1) یافته های فشار ملایم در مقابل فشار آهسته بررسی شده است زیراکه فشار ملایم به منظور دستیابی به تاثیرات مثبت ماساژ ضروری می باشند و یافته ها برای انتقال به متخصصان درمان و مشتریان مهم می باشند.

2) یافته های ماساژ نوزاد زودرس بررسی شده است، زیرا که نوزادان زودرس نیاز به محرک های مکملی همانند ماساژ درمانی دارند تا رشد و پیشرفت بهینه داشته باشند و اهمیت بیان این موضوع به جامعه درمانی باعث می شود که به آن مبادرت ورزیده شود.

3) سندرم های درد، متداولترین شکایت های ارائه شده به متخصصان درمان جایگزین یا مکملی مانند متخصصان ماساژ درمانی می باشد، و به منظور جبران کار سنگین.

 4) توجه و دقت برای عملکرد شغلی و تحصیلی بهینه بسیار حیاتی می باشد.

5) افسردگی دارای تاثیرات منفی بر روی سیستم ایمنی بدن می باشد.

6) تقلیل کورتیزول از طریق ماساژ درمانی منجر به افزایش سلول های کشنده طبیعی و فعالیت سلول های کشنده طبیعی می شود. که به نوبه ی خود سلول های کشنده طبیعی، ویروس ها، باکتری ها و سلول های سرطانی را از دفع می کند و به این طریق کارکرد ایمنی را بهبود بخشیده و بیماری و ناخوشی را کاهش می دهد.

نوزاد های زودرس

اولین مطالعه ماساژ درمانی ما بر روی افزایش وزن نوزاد های زودرس تمرکز دارد. به همین جهت، ماساژ نوزادان زودرس به منظور بالا بردن افزایش وزن در مطالعات واحد های مراقبت ویژه نوزاد یک ماهه در بسیاری از بخش های جهان مورد توجه قرار گرفت . در بیشتر این مطالعات برنامه 15 دقیقه ای ما یعنی ماساژ با فشار ملایم به صورت دو بار در روز به مدت یک هفته مورد استفاده قرار گرفت. بعد از اینکه افزایش وزن نوزادان زودرس را به سبب ماساژ در مطالعاتمان ثبت کردیم، یافته هایی را ارائه کردیم که افزایش فعالیت ریوی معده ای و تحرک معده را نشان می دهد که می تواند به جذب موثرتر غذا و بهبود فزایش وزن منجر شود .
در مطالعه دیگری، سطح بالایی از انسولین و عامل رشد IGF-1 را هنگام مقایسه یک گروه از نوزادان زودرس که سه ماساژ 15 دقیقه ای را در مدت 5 روز دریافت کرده بودند و گروهی که مراقبت های معمول پرستاری را بدون ماساژ درمانی دریافت کرده بودند، مشاهده کردیم . گروه دریافت کننده ماساژ افزایش و بهبود خوبی در این موارد داشتند:

1) افزایش وزن؛ 2) سطح سرم انسولین؛ و 3) سطح سرم IGF-1 . افزایش وزن با سطح انسولین و IGF-1 در ارتباط می باشد. تحلیل روش بیان می کند که فعالیت ریوی معده ای به افزایش تحرک معده وابسته می باشد که به نوبه خود با افزایش وزن ارتباط دارد، و IGF-1 افزایش یافته نیز به افزایش وزن بیشتر مرتبط می باشد. فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ موجب 49% واریانس در تحرک معده افزایش یافته می شود. و فعالیت ریوی معده ای افزایش یافته در طول ماساژ 62% واریانس در افزایش سطح انسولین را توجیه می کند. این یافته ها دو مسیر بالقوه را ارائه می کنند که از طریق آنها، ماساژ می تواند افزایش وزن را بهبود بخشد: 1) آزادسازی انسولین از طریق شاخه های شکمی واگوس؛ و 2) تحرک معده ی افزایش یافته به سبب شاخه شکمی واگوس.
دمای افزایش یافته مکانیزم اساسی بالقوه دیگری برای تاثیر ماساژ درمانی بر روی افزایش وزن می باشد، زیرا که دمای پایین با هزینه کردن انرژی مرتبط می باشد که این امر نیز منجر از دست دادن وزن می شود. دما در طفل های زودرس گروه های ماساژ درمانی و گروه تحت کنترل به طور تصادفی ارزیابی گردیده است. دما در نوزاد های زودرس که ماساژ دریافت می کنند، بیشتر افزایش پیدا کرده است، ولو اینکه دریچه محفظه در طول دوره های ماساژ درمانی 15 دقیقه ای باز شوند (که انتظار می رود دمای آنها را کاهش دهد). این امر احتمالاً حاصل از تاثیر تولید گرمای مالش پوست می باشد.
گروه دیگری، مصرف انرژی کاهش یافته را به عنوان مکانیزم پایه بالقوه در نوزاد های زودرس دریافت کننده ماساژ بررسی کرده است. این تیم از برنامه ماساژ درمانی مشابهی همانند آنچه که در مطالعات نوزاد های زودرس ما استفاده شده است، بهره برد. سنجش سوخت و ساز استفاده شده توسط آنها بوسیله کالری سنجی (گرما سنجی) بیان می کند که مصرف انرژی در نوزاد های زودرس بعد از یک دوره پنج روزه ماساژ درمانی نسبت به نوزاد های زودرس ماساژ نشده، بسیار پایین بوده است. این مصرف انرژی کاهش یافته، ممکن است که تا بخشی مسئول افزایش وزن بهبود یافته ی مرتبط یا ماساژ درمانی باشد.
فشار ملایم عامل حیاتی برای تاثیر افزایش وزن می باشد که این مورد در تحقیقات  ثبت شده است که در آن ما مستقیماً ماساژ با فشار ملایم (حرکت دادن پوست) را در مقابل ماساژ با فشار آهسته (تکان و ضربه های آرام) مقایسه کردیم. در آن مطالعه گروه دریافت کننده ماساژ با فشار ملایم نسبت به گروه دریافت کننده ماساژ با فشار آهسته وزن بیشتری را روزانه کسب کردند، و همانطور که پیشنهاد شده است، در طول مشاهده رفتار ناشی از ماساژ، آنها بسیار کمتر این موارد را نشان دادند: 1) خواب فعال؛ 2) هیجان؛ 3) گریه کردن؛ 4) حرکت؛ و 5) رفتار استرسی (سکسکه). آنها همچنین ضربان قلب پایین و فعالیت ریوی معده ای بالایی داشتند. تمام این تغییرات از خواب پریدن های کمتری را باعث می شود که می تواند عملکرد ایمنی بهبود یافته ی را توجیه کند که این عملکرد در نوزادان زودرس ماساژ داده شده در مطالعه ی بر روی عفونت های که به تاخیر افتاده اند، دیده شده اند. در آن مطالعه، مادران، صورت و اندام های نوزادان خود ماساژ می دادند، به این صورت که به طور آرامی اندام های تحتانی و فوقانی آنها را چهار بار در روز ورزش می دادند. احتمال حادث شدن عفونت تاخیری در گروه ماساژی که مدت کمتری را نیز در بیمارستان بودند به طور قابل ملاحضه ای کمتر بود که شاید به سبب احتمال اندک وقوع عفونت بوده است. مسیر بالقوه برای تاثیر ماساژ با فشار ملایم ممکن است فعالیت ریوی معده ای را افزایش دهد، کورتیزول را کاهش دهد، عملکرد ایمنی را بهبود بخشد و عفونت را کاهش دهد. سیتوکین های پیش التهابی متورم مانند IL-1، IL-6 و TNF-alpha نیز باید به سبب ارتباط آنها با عفونت و تقلیل بالقوه آنها از طریق ماساژ با فشار ملایم سنجش گردند.
چندین مطالعه مربوط به طفولیت، مزایای رشدی بسیار مهم را برای نوزادان زودرس ماساژ شده آشکار کرده اند . علی رغم تاثیرات مثبت ماساژ درمانی بر روی نوزادان زودرس، شیوع زایمان زودرس باید به طور مطلوبی کاهش یابد. نظر به اینکه رابطه نامتناسبی بین تولد نوزاد زودرس و مادرافسرده وجود دارد، اما در چندین مطالعه ماساژ به عنوان واسطه قبل از زایمان برای آن خانم ها مورد استفاده قرار گرفته است. در حداقل 4 مطالعه، ماساژ دادن خانم های حامله افسرده منجر به زایمان بهتر نوزاد گردیده است (یعنی کمتر زودرس بوده و کمتر دارای وزن تولد کمی بوده اند). این تاثیرات احتمالاً به سبب سطح کاهش یافته کورتیزول و نوراپی نفرین بوده است که این کاهش نیز به سبب مقاومت کمتر عروق داخل رحمی بوده است.
از آنجاییکه شریان های رحمی، اکسیژن و مواد غذایی را به جنین انتقال می دهند، انقباض شریان ممکن است منجر به زودرسی و وزن کمتر در زمان تولد گردد.
نوزاد کامل (به موقع زایمان شده) نیز از ماساژ سود می برند. به عنوان مثال، در یک مطالعه،

نوزاد کاملی که ماساژ ملایمی را بجای ماساژ آهسته از مادر خود دریافت کرده بود، وزن بیشتری را به دست آورد و در طول ماه اول زندگی رشد بهتری را داشت . در طول چندین ماه اول، نوزادی که ماساژ شده بود، زودرنجی، تندخویی و اختلال خواب کمتری را داشت که این موارد بیشتری شکایاتی هستند که به پزشکان کودک شده است .ترجمه  itrans.ir

ادامه در پست بعدی

• بستنی به بهبود سرماخوردگی کمک می کند
• برای مقابله با آنفولانزا جوراب بپوشید
• برای محافظت از آنفولانزا ماسک را بصورت صحیح استفاده کنید
• خلاص شدن از حمله آنفولانزا با بهداشت دهان و دندان
• ماساژ درمانی برای غلبه بر آنفولانزا
• برای مقابله بر آنفولانزا از یک ضد عفونی کننده برای تلفن همراه و یک صابون ساده برای دست استفاده کنید
• ورزش سبک حتی برای مبتلایان به آنفولانزا توصیه می شود
• برای مقابله با آنفولانزا مراقب تغذیه مناسب و عملکرد سالم روده باشید

بستنی به بهبود سرماخوردگی کمک می کند

برای مقابله با آنفولانزا جوراب بپوشید

برای محافظت از آنفولانزا ماسک را بصورت صحیح استفاده کنید

خلاص شدن از حمله آنفولانزا با بهداشت دهان و دندان

ماساژ درمانی برای غلبه بر آنفولانزا

برای مقابله بر آنفولانزا از یک ضد عفونی کننده برای تلفن همراه و یک صابون ساده برای دست استفاده کنید

ورزش سبک حتی برای مبتلایان به آنفولانزا توصیه می شود

برای مقابله با آنفولانزا مراقب تغذیه مناسب و عملکرد سالم روده باشید

همه می دانند که یک سبک زندگی بی تحرک مفیدترین روش برای حفظ سلامت نیست. اما در چه مواردی می توان شخص را بی تحرک نامید ، با چه معیارهایی بررسی می شود که آیا او زندگی "سبک زندگی بی تحرک " را تجربه می کند ، و خطر عدم تحرک جسمی برای سلامتی و فعالیت های قلبی چقدر جدی است؟ بیایید این مسائل را با هم جمع کنیم. 

• سبک زندگی بی تحرک چیست؟
• خطر عدم تحرک جسمی چیست؟
• آنچه محققان برای زندگی و قلب بی تحرک کشف کرده اند
• نحوه جبران کمبود فعالیت

سبک زندگی بی تحرک چیست؟

هیچ استاندارد عینی طلایی برای تعریف "سبک زندگی بی تحرک" وجود ندارد. به گفته اکثر متخصصان ، فرد باید حداقل 10 هزار قدم در روز برود. در این حالت ، آنها از فعالیت بدنی ایده آل برای جلوگیری از خطرات سلامتی ناشی از عدم فعالیت صحبت می کنند. اما طبق گفته سازمان بهداشت جهانی بین 60 تا 85٪ از جمعیت جهان از این قاعده پیروی نمی کنند. و این دقیقاً همان چیزی است که بسیاری از پزشکان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر بالا می نامند.

پس از تجزیه و تحلیل داده های آماری ، دانشمندان آمریکایی به این نتیجه رسیدند که انسان مدرن ، در مقایسه با سال 1950 ، زندگی 2 برابر کمتری را طی می کند. در طول 60 سال گذشته ، تعداد مشاغل "بی تحرک" 83٪ افزایش یافته است. امروزه یک فرد متوسط ​​روزانه 11 ساعت می نشیند و تنها 6.5٪ از افراد حداقل فعالیت های بدنی را رعایت می کنند. و این رقم به طور جدی پزشکان و دانشمندان ترسناک است.

خطر عدم تحرک جسمی چیست؟

در سال 2005 ، دکتر جیمز ال لوین ، پزشک آمریکایی ، تحقیق گسترده ای در مورد اثرات منفی یک سبک زندگی بی تحرک بر روی بدن انسان انجام داد. نتایج مشاهدات علمی در ژورنال تخصصی Science منتشر شد. دکتر لوین خطرات اصلی یک سبک زندگی بی تحرک را مشخص کرد و از اولین کسانی بود که عدم تحرک را "بیماری اصلی انسان مدرن" خواند.

اندکی بعد ، پزشک آمریکایی دیگر ، جان هاپکینز ، خطرات ناشی از فعالیت بدنی پایین را ساخت. به نظر وی ، عدم تحرک می تواند مشکلات بهداشتی زیر را ایجاد کند: خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان را افزایش می دهد. به افسردگی و اضطراب کمک می کند. ایجاد اختلالات قلبی؛ خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب را افزایش دهید. تجمع وزن اضافی را تحریک کرده و منجر به چاقی می شود. تن و وزن عضلات اسکلتی را کاهش دهید. منجر به افزایش فشار خون و اختلال در متابولیسم کلسترول می شود  .

طبق برآوردهای عمومی محققان مختلف ، 6 از 10 مورد بیماری عروق کرونر قلب در پس زمینه زندگی بی تحرک رخ می دهد. هفت مورد از ده مورد دیابت نوع 2 نیز "شایستگی" فعالیت کم تحرکی است. و حتی هر دهمین مورد از سرطان روده بزرگ و سینه ، به گفته کارشناسان ، در افرادی که زندگی کم تحرک دارند رخ می دهد. و براساس آخرین داده ها ، هر ساله تعداد بیشتری از افراد به دلیل عدم فعالیت از سیگار کشیدن می میرند.

آنچه محققان برای زندگی و قلب بی تحرک کشف کرده اند

دانشمندان می گویند که طی چند سال ، بیماری های قلبی عروقی می تواند باعث مرگ 25 میلیون در سال شود. روند افزایش مرگ و میر ناشی از اختلالات قلبی برای چندین سال ادامه دارد ، اگرچه در کشورهای توسعه یافته تعداد مرگ و میرها اندکی کاهش یافته است. اما این به دلیل بهبود سلامت عمومی یا افزایش فعالیت بدنی نیست بلکه به دلیل داروهای پیشرفته تر است. براساس گزارش WHO در سال 2010 ، حدود 3.2 میلیون نفر هر سال به دلیل یک سبک زندگی بی تحرک می میرند. در نتیجه ، زندگی بی تحرک در رتبه بندی دلایل اصلی مرگ و میر جایگاه چهارم را به خود اختصاص داد. 

متخصصان مرکز ملی تحقیقات بیماریهای قلبی و عروقی (مادرید) به همراه همكاران مركز تحقيقات پیری انسان (بوستون ، آمریكا) ، یك كارآزمایی بالینی را انجام دادند و رابطه مستقیمی بین یك زندگی "بی تحرک" و سلامت سیستم قلبی و عروقی یافتند. این مطالعه شامل 929 داوطلب بود. پس از مطالعه دقیق وضعیت سلامتی آنها ، معلوم شد که در اکثر افراد غیرفعال ، شاخص توده بدنی بیش از هنجار است. بیماران کم تحرک فشار خون سیستولیک بیشتری داشتند. دانشمندان چربی های بیشتری را در خون خود یافتند ، از جمله از گروه کلسترول خطرناک. علاوه بر این ، معلوم شد ارگانیسم افرادی که کار آنها به تحرک نیاز ندارد مقاومت به انسولین نشان می دهد ، یعنی در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند.

و متخصص قلب و عروق از مرکز پزشکی جنوب غربی یوتا دریافتند که یک سبک زندگی بی تحرک منجر به رسوب شدید کلسیم در سرخرگ ها می شود ، که به نوبه خود خطر حمله قلبی را افزایش می دهد. طبق گفته دانشمندان ، هر ساعت اضافه نشستن در حدود 12٪ احتمال کلسیفیکاسیون عروق کرونر را افزایش می دهد. در مقابل ، کاهش زمان نشستن 1-2 ساعت در روز می تواند تأثیر مثبتی بر سیستم قلبی عروقی داشته باشد. براساس مطالعات دیگر ، متخصصان دریافتند افرادی که روزانه بطور متوسط ​​12 ساعت می نشینند ، 14٪ بیشتر از افرادی که روزانه حدود 2.5 ساعت را در نشستن می گذارند در معرض خطر بیماری قلبی هستند. علاوه بر این ، دانشمندان دریافتند که در خون افرادی که روزانه 4 ساعت یا بیشتر در مقابل تلویزیون می نشینند ، مقدار پروتئین واکنش C به شدت بالا می رود (تقریبا 3 برابر بیشتر از حد طبیعی).

جالب است که ، شاخصهای پروتئین واکنش C معمولاً در پس زمینه روند التهابی در بدن افزایش می یابد. این دانش باعث شد دانشمندان فکر کنند که التهاب مزمن به طور مداوم در ارگانیسم های افراد غیرفعال رخ می دهد. همچنین ، متخصصان دریافتند که در مقابل زمینه عدم تحرک ، مقدار آنزیم مسئول تخریب سلولهای چربی در خون می تواند به 80-90٪ کاهش یابد. و همچنین می تواند به عنوان یک عامل خطرناک برای عضله قلب در نظر گرفته شود.

نحوه جبران کمبود فعالیت

بسیار اعتقاد بر این است که یک رژیم غذایی سالم و ورزش هوازی می تواند کمبود فعالیت بدنی را در طول روز جبران کند. این تا حدودی درست است. اما حتی یک تمرین فشرده 30 دقیقه ای در سالن بدنسازی قادر به جایگزینی کامل آن 10 هزار قدمی نیست که یک شخص باید در طول روز طی کند.

در سال 2015 ، مجله Annals of Medicine داخلی مروری بر مطالعات بسیاری در مورد تأثیر شیوه زندگی بی تحرک بر سلامت قلب منتشر کرد.معلوم شد که حتی پس از تنظیم فعالیت بدنی ، خطر ابتلا به بیماری های قلبی و همراه با آن سرطان و دیابت نوع 2 ، چندین سال دیگر ادامه دارد. فعالیت بدنی شدید در قالب تمرین در سالن ورزشی در پس زمینه کار بی تحرک می تواند تا حدودی خطرات قلبی را کاهش دهد.

اما نه آهسته دویدن و نه سایر تمرینات هوازی نمی توانند آسیبهایی را که باعث می شود عضله قلب به صورت روزانه به مدت 10 ساعت بنشیند جبران کند. مهم است که عادات خود را تغییر دهید و در طول روز حرکت کنید. دانشمندان به افرادی که کارشان با نشستن است توصیه می کنند هر 20 دقیقه استراحت کنند و حداقل 2 دقیقه پیاده روی کنند.

روشهای زیادی برای افزایش فعالیت بدنی شما در طول روز وجود دارد. یکی از ساده ترین کارها رها کردن آسانسور به نفع پله ها است. علاوه بر این ، در طول تماس های تلفنی ، سعی کنید نشسته نباشید ، بلکه در خانه یا دفتر قدم بزنید. زمان مجاز به تماشای تلویزیون یا نشستن در رایانه را به شدت محدود کنید. این را قانون کنید که حداقل برای چند دقیقه هر روز قدم بزنید.

بازسازی در یک روش جدید با دوستان بسیار جالب است. کار اکثر افراد مدرن نیاز به یک سبک زندگی بی تحرک دارد. بسیاری از ما روزانه حداقل 8 ساعت را در رایانه می گذرانیم که این امر اثرات نامطلوبی نه تنها روی ستون فقرات بلکه در کار قلب نیز دارد. زندگی مدرن به سرعت در حال بازسازی فرد در حالت "کم تحرک" است و خطرات سلامتی دیگری ایجاد می کند. اما کمک به خود ، واقعی است. نکته مهم این است که فراموش نکنیم، زندگی حرکت است.

 

درمان خانگی بی حسی انگشت شست پا

 شبدر 

فلفل سیاه در روغن

پماد کافور با روغن اکالیپتوس

مخلوط 45 درصد الکل و 55 درصد آب و فلفل تند قرمز