - آیا چیزی هست که من در مورد آن بتوانم انجام دهم؟ - آیا این عمل ارزش گرفتن وقت من را دارد؟ مدیریت خشم: نکته 4: یافتن راه های سالم برای بیان خشم خود: اگر تصمیم گرفتید که وضعیت موجود ارزش عصبانی شدن را دارد، و چیزی وجود دارد که شما می توانید برای بهتر کردن آن انجام دهید، کلید آن ابراز احساسات در سالم ترین راه ممکن است . زمانی که با احترام ارتباط برقرارکنید و به طور موثر آن را هدایت کنید، عصبانیت می تواند یک منبع فوق العاده از الهام و انرژی برای تغییر باشد. مشخص کنید دقیقا چه چیزی باعث عصبانیت شما شده است: آیا تا به حال وارد بحثی احمقانه راجع به چیزی شده اید؟ دعواهای بزرگ اغلب بر سر چیزهای کوچک اتفاق می افتد، مانند جا گذاشتن ظرف، یا ده دقیقه دیرتر. اما معمولا یک مسئله بزرگتر در پشت آن مخفی شده است. اگر عصبانیت خود را در حال افزایش دیدید از خودتان بپرسید" چه چیزی من را واقعا عصبانی کرده است؟" شناسایی منبع واقعی سرخوردگی و ناکامی به شما کمک خواهد کرد با خشم خود ارتباط بهتری برقرار کنید، اقدامی سازنده تر انجام دهید، و واضح تر کار کنید. اعمالی برای کنترل خشم : اگر به نظر می رسد که خشمتان به طور فزاینده از کنترل خارج شده است، خودتان را از وضعیت موجود برای چند دقیقه جدا کنید یا تا مدت زمانی که طول می کشد تا آرامش پیدا کنید. پیاده روی سریع، سالن ها و باشگاه های ورزشی، چند دقیقه گوش دادن به موسیقی هایی که شما را به آرامش دعوت می کند، آزاد کردن احساسات سرکوبشده، و پس از همه اینها رسیدگی به رویکرد وضعیت با احساس آرامش. همیشه عادلانه مبارزه کنید: این درست است که شما از کسی ناراحت هستید، اما اگر عادلانه مبارزه نکنید، رابطه به سرعت شکسته می شود و از بین می رود. مبارزه عادلانه اجازه می دهد که شما نیازهای خود را در حالی که هنوز احترام به دیگران را حفظ می کنید بیان کنید. - رابطه را در اولویت خود قرار دهید. حفظ و تقویت رابطه، به جای برنده شدن در جر و بحث، می بایست اولین اولیت شما باشد. به طرف مقابل و دیدگاه و نظر او احترام بگذارید. - به زمان حال تمرکز کنید. هنگامی که در گرمای جر و بحث هستید، ساده است که شروع به ادغام نارضایتی های گذشته با وضعیت کنونی کنید. به جای نگاه به گذشته و سرزنش ، بر روی شرایط موجود و اینکه برای حل مشکل چه کاری می توانید انجام دهید تمرکز کنید.(سیارک) - به بخشش و عفو تمایل نشان دهید. اگر شما تمایلی به عفو نداشته باشید و قادر به بخشش نباشید، حل اختلافات غیر ممکن است. وضوح در تمایل به مجازات، هرگز نمی تواند خسارات ما را جبران کند و تنها به آسیب ها می افزاید، علاوه بر آن زندگی ما را تهی و تخالی می کند. هنگامی که به دنبال کمک برای مدیریت و کنترل خشم هستید: اگر خشم شما با توجه به اعمال تکنیک های مدیریت خشم که در پیش توضیح داده شده، هنوز به طور فزاینده از کنترل خارج است، و یا اگر شما در حال ورود به مشکل با قانون و یا صدمه زدن به دیگران هستید- شما به کمک بیشتری نیاز دارید. بسیاری از درمانگران، کلاس ها، برنامه ها، برای افراد با مشکلان مدیریت کنترل خشم وجود دارد. درخواست کمک نشانه ضعف نیست. شما اغلب دیگران را در شرایطی همانند خودتان می یابید، گرفتن بازخورد مستقیم بر تکنیک هایی برای کنترل خشم می تواند فوق العاده مفید باشد. کمک های حرفه ای را در نظر بگیرید اگر: - شما دائما احساس خشم و ناامیدی می کنید بدون توجه به اینکه چقدر سعی می کنید. - خشم شما باعث بروز مشکلاتی در محل کار و روابطتان شده است - از رویداد ها و افراد جدید دوری می کنید زیرا حس می کنید نمی توانید خش خود را کنترل کنید. - به دلیل خشم وعصبانیت خود با قانون به مشکلاتی برخوردید. - عصبانیت شما تا به حال به خشونت فیزیکی منجر شده است. درمان (تراپی) می تواند یک راه بسیار خوب برای کشف دلایل خشم شما باشد. اگر شما ندانید که چرا عصبانی می شوید، کنترل آن بسیار سخت می شود.. تراپی یک محیط امن برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دلایل و شناسایی محرک خشم وعصبانیت شما است. (سیارک)
این پست را چگونه میبینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.
افراد مبتلا به دیابت در معرض آسیب های پا هستند بنابراین مهم است که پاهایشان را به دقت مراقبت و معاینه کنند. از آنجا که پا و جوراب ارتباط تنگاتنگی با هم دارند این مقاله به این موضوع اختصاص یافته است...
جوراب دیابتی باید از جنسی باشد که برای پوست پا ایجاد حساسیت نکند. این جوراب ها باید رطوبت را جذب کنند چون باقی ماندن رطوبت در پاها باعث نرم شدن پوست و زخم شدن تدریجی پا می شود. الیاف فیبری خاصی که برای جوراب های مخصوص دیابت طراحی شده است، ۴ برابر بیشتر از جوراب های نخی جاذب رطوبت هستند.
جوراب های دیابتی نباید در نقاطی از پا فشار ایجاد کنند. کش بالای جوراب باید شل باشد و به هیچ وجه خط گرفتگی روی پا باقی نگذارد. سفتی کش بالای جوراب می تواند جلوی جریان خون در پوست پا را بگیرد و از یک حساسیت ساده پوستی تا زخم و تاول به وجود بیاورد. بهتر است قطر بالای جوراب به اندازه ای باشد که بدون نیاز به کش روی پا بماند و پایین نیاید.
جوراب دیابتی نباید ضخیم و حوله ای باشد. جوراب های ضخیم در کفش، چروک می خورند و این چروک ها هنگام راه رفتن باعث به وجود آمدن نقاط فشار می شود. افراد دیابتی حتما باید جوراب اندازه پای خود انتخاب و دقت کنند قسمت کف جوراب و نقاط تحت تماس با کفش صاف و بدون حفره باشد.
بهتر است افراد دیابتی در صورت پوشیدن جوراب های غیرنخی از جوراب هایی استفاده کنند که الیاف ضدمیکروب دارند.
جوراب مبتلایان به دیابت بهتر است دوخت یا بافت یکسره داشته باشد. جوراب هایی که از چند تکه مختلف تشکیل شده اند، در محل دوخت تکه ها می توانند نقاط فشار ایجاد کنند و زمینه ساز زخم پا شوند.
افراد مبتلا به دیابت به هیچ وجه نباید کفش بدون جوراب بپوشند چرا که عرق کردن پا در کفش به مرور زمان باعث رشد باکتری خواهد شد.
بهتر است افراد دیابتی جوراب های تک سایز نخرند تا تنگ بودن آنها نقاط فشار روی پا ایجاد نکند.
۱۳ توصیه برای جلوگیری از ابتلا به پای دیابتی
پیشگیری بهتر از درمان چیست
- به محض رسیدن به منزل، جوراب هایتان را دربیاورید و پاهایتان را بشویید.
- هر روز اول صبح و آخر شب، پاهای خود را از نظر وجود هرگونه زخم یا کبودی بررسی کنید.
- در صورت احساس سوزش و درد شدید یا در صورت مشاهده زخم و کبودی روی پاهایتان بلافاصله موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
- ناخن های پایتان را با ناخن گیر کاملا تیزی بگیرید و هنگام کوتاه کردن آنها حواستان باشد که پوست و گوشت اطراف ناخن هایتان را نبرید.
- همیشه ناخن هایتان را از نیم میلی متر بالاتر از رستنگاه آنها بگیرید تا گوشت و پوست انگشت های پایتان آسیب نبیند.
- هنگام خریدن کفش حواستان باشد که کفش ها کاملا اندازه پاهایتان باشند. تنگ بودن کفش ها می تواند باعث آسیب دیدن پاهایتان شود و دردسرهای زیادی را برایتان به دنبال داشته باشد.
- کفش های طبی با پاشنه های کوتاه، مناسب ترین کفش ها برای بیماران دیابتی محسوب می شوند.
- بهتر است خانم های مبتلا به دیابت از پوشیدن مداوم کفش های پاشنه بلند و نوک تیز برای پیشگیری از زخم شدن پاهایشان خودداری کنند.
- برای جلوگیری از زخم شدن پاهایتان حتما کفش هایتان را با جوراب بپوشید.
- از خریدن و پوشیدن جوراب هایی با کش تنگ خودداری کنید.
- برای پیشگیری از آسیب احتمالی پوست، کف پایتان هنگام راه رفتن در منزل از دمپایی های طبی ابری استفاده کنید.
- بهتر است دمپایی های ساده را به جای انواع لاانگشتی آنها بپوشید تا پوست بین شست پا و انگشت کناریتان آسیب نبیند.
- اگر کف پوش منزلتان سنگ، سرامیک یا پارکت است، از پوشیدن جوراب در منزل خودداری کنید چون در غیر این صورت امکان لیز خوردن شما روی این کف پوش ها بالا می رود.
دیابت و داده نمایی بدن شما: بر اساس داده های انجمن دیابت آمریکا، بیشتر از 10 درصد زنان بالای 20 سال در آمریکا دیابت دارند و اکثراً از بیماری خود آگاه نیستند. دیابت نه تنها سبک زندگی روزمره شما را تغییر می دهد بلکه احتمال بروز بیماری های دیگر را، در صورت عدم درمان، افزایش می دهد. دیابت سه نوع عمده دارد-نوع 1 و 2 و بارداری- و هر کدام از آن می تواند تاثیر متفاوتی بر بدن شما بگذارند و نیاز به درمان های متفاوتی دارند. در زیر اطلاعات اولیه هر کدام از آن ها آمده است:(سیارک)
نوع 1 دیابت نوع 1 که گاهی به آن دیابت وابسته به انسولین نیز می گویند و قبلاً با عنوان دیابت نوجوانی شناخته می شده است، شرایطی را ایجاد می کند که پانکراس انسولین ترشح نمی کند یا انسولین ترشح شده کافی نیست. بدن برای وارد کردن قند (گلوکوز) به سلول های شما به هورمون انسولین نیاز دارد تا انرژی تولید کند. دیابت نوع 1 اصولاً در زمان کودکی یا بلوغ روی می دهد اما در بزرگسالان نیز می تواند رخ دهد. اگر حس کردید که بسیار تشنه اید، نیاز به دفع ادرار مکرر دارید، احساس گرسنگی بسیار زیادی می کنید، کاهش وزن دارید، احساس خستگی می کنید یا چشمانتان تار می بیند به پزشک خود مراجعه کنید. این ها نشانه های دیابت اند. اگر دیابت نوع 1 داشته باشید باید با انسولین درمان شوید.(سیارک) نوع 2 دیابت نوع 2 رایج ترین شکل دیابت است. در این نوع ، بدن شما انسولین کافی ترشح نمی کند یا به درستی از آن استفاده نمی کند. در ابتدا ممکن است پانکراس انسولین بیش از حد ترشح کند اما در طول زمان نمی تواند این کار را ادامه دهد. بدون انسولین، گلوکز برای تولید انرژی به سلول ها راه نمی یابد و مقدار زیادی از آن در خون جمع می شود و سلول ها قادر نخواهند بود انرژی تولید کنند و در طی زمان مشکلاتی ایجام می شود. نشانه های آن شبیه دیابت نوع 1 است اما گاهی نیز خفیف تر از آن است. کاهش وزن از علائم دیابت نوع 2 نیست اما گز گز کردن یا بی حسی دستان و پاها ممکن است رخ دهد. اگر دیابت نوع 2 دارید باید در ارتباط نزدیک با مرکز درمانی خود باشید تا گلوکز خون شما را کنترل و دیابت شما را مدیریت کنند. با رژیم غذایی مناسب، ورزش و بعضاً مصرف دارو، می توانید درمان با انسولین را به تعویق بیندازید یا اصلاً نیازی به آن پیدا نکنید.(سیارک) بارداری دیابت بارداری تنها حین بارداری اتفاق می افتد. اگر در گذشته هیچ گاه دیابت نداشتید اما گلوکز خون شما در حین باداری بالا است، گفته می شود که شما مبتلا به دیابت بارداری هستید. پزشکان معتقدند که هورمون های ناشی از جفت می تواند انسولین مادر را کم اثر کنند. اگر این دیابت درمان نشود، می تواند مسائلی مانند احتمال بیشتر مشکلات تنفسی و چاقی و دیابت نوع 2 در مراحل بعدی زندگی برای کودک ایجاد کند. اگر دیابت یا نشانه های آن را دارید، در سریع ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید تا آزمایش های مربوطه را انجام داده یا درمان را قبل از شروع مشکلات جدی تر آغاز کنید.
