التهاب مثانه در زنان باردار
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
عفونت علامت دار مثانه، التهاب مثانه نام دارد و علائم بالینی آن در زنان باردار و غیر باردار یکسان هستند: سوزش ادرار، خون در ادرار، چرک در ادرار، فوریت و تکرر ادرار. زنان بارداری که در مورد سوزش ادرار شکایت دارند باید به سیستیت حاد مشکوک باشند، و آزمایش ادرار و کشت ادرار باید به منظور راهنمایی برای بهترین درمان آنتی بیوتیکی انجام شوند. همچنین در زنان باردار سوزش ادرار می تواند نتیجه ی واژینیت یا اورتریت باشد و می تواند با حضور باکتریوری متمایز شود. تشخیص آن در یک زن باردار علامت دار با شناسایی رشد باکتری در کشت ادرار تایید می شود: شمارش کمّی ≥105 واحد شکل دهنده ی کلنی (CFU) / میلی لیتر، و یا ≥103 CFU/ml و پیوری (> 7 سلول سفید خون / میلی لیتر).
درمان سیستیت حاد در زنان باردار شامل درمان تجربی با آنتی بیوتیک در زمان آغاز شکایت از سوزش ادرار می باشد، پس از آن به فراخور نتایج کشت، الگوی حساسیت جاندار جدا شده و کشت های پس از آن باید جهت تایید عقیم سازی ادرار انجام شوند . همچنین در تعیین عوامل درمان تجربی باید هر گونه اطلاعات میکروبیولوژیکی قبلی و ایمنی دارویی از جمله مرحله خاص بارداری در نظر گرفته شوند . جدول پایین نشان می دهد که عوامل ضد میکروبی بالقوه و انتخاب بین آنها باید بر اساس عوامل متعددی به طور جداگانه صورت گیرد از جمله سابقه آلرژی بیمار، الگوهای کار و رفتار محلی، شیوع مقاومت در جامعه محلی، در دسترس بودن و هزینه. یک کاوش آماری نشان داد که بین رژیم های مختلف آنتی بیوتیک از نظر نتایج میزان علاج، عفونت مکرر، بروز زایمان زودرس، و نیاز برای تغییر آنتی بیوتیک ها هیچ تفاوت بزرگی وجود دارد .
مدت زمان بهینه درمان سیستیت نامشخص است، اما معمولا سه تا هفت روز کافی است. به نظر می رسد هیچ تفاوتی بین دوره های آنتی بیوتیک کوتاه و طولانی تر وجود ندارد و درمان تک دوز به fosfomycin محدود می شود. بیمارانی که در معرض خطر بوده اند یا سابقه عفونت با انتروباکتریاسه مولد ESBL داشته اند را می توان با نیتروفورانتوئین و fosfomycin و پس از آن متناسب با نتایج کشت درمان کرد. برای زنان مبتلا به باکتریوری مداوم یا مکرر، آنتی بیوتیک های سرکوبگر یا پیشگیری کننده ممکن است علاوه بر درمان مجدد، تضمین کننده باشند.
آنتی بیوتیک |
دوز |
مدت زمان |
نشانه |
یادداشت |
Nitrofurantoin monohydrate/ macrocrystals |
100 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت |
7 -5 روز
|
AS,C |
اجتناب در سه ماهه اول |
Amoxicillin |
500 میلی گرم خوراکی هر 8 ساعت |
7 -3 روز
|
AS, C |
ضد باکتری در برابر بیماریزاهای ادراری. |
Amoxicillin clavulanate |
500 میلی گرم خوراکی / داخل وریدی هر 8 ساعت
|
10 -7 روز
|
C, P |
گزینه ای برای پاتوژنهای مقاوم در برابر بتالاکتام |
Ampicillin sulbactam |
هر 6 ساعت 3 گرم داخل وریدی |
14- 10 روز
|
C, P |
گزینه ای برای پاتوژنهای مقاوم در برابر بتالاکتام |
Ampicillin + Gentamicina |
هر 6 ساعت 2 1 گرم داخل وریدی هر 8 ساعت 5/1 میلیگرم/کیلوگرم داخل وریدی
|
14- 10 روز
|
P |
اولین انتخاب برای بیماران با پیلونفریت |
Cephalexin |
500 میلی گرم خوراکی هر 6 ساعت |
7- 3 روز
|
AS,C |
ضد باکتری در برابر بیماریزاهای ادراری. |
Cefpodoxime |
100 میلی گرم خوراکی هر 12 ساعت |
7 -3 روز
|
AS,C |
ضد باکتری در برابر بیماریزاهای ادراری. |
Ceftriaxone |
1 گرم وریدی یا عضلانی هر 24 ساعت |
14 -10 روز
|
P |
گزینهای برای بیماران سرپایی |
Cefepime |
1 گرم وریدی هر 12 ساعت
|
14- 10 روز
|
P |
انتخاب برای HAI |
Piperacillin tazobactam |
375/3 گرم وریدی هر 6 ساعت |
14- 10 روز
|
P |
انتخاب برای HAI |
Trimethoprim sulfamethoxazole |
160/800 میلی گرم (یک قرص دوقلوی قدرتی) هر 12 ساعت
|
7 -3 روز
|
AS,C |
اجتناب در سه ماهه اول و در مدت بارداری |
Ertapenem |
1 گرم وریدی یا عضلانی هر 24 ساعت |
14 -10 روز
|
P |
درمان ESBL |
Meropenem |
1 گرم وریدی هر 8 ساعت |
14 -10 روز
|
P |
درمان ESBL |
Doripenem |
500 میلیگرم وریدی هر 8 ساعت |
14 -10 روز
|
P |
درمان ESBL |
Fosfomycin |
3 گرم به صورت خوراکی به صورت تک دوز |
تکدوز |
AS,C |
ضد باکتری در برابر بیماریزاهای ادراری. |
علائم اختصاری: :AS باکتریوری بدون علامت؛ C: عفونت مثانه؛ P: پیلونفریت؛ IV: داخل وریدی؛ IM: عضلانی؛ HAI: بهداشت و درمان مرتبط با عفونت؛ ESBL: باکتری های مولد بتالاکتاماز با طیف گسترده (ESBL) |
نکته مهم
این مقاله فقط جهت اطلاع رسانی و افزایش آگاهی بوده و این سایت هیچ مسئولیتی در مورد موارد سوء مصرف داروها ندارد . توصیه های این مقاله جایگرین تجویز و توصیه های پزشک نیست و شما باید به تجویز پزشک متخصص عمل کنید.(سیارک)
در سیارک بخوانیم: