در این مقاله در نظر داریم که مراحل اجرای مهندسی فرایندهای کسب و کار را با سطح جزئیات بالایی بررسی کنیم. به عبارت دیگر، هدف ما در این جا درک اجرای BPR در سطح جزئی تر میباشد.

تعریف ساختار سازمان پروژه

ساختار سازمان پروژه (POS) ترکیبی از مردم (یا موقعیت ها) می باشد که مستقیماً در هر گونه تلاش پروژه ای شامل خواهند شد. یک POS مشابه یک چارت سازمانی می باشد، باستثنای این که POS تنها به یک پروژه رسیدگی می کند. این ساختار گزارش و همچنین ساختار تعدیل برای یک پروژه را توصیف می کند. یک POS معمولی به شکل زیر خواهد بود:
توصیف یک POS قبل از آغاز پروژه مزایای متعددی را ارائه می دهد:
• POS اجرای بدون اشکال و هماهنگی تلاش های پروژه را تسهیل می کند.
• امکان هر گونه ابهام، اختلالات، یا تعارض را کاهش می دهد.
• ارتباط میان اعضای تیم را با مشخص کردن زنجیره مناسب قرارگاه، ترغیب می کند.

 شناسایی ذینفعان و اهداف آن ها

قبل از شروع هر گونه فعالیت مهندسی مجدد، شناسایی تمامی سهامداران در این فرایند ضروری می باشد. به طور معمول، سهامداران هر فرایند صاحب پروسه، کارکنان دیگر، و مشتریانی هستند که از فرایند ارزشی را منتج می کنند. درک انتظارات هر یک از این گروه ها و شناسایی حوزه هایی که در آن این فرایند قاصر از آن انتظارات است ضروری می باشد. تنها پس از انجام این تحلیل شکاف، اهداف اعمال BPR باید تعیین شوند.

 تطبیق اهداف با تصور و مأموریت

به منظور به دست آوردن نتایج قابل توجه، ضروری است که اهداف فعالیت مهندسی مجدد در تطبیق کامل با تصور و مأموریت سازمان باشند. به عبارت دیگر، اهداف پروژه باید همگام با اهداف استراتژیک باشند.
چنین تطبیقی در رسیدن به پیامدهایی که دارای اهمیت استراتژیک به شرکت و همچنین به مشتری می باشند، کمک خواهد کرد. گذشته از آن، اگر اهداف کاملاً متناسب با تصویر بزرگتر باشند، جذب حمایت از مدیریت ارشد در فعالیت های BPR آسان تر خواهد بود.

در سیارک بخوانیم: فرایند کسب و کار

تعریف عوامل موفقیت بحرانی

عناصری که موفقیت یا عدم موفقیت نهایی هر پروژه را تعیین خواهند کرد، عوامل موفقیت بحرانی یا CSF-ها نامیده می شوند. عوامل موفقیت بحرانی (CFS-ها) فضاهایی هستند که باید به آن ها توجه مداوم و ویژه ای توسط گروه BPR داده شود. شناسایی CSF-ها برای هر فعالیت BPR باید در مرحله اول انجام گیرد. این کار تضمین خواهد کرد که هیچ کدام از عناصر حیاتی نادیده گرفته نشده است یا در مراحل بعدی پس از اجرا نادیده انگاشته نشده اند.

درخواست مشاوره و همکاران فناوری

سازمان، بر عهده گرفتن BPR، ممکن است فاقد حوزه یا تخصص فنی لازم برای اجرای تغییرات باشد. اگر چنین باشد آن ها باید با همکاران خارجی برای پروژه مشاوره کنند. چنین درخواستی یک فرایند زمان بر است زیرا شامل مراحل مختلف از قبیل لرسال درخواست پیشنهاد (RFP)، پیشنهادات ارزیابی، و اعطای قرارداد می باشد. بنابراین، باید در مرحله برنامه ریزی پروژه انجام گیرد. شرکت باید با پشتکار لازم در انتخاب یک شریک عمل کند. شرکا باید بر اساس تخصص و تناسب فرهنگی آن ها با سازمان انتخاب شوند.

تشخیص فرایند فعلی

همه کارورزان با این موضوع موافق نیستند، ولی درک وضعیت فعلی فرایندها قبل از تلاش برای مهندسی مجدد آن ها بسیار مهم می باشد. مگر در مواردی که فرایندهای فعلی به خوبی مستند و درک نشوند، گروه مهندسی مجدد ممکن است برخی از جزئیات فرایند را نادیده بگیرند. از این رو صاحب پروسه (همراه با گروه خود) باید برای ثابت کردن این که از هیچ کدام از جزئیات صرفنظر نشده است، در این مرحله دخیل باشند.

 نقشه برداری فرایندهای فعلی

ابزارهای متعددی به منظور فرایندهای نقشه برداری وجود دارند. قدرتمندترین آن ها تصویرهای فرایند و نمودارهای فعالیت می باشند. یک تصویر فرایند دارای شرح مفصلی از آن چه فرایند انجام می دهد، چه کسی مسئول چه چیزی است، و چگونه موفقیت فرایند اندازه گیری می شود، می باشد. نمودار فعالیت، دیاگرامی است که تمام عملیات و وظایف شامل در یک فرایند را نشان می دهد. کارکنانی که مسئول این فرایند هستند باید در BPR در این مرحله شامل باشند.

تحلیل هزینه اجرا

این مرحله به تحلیل عمیق هر فعالیت در یک فرایند رسیدگی می کند. در مرحله اول، زمان گرفته شده توسط هر فعالیت برای تکمیل باید ارزیابی شود. در مرحله دوم، هزینه هر فعالیت از نظر منابع باید در این مرحله اندازه گیری شود. ابزارها و روش های شبیه سازی برای اجرای این ارزیابی موجود می باشند.

تحلیل شکاف اجرا

زمانی که مرحله بالا به اتمام رسید، گروه BPR قادر به سنجش عملکرد فعلی نشان داده شده توسط فرایندها در برابر عملکرد مورد نظر خواهند بود. این مرحله از این نظر حیاتی است که، زمانی که گروه مهندسی مجدد فرایندهای مربوط به آینده را طراحی می کند از این که شکاف ها و قطعی های شناسایی شده در اینجا متصل شده اند مطمئن خواهد بود.

شناسایی فرایندهای ارزش افزوده

سازمان با گذشت زمان، و همچنین فرایندها تکامل می یابند. با تغییر در نیازهای کسب و کار و عوامل خارجی دیگر، ارزش تحویل داده شده توسط یک فرایند تغییر می کند. در نتیجه، همه فرایندهای درون یک سازمان ارزش افزوده نیستند. برخی از آن ها منسوخ و اضافی می باشند. این مرحله از اجرای BPR به منظور طبقه بندی فرایند به صورت ارزش افزوده یا فاقد ارزش افزوده (NVA) می باشد. NVA-ها در مراحل بعدی کاهش یافته اند.

طراحی مجدد فرایند

هدف از این مرحله ایجاد یک وضع نهایی دلخواه برای فرایند متحمل طرح مهندسی مجدد می باشد. این مرحله شامل چند تصمیم حیاتی می باشد که گروه BPR باید از نظر انتخاب فرایند آینده از گزینه های موجود و توسعه متریک هایی برای اندازه گیری موفقیت فرایند مهندسی مجدد بگیرد.

 مطالعه بهترین فرایندها در طبقه

اولین گام در طراحی مجدد یک فرایند سنجش ان در برابر فرایندهای مشابه دیگر اجرا شده در جای دیگر می باشد. سنجش می تواند هم به صورت داخلی (بخش ها یا واحدهای تجاری دیگر درون همان سازمان ها) یا به صورت خارجی (لزوماً نه در برابر رقبا یا درون همان صنعت) انجام گیرد. پیامد عمل سنجش مجموعه ای از بهترین روش های دنبال شده توسط شرکای سنجش می باشد.

 فرایندهای جدید طراحی

در این مرحله، گروه مهندسی مجدد گزینه های مختلف ایجاد شده توسط عمل سنجش را ارزیابی می کند. بر اساس سازگاری با اهداف استراتژیک سازمان، یکی از گزینه ها انتخاب می شود. فرایند انتخاب شده سپس با قواعد سازمان دستخوش BPR وفق داده شد. تصاویر فرایند جدید و نمودارهای فعالیت در این مرحله آماده می شوند.

اعتبار فرایند جدید در برابر CSF

همان طور که قبلاً ذکر شد، CSF-ها برای موفقیت کلی پروژه حیاتی هستند. از این رو، در این مرحله، فرایند جدید برای کفایت آن در تمام عوامل موفقیت بحرانی ارزیابی می شود. اگر کافی نباشد، فرایند به منظور تطبیق تمام CSF-ها، اصلاح می شوند.

اجرای تحلیل هزینه و سود فرایندهای مهندسی مجدد

ترتیب اجرای فرایندهای مهندسی مجدد بر اساس سودهای منتج شده و هزینه های شامل در آن ها تصمیم گرفته می شود. فرایندهایی که حداکثر سود را در کوتاه مدت فراهم می کنند اولین فرایندهایی هستند که اجرا می شوند.

 توسعه متریک های KPI

درجه موفقیت هر فرایند توسط متریک های معینی به عنوان شاخص های کلیدی عمکرد یا KPI-ها تعیین می شود. در این مرحله از BPR، متریک های KPI برای فرایندهای مهندسی مجدد توسعه داده می شوند. شاخص های کلیدی عملکرد (KPI-های) توسعه یافته در این جا، نقش بسیار حیاتی در در مرحله آخر BPR که در آن بر عملکرد فرایند نظارت خواهد شد، خواهند داشت.

تعیین R&R جدید

فرایند مهندسی مجدد به یک انحراف از ساختار گروه فعلی و زنجیره قرارگاه موجود نیاز داشته باشد. گروه BPR، در این مرحله، نقش ها و مسئولیت های جدید را به منظور اجرای فرایندهای مهندسی مجدد شرح خواهد داد.

برنامه ریزی اجرا و شروع عملیات

این مرحله ای است که در آن تلاش های مهندسی مجدد با حداکثر مقاومت مواجه می شوند ، از مخالفان ضد تا دشمنان منفعل، که همه آن ها مصمم به حذف تلاش ها می باشند. به این دلیل است که برنامه های مدیریتی تغییر برای ایجاد فرهنگ پذیرش باید همگام با اجرای BPR آغاز شوند. در این مرحله ما بر روی توسعه یک طرح پروژه ای برای اجرای فرایندهای مجدداً طراحی شده در قالب ساختار تفکیک کار تمرکز می کنیم. در این جا، ما نیاز به تمرکز بر روی توسعه رابطه با شرکای اجرا داریم تا از انتقال بدون اشکال از فرایندهای قدیمی به فرایندهای جدید به منظور به حداقل رساندن مقاوت تغییر و ارائه به صورت پیمان اطمینان حاصل کنیم.
در ادامه مقاله مهندسی فرایندهای کسب و کار......... به  ارزیابی حوزه های اتوماسیون می پردازیم.

چرا به اتوماسیون نیازمندیم؟ بسیاری از فن شناسان سه دلیل اصلی برای این پرسش ذکر می کنند: حذف ملالت ها، خطر ها، و کثیف کاری ها. استدلال کردن برای این پاسخ مشکل است، اما چیزهای زیادی به دلایلی دیگر غیر از این سه مورد اتوماسیونی می شوند از جمله برای ساده سازی یک کار پیچیده، کاهش نیروی کار لازم، تفریح ، یا تنها به این دلیل که اتوماسیون کردن آنها قابل انجام است.
حتی اتوماسیون کاملا موفق هم هزینه هایی در پی دارد چراکه فرایند جانشین کردن مجموعه ای از کارها، همواره مجموعه ای از مشکلات را ایجاد می کند. اتوماسیون اغلب به شکل مطلوبی کار خود را انجام می دهد اما نیاز بیشتری به حفظ و نگهداری ایجاد می کند. برخی خودکار سازی ها نیاز به نیروی با مهارت را با نیاز به مراقبان و محافظان از اتوماسیون جابجا می کنند.
در کل، هنگامی که یک فعالیت اتوماسیونی می شود، تاثیر آن فراتر از آن فعالیت احساس می شود. می توان گفت اتوماسیون یک مساله سیستمی است که شامل تغییر روش انجام کار، ساختاربندی مجدد مشاغل، جابجایی فعالیتهای مورد نیاز بخشی از افراد به بخش دیگر، و در بسیاری موارد، حذف نیازهای برخی از وظایف و اضافه شدن نیازهای برخی دیگر می باشد. برای برخی افراد، اتوماسیون مفید است؛ اما برای برخی دیگر، بویژه آنهایی که شغلشان تغییر کرده یا حذف شده است، اتوماسیون می تواند وحشتناک باشد. (سیارک) 
حتی اتوماسیون فعالیتهای ساده هم تاثیراتی در پی دارد. یک فعالیت معمولی مثل درست کردن قهوه را در نظر بگیرید. من از یک دستگاه اتوماتیک قهوه ساز استفاده می کنم که با فشردن یک دکمه به شکل خودکار آب را جوش می آورد، دانه های قهوه را خرد می کند و اضافات آن را جدا می کند. نتیجه این است که من فعالیت به ظاهر خسته کننده و کند درست کردن قهوه در هر روز صبح را با یک نیاز دشوار یعنی حفظ و نگهداری از قهوه ساز خود جایگزین کرده ام. ظروف مخصوص آب و دانه های قهوه باید هر دفعه پر شوند، قسمت های داخلی دستگاه باید هرچند وقت یکبار باز و تمیز شوند، و همه قسمتهایی که با مایع تماس دارند باید از پسماند های قهوه و رسوبهای کلسیم تمیز شوند (قهوه ساز باید دوباره تمیز شود تا اثرات مواد شوینده مورد استفاده برای جدا کردن رسوبات کلسیم از بین بروند). آیا همه این کارها باید انجام شود تنها برای کاستن از سختی فعالیتی که واقعا خیلی هم دشوار نیست؟ پاسخ این است که

اتوماسیون به من این امکان را می دهد تا نیاز خودم را به شکل اختیاری از زمانی به زمان دیگر منتقل کنم. درحقیقت من انجام یک کار بسیار کوچک در زمانی نامناسب -یعنی وقتی تازه از خواب بیدار شده ام، هنوز کمی خواب آلوده هستم و عجله هم دارم – را با انجام یک کار نسبتا مشکل در زمانی که انجام آن برایم راحت است، معاوضه می کنم.

تمایل به خودکار سازی بیشتر هم از نظر سرعت تعداد فعالیت هایی که اتوماسیونی می شوند و هم هوشمندی و خودکارسازی دستگاه هایی که این کارها را انجام می دهند، امری توقف ناپذیربه نظر می رسد. اتوماسیون سازی غیر قابل اجتناب است اما در عین حال دلیلی وجود ندارد که اتوماسیون سازی باید مشکلات و دردسرهایی برای ما به همراه آورد. باید این امکان وجود داشته باشد که تکنولوژی هایی توسعه یابند که بدون ایجاد اثرات جانبی بسیار منفی، واقعا و به درستی کندی کارها، خظرات، و کثیف کاری ها را حداقل سازند.  (سیارک) 

خانه های هوشمند

اواخر شب در بولدر کولورادو است و آقای مایک موزر در اتاق نشیمن در حال مطالعه است. کمی بعد خمیازه ای می کشد، کش و قوسی می کند، بلند می شود و خواب آلود به سمت اتاق خواب می رود. خانه او که نسبت به فعالیت او هوشیار است، می فهمد او می خواهد بخوابد، بنابراین چراغ های اتاق نشیمن را خاموش می کند و چراغ های راهرو، اتاق خواب اصلی و حمام خواب را روشن می کند. همچنین درجه سیستم تهویه مطبوع را تنظیم می کند. در واقع یک سیستم کامپیوتری در خانه آقای موزر وجود دارد که پیوسته الگوهای رفتارهای او را پایش می کند و سیستم نور، تهویه مطبوع و دیگر موارد خانه را بر اساس رفتار پیش بینی شده او تنظیم می نماید. این یک برنامه معمولی و پیش پا افتاده نیست. (سیارک) 

این سیستم از طریق چیزی به نام "شبکه عصبی" عمل می کند که برای تقلید از الگوشناسی و قابلیت های یادگیری اعصاب انسان و مغز انسان طراحی شده است. این سیستم نه تنها الگوهای فعالیتی آقای موزر را تشخیص می دهد بلکه در اکثر اوقات به شکل مناسبی رفتار او را هم پیش بینی می کند. شبکه عصبی یک الگوشناس قدرتمند است و از انجا که ترتیب و زمان انجام فعالیتهای روزانه آقای موزر را بررسی می کند، می تواند آنچه او انجام خواهد داد و زمان انجام آن را پیش بینی کند. در نتیجه وقتی آقای موزر برای رفتن به سر کار خانه را ترک می کند، برای صرفه جویی در انرژی سیستم تهویه مطبوع را خاموش می کند، اما در زمانی که اعصاب (مدارهای) سیستم برگشت او به خانه را پیش بینی می کنند، دوباره سیستم تهویه روشن می شود به طوری که به هنگام ورود او به خانه هوای داخل کاملا مطلوب و مناسب باشد.

آيا اين خانه هوشمند است؟ طراح اين سيستم خودکار شده يعني مايك موزر اينطور فكر نمي كند. او خانه را «انطباق پذير» مي داند. خوب است برای درک معنای "هوشمندی" نگاهي به تجارب آقای موزر داشته باشیم. خانه او بيش از هفتاد و پنج سنسور دارد كه دماي اتاق، نور محيط، سطح صدا، وضعيت درها و پنجره ها، هواي بيرون و ميزان نور خورشيد، و همه حركات ساكنين خانه را اندازه گيري مي كنند. محرك های کنترلی ميزان گرمايش اتاق ها و درجه آب گرم، نور و تهويه را كنترل مي كنند. اين سيستم بيش از پنج مايل كابل كشي دارد. نرم افزار كامپيوتري شبكه عصبي قابلیت يادگيري دارد، بنابراين خانه پيوسته رفتار خود را مطابق با اولويتهاي آقاي موزر تنظيم مي كند. اگر خانه هوشمند تنظيمات نامناسبی انتخاب كند، موزر اين تنظيمات را تصحيح مي كند و سپس خانه رفتار خود را تغيير مي دهد. يكي از خبرنگاران نحوه كاركرد سيستم خانه را اينگونه تشريح مي كند: ادامه در پست بعدی

ترجمه  itrans.ir

هدف یک PMIS

یک PMIS عمدتاً یک ابزار نظارت و ارزیابی است که در سراسر پیشرفت یک پروژه مورد استفاده قرار می گیرد. یک PMIS با استفاده از عملکردهای نظارت و کنترل، برای جمع آوردی داده‌ها از عملکردهای مختلف تحلیل کننده و ارائه کننده‌ی آن داده‌ها در یک قالب مناسب برای همه‌ی طرف‌های دخیل در پروژه به کار می‌رود.
نظارت عبارت است از فرآیند جمع آوری، ذخیره سازی، تحلیل و گزارش منظم اطلاعات پروژه که برای تصمیم گیری برای مدیریت پروژه مورد استفاده قرار می‌گیرد. نظارت کردن، اطلاعات لازم جهت ارزیابی پیشرفت پروژه، شناسایی گرایش‌ها، الگوها و انحراف‌ها، در برنامه نگه داشتن پروژه و اندازه گیری پیشرفت در جهت اهداف مورد انتظار را برای مدیریت پروژه و ذینفعان آن فراهم می‌کند. نظارت بر اطلاعات، اجازه‌ی تصمیم گیری درباره‌ی کاربرد منابع پروژه (انسانی، مواد و مالی) به منظور افزایش اثربخشی آن را می‌دهد. مردیت و منتل می گویند وقتی اطلاعات درست در زمان درست در دسترس افراد درست است می‌تواند از تصمیم‌هایی مثل تغییر راهبردهای پیاده سازی پشتیبانی کند که به نوبه‌ی خود می‌تواند به کاهش هزینه‌های پروژه و افزایش سودمندی‌های آن کمک کند .
نظارت بر پروژه، یک سنجش پیوسته از پیاده سازی پروژه در ارتباط با نقشه‌های مورد توافق و پیش شرط‌های مورد توافق خدمات برای ذینفعان پروژه است. به همین شکل، نظارت پروژه، اطلاعات پر بهایی برای مدیران و سایر ذینفعان پروژه درارتباط با پیشرفت پروژه فراهم می‌کند. به علاوه، موفقیت‌ها و مشکلات بالقوه را تشخیص می‌دهد تا به موقع به سازگاری عملیات‌های پروژه کمک کند.
ارزیابی عبارت است از سنجش دوره‌ای ارتباط، عملکرد، سودمندی و تأثیر پروژه (هم مورد انتظار و هم غیرمنتظره) در ارتباط با اهداف و مشخصات اظهار شده‌ی پروژه. ارزیابی از فرآیند جمع آوری داده‌ها سود می‌برد تا سنجش میزان پیشرفت پروژه و رسیدن آن به اهدافش را تسهیل کند. نتایج آن به مدیران پروژه، ذینفعان، شریکان، اهدا کنندگان و کلیه‌ی سهامداران پروژه اجازه می‌دهد از تجربه درس بگیرند و مداخلات آینده را بهبود ببخشند. مردیت و منتل می گویند که اطلاعات کیفی و کمّی از جمله مؤلفه‌های حیاتی یک ارزیابی هستند. بدون آن، تعیین سهم مداخلات پروژه در پروژه تقریباً غیرممکن است.(سیارک)

پروژه ماشین کنترلی با دسته PS3 با سنسور جلوگیری از تصادف، در پروژه سه چرخه کنترلی از Arduino نانو استفاده شده است. 

Arduino Nano

این مدل از بوردهای آردوینو یکی از بورد ها ساده و ارزان قیمت جهت تجاری محصولات بخصوص ربات های پروازی می باشد. در این مدل پورت از آی سی FT232 وboot loader به منظور پروگرام کردن میکرو درنظر گرفته شده همچنین امکان اتصال آداپتور خارجی در این بورد حذف شده است.

باتری های لیتیومی 18650

باتری های لیتیومی 18650در پاور بانک ها، لپ تاپ ها و وسایل شارژی مانند جاروبرقی های کوچک استفاده می شود. در این ربات نیز از 5 عدد از این باتری ها استفاده شده است. برای شارژ این نوع باتری از ماژول TP4056 استفاده کردم.

L298N Motor Driver

این نوع درایور قابلیت کنترل 2 موتور به صورت همزمان را دارد، علاوه بر 5 ولت VCC قابلیت دریافت 12 ولت از پین جداگانه دارد. این ولتاژ اضافه جهت تامین نیروی موتور ها استفاده می شود.

OLED – SH1106

صفحه نمایشگر تک رنگ SH1106 با استفاده از 2 پین اطلاعات را از Arduino دریافت کرده و نمایش می دهد. این نمایشگر از پروتکل I2C پشتیبانی می کند.

پروتکل I2C

I2C پروتکل سریال برای ارتباط تجهیزات سرعت پایین مانند IO از طریق 2 رشته سیم است. در این پروتکل یک تجهیز Master یا ارباب و مابقی تجهیزات Slave یا برده می شوند. از طریق این پروتکل 127 تجهیز قابل دسترسی خواهند بود.

HC-SR04

سنسور مافوق صوت یا اولتراسونیک قابلیت ارسال و دریافت پالس صوتی را دارد. با این سنسور می تواند فاصله اشیا را اندازه گرفت

شماتیک ماشین کنترلی

لینک کدها در github

https://github.com/kavehcsharp/car-ps3.git