این تحقیق می‌گوید ۱۰ دقیقه حرف زدن با این افراد به طور روزانه در باره علایقشان می‌تواند به آنها کمک کند.

نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد تنها ده دقیقه گفت‌و‌گوی روزانه با افرادی که دمانس دارند می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی آنها منجر شود.

 در بسیاری از آسایشگاه‌ها، فعالیت‌های اجتماعی به صورت گروهی انجام می‌شود که باعث می‌شود در اغلب موارد گروهی از ساکنان در آن مشارکت نکنند.

علائم اولیه شروع بیماری آلزایمر

جلوگیری بازی‌های ویدیویی 3بعدی از ابتلا به دمانس

چاقی خطر ابتلا به زوال عقل را سه برابر افزایش می دهد

محققان این تحقیق را در یک بازه زمانی ۹ ماهه در ۶۹ آسایشگاه در انگلستان انجام دادند.
آنها می‌گویند تعامل یک به یک همراه با پرستاری و مراقبت شخصی می‌تواند به طرز قابل توجهی به کاهش خشم و اضطراب این افراد منجر شود.

نویسندگان تحقیق می‌گویند در آسایشگاه‌ها و سایر مراکز باید رویکردها بیشتر معطوف به شخص شوند.

کارمندان آسایشگاهی که این افراد در آنجا مستقر بودند، تعلیم دیده بودند که از علایق شخصی بیماران و توانایی‌های آنها آگاه شوند واز این افراد و بستگان‌شان در باره مراقبتی که دریافت می‌کردند سوال کنند.

این افراد در مدت یک هفته شاهد آن بودند که به آنها رسیدگی شخصی‌تری می‌شد. با آنها درباره خانواده‌شان یا علایق‌شان مانند ورزش صحبت می‌شد و به آنها در فعالیت‌هایی مانند باغداری یا موسیقی کمک می‌شد.

سرکه بلوبری به مقابله با زوال عقل کمک می کند

رژیم غذایی که ریسک آلزایمر را تا ۵۳ درصد کاهش می دهد

چگونه از کودکی آلزایمر را پیشگیری کنیم؟

آلزایمر؛ اپیدمی جوامع

پروفسور کلایو بالارد از دانشگاه اکستر که هدایت این تحقیق را به عهده داشته گفته است اگر چنین روشی به اجرا گذاشته شود، می‌تواند واقعا تغییر واقعی در کیفیت زندگی مبتلایان ایجاد کند.او می‌گوید در بسیاری از آسایشگاه‌ها، با ساکنان آنها روزانه کمتر از دو دقیقه تعامل می‌شود.

محققان دریافتند که در چنین رویکردی بهبودهایی در کیفیت زندگی آنها و میزان اضطراب به وجود می‌آید.( سیارک)

این تحقیق در نشریه 'پلوس مدیسین ' منتشر شده و در آن از ۸۰۰ نفر که دمانس داشتند تحقیق شده است.

در سیارک بخوانیم:

پیشگیری از دمانس زوال عقل

رابطه کارپولوبیا لووتا و آلزایمر Carpolobia lutea

زندگی نزدیک ترافیک سنگین خطر ابتلای به زوال عقل را افزایش می‌دهد

زوال عقل یا دمانس به خاطر کهولت سن بوجود می آید و شایع ترین نوع آن بیماری آلزایمر می باشد.زوال عقل در واقع با تجمع یک سری پروتئین ها در مغزو ایجاد پلاک ها مانع ارسال پیام های عصبی به مغز شده و علائم بیماری را ایجاد میکنند .ولی آلزایمر تنها نوع بیماری زوال عقل نیست مثلا یک نوع دیگر از بیماری زوال عقل در عروق مغزاتفاق می افتد  که باعث سکته مغزی و یااختلالات عروقی دیگر ی رابا نرسیدن خون به بافت های مغز و آسیب به بافت های مغز بوجود می آورد . نوعی دیگر از زوال عقل لوی بادی است که با علائم بیماری پارکینسون همراه است.

بی‌تحرکی زمینه‌ساز ابتلا به زوال عقل است

پیشگیری از آلزایمر

6 روش برای کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر

بعضی بیماران آلزایمری در برابر از دست دادن حافظه "مقاومت" می کنند 
شایع ترین علائم این بیماری فراموشی است مثلا فرد سوالی را مرتب تکرار می کند.در صورت خارج شدن از منزل احتمال دارد مسیر برگشت را پیدا نکند.در موارد شدید اعضای خانواده را نمی شناسد.گاها این افراد زمان و مکان را گم می کنند و نمی دانند چه روز ویا چه ساعتی از روز و یا شب است و گاهی مثلا شخصی 60 ساله فکر می کند دختریا پسر جوانی است . این افراد در صبحت و ارتباط با دیگران دچار مشکل می شوند بصورتی که فرد کلمه مورد نیاز را برای ادامه گفتگو پیدا نمی کند و یا صحبت های طرف مقابل را ممکن است متوجه نشود.به علت این مسائل این افراد دچار اضطراب و افسردگی می شوند.

گاهی افراد مبتلا ، مشکلات شخصیتی هم پیدا می کنند. مثلا گاهی فردحرف نامناسب یا عمل نا مناسبی انجام می دهد و در مواردی ممکن است فرد برای کارهای زندگی نیاز به کمک داشته باشد. مثل غذا خوردن یا لباس پوشیدن
بنا برتحقیقی در بریتیش مدیکال ژورنال، یکی از معتبرترین مجلات پزشکی بریتانیا   شمار مبتلایان به این بیماری در ۲۰ سال آینده، یک و نیم برابر می‌شوداما پژوهشگران می‌گوینداحتمال ابتلا به دمانس در بین همه گروه‌های سنی رو به کاهش می باشد و علت آن را بالا رفتن سطح سواد و دانش افراد ، کنترل فشار خون ، چربی خون ، دیابت و ترک سیگار می دانند.(سیارک) 

زوال عقل یا دمانس

دانشمندان رابطه ای بین نوشیدنی های رژیمی و حملاتی که موجب زوال عقل می شود را یافته اند

بی‌تحرکی زمینه‌ساز ابتلا به زوال عقل است

زندگی نزدیک ترافیک سنگین خطر ابتلای به زوال عقل را افزایش می‌دهد  

نتیجه تفصیلی مطالعات هیئتی متشکل از بیست و چهار تن از متخصصان جهانی دمانس که به کنفرانس بین‌المللی انجمن مبارزه با آلزایمر در لندن ارائه خواهد شد حاکی از آن است که اگرچه نشانه‌های دمانس معمولا در سنین بالای عمر مشخص می‌شود اما روند تغییرات مغزی منجر به این بیماری به تدریج و در طول سال‌ها بروز می‌کند. به این ترتیب، یافتن راه‌های حفظ سلامت مغز قبل از ظاهر شدن علایم دمانس می‌تواند به جلوگیری از آن کمک کند.

در این بررسی، عوامل مهم بروز دمانس و میزان اثرگذاری هرکدام در ابتلای به این عارضه مورد بررسی قرار گرفته و نشان می‌دهد که ضعف شنوایی در سنین میانسالی ۹ درصد و کمبود تحصیلات (تا زیر سطح متوسطه) ۸ درصد در ایجاد دمانس نقش دارد. سایر عوامل موثر و سهم آنها در ابتلای به این بیماری عبارتست از استعمال دخانیات (۵ درصد)، افسردگی (۴ درصد)، عدم تحرک جسمی (۳ درصد)، انزوای اجتماعی (۲ درصد)، فشار خون بالا (۲ درصد)، چاقی (۱ درصد) و دیابت نوع ۲ (۱ درصد).
به این ترتیب، عوامل قابل کنترل در زندگی ۳۵ درصد در بروز دمانس تاثیر دارند و فرد از طریق مقابله با آنها می‌تواند خطر ابتلای به این عارضه را کاهش دهند. سایر عوامل ایجاد این عارضه خارج از اختیار فرد قرار دارند.
به گفته پژوهشگران، ساختن "ذخیره شناختی یا ادراکی" در سنین میانسالی باعث تقویت شبکه‌های مغزی شده و امکان آن را می‌دهد تا این شبکه‌ها در سنین کهولت و حتی با بروز آسیب هم بتوانند عملکرد نسبتا مناسبی داشته باشند.

تمام نکردن دوره تحصیلات متوسطه به عنوان یکی از عوامل خطرساز حاکی از آن است که ادامه فرآیند یادگیری در تمامی طول عمر به ایجاد ذخیره مغزی جهت مقابله با دمانس کمک می‌کند. در مورد ضعف شنوایی نیز گفته شده است که این وضعیت باعث کاهش ارتباط فرد با دیگران و "انزوای اجتماعی" او می‌گردد که از جمله عوامل بروز دمانسمی باشد.
عوامل حفظ سلامت جسمی از جمله سلامت قلب، مانند تحرک جسمی و جلوگیری از چاقی نیز در جلوگیری از بروز دمانس موثرمی باشد.

توصیه هایی برای کاهش خطر ابتلای به دمانس

متخصصان تاکید دارند که برای کاهش خطر ابتلای به دمانس لازم است که فرد هر چه زودتر مثلا در سنین ۴۰ تا ۶۴ سالگی و قبل از ظاهر شدن نشانه‌های بیماری در صدد مقابله با عوامل بروز آن برآید. مهمترین توصیه‌هایی که در این زمینه شده به شرح زیر است:

۱- تحرک بدنی:

توصیه شده است که افراد از سنین میانسالی دست کم پنج بار در هفته هر بار ۳۰ دقیقه به طور مستمر ورزش یا فعالیت‌هایی کنند که باعث افزایش ضربان قلب و تشدید تنفس شود. پیاده‌روی سریع، دوچرخه‌سواری و شنا از جمله فعالیت‌هایی است که در این زمینه توصیه می‌شود.

۲- ترک سیگار

نه تنها برای حفظ سلامت عمومی بدن به خصوص قلب و ریه بلکه در جلوگیری از بروز دمانس موثر است.

۳- استفاده از رژیم غذایی سالم و متوازن

شامل مواد خوراکی متنوع نیز از توصیه‌های جدی است. به گفته کارشناسان یک رژیم غذایی مناسب باید شامل ماهی‌های چرب، میوه، سیفی‌جات، غلات و آرد سبوس دار و روغن زیتون باشد و سهم گوشت قرمز، شکر، چربی‌های اشباع شده و نمک در آن به حداقل رسیده باشد. چنین رژیمی باعث کاهش خطر ابتلای به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع ۲ می‌شود.

۴- میانه‌روی در مصرف الکل

نیز مهم است و افراط در این زمینه قطعا در بروز دمانس، و بیماری‌های دیگری مانند دیابت و امراض قلبی، موثر است.

۵- مراقبت‌های بهداشتی از سنین میانسالی

توصیه شده است به نحوی که شخص به طور مرتب فشار خون، میزان کلسترول و قند خود را زیر نظر داشته باشد زیرا مشکلاتی که در مورد این عوامل بروز کند در ابتلای به دمانس تاثیر دارد.

۶- وزن مناسب

نیز برای حفظ سلامت و جلوگیری از ابتلای به دیابت نوع ۲، سکته مغزی و امراض قلبی لازم است و به این ترتیب، عاملی در کاهش خطر دمانس محسوب می‌شود. داشتن رژیم غذایی مناسب و تحرک بدنی در این زمینه توصیه شده است.

۷- و بالاخره "ورزش مغزی روزانه"

مانند مطالعه، حل جدول یا بازی‌های فکری و فراگیری مطالب جدید که مغز را فعال نگاه می‌دارد به کاهش خطر ابتلای به دمانس کمک می‌کند. شواهدی هم وجود دارد که معاشرت و داشتن ارتباط اجتماعی هم در این زمینه موثر است.

بر اساس تحقیقی دانشگاهی  داشتن دوستان صمیمی و ازدواج کردن باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری "آلزایمر" می شود.
در این تحقیق که بوسیله پژوهشگران دانشگاه "لاف بارو" در انگلستان صورت گرفته است، شش هزار و ششصد و هفتاد و هفت نفر به مدت هفت سالدر این تحقیق شرکت کرده اند.
در نتیجه این تحقیق آمده است که :

 کیفیت حلقه زندگی اجتماعی فرد مهمتر از گستردگی آن می باشد.

انجمن آلزایمر می‌گوید که برای کمک به بیماران  زوال عقل، دمانس باید  سعی نماییم  که آنها "روابط اجتماعی پرمعنای خود را حفظ کنند."
در ابتدای  این تحقیق هیچکدام از افراد  مبتلا به بیماری "آلزایمر" نبودند، اما در پایان این دوره آزمایشی ۲۲۰ نفر از آنها به این بیماری مبتلا شده بودند.

پیشگیری از آلزایمر

سخنان مبهم و بی ربط می تواند نشانه ی اولیه ی آلزایمر باشد

6 روش برای کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر

۹ عاملی که نسبت آن با ابتلا به آلزایمر در این تحقیق  سنجیده شد عبارتند از:

دیابت نوع دوم ۱%

چاقی ۱%

فشار خون بالا ۲%

انزوای اجتماعی ۲%

بی‌تحرکی ۳%

افسردگی درمان نشده در مراحل ابتدایی ۴%

کشیدن سیگار۵%

تحصیلات متوسطه ناتمام ۸%

ناشنوایی در میانسالی ۹%
محققان صفات و ویژگی‌های افراد مبتلا به بیماری زوال عقل را با افرادسالم ، مقایسه کردند تا علائمی ازتاثیر زندگی اجتماعی بر میزان خطر ابتلا به بیماری ، کشف کنند.یکی از موارد کشف شده درباره  تعداد دوستان افراد بود ، محققان به این نتیجه رسیدند که  تعداد دوستان مهم  نیست ، بلکه کیفیت رابطه دوستی  است که دارای  اهمیت است.
به گفته پروفسور "هاگرورست" :

امکان دارد گروهی از دوستان اطراف شما باشند، اما روابط صمیمانه و نزدیکی که باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمرمی شود را نداشته باشند. در نتیجه تعداد زیاد دوستان مهم نیست بلکه کیفیت رابطه مهم می باشد.

او معتقد است که دوستان واقعی و نزدیکان صمیمی مانند یک سپر در مقابل اضطراب عمل می‌نمایندو اضطراب مستقیما باعث بیماری زوال عقل  می‌گردد.دراین تحقیق همچنین نشانداده شده  که افراد مجرد دو برابر افراد متاهل در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار می گیرند .
بر اساس یافته‌ها، بیماری آلزایمر دهه‌ ها قبل از تشخیص در مغز بیمار شروع می‌گردد و تغییراتی را ایجاد می‌کند که بر توانایی معاشرت اجتماعی اشخاص تاثیر می‌گذارد.
به گفته دکتر براون در بیماری آلزایمر تنهایی مسئله مهمی و تاثیر گذاری می باشد.او می‌گوید که اگر دوستان و نزدیکان با بیمار همراهی نکنند، بیماری فرد را به انزوای کامل می کشاند.

زوال عقل چیست

در این پست ما به برخی از سوالات متداول در مورد بیماری آلزایمر و زوال عقل پاسخ می دهیم.

چگونه زوال عقل با بیماری آلزایمر ارتباط دارد

چه کسی در خطر  تأثیر زوال عقل است

چرا باید نگران زوال عقل باشیم

چه عواملی باعث آلزایمر می شوند

آیا درمانی برای آلزایمر وجود دارد

علائم زوال عقل

مشکلات با حافظه کوتاه مدت در زوال عقل

کم آوردن کلمات در زوال عقل

نوسانات روحی در زوال عقل

تغییرات شخصی در زوال عقل

مشکلات با اجرای کارهای معمول در زوال عقل

مشکل تمرکز در زوال عقل

آیا کسی از نزدیکان شما تحت تأثیر آلزایمر بوده است؟ از تجربه خود در مورد این بیماری در بخش نظرات بگویید .

 (سیارک) : یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که برای افراد میانسال و مسن، عدم تحرک و ورزش نکردن مهمتر از با عوامل ژنتیکی بوده و آنها را مستعد بیماری زوال عقل می‌کند.

پژوهش دانشگاه مک مستر کانادا:بی‌تحرکی زمینه‌ساز ابتلا به زوال عقل است

به نقل از مدیکال نیوز تودی، در سراسر جهان، حدود 47.5 میلیون نفر مبتلا به زوال عقل زندگی می‌کنند که این رقم تا سال 2030، افزایش یافته و به حدود 75.6 خواهد رسید.

بیماری آلزایمر رایج ترین شکل زوال عقل بوده و در حدود 60 تا 80 درصد از تمام موارد را شامل می‌شود .در ایالات متحده به تنهایی حدود 5.4 میلیون نفر به این بیماری مبتلا هستند.

یکی از بزرگترین عوامل خطر برای بیماری آلزایمر ژن آپولیپوپروتئین APOE e4 است .به گزارش انجمن آلزایمر، بزرگسالانی که دارای یک کپی از ژن APOE e4 هستند، سه برابر بیشتر از سایرینی که این ژن را ندارند به بیماری دچار می‌شوند.

در حالی که کسانی که دو کپی از این ژن را دارند 8 تا 12 برابر بیشتر احتمال ابتلا به آلزایمر دارند.

با این حال، محققان این پژوهش جدید از جمله جنیفر هیس، استادیار گروه حرکت شناسی در دانشگاه مک مستر کانادا نشان می‌دهند که خطر ابتلا به زوال عقل در افراد مسن کم تحرک بسیار بیشتر است.

یک پژوهش که در سال 2015 در Journal of Aging and Physical Activity منتشر شده نشان می‌دهد که بزرگسالان 60 سال و بالاتر حدود 9.4 ساعت از روز خود را در بی‌تحرکی به سر می‌برند که این رقم حدودا معادل 65 تا 80 درصد از ساعات بیداری روز آنها است.در این مطالعه، هیس و همکارانش شروع به بررسی ارتباط بین فعالیت فیزیکی و خطر زوال عقل در میان افراد مسنی که دارای ژن APOE e4 و فاقد آن هستند کردند.

محققان با تجزیه و تحلیل فعالیت فیزیکی و توسعه زوال عقل 1646 فرد مسن به این یافته‌ها دست یافتند.تمام شرکت کنندگان در زمان شروع پژوهش فاقد بیماری زوال عقل بوده و تا پنج سال بعد نیز دنبال شده و بر وضعیت آنها نظارت شد.

محققان دریافتند در میان افرادی که دارای ژن APOE e4 نیستند، کسانی که ورزش تحرکی نداشته و ورزش نمی‌کنند بیشتر از آنها که ورزش می‌کنند در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار دارند.این در صورتی است که برای افرادی با ژن APOE E4 ، تفاوت قابل توجهی در ابتلا به زوال عقل چه در صورت داشتن تحرک و چه در صورت کم تحرکی وجود نداشت.

به گفته محققان، این یافته‌ها نشان می‌دهد که عدم تحرک و ورزش برای توسعه زوال عقل خطرناک تر از داشتن ژن APOE e4 است.البته این نمی‌تواند خبر بدی برای افراد مسن باشد و باعث ترس آنها شود چرا که نتایج مطالعه نشان می‌دهد که افزایش فعالیت بدنی می‌تواند از افرادی که دارای ژن APOE e4 نیستند در برابر توسعه زوال عقل محافظت کند.

در نهایت این پژوهش نشان دهنده این است که سبک زندگی افراد و نوع فعالیت آنها بر مغز آنها تاثیر بسزایی خواهد داشت.

این پژوهش در Journal of Alzheimer's Disease. به چاپ رسیده است.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)