هرگز، داروهای بدون نسخه ی مخصوصِ بزرگسالان را به کودکتان ندهید. شما فقط دوز مناسب را حدس می زنید، و [این در حالی است که] برای کودکان، برخی از داروها [با دوزِ] متفاوتی تنظیم شده اند. تنها از محصولاتی استفاده کنید که برای استفاده در بچه ها، نوزادان، و یا کودکان برچسب گذاری شده اند ("برای مصرف در کودکان").  (سیارک) 

 هیچ دارویی  را "آب نبات" ننامید.
کودکان و نوجوانان، به خصوص آن هایی که کوچک تر هستند، دوست دارند از بزرگسالان تقلید کنند. اقدامات احتیاطی:
• از مصرف داروی خود و یا داروهای بدون نسخه در حضور فرزندان اجتناب کنید.
• اطمینان حاصل کنید که هرگز هیچ دارویی را "آب نبات" نمی نامید.
داروی با طعم شیرین ، مانند ویتامین کودکان را به عنوان پاداش استفاده نکنید. می توانید پس از [مصرفِ دارو]، نوشیدنیِ مورد علاقه ی [کودکتان را] برای "شستن طعم و مزه" [ی ناخوشایندِ دارو]، پیشنهاد کنید.

مطالعات اخیر نشان می دهند که مکمل ها به SSRIs جهت درمان افسردگی کمک می نمایند.(سیارک)

برای چندین سال، محققین به دنبال بهترین درمان برای چندین میلیون انسان افسرده بودند.درمان؟دارو؟درمان و دارو؟ تقریبا 12 درصد زنان داروی ضد افسردگی مصرف می نمایند، و در اکثر آن ها به صورت بالینی افسردگی تشخیص داده نشده است.با مصرف سرسام آور 400 درصدی داروی ضد افسردگی از دهه 1990، محققین بیشتر نگران استفاده مناسب داروها، و همچنین نحوه ارتباط این داروها با دیگر مکمل ها، مواد غذایی و نسخه ها بوده اند.

(آیا شما نیاز به مکمل فیبر دارید؟پاسخ اینجاست.)مسلما شایع ترین داروی ضد افسردگی مورد استفاده مهار کننده های جذبی سروتونین یا SSRIs می باشد.این داروها معمولا اولین سطح دفاعی در برابر مسائل سلامت روانی از قبیل افسردگی و اضطراب هستند.همچنین ممکن است برای مسائلی از قبیل بی خوابی و PMS نیز تجویز بشوند.SSRIs بیشتر شبیه به آنچه که از نامش پیداست وارد عمل می شود:آن ها به محض اینکه آزاد می شوند مانع باز جذب سرتونین شده، خلق و خوی طبیعی بدن را بالا می برند.همین امر سطح سرتونین را در بدن افزایش می دهد.سرتونین بیشتر= خلق و خوی بهتر.

پزشکان از افرادی که SSRIs مصرف می نمایند می خواهند که در خصوص ترکیب این داروها با مکمل های گیاهی و الکل از قبیل مخمر سنت جان هوشیار باشند، زیرا ترکیب این داروها می تواند برخی عوارض منفی داشته باشد.اما، بر عکس،تحقیق دیگر نشان می دهد که برخی مکمل ها ممکن است نقش SSRIs را ارتقاء بدهند.یک مطالعه از دانشگاه ملبورن گزارش می دهد که مکمل های اسید فولیک، امگا 3، ویتامین D، و آدنوزیل متیونین در واقع اثربخشی داروهای ضد افسردگی را به حداکثر می رسانند.

آن ها همچنین به همان تاثیرات بالقوه از جانب کراتین، روی، ویتامین C، و تریپتوفان اشاره نمودند، اما افزودند که تحقیق بیشتری جهت تائید یک اتصال مورد نیاز است.بنابراین چرا ترکیبات خاص مکمل-دارو بسیار اثربخش هستند، در حالی که دیگر موارد در واقع بسیار خطرناک می توانند باشند؟یک نظریه در خصوص نحوه ارتباط مکمل ها با سطوح سروتونین می باشد.به عنوان مثال، SAMe، فرم ترکیبی یک ترکیب طبیعی در بدن، منجر به افزایش عملکرد سروتونین شده، مقدار بیشتری را آزاد می سازد.

و بسیار شبیه به SSRIs، امگا 3 به کنترل جذب سروتونین می پردازد، بدین معنی که به شما در حفظ سطوح بالاتر سروتونین در بدن کمک می نمایند.یک ایده دوم نشان می دهد که افرادی که از افسردگی رنج می برند در بدن های خود التهاب را افزایش داده اند، و از آنجایی که SAMe و امگا 3 دارای خواص ضد التهابی هستند، می توانند علائم افسردگی را با کاهش این التهاب کاهش بدهند.(خلق و خوی در نوسان شما بیشتر مرتبط با چیزی است که شما می خورید.آیا رژیم غذایی شما را عصبانی می نماید؟)

علاوه بر این، مکمل سازی با اسیدهای آمینه از قبیل کراتین و تریپتوفان ممکن است به بدن شما در تولید سروتونین بیشتر کمک می نماید زیرا اسیدهای آمینه پیش ساز تمامی پروتئین هایی هستند که مواد شیمایی عصبی، از جمله سروتونین را می سازند.دلیل مشابه استدلال می نماید که ویتامین های B، C و D همچنین ممکن است به نفع افرادی باشد که از افسردگی رنج می برند، در حالی که ویتامین ها در کمک به تولید سروتونین مهم هستند.

در حالی که صرف نظر از خرید یک بطری اسید فولیک، امگا 3،ویتامین D، یا SAMe  تا حدودی نابهنگام است،تحقیق مرتبط با ترکیب این مکمل ها با SSRIs دلگرم کننده می باشد.قبل از آغاز هرگونه رژیم مکمل، با پزشک مشورت نمائید، در حالی که تداخلات دارویی، اثربخشی و دوز باید مدنظر قرار بگیرند.

علائم آنفلوانزا می­تواند سبب دنیایی از بدبختی، از تب و سرفه تا گلو درد، گرفتگی بینی، دردها، و لرزها شود. اما راه­هایی وجو دارند که احساس بهتر داشته باشیم.(سیارک) 

داروهای ضدویروسی تجویزشده ممکن است بعد از اینکه مدت کوتاهی بعد از مریضی آنرا استفاده کردید علائم آنفولانزا را تسکین دهد. در بسیاری از موارد، با این حال، داروهای خانگی ساده ممکن است همه چیزی باشد که شما برای رهایی از علائم خفیف تا متوسط آنفلوانزا، لازم دارید.

در اینجا 10 درمان طبیعی برای آنفلوآنزا آورده شده است:(سیارک) 

1. مایعات فراوان بنوشید: آنفولانزا می­تواند آب بدن شما را بگیرد، خصوصا اگر استفراق یا اسهال داشته باشید. بنابراین مطمئن شوید که مایعات به اندازه کافی بدست می­آورید. بنابراین آب میوه و نوشیدنی­های الکترولیتی. شما ممکن است بخواهید به دور از نوشیدنی­های کافئین­دار باقی بمانید، زیرا کافئین یک ماده ادرارآور است. چای گیاهی با عسل می­توانید باعث تسکین گلو درد شود. اگر شما احساس تهوع دارید، سعی کنید جرعه­های کوچک مایعات را بخورید – قورت دادن ممکن است باعث شود شما بالا بیاورید. چگونه شما می­توانید مطمئن باشید مایع کافی دریافت کرده­ اید؟ ادرار شما باید به رنگ زرد کمرنگ، تقریبا بی­رنگ باشد.

2. مقداری سوپ مزمزه کنید. برای نسل­ها، پدر و مادران دلسوز سوپ مرغ را برای بچه­ ها که سرماخوردگی و آنفولانزا گرفته، تهیه کرده­ اند. اما کار مادر درست بود؟ احتمالا. یک مطالعه منتشر شده در مجله قفسه­ سینه (Chest) نشان داد که سوپ مرغ ممکن است به علائم عفونت­های مجرای تنفسی فوقانی مثل آنفولانزا کمک کند.(سیارک) 

من باور دارم که سوپ مرغ به علائم کمک می­کند Blackwelder پروفسور پزشکی خانواده  می­گوید. اما همه پزشکان موافق نیستند که شیمی بتنهایی بتواند مزایای آشکار سوپ را توضیح دهد. "هنگامی که شما بر روی یک کاسه سوپ مرغ داغ خم می­شوید و بخار تا بینی شما بالا می­آید، شما احساس بهتری می-کنید.

3. کدوتنبل باشید(کسی که زیاد می­نشیند). به ندای درونیت گوش کن. اگر به شما می­گوید که ورزش نکنید، پس نکنید. اگر اصرار دارد شما کل روز را در تخت بمانید، پس انجامش بده. برای انجام کارهای روزانه فشار نیاورید حتی در مواجهه با علایم شدید سرماخوردگی یا آنفولانزا. استراحت "راه دیگر برای حمایت از توانایی­های بدن برای مبارزه با عفونت" است.

برای خواب شب هنگام مضایقه نکنید. دوره­های خوب خواب به کار خوب سیستم ایمنی بدن کمک می­کند، بنابراین مهم است که هر شب هست ساعت کامل را بخوابید،" Schaffner می­گوید.

4. رطوبت. تنفس هوای مرطوب به تسکین گرفتگی بینی و درد گلو درد کمک می­کند. یک استراتژی خوب افراط در دوش پربخار چند بار در روز است -- یا فقط دوش گرفتن و نشستن در حمام برای چند دقیقه، و استنشاق بخار. راه دیگر استفاده از یک بخارساز یا یک مرطوب­کننده است. اغلب آنرا  تمیز کنید تا مطمئن شوید بدون قارچ و کپک است.
5. یک چادر درست کنید. نیاز به یک راه سریع برای باز کردن راه­های هوایی مسدودشده هستید؟ یک قابلمه آب را به جوش برسانید و آنرا از حرارت دور کنید. با یک حوله سر خود را بپوشانید، چشمان خود را ببندید و بر روی آب در زیر "چادر،" خم شوید، از طریق بینی خود به مدت 30 ثانیه تنفس عمیق داشته باشید .اضافه کردن یک یا دو قطره نعناع یا روغن اوکالیپتوس به آب را برای بالا بردن قدرت شکستن- خلط را توصیه می­کند. این را هرچند دفعه که برای سبک کردن گرفتگی لازم است تکرار کنید.
6. یک فشار گرم را امتحان کنید. بر روی پیشانی و بینی، یک پارچه گرم راه بسیار خوبی برای کم کردن سردرد یا درد سینوس است.
7. یک مکنده باشید. قطره سرفه­، قرص­های گلو، و آب­نبات سفت می­تواند بطور شگفت­آوری در کاهش سرفه و گلو درد موثر باشد
8. غرغره کردن با آب نمک به خلاص شدن از شر خلظ غلیظ که می­تواند در پشت گلو جمع شود، به ویژه پس از اینکه دراز کشیده­اید، کمک می­کند. همچنین می­تواند به کاهش گرفتگی گوش کمک می­کند.
9. سعی کنید بینی­تان را آبیاری کنید. برای کاهش گرفتگی و ترشحات پشت بینی -- و شاید کاهش خطر ابتلا به عفونت سینوسی - برخی از پزشکان آبیاری بینی را توصیه می­کنند. شما می توانید یک neقوری شستشوی بینی) در فروشگاه­های مواد غذایی بهداشتی و داروخانه­ها بخرید، یا یک بطری فشاری نمک­دار را انتخاب کنید. شما آب نمک را در یک سوراخ بینی ریخته و اجازه دهید از سوی دیگر بیرون آید، مجرای بینی خود را پاکسازی کنید. ­محلول­های نمک­دار از قبل- ساخته شده را خریده و یا آن را با مخلوط کردن نمک و آب استریل یا آب مقطر ولرم درست کنید.
10. یک پرستار آماده کنید. یک پرستار می­تواند دمای شما را پایین آورده یا گلو دردتان را درمان کند، اما "داشتن کسی که شما را در تخت­تان قرار داده و برای شما مایعات بیاورد بسیار آرامش­بخش است،" Blackwelder می­گوید. اگر یک دوست یا عضو خانواده پیشنهاد کمک به شما را داد، حتی اگر برای ملاقات کوتاه و بازدید شما آمده باشد، قدر آن را بدان – و آنرا قبول کن.(سیارک) 

مترجم itrans.ir  

نظرات و تجربیات خود را در رابطه با این پست با ما به اشتراک بگذارید...

سازمان تغذیه و داروی ایالات متحده (FDA) چند دارو برای زنان یائسه تصویب کرده است تا به کاهش یا توقف تحلیل استخوان، ساخت استخوان یا کاهش خطر شکستگی کمک کند. این داروها تنها زمانی کارآمد هستند که به طور منظم مصرف شوند. بعلاوه، درمان از طریق هر دارو، خطرهای مشخص و عوارض جانبی نیز دارد.

هورمون درمانی

درمان استروژن پس از یائسگی و درمان ترکیب استروژن پروژسترون

گرچه مورد تایید سازمان غذا و درمان (FDA) برای درمان استئوپروز که یکی از شایع ترین بیماری های زنان است، نمی باشد، اما درمان خوراکی (از راه دهان) و ترنس درمان استروژن که درمان استروژن (ET) نامیده می‌شود و ترکیب استروژن پروژسترون ، هورمون درمانی (HT) نامیده می شود، برای پیشگیری از تحلیل استخوان زنانی که به تازگی یائسه شده اند و عوامل خطر ابتدا به استئوپروز ازجمله تحلیل استخوان یا کوچک شدن اسکلت دارند‌ و پوکی استخوان،  تایید می شود.
مطالعات نشان می دهد که ET، توده استخوانی را افزایش داده و بروز شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، مچ دست و لگن را کاهش می دهد. با این حال به خاطر خطرات طولانی مدت هورمون درمانی (خطرات شناسایی شده در چند سال اخیر توسط انستیتوی فدرال سلامت زنان)، FDA توصیه می کند که زنان ابتدا دیگر داروهای ضد پوکی استخوان را استفاده کنند و هشدار می دهد که هورمون درمانی باید در کمترین دوز برای کوتاه ترین زمان ممکن به کار برده شود.

• هورمون درمانی
• رالوکسیفن (اویستا)
• آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)
• ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)
• ایباندرونات (Boniva)
• زولدرونیک اسید (Reclast)
• کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)
• تری پاراتاید (فورتئو)
• دنوزوماب (پرولیا)

رالوکسیفن (اویستا)

به شکل قرص موجود می باشد. این دارو برای پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توصیه می شود. رالوکسفین اثرات مثبتی شبیه به استروژن روی استخوان دارد اما نه روی پستان یا پوشش داخلی رحم و ممکن است خطر سرطان سینه حاصل از استروژن را تا 65 درصد در هشت سال کاهش دهد. FDA تایید می کند که رالوکسفین خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان مبتلا به استئوپروز و حتی در زنان بدون استئوپروز که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، را کاهش می دهد.
این بخشی از گروه داروهایی است که تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERMها) نامیده می شوند و به نظر می رسد که از تحلیل استخوان در ستون فقرات، لگن و نقاط دیگر بدن پیشگیری نماید. مطالعات نشان می دهد که رالوکسیفن خطر شکستگی ستون فقرات در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد اما هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که کاهش خطر هرگونه شکستگی دیگر را تایید نماید. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ، لخته شدن خون رگ ها (شبیه به استروژن) و گرفتگی عضلات پا می باشد. این قرص یکبار در روز بهمراه غذا یا بدون آن مصرف شود.

آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)

از داروهای گروه بیس فسفونات، این دارو مورد تایید FDA مخصوص درمان و پیشگیری از استئوپروز استخوان می باشد. مطالعات نشان می دهد که آلندرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های مربوط به ستون فقرات،‌لگن، مچ دست و دیگر شکستگی ها را تا بالای 50 درصد در هر دو تا چهار سال در زنان مبتلا به استئوپروز کاهش می دهد.
آلندرونات همچنین برای درمان گلوکوکورتیکوئید ناشی از استئوپروز و درمان استئوپروز در مردان تایید شده است. قرص های آلندرونات بایستی با معده خالی در صبح و با هشت اونس آب در حداقل 30 دقیقه قبل از اولین وعده غذایی، نوشیدنی یا داروی روزانه مصرف شود. برای به حداقل رساندن اثرات جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو راست بایستید. آلندرونات را می توان روزانه و یا بعنوان یک رژیم دارویی هفتگی مصررف کرد.
آلندرونات همچنین به صورت قرص 2.800 یا 5.600 IU از ویتامین D3 که فوزاماکس پلاس دی نامیده می شود، نیز موجود می باشد.

ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)

نوع دیگری از داروی بیس فسفونات است که برای درمان و پیشگیری از استئوپروز در زنان پس از یائسگی و برای پیشگیری و درمان استئوپروز ناشی از گلوکوکورتیکوئید در زنان و مردان توصیه می شود. این می تواند یک بار در روز، یک بار در هفته یا یک بار در ماه مصرف شود. ریزیدرونات همراه با کلسیم نیز موجود می باشد. مطالعات نشان می دهد که ریزیدرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های ستون فقرات، مچ دست، ران و دیگر شکستگی‌ها در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد. آن را با معده خالی در صبح با هشت اونس آب، به مدت 30 دقیقه قبل از خوردن یا نوشیدن مصرف نمایید. برای حداقل کردن عوارض جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، به مدت حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف راست بماند. هرگونه ویتامین، کلسیوم و آنتی اکسیدانها را حداقل 30 دقیقه بعد از رزیدرونات مصرف کنید.

ایباندرونات (Boniva)

بیس فسفونات دیگری است که توسط FDA جهت پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توسعه داده شده است. بروز شکستگی‌های مهره را تا حدود 50 درصد کاهش داده و تراکم مواد معدنی استخوان در کل اسکلت را افزایش می‌دهد. همچنین ایباندرونات در زنانی که به تازگی یائسه شده‌اند، از تحلیل استخوانی پیشگیری می کند اما فقط در افرادی که هنوز به استئوپروز مبتلا نشده‌اند. ایباندرونات بایستی یکبار در ماه با معده خالی اول صبح با هشت اونس آب (نه مایع دیگر) حداقل 60 دقیقه قبل از هرگونه خوراکی یا نوشیدنی مصرف گردد. بیماران بایستی به مدت حداقل یک ساعت بعد از مصرف این دارو، راست بمانند. همچنین ایباندرونات می تواند به صورت داخل وریدی هر سه ماه یکبار استفاده گردد.

زولدرونیک اسید (Reclast)

در سال 2007، برای درمان استئوپروز بعد از یائسگی، زولدرونیک اسید با تزریق یکبار در ماه آزمایش شد و در سال 2009 مجوز آن تصویب گردید تا برای پیشگیری از بروز استئوپروز در زنان بعد از یائسگی با توده کم استخوانی نیز استفاده شود. Reclast داروی بیس فسفونات دیگری است که روی تقویت استخوانها و حفاظت در برابر شکستگی‌های ناشی از استئوپروز از جمله ستون فقرات و لگن بکار می‌رود. در یک پروژه عظیم، زولدرونیک اسید خطر شکستگی های لگن را تا 41 درصد و شکستگی‌های ستون فقرات را تا 70 درصد کاهش داد. Reclast تنها یکبار در سال یا یکبار در دو سال (بسته به تشخیص) به صورت 15 دقیقه تزریق داخل وریدی انجام می‌شود. عوارض جانبی شامل تب گذرا، درد عضلانی، درد استخوانی یا مفصلی، علائمی شبیه به سرماخوردگی و سردرد دارد. معمولا بروز چنین علائمی در سه روز اول دریافت Reclast شروع می شود و معمولا در عرض سه تا چهار روز برطرف می‌گردد.

کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)

این برای درمان استئوپروز در زنانی که پنج سال از یائسه شدن آنها می گذرد و نمی توانند استروژن درمانی را تحمل کنند، تایید شده است. مطالعات نشان می دهند که این دارو به آرام شدن تحلیل استخوانی، افزایش تراکم استخوانی ستون فقرات کمک می کند و می تواند درد شکستگی را کاهش دهد. از آنجایی که کلسی تونین یک پروتئین است، نمی تواند به صورت خوراکی مصرف گردد، بنابراین به صورت اسپری بینی یا در برخی موارد، به صورت تزریق می باشد. عوارض جانبی احتمالی آن شامل سوزش و التهاب بینی، خون دماغه، سردرد و کمردرد می‌باشد. کلسی تونین تزریقی ممکن است واکنش آلرژیک و فلاشینگ صورت و دستها، ادرار مکرر، تهوع و خارش پوست بهمراه داشته باشد. کلسی تونین برای استئوپروز به قدر سایر داروها قوی نیست بنابراین معمولا برای افرادی که نمی توانند از داروهای دیگر استفاده کنند، بکار می رود. (سیارک)

تری پاراتاید (فورتئو)

نوعی از هورمون پاراتیروئید و اولین دارویی است که به جای کاهش از کارافتادگی استخوان، تشکیل استخوان را تحریک می کند. این برای زنان بعد از یائسگی و برای مردانی که در خطر بالای شکستگی قرار دارند، تایید شده است. این تراکم استخوانی را افزایش و شکستگی‌های ستون فقرات و دیگر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. این دارو یک بار در روز تزریق می شود (به مدت بیش از 24 ماه). عوارض جانبی آن می تواند شامل تهوع، سرگیجه و گرفتگی عضلات پاها باشد.

دنوزوماب (پرولیا)

این درمان تزریقی که در سال 2010 توسط FDA تایید شده است، یک آنتی بادی مونوکلونال کاملا انسانی است. این گزینه دیگری برای زنان بعد از یائسگی مبتلا به استئوپروز که در خطر بالایی از شکستگی قرار دارند، مهیا می سازد. این به کار می رود تا تحلیل استخوانی را کاهش داده و توده استخوانی و طول آن را افزایش ‌دهد. همچنین خطر شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، لگن و سایر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. تزریق آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود. عوارض جانبی می تواند شامل درد پشت، درد در اندام، درد عضلانی، کلسترول بالا و عفونت مثانه باشد. عوارض جانبی جدی شامل میزان کلسیم بالا در خون، عفونت‌های جدی و واکنش‌های پوستی از جمله درماتیت، خارش و اگزما می‌باشد. (سیارک)
در مورد داروهای ضد پوکی استخوان، به ویژه بیس فسفونات‌ها و دنوزوماب مرتبط با استئونکروز فک (ONJ) و شکستگی‌های غیرمعمولی استخوان ران نگرانی‌هایی وجود دارد. برخی از گزارش‌ها، در مورد افراد مبتلا به استئوپروز که برای مدت زمان طولانی از بیس فسفونات‌ها استفاده می‌کنند، افزایش خطر ابتلا به شکستگی ران را نشان می دهد. همچنین FDA درباره چسباندن برچسب‌های اخطار و استفاده محتاطانه برای تمامی داروهای بیس فسفونات که جهت پیشگیری و درمان استئوپروز و برای دنوزوماب تایید شده است، هشدار داده است. گاها قبل از اینکه هرگونه شکستگی غیرمعمولی اتفاق افتاده باشد امکان دارد در ران علائم درد دیده شود؛ در صورتی که از داروی استئوپروز به مدت چند سال است که استفاده می کنید و در باسن یا ران خود احساس کشیدگی یا درد می کنید با متخصص مراقبت‌های بهداشتی تماس حاصل فرمایید.
از آنجایی که بیس فسفونات ها در استخوان انباشته می شوند، امکان دارد برخی از بیمارانی که از این داروها استفاده کرده اند، بعد از 5 تا 10 سال درمان با بیس فسفونات، از آنها «ترک موقت دارو» خواسته شود. مهم است بدانیم که ONJ و شکستگی‌های معمولی، به ندرت اتفاق می افتند و اینکه خطر شکستگی لگن معمولی تهدید بسیار جدی برای زنان مبتلا به استئوپروز می باشد. درباره مزایا و خطرات استفاده از داروهای استئوپروز با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود گفتگو کرده و با در نظر گرفتن سابقه سلامتی خود، درباره اینکه چه درمان و گزینه های پیشگیرانه‌ای برای شما بهترین گزینه است، مشورت نمایید.

جلوگیری از افتادن و زمین خوردن مهم است

در افراد بالای 60 سالگی، افتادن یکی از شایع‌ترین علل شکستگی لگن، مچ دست و مهره می باشد. خطرات محیطی از جمله طبقه‌های لغزنده، یا موکت سست می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. مسائل فیزیکی از جمله مشکلات بینایی و/یا مشکلات تعادلی، بیماری‌های مزمن که عملکرد ذهنی یا فیزیکی را مختل می نمایند، و داروهای معینی نیز ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهد. (سیارک)
جهت کمک به از بین بردن عوامل محیطی که ممکن است منجر به افتادن شود را تغییر دهید:
در داخل خانه: سطوح کف را صاف نگه دارید اما نه لغزنده، درهم ریختگی و سیم‌های رها شده را جمع آوری کنید؛ حتی در منزل هم از کفش‌های پاشنه کوتاه و ساپورتیو استفاده کنید، از راه رفتن با جوراب، جوراب ساق بلند یا دمپایی خودداری کنید؛ اطمینان حاصل کنید که پله ها نور کافی دارند و اینکه در هر دو طرف دارای نرده می باشد؛ بر روی دیوارهای حمام نزدیک به وان، دوش و دستشویی دستگیره نصب کنید. و از حصیر لاستیکی در دوش یا وان استفاده کنید.
خارج از منزل: در صورت لزوم، از عصا یا واکر استفاده کنید، برای کشش از کفش های کف لاستیکی استفاده کنید، زمانی که پیاده‌روها لغزنده است، روی چمن راه بروید؛ در کف های زیاد جلا داده شده که وقتی مرطوب هستند صیقلی می باشند، با احتیاط راه بروید. در حد امکان از رانر پلاستیک یا فرش استفاده کنید. برخی از زنان مسن که احتمال افتادن و شکستگی لگن در آنها بیشتر است امکان دارد بخواهند تا از محافظ ران استفاده کنند. این محفظها پوشش‌هایی نازک هستند که می توانند از زیر لباس پوشیده شوند.
برنامه های تقویت عضلانی و بازآموزی تعادل نیز در پیشگیری از افتادن موثر می باشند.

 پست های مرتبط:

استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

استئوپروز یا پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

بررسی اجمالی پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ آیا شما یا کسی از نزدیکانتان از دارو های بالا استفاده می کند؟ لطفا اثرات آن داروها را به اشتراک بگذارید. (سیارک)  

مترجم  itrans.ir

مکمل غذایی طبیعی با عصاره طبیعی سیب زمینی هندی، اسیدهای چرب ضروری و مواد معدنی دریایی.

جزئیات محصول

منولیستیکا کمک ضروری و خاصی را ارائه می‌دهد؛ به گونه‌ای که زنان چهل ساله و بالاتر می‌توانند شکل بدنی بهینه و انرژی خود را حفظ کنند که این متقابلاً منبع خوشحالی و حالت روانی مساعد است. بنابراین، ادامه زندگی با زیبایی و ظرافت کامل زنانه امکان پذیر است.

ترکیبات

هر کپسول نرم ژلاتینی منولیستیکا حاوی مواد زیر است:
عناصر دارویی: روغن دانه گل گاو زبان (22% GLA) – 160 میلی‌گرم؛ عصاره ساقه سیب زمینی شیرین (20:1، QCE 2500 میلی‌گرم) – 125 میلی‌گرم؛ روغن ماهی (18% EPA، 12% DHA) (موتوماهی کامل، گیش ماهی کامل، شگ ماهی کامل) – 70 میلی‌گرم؛ روغن زیتون تازه - 40 میلی‌گرم؛ ویتامین E (دی-آلفا توکوفرول) – 3.3 میلی‌گرم AT؛ ساقه جلبک دریایی – 52 میلی‌گرم؛ تخمه آفتابگردان – 70 میلی‌گرم
عناصر غیر دارویی: ژلاتین، گلیسیرین، پودر کاهوی دریایی، موم.

مقدار مصرف

1 تا 3 کپسول ژلاتینی در هر روز طبق سن؛ همراه با غذا (1 تا 2 کپسول برای حدود 40 سال، 2 تا 3 کپسول برای حدود 50 سال و 3 کپسول برای سنین بیشتر از آن). گاهی اوقات توصیه می‌شود پس از 3 هفته مصرف دارو، یک هفته توقف ایجاد شود.

احتیاط

قبل از استفاده از آن در صورتی که عوامل خطر بیماری قلبی عروقی (CVD) (از جمله فشار خون بالا، کلسترول بالا و/یا تری گلیسیرید) دارید با کارورز مراقب بهداشت مشورت کنید. در دوران بارداری یا شیردهی از آن استفاده نکنید. در صورتی که جوش قرمز صاف تا کمی برآمده، خارش پوست، سوزش در گلو و/یا احساس تنگی در گلو ادامه داشته باشد، مصرف آن را متوقف ساخته و با مراقب بهداشت خود مشورت کنید. در صورتی که روکش ایمنی پاره شده باشد، آن را مصرف نکنید.

موارد مصرف گلوکوزامین‌

گلوکوزامین، کندرویتین و متیل‌سولفونیل‌متان یا MSM، مکمل‌هایی هستند که بصورت جداگانه یا با هم برای درمان استئوآرتریت در دسترس هستند. استئوآرتریت شایع‌ترین نوع آرتریت است و زمانی رخ می‌دهد که غضروفی که مفاصل را در برمی‌گیرد تخریب می‌شود.

گلوکوزامین و کندرویتین موادی هستند که نقش مهمی در سلامت مفاصل بازی می‌کنند، در حالی که MSM مزایای ضد التهاب ارائه می‌کند. ثابت شده است که درمان ترکیبی می‌تواند مفیدتر از درمان تکی با این مواد باشد، اما نتایج تحقیقات مختلط هستند. قبل از مصرف هر یک از این مکمل‌ها با پزشک مشورت کنید.

• موارد مصرف گلوکوزامین‌
• این مواد در واقع چه هستند؟
• گلوکوزامین با کندرویتین
• گلوکوزامین با MSM
• ایمنی مکمل‌ها

این مواد در واقع چه هستند؟

گلوکوزامین ماده‌ای است که به طور طبیعی در مایعی که مفاصل را احاطه کرده است یافت می‌شود و کندرویتین در غضروف اطراف مفاصل وجود دارد. هر دو ماده نقش مهمی در محافظت از مفاصل و حفظ روانی آنها بازی می‌کنند. معمولا مکمل گلوکوزامین به همراه کندرویتین برای درمان بیماری‌های مفاصل مانند استئوآرتریت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

MSM یک ترکیبی گوگردی است که در طیف گسترده‌ای از مواد غذایی موجود در رژیم غذایی یافت می‌شود مانند میوه، سبزیجات، شکلات، چای، گوشت و غذاهای دریایی. از آنجا که MSM می‌تواند مزایای ضدالتهاب ارائه کند، اغلب در مکمل‌های مفاصل به همراه گلوکوزامین استفاده می‌شود.

گلوکوزامین با کندرویتین

محققان مزایای بالقوه گلوکوزامین به تنهایی و در ترکیب با کندرویتین در درد آرتروز زانو را مورد بررسی قرار داده‌اند. به بیماران روزانه 1500 میلی‌گرم گلوکوزامین، 1200 گرم کندرویتین یا هر دو به مدت 24 هفته داده شده است. نتیجه تحقیق چنین بوده است که ترکیب گلوکوزامین با کندرویتین به درد زانوی متوسط تا شدید کمک می‌کند اما برای درد خفیف موثر نیست. این تحقیق در فوریه سال 2006 در یکی از شماره‌های "مجله جدید پزشکی انگلستان" منتشر شده است.

گلوکوزامین با MSM

در یک تحقیقی که در ماه ژوئن سال 2004 منتشر شد اثربخشی گلوکوزامین به تنهایی و در ترکیب با MSM بر روی استئوآرتریت خفیف تا متوسط مورد بررسی قرار گرفت. به مدت 12 هفته و سه بار در روز به بیماران 500 میلی‌گرم گلوکوزامین، 500 MSM یا هر دو داده شد. در این تحقیق مشخص شد که گلوکوزامین و MSM به تنهایی و به صورت ترکیبی باعث بهبود استئوآرتریت خفیف تا متوسط می‌شوند. همچنین در این تحقیق چنین نتیجه‌گیری شد که درمان ترکیبی در کاهش درد و تورم موثرتر بوده است و بهبود تحرک مفاصل نیز بهتر از استفاده از هر دو ماده به صورت منفرد بوده است. این تحقیق در مجله "بررسی دارو های بالینی" منتشر شده است.

ایمنی مکمل‌ها

تحقیقات بیشتری نیاز است تا بتوانیم بگوییم که یک ترکیب در درمان استئوآرتریت موثرتر از بقیه است. علاوه بر این، مصرف گلوکوزامین، کندرویتین و MSM به تنهایی یا به شکل ترکیبی می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد، مانند تهوع خفیف، سوزش معده، اسهال، یبوست و درد معده. این عوارض معمولا خفیف هستند و ممکن است خود به خود توسط بدن از بین بروند. اگر عوارض جانبی بیش از حد آزار دهنده را تجربه کردید حتما مصرف را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید.

نام عمومی: یوهمبین (یوه-هیم-بین)
نام تجاری: آفرودین و یوکن

یوهمبه نام یک درخت همیشه سبز است که در قسمت‌های مرکزی و غربی آفریقا رشد می‌کند. پوست درخت یوهمبه حاوی یک ماده شیمیایی به نام یوهمبین است که برای ساخت دارو استفاده می‌شود. هیدروکلرید یوهمبین (نام تجاری آفرودین و یوکن ) یک شکل از یوهمبین است که یک داروی تجویزی در ایالات متحده است.
در مکمل‌ یوهمبه اغلب عصاره پوست یوهمبه یا یوهمبین به عنوان یک عنصر فعال ذکر شده است. با این حال در برخی از این محصولات اطلاعات دقیقی در مورد میزان یوهمبین موجود در مکمل ارائه نشده است. همچنین در برخی از مکمل‌های یوهیمبه نیز هیدروکلرید یوهمبین به عنوان یک عنصر فعال ذکر شده است. محصولات یوهمبه که حاوی هیدروکلرید یوهمبین ساخت انسان به عنوان یک عنصر فعال هستند مجوز فروش به عنوان یک مکمل غذایی در ایالات متحده را ندارند.

در سیارک بخوانیم : ارتباط افسردگی و مصرف دارو در عملکرد جنسی زنان 

یوهمبه از طریق خوردن جهت تحریک هیجان جنسی، اختلال نعوظ (ED)، مشکلات جنسی ناشی از داروهای افسردگی به نام مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها) و مشکلات عمومی جنسی هم در زنان و هم در مردان مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین از آن برای بهبود عملکرد ورزشی، کاهش وزن، خستگی مفرط، درد قفسه سینه، فشار خون بالا، افت فشار خون در زمان ایستادن، درد عصبی دیابتی، و افسردگی به همراه برخی داروهای دیگر استفاده می‌شود.

• نحوه عملکرد مکمل یوهمبه
• موارد استفاده یوهمبین
• نکاتی قبل از استفاده از یوهمبین
• اطلاعات ایمنی مهم
• عوارض جانبی احتمالی یوهمبین

نحوه عملکرد مکمل یوهمبه

یوهمبه حاوی یک ماده شیمیایی به نام یوهمبین است که می‌تواند جریان خون و عصب‌های انگیزشی در آلت تناسلی مرد یا زن را افزایش دهد. همچنین به مقابله با عوارض جانبی جنسی ناشی از برخی داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی کمک می‌کند

موارد استفاده یوهمبین

گشاد کردن مردمک چشم و یا درمان اختلال نعوض به علت دیابت، مشکلات عروق خونی یا عوامل روانی. همچنین ممکن است بنا بر تشخیص پزشک برای بیماری‌ها و مشکلات دیگری نیز مورد استفاده قرار گیرد.
این دارو مکمل، یک آلفابلاکر (مسدود کننده آلفا) است. باعث افزایش مواد شیمایی معینی در بدن می‌شود که باعث گشاد شدن مردمک چشم می‌شوند. همچنین باعث اتساع رگ‌های خونی و افزایش جریان خون در آلت تناسلی مرد می‌شود که این خودش به بهبود عملکرد نعوظ کمک می‌کند.
در شرایط زیر از یوهمبین استفاده نکنید:
• اگر به یکی از عناصر تشکیل‌دهنده یوهمبین حساسیت دارید
• اگر باردار هستید، یا قصد بارداری دارید یا در حال شیردهی هستید
• اگر مشکلات قلبی، کلیوی، زخم معدده یا روده یا سابقه اختلالات روحی و روانی دارید
• اگر در حال مصرف داروه برای مشکلات روحی و روانی خود هستید (مانند داروهای ضدافسردگی، آرام‌بخش)
اگر یکی از شرایط بالا در مورد شما صدق می‌کند باید حتما در مورد مصرف آن با پزشک خود مشورت کنید.

نکاتی قبل از استفاده از یوهمبین

ممکن است برخی از داروها با یوهمبین تداخل داشته باشند. اگر مشکلات پزشکی دارید حتما به پزشک یا داروساز مراجعه کنید بخصوص اگر یکی از موارد زیر در مورد شما مصداق دارد:
• اگر در حال مصرف داروهای تجویزی یا بدون نسخه، محصولات گیاهی یا مکمل‌های غذایی هستید.
• اگر نسبت به داروها، غذاها یا سایر مواد حساسیت دارید.
• اگر سابقه مشکلات قلبی، کلیوی، فشار خون بالا، آنژین صدری (درد قفسه سینه)، زخم معده یا روده، یا بیماری کبدی دارید.
برخی از داروها ممکن است با یوهمبین تداخل پیدا کنند. اگر در حال مصرف دارو هستید حتما با پزشک صحبت کنید بخصوص اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید:
• داروهای مشکلات روحی و روانی (مانند داروهای ضدافسردگی و آرام‌بخش‌ها)، زیرا ممکن است عوارض جانبی توسط یوهمبین افزایش یابد.
البته موارد ذکر شده در بالا نمی‌تواند لیست کامل تمامی تداخلات احتمالی باشد. در مورد احتمال تداخل یوهمبین با داروهایی که مصرف می‌کنید حتمال از پزشک یا داروساز سوال کنید. قبل از شروع، توقف یا تغییر دوز هر دارویی نیز حتما با متخصص مشورت کنید.
نحوه استفاده از یوهمبین:
یوهمبین را طبق دستور پزشک مصرف کنید. به منظور آگاهی از دستورالعمل مربوط به دوز دارو حتما برچسب روی داروها را مشاهده کنید.
• یوهمبین را می‌توان به همراه غذا یا بدون غذا مصرف کرد.
• چند هفته زمان لازم است تا اثرات یوهمبین مشخص شود.
• هرگز بدون مشورت با پزشک از میزان دوز توصیه شده تجاوز نکنید و یوهمبین را بیشتر از 10 هفته مصرف نکنید.
• اگر نتوانستید یک وعده از یوهمبین را مصرف کنید در اسرع وقت آن را جبران کنید. اگر تقریبا به نوبت بعدی مصرف رسیده‌اید دوز قبلی را رها کرده و طبق برنامه پیشین خود عمل کنید. همزمان دوز مربوط به دو وعده را با هم مصرف نکنید.
اگر سوالی در مورد چگونگی مصرف این مکمل برایتان پیش آمد حتما با پزشک یا متخصص صحبت کنید.

اطلاعات ایمنی مهم

• یوهمبین می‌تواند منجر به ایجاد سرگیجه شود. از رانندگی، راه‌اندازی ماشین‌آلات یا هر فعالیت دیگری که می‌تواند خطرناک باشد اجتناب کنید. یوهمبین را به تنهایی استفاده کنید، استفاده از آن به همراه برخی داروهای خاص یا الکل می‌تواند توانایی شما در رانندگی یا سایر فعالیت‌های بالقوه خطرناک را کاهش دهد.
• افراد مسن باید در مصرف یوهمبین احتیاط بسیار زیادی داشته باشند چرا که آنها نسبت به تاثیرات آن حساس‌تر هستند.
• استفاده از یوهمبین در کودکان توصیه نشده است. ایمنی و اثربخشی آن تایید نشده است.
• بارداری و شیردهی: به طور کلی استفاده از یوهمبین در زنان توصیه نشده است. اگر باردار هستید از یوهمبین استفاده نکنید. اگر مشکوک به بارداری هستید سریعا به پزشک مراجعه کنید. معلوم نیست که آیا یوهمبین در شیر ترشح می‌شود یا خیر. زمانی که در حال مصرف یوهمبین هستید از شیر دادن خودداری کنید.

عوارض جانبی احتمالی یوهمبین

تمامی داروها می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند اما ممکن است افراد عوارض جزئی را تجربه کنند یا برخی هیچ عوارضی را مشاهده نکنند. اگر عوارض جانبی شایع زیر را مشاهده کردید یا دچار مشکل شدید با پزشک مشورت کنید:
سرگیجه؛ سرخ‌شدگی؛ سردرد؛ تهوع؛ عصبانیت
اگر عوارض جانبی شدید زیر را مشاهده کردید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:
واکنش‌های آلرژیک شدید (بثورات،کهیر، خارش، مشکلات تنفسی، تنگی قفسه سینه، ورم دهان، لبها، صورت یا زبان)؛ اضطراب؛ کاهش ادرار یا دفع ادرار دردناک؛ ضربان قلب سریع؛ توهم؛ بی‌حوصلگی؛ حملات هراسی؛ بی‌قراری، سردرد شدید؛ عرق کردن؛ لرز؛ استفراغ.
موارد بالا تمامی عوارض جانبی که می‌توانند رخ دهند نیستند. اگر سوالی در مورد عوارض جانبی دارید با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین از پزشک خود در مورد توصیه‌های بهداشتی در مورد این عوارض سوال کنید. به منظور گزارش عوارض جانبی به مقامات مناسب لطفا راهنمای گزارش مشکلات به FDA را مطالعه کنید.
اگر مشکوک به اُوردوز هستید:

بلافاصله با اورژانس  115، مرکز کنترل مسمومیت محلی یا اورژانس تماس بگیرید. علائم احتمالی عبارتند از سرگیجه؛ اضطراب؛ خستگی؛ بی‌حوصلگی، عصبانیت؛ خواب‌رفتگی؛ تشنج؛ ناراحتی شدید معده و ضعف.
شرایط مناسب نگهداری:
یوهمبین را در دمای اتاق بین 59 تا 86 درجه فارنهایت (حدود 15 تا 30 درجه سانتی‌گراد) نگهداری کنید. یوهمبین را دور از حرارت، رطوبت و نور نگهدارید. یوهمبین را در حمام قرار ندهید. یوهمبین را دور از دسترس اطفال و حیوانات خانگی نگه دارید.

 آیا این مقاله برای شما مفید بود؟لطفا تجربیات خود را با کاربران به اشتراک بگذارید.(سیارک)