• برخی از افراد توانایی مقابله در برابر وسوسه این گونه خیانت ها را ندارند.
• تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که هر شخص، برای خود داری کردن از خیانت به شریک زندگی خود، راهکاری دارد (اشخاصی که چندان انسان های وفاداری نیستند).
• صرف کردن زمان و انرژی بیشتر برای بهبود رابطه، خود داری از فکر کردن به شخص سومی که به او علاقه مند شده اند، و یا فکر کردن به نکات منفی آن شخص سوم، از جلمه راهکار های این گونه افراد است.
• با این حال، این گونه به نظر می رسد که این گونه افراد با به کار گرفتن راهکار هاشان کمتر به نتایج دلخواه دست پیدا می کنند.

برخی از افراد، به گونه ای هستند که مرتب به خیانت کردن به شریک زندگی خود فکر می کنند و گویی از وسوسه چنین کاری رهایی پیدا نمی کنند. این گونه افراد، صرف نظر از این که رابطه شان با شریک زندگی شان چگونه باشد و چقدر خوشحال باشند و یا این که آن فرد چقدر انسان منطقی و خوبی باشد، به طور کلی وفادار نیستند و مدام به دنبال ماجرایی تازه اند. با این حال، نتایج تحقیقات اخیری که در این خصوص صورت گرفته است، در مجله ای به نام «روابط شخصی» منتشر شده است و اطلاعاتی دقیق تر در خصوص راهکارهایی می دهد که این گونه افراد با توصل به آن ها از فکر و وسوسه خیانت تا حدودی رهایی پیدا می کنند. با سیارک همراه باشید تا اطلاعات دقیق تری در این باره در اختیار تان قرار دهیم.

محققان دانشگاه نیو برونزویک، 362 زوج را برای انجام نظر سنجی هایی در نظر گرفته و سؤالاتی را درباره این که چگونه از فکر کردن و وسوسه خیانت به شریک زندگی شان خود داری می کنند، از آن ها پرسیده و راهکار های مورد استفاده شان برای غلبه بر این گونه افکار را جویا شدند. نتایج این نظر سنجی ها، حاکی از سه تکنیک و راهکاری بود که به طور عمده توسط بسیاری از این افراد مورد استفاده قرار می گرفت:

نخستین تکنیک مورد استفاده با نام «بهبود رابطه» شناخته می شود و بالغ بر هفتاد و پنج درصد افراد حاضر در نظر سنجی برای دست یابی به آن چه عنوان شد، از این تکنیک بهره می گرفته اند. ایده کلی ای که در پس این تکنیک وجود دارد این است که فرد زمان و انرژی بیشتری را صرف رابطه خود کرده و به این صورت احتمال خیانت کردن به شریک زندگی خود را تا حدود زیادی کاهش می دهد. برای نمونه فرد برنامه ای برای صرف غذا در رستورانی بیرون از خانه به همراه شریک زندگی اش تدارک می دید و سایر راهکار های این چنینی.

تکنیک دومی که توسط برخی دیگر از افراد حاضر در نظر سنجی مورد استفاده قرار می گرفت، با نام «خود داری فعال» شناخته می شد؛ به این معنا که فرد، با تمام توان خود را از آن شخص سومی که در مواجه با او وسوسه می شود، دور نگاه دارد تا به مرور قادر به فراموش کردن باشد. به طور اساسی می توان این مسئله را عنوان کرد که زمانی که با شخصی به خصوص رفت و آمد می کنید و چند وقت یک بار او را از نزدیک می بینید (فردی که به او علاقه ای نسبی احساس کرده باشید)، به مرور زمان توانایی خود داری از فکر کردن به او را از دست خواهید داد و بیشتر و بیشتر توجه تان معطوف به آن شخص می شود؛ مسئله ای که در نهایت ممکن است با فرو پاشی یک رابطه همراه باشد. بنا بر این، دور ماندن از این گونه افراد نیز راهکار دیگری است که توسط این افراد مورد استفاده قرار می گرفته است.

تکنیک سوم مورد استفاده توسط برخی از این افراد، با نام «از بین بردن وسوسه» شناخته می شود. البته ممکن است از این نام برداشتی خشونت آمیز شود و به همین خاطر بهتر است بدون اتلاف وقت توضیحات بیشتری درباره آن عنوان کرد: در حقیقت، کاری که فرد با استفاده از این تکنیک می کند این است که مدام به خاطر فکر کردن به شخص سومی خود را سرزنش می کند و به این خاطر احساس گناهی برای خود به وجود می آورد. علاوه بر این، برای موفقیت آمیز بودن این تکنیک، شخص سومی که به او علاقه مند شده است را به گونه ای منفی تصور می کند و تنها بدی های او را مد نظر قرار می دهد و به این گونه به مرور زمان قادر خواهد بود دیدی بد نسبت به آن شخص سوم پیدا کرده و وسوسه اش را از بین ببرد.

اما تحقیقات تکمیلی انجام گرفته در این خصوص حاکی از آن بود که این گونه تکنیک ها بعضا چندان مؤثر واقع نمی شده اند، چرا که در رابطه های میان افراد حاضر در نظر سنجی، اطلاعاتی دقیق درباره این که آیا شخصی به شریک زندگی خود خیانت کرده بوده یا نه و یا این که رابطه به واسطه استفاده از تکنیک بهبود یافته است یا خیر، به دست نیامد. در نهایت، این گونه به نظر می رسد که استفاده از این گونه تکنیک ها تنها این احتمال را کمرنگ تر می کند که فرد با شخص سوم وارد رابطه ای جدی شود، اما معمولا نتایج به دست آمده از استفاده از تکنیک های یاد شده، چندان متفاوت از یکدیگر نبوده است. این مسئله شاید به این خاطر باشد که مؤثر واقع شدن هر یک از این تکنیک ها، پیش از هر چیز به اراده ای استوار نیازمند باشد؛ اراده ای که به طور معمول آن دسته از افرادی که چندان وفادار نیستند، از آن بی بهره اند. شاید هم بی نتیجه ماندن این گونه کار ها به این خاطر باشد که فرد، آن گونه که باید و شاید برای فراموش کردن وسوسه های خود تلاش نمی کند و انرژی نمی گذارد. بعضا این گونه افراد با استفاده از این گونه تکنیک ها از عذاب وجدان خود به هنگام خیانت به شریک زندگی شان می کاهند و این باور را در خود به وجود می آورند که تلاش شان را کرده اند، اما نتوانستند بر غریزه خود غلبه کنند.

یکی از روانشناسان و اشخاصی که در پیشبرد این تحقیقات نقش مهمی داشت، الکس فرادرا بود و در پستی در صفحه اینستاگرام خود در این باره عنوان کرده بود که نتایج تصویر غم انگیزی را در برابر دیدگان مان قرار می دهند. او در ادامه این پست خود نوشته بود: «شاید گاه به گاه از این گونه تکنیک ها استفاده کنیم، اما این گونه به نظر می رسد که در نهایت تأثیر چندان کاربردی ای در از بین بردن وسوسه ها نخواهند داشت.».

با تمام این تفاسیر، نباید به کلی نا امید شد و می توان تدابیری برای مقابله با این گونه افکار در نظر گرفت. نتایج تحقیقات دیگری نیز که در این باره انجام گرفته بود، در همان مجله یاد شده منتشر شد. در این تحقیقات، محققان 233 زوجی که به تازگی با یکدیگر زندگی مشترک شان را آغاز کرده بودند، مورد نظر سنجی قرار داده و سؤالاتی در این باره از آن ها پرسیده شد که آیا به شریک زندگی خود خیانت کرده اند یا خیر؛ سی و هفت نفر از کسانی که در این نظر سنجی از آن ها سؤال پرسیده شد، به این سؤال پاسخ مثبت دادند. پس از انجام این نظر سنجی، از کسانی که در آن شرکت کرده بودند درخواست شد تا به تصاویری از افراد جنس مخالف بر روی یک صفحه نمایشگر نگاه کنند. آن دسته از افرادی که به طور کلی کمتر جذب تصاویر نشان داده می شدند، تا پنجاه درصد احتمال خیانت کردن شان کمتر می شد. علاوه بر این از این افراد سؤال شد که تصاویر نشان داده شده تا چه میزانی برای شان جذاب و جالب توجه بوده است و در مقایسه با افراد مجردی که از آن ها در این باره سؤال شد، بیشتر افراد متأهلی که ازشان این سؤال پرسیده شد عنوان کرده بودند که تصاویر چندان برای شان جذاب نبوده است (حال آن که بیشتر افراد مجرد تصاویر برای شان جذاب بوده است). نتایج به دست آمده به این معنا است که افراد حاضر در رابطه، کمتر به سمت جنس مخالف خود گرایش خواهند داشت.

فرادرا در این باره در پستی که منتشر کرد نوشت: «زمانی که با همسر خود به یک مهمانی می روم و شخصی را مشاهده می کنم که برایم جذاب تر از سایرین به نظر می رسد، ممکن است به هنگام باز گشتن به خانه تصمیم بگیرم که مدام به خود این را تلقین کنم که آن فرد، چندان هم جذاب نبوده است (یکی از تکنیک هایی که پیش از این درباره آن توضیحاتی داده شد). نکته ای که وجود دارد این است که اگر در این کار تجربه نداشته باشم، در نهایت ممکن است قدرت متقاعد کردن خود را نداشته باشم. در حقیقت ممکن است نتیجه کلنجار رفتن من با خودم این باشد که در نهایت به آن شخص سوم تمایل بیشتری پیدا کنم.».

به بیان دیگر، اگر این شناخت را از خودتان دارید که ممکن است در مواجه با شخصی دیگر، وسوسه شوید که بیشتر به او فکر کنید، شاید بهتر آن باشد که پیش از مواجه شدن با شخص سوم، این خطر را مد نظر قرار داده باشید. این گونه قادر خواهید بود در مواجه با شرایط این چنینی اراده و قدرت عمل بیشتری از خود نشان دهید.

وقفه کوتاه در رابطه عملی کاملاً رایج است که می تواند به زوجین کمک کند تا از بحران خارج شوند و همچنین می تواند از جدایی زودرس جلوگیری کند. همراه با یک روانشناس ، موضوع را با جزئیات بیشتری درک خواهیم کرد.

امتناع موقت از همه مسئولیت ها در یک رابطه ، گسست از همه مشاجرات ، اختلافات و ارتباطات می تواند به روشن شدن وضعیت و وضعیت شما نسبت به آن کمک کند. وقفه کوتاه در یک رابطه لزوما به معنای قطع رابطه نیست ، اما ممکن است منجر به تصمیم برای جدایی شود. روانشناس می گوید ، وقتی استراحت می کنید ، رابطه خود را در معرض یک آزمایش جدی قرار می دهید - در چه مواردی ارزش تلاش برای وقفه کوتاه را دارد.

اگر زیاد می جنگید

اگر شما و همسرتان نتوانید درمورد یک موضوع خاص دعوا را متوقف کنید و به نظر می رسد که مشاجره هرگز به پایان نخواهد رسید ، شاید ارزش یک وقفه کوتاه در رابطه  را داشته باشد. مدتی دور ماندن از یکدیگر به شما کمک می کند بدون احساسات غیر ضروری دیدگاه شریک زندگی خود را درک کنید و تصمیم بگیرید که آیا آماده امتیاز دادن هستید.

با این حال ، قبل از اتخاذ چنین تصمیمی ، به این فکر کنید که نیت شما چقدر درست است. اطمینان حاصل کنید که این مسئله به این دلیل است که شما واقعاً نگران تعارض و اختلاف هستید و می خواهید پس از مدتی جدا شدن به یک نتیجه معقول برسید. اگر فقط می خواهید این کار را انجام دهید تا بتوانید امتیاز به دست بیاورید ، پس شما روش های اشتباهی را انتخاب می کنید.

وقتی در تمایل خود برای ادامه زندگی مشترک یا ازدواج  شک دارید

از بسیاری جهات ، تعهدات جدی ، مانند زندگی مشترک یا ازدواج ، می تواند برای یک یا هر دو شریک زندگی ناخواسته یا ترسناک باشد و این کاملاً درست است. اگر به نظر شما ، همسرتان یا هر دوی شما  این کار ناجور و دشواری است ، بهتر است وقفه کوتاه در رابطه داشته باشید و بفهمید آیا واقعاً به این رابطه احتیاج دارید؟ وقفه کوتاه در رابطه می تواند به هر دوی شما کمک کند تا درک کنید شریک زندگی شما چقدر برای شما مهم است و آیا باید تعهدی را بپذیرید. اگر نمی خواهید به مرحله بعدی رابطه بروید ، وقفه کوتاه در رابطه نیز به شما کمک می کند ذهن خود را پاک کنید و به شما قدرت جدایی از شریک زندگی خود را می دهد (اگر واقعا می خواهید). 

اگر شما را فریب داده اند

خیانت عاطفی یا جسمی برای بسیاری از افراد مانعی جدی در روابط است ، اما ترک حتی یک عزیز پس از کشف واقعیت خیانت اغلب دشوار است. این امر می تواند دردناک باشد ، اگر بسیار به هم دل بسته باشید و احساس کنید رابطه شما با همسرتان رابطه ویژه ای است .در چنین مواردی ، ممکن است بخواهید مدتی را جدا از هم بگذرانید تا ببینید آیا باید برای حفظ رابطه تلاش کنید؟ به او بگویید که برای تفکر به مدتی زمان نیاز دارید و نمی خواهید در این مدت با شما تماس بگیرد.

در حالی که از شریک زندگی خود دور هستید ، سعی کنید از نقطه نظر خنثی به آنچه اتفاق افتاده است نگاه کنید و ببینید آیا می توانید پس از این خیانت اعتماد را دوباره به دست آورید. برای درک این موضوع ، سوالات زیر را از خود بپرسید: 

- آیا شریک زندگی شما توبه می کند؟ آیا او از کار خود پشیمان است؟ آیا او می فهمد که برای شما چقدر دردناک است؟

- چگونه از آنچه اتفاق افتاده است مطلع شدید؟ آیا شریک زندگی شما با شما صادق بوده است یا فقط بخشی از حقیقت را به شما می گوید؟ 

- آیا شریک زندگی شما حاضر است برای جلب اعتماد شما تلاش کند؟ آیا می فهمید که برای بازگرداندن اعتماد چه کاری لازم است؟ 

- آیا واقعاً ارزش زنده نگه داشتن رابطه شما وجود دارد؟ یا شاید وقت آن رسیده است که ازهم جدا شویم و به حرکت خود ادامه دهیم؟

ممکن است مدتی طول بکشد تا افکار خود را مرتب کنید ؛ مهم این است که وقت خود را با تصمیم گیری در این مورد اختصاص دهید. اگر شریک زندگی شما در طول جدایی همچنان با شما تماس می گیرد ، فقط به او یادآوری کنید که به زمان بیشتری نیاز دارید و هنوز تصمیمی نگرفته اید. نکته اصلی این است که به یاد داشته باشید که وقفه کوتاه در رابطه برای این است که بیش از همه فکر کنید و به اتفاق نظر خاصی برسید ، نه برای انتقام ، عصبانیت یا ایجاد احساسات منفی دیگر - چنین استراتژی در ابتدا یک شکست است ، بنابراین وقفه کوتاه قطعاً مشکلات شما را حل نخواهد کرد

جدایی و طلاق واژه هایی هستند که هیچ گاه برای کسی خوشایند نخواهند بود و همیشه دل کندن از شخصی که فرد مدت ها به او وابسته بوده است، کاری دشوار خواهد بود. با این وجود روابطی که میان افراد وجود دارد و شکل می گیرد، گاهی از حالت عادی خود خارج شده و امکان این مسئله وجود دارد که هر دو طرف حاضر در رابطه، به واسطه رفتارهایشان از لحاظ روحی و جسمی به یکدیگر آسیب برسانند، به همین خاطر است که گاهی تصمیم عاقلانه تر آن است که دو طرف با رضایت یکدیگر از هم جدا شوند؛ جدایی ای که در نهایت زندگی هر دو فرد را از خطر نابودی کامل نجات خواهد داد. بدون در نظر گرفتن این نکته که تازه وارد رابطه ای شده باشید و یا این که سال های طولانی زندگی تان را در کنار شریک زندگی خود سپری کرده باشید، نشانه هایی وجود دارند که حاکی از آن اند که زمان جدایی فرا رسیده است و رابطه ای که در آن هستید دیگر برای هیچ کدام از طرفین نتیجه بخش نخواهد بود، با سیارک همراه باشید تا اطلاعات دقیق تری در این خصوص در اختیار تان قرار دهیم.

شما و یا طرف دیگر حاضر در رابطه رفتن نزد مشاور خانواده را نمی پذیرید (نمی پذیرد)

یکی از رفتار هایی که معمولا نشان می دهد طرفین حاضر در رابطه قصد جدایی نداشته و خواستار فائق آمدن بر مشکلات حادث شده و ادامه دادن رابطه شان هستند، این است که اقدام به شرکت در جلسه های مشاوره با افراد متخصص در این زمینه کنند. بنا بر این می توان عنوان کرد که عکس این مسئله هم صادق خواهد بود؛ به عبارت دیگر، زمانی که شما و یا طرف دیگر حاضر در رابطه، حاضر به شرکت در این گونه جلسه ها و صحبت با فردی متخصص در این زمینه نباشید (نباشد)، به این معنی است که علاقه ای به حل شدن مسائل حادث شده و ادامه رابطه تان نیست اید.

به فرد دیگری علاقه مند باشید

یکی از مشخص ترین نشانه های فرا رسیدن زمان جدایی این است که فرد به داشتن رابطه با شخص دیگری علاقه مند باشد. هر چند اذعان کردن به این مسئله ممکن است برای بسیاری از افراد کار دشواری باشد، با این حال، نکته ای که باید در این خصوص به خاطر داشت این است که ادامه دادن رابطه با شریک زندگی خود، در حالی که به شخص دیگری علاقه مند شده باشید، به هیچ عنوان کار عادلانه ای نیست... این نکته را هم باید به خاطر داشت که پیش از شروع هر رابطه جدیدی، بهتر آن است که فرد رابطه حال حاضر خود را به اتمام برساند تا از بروز مشکلات جدی تر جلوگیری کند.

علاقه ای به سپری کردن زمان در کنار شریک زندگی تان نداشته باشید

اگر تمام تلاش خود را به کار می گیرید که تا حد امکان از آمدن به خانه خود داری کنید و بیشتر زمان خود را در کنار دوستان یا افراد خانواده خود سپری می کنید (تنها با این هدف که از تنها شدن با شریک زندگی تان خود داری کرده باشید) به این معنی است که رابطه شما به هیچ عنوان در شرایط خوبی به سر نمی برد. به عبارت دیگر چنینی رفتاری به این معنا است که فرد دیگر صمیمیت گذشته را میان خود و شریک زندگی اش احساس نمی کند و رابطه شان بسیار از آن چه در روز ها و ماه های اولیه بوده است فاصله گرفته است.

باوری در وجود شما شکل گرفته باشد مبنی بر این که مشکلی در رابطه تان وجود دارد

بسیاری از افراد چنین تجربه ای را دارند که بدون داشتن اطلاعاتی به خصوص در باره رفتار یا رویکرد شریک زندگی شان، احساس کنند مسئله یا مشکلی وجود دارد؛ در چنین زمانی بهتر است به این احساس غریزی توجه بیشتری نشان دهیم. گاهی می توان بدون داشتن اطلاعات کامل احساس کرد که مشکلی وجود دارد و پیش از آن که شرایط پیچیده تر از آنی شود که هست، بهتر است فکری به حال آن مشکل به خصوص شود. شاید ایده بدی نباشد اگر با شریک زندگی خود در خصوص احساس تان صحبت کرده و خواستار توضیحاتی از او شوید و سپس بر اساس توضیحات او در خصوص آینده خود و رابطه تان قضاوت کنید.

آسیب رساندن جسمی به شریک زندگی از مشخص ترین نشانه های کارا نبودن رابطه است

اگر از جمله کسانی هستید که شریک زندگی تان به شما از لحاظ جسمی آسیب می رساند و رفتاری خشونت آمیز دارد (صرف نظر از این که خشونت خود را تا چه اندازه پیش ببرد)، زمان آن فرا رسیده است که رابطه خود را به اتمام برسانید. نکته ای که این گونه افراد باید به خاطر داشته باشند این است که اگر به واسطه احساس نا ایمن بودن اقدام به جدایی نمی کنند و یا به عبارت دیگر از شریک زندگی خود می ترسند، باید هر چه سریع تر بر ترس و واهمه خود غلبه کنند؛ درخواست کمک از افراد حرفه ای و متخصص در این زمینه می تواند راهکار خوبی باشد.

شریک زندگی تان روابط مخفی ای با دیگر افراد برقرار کرده باشد و وفادار نباشد

البته این نکته را باید به خاطر داشت که بسیاری از زوج هایی که اکنون زندگی نسبتا خوبی را سپری می کنند، تجربه مشاهده چنین رفتار هایی از شریک زندگی خود را داشته اند که البته پس از مدتی به پایان رسیده و دوباره همه چیز به حالت عادی باز گشته است، اما اگر شریک زندگی تان این گونه رفتار های خود را تداوم دهد و مدام  احساس حسادت شما را بر انگیزد و این خطر را همیشه نزدیک به خود ببینید که شریک زندگی تان امکان دارد به شما خیانت کند، به این معنی است که او چندان ارزشی برای شما قائل نمی باشد. اگر برای تان جدا شدن کاری دشوار باشد و به شریک زندگی خود علاقه مند باشید، می توانید با او در این خصوص صحبت کنید؛ مشاوره با یک فرد متخصص نیز می تواند نتیجه بخش باشد، البته با تمام این تفاسیر باید عنوان کرد که این مسئله، نشانه دیگری است از این که رابطه در حال فرو پاشی است.

مدام امیدوار به تغییر شرایط موجود باشید

تغییراتی که مرور زمان در زندگی شما و نیز شریک زندگی تان پیش می آید و رابطه را دگرگون می کند، یکی از مهمترین عواملی است که باید مد نظر داشته باشید (به خصوص زمانی که هدف از شروع رابطه پیشرفت و بهتر کردن شرایط زندگی در کنار یکدیگر باشد). با به وجود آوردن تغییراتی جزئی می توان به بهبود رابطه با شریک زندگی تان کمک کرد (مانند اختصاص دادن زمانی برای پیاده روی با یکدیگر). با این وجود نکته ای که باید مد نظر داشته باشید این است شخصیت افراد، ارزش هایی که برای آن ها احترام قائل اند و نیز عقاید شان مسائلی هستند که امکان تغییر دادن شان وجود ندارد. این گونه خصوصیات که برای هر شخصی منحصر به خود او خواهند بود، باید همان گونه که هستند پذیرفته شوند و امکان تغییر شان وجود ندارد، بنا بر این بهتر است پیش از شروع یک رابطه جدی و طولانی مدت به خوبی این گونه مسائل تغییر نا پذیر را بررسی کرده و مد نظر قرار دهید.

زمانی که در کنار شریک زندگی خود هستید احساس تنهایی کنید

یکی دیگر از نشانه های بارزی که خبر از دور شدن شما از شریک زندگی تان می دهد، این است که به هنگام سپری کردن زمان خود در کنار او احساس تنهایی پیدا کنید. در چنین مواقعی بهتر است در خصوص احساس خود با شریک زندگی تان صحبت کنید و به دنبال راهکاری برای بهبود رابطه خود باشید؛ کناره گرفتن از مشکلات حادث شده در رابطه تنها به وخیم تر شدن اوضاع منجر خواهد شد. در نهایت اگر با صحبت کردن و این گونه راهکار ها به نتیجه ای نرسید، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که از شریک زندگی خود جدا شوید.

از لحاظ جسمی کششی به سمت شریک زندگی خود احساس نکنید

اگر شریک زندگی تان دیگر به نظر تان جذاب نمی آید و علاقه ای به برقراری رابطه جسمی با او نداشته باشید، نشانه این است که باید فکری به حال رابطه و آینده خود و شریک زندگی تان کنید. ممکن است به طور کلی علاقه به شریک زندگی تان را از دست داده باشید که در این صورت رابطه در دوران بحرانی است و شاید جدایی تنها راه چاره باشد. از سوی دیگر اما ممکن است مسئله مربوط به سلامت جسمانی و این گونه مسائل باشد که امکان بر قراری ارتباط جسمی را از بین می برد و در این صورت با صحبت کردن با مشاور متخصص شاید بتوان راه چاره ای برای آن یافت. به هر عنوان این مسئله به طور کلی نشانه خوبی نیست و اگر شرایطی مشابه را تجربه می کنید، بهتر است بیشتر در خصوص آن بیندیشید و راهکاری برای غلبه بر مشکل خود بیابید.

چگونگی رفتار دو طرف حاضر در رابطه به هنگام صحبت شدن در خصوص بچه دار شدن

به هنگامی که در خصوص آینده و رابطه خود با شریک زندگی تان صحبت می کنید، یکی از مهمترین مسائلی که معمولا توجه افراد را به خود جلب کرده و در خصوص آن صحبت هایی می شود این است که چه هنگامی رابطه خود را جدی تر کرده و کودکی به دنیا بیاورید و سرپرستی اش را به عهده بگیرید. نکته ای که باید در این خصوص مد نظر قرار بگیرد این است که صرف نظر از این که چقدر رابطه با شریک زندگی تان خوب باشد، اگر در خصوص این مسئله نتوانید به نتیجه ای قاطع برسید و یکی از دو طرف حاضر در رابطه به هنگام صحبت شدن در خصوص آن طفره رود، به این معنی است که در آینده به احتمال بسیار زیاد دچار مشکل خواهید شد.

تحمل کردن دوری کار دشواری است

در بعضی از موارد مشاهده می شود که جدا شدن ربطی به احساس دو طرف نسبت به یکدیگر ندارد و بیش از آن به موقعیت و زمانی وابسته است که هر یک از دو طرف در آن زندگی می کنند. منظور از این عبارت آن دسته از افرادی است که روابط اینترنتی و سایر روابطه شبیه به آن داشته و چندان یکدیگر را از نزدیک نمی بینند. هر اندازه هم که احساس دو طرف حاضر در چنین رابطه ای نسبت به یکدیگر قوی و خوب باشد، زندگی کردن در مسافتی دور از یکدیگر (بدون داشتن برنامه ای برای زندگی در کنار یکدیگر یا مهاجرت و ...) در نهایت منجر به بروز مشکلات احساسی بسیاری خواهد شد و غالبا این گونه افراد احساس تنهایی می کنند؛ بنا بر این دوری کردن از چنین روابطی می تواند برای سلامت روح و روان فرد مؤثر باشد.

دیگر شادابی دوران اولیه رابطه خود را احساس نمی کنید

اگر به هنگام صحبت کردن با شریک زندگی تان دچار مشکل شده و موضوعی برای صحبت کردن با او نمی یابید؛ اگر مدت ها است تجربه جدید و هیجان انگیزی با شریک زندگی خود نداشته اید و شادابی دوران اولیه رابطه خود را احساس نمی کنید و در نهایت اگر در خصوص زندگی آینده در کنار شریک زندگی تان چندان هیجانی نشان نمی دهید، تمامی این ها می تواند نشانگر این باشند که مشکلی میان شما و شریک زندگی تان وجود دارد و باید در خصوص رابطه خود بیشتر بیندیشید و جوانب امر را در نظر بگیرید. در نهایت باید تصمیم بگیرید که قصد دارید شرایط را تغییر دهید و شادابی از دست رفته را باز گردانید و یا این که رابطه را به طور کلی به اتمام برسانید.

شریک زندگی تان به هنگام صحبت کردن به شما توهین می کند

توهین کردن و صحبت های نا خوشایند در گروه های مختلفی قرار می گیرند و همیشه نمی توان برداشت مشترکی از این گونه صحبت ها داشت. برای نمونه به هنگام دعوا و از کوره در رفتن هر کسی ممکن است مطالب و صحبت هایی را عنوان کند که واقعا از عنوان کردن شان منظوری جز آزرده خاطر کردن طرف دیگر نداشته باشد، با این وجود، اگر شریک زندگی تان مدام به شما توهین می کند، شما را مسخره می کند و یا این که از خوب صحبت کردن با شما پرهیز می کند، باید هر چه سریع تر خود را از رابطه با او کنار بکشید. در صورتی که احساس نا ایمن بودن می کنید و از جدا شدن از او واهمه دارید، بهتر است با یک فرد متخصص در این باره صحبت کنید و از او کمک بخواهید.

توانایی اعتماد کردن به شریک زندگی خود را ندارید

یک رابطه خوب و تأثیر گذار، پیش از هر چیز دیگری به اعتمادی از جانب دو طرف حاضر در رابطه نیاز مند است. اگر شریک زندگی تان در خصوص گذشته خود دروغی به شما گفته باشد و یا این که مسئله حائز اهمیتی را از شما مخفی کرده باشد (و دیگر مسائل این چنینی که سبب بی اعتمادی طرفین به یکدیگر خواهد شد)، باید حتما در خصوص این مسئله با آن ها صحبت کرده و به نتیجه ای در این خصوص برسید؛ در نهایت هم باید تصمیمی مهم بگیرید مبنی بر این که آیا این مخفی نگه داشتن چیزی به خصوص یا دروغ گفتن شریک زندگی برای اتمام رابطه کافی بوده است یا خیر.

آرزو ها و خواسته های متفاوتی از شریک زندگی خود داشته باشید

ممکن است شما از آن جمله افرادی باشید که قصد دارید بیشتر اوقات خود در طول روز را به کاری پر استرس اختصاص دهید و همیشه مشغول کسب در آمد باشید و زندگی در مرکز شهر را خواستار باشید، حال آن که شریک زندگی تان چندان علاقه ای به این تنش و کار سخت نشان نداده و می خواهد زندگی آرام تر و بی درد سر تری را تجربه کند. اگر شرایطی این چنینی (و شرایطی مشابه با آن) را تجربه می کنید و توانایی پیدا کردن راه حلی برای مشکل حادث شده را در خود نمی بینید، بهتر است هر کدام راه خود را رفته و جداگانه به دنبال آرزو ها و خواسته های خود بروید.

شریک زندگی تان شما را از داشتن رابطه با دوستان یا افراد خانواده تان منع می کند

آیا شریک زندگی تان به اندازه ای بر شما احساس مالکیت دارد که حتی حاضر نمی شود شما به دیدن دوستان و افراد خانواده خود بروید؟  در این صورت حتی اگر هنوز هم به شریک زندگی خود علاقه مند باشید، باید از این نکته آگاهی داشته باشید که این مسئله که او شما را از دیدن عزیزان تان باز می دارد و در خصوص آن ها صحبت های ناخوشایندی عنوان می کند به هیچ عنوان نشانه خوبی نیست و به احتمال بسیار زیاد زمان آن فرا رسیده که رابطه خود را مورد سنجش قرار دهید. این نکته را به خاطر داشته باشید که اگر شریک زندگی تان فرد خوب و معقولی باشد این اجازه را به شما خواهد داد که با دیگران روابط خود را داشته باشید و در مسائل مختلف خود، استقلال عمل داشته و برای خود تصمیم بگیرید.

شریک زندگی تان از شما حمایت نمی کند

دست و پنجه نرم کردن با زندگی کار دشواری است و این حقیقتی که همه ما به آن واقف هستیم. به همین خاطر است که به هنگام رویا رویی با موانع مختلف و دشواری ها در زندگی خود به کسی احتیاج خواهیم داشت که گوشه امنی برای مان پدید آورده و از ما حمایت کند. صرف نظر از این که مشکل تان در زندگی چه باشد (بیماری یکی از افراد خانواده، مشکلی که برای دوست یا عزیزی حادث شده و یا مشکلاتی که در محیط کاری و از لحاظ اقتصادی تجربه می کنید)، کسی که به عنوان شریک زندگی شما در کنار تان قرار گرفته است باید به گونه ای باشد که بتوانید به او تکیه کنید. اگر شریک زندگی تان چنین قابلیتی ندارد و چندان برای مشکلات شما اهمیتی قائل نباشد، و نیز به هنگام سختی نتواند سنگ صبور شما باشد و به درد دل ها تان گوش دهد، به این معنی است که مشکلی میان شما و او وجود دارد و باید جدی تر در خصوص آینده زندگی خود و رابطه بیندیشید.

مسائل منفی موجود در زندگی بیشتر از اتفاق های مثبت و خوب باشد

ممکن است خانه دنج و زیبایی به همراه شریک زندگی خود تهیه کرده باشید و نیز خانواده او با شما رفتار خوبی داشته و مهربان باشند، اما اگر در سوی دیگر مسائل منفی موجود در  رابطه تان بیش از توان تحمل باشد، زمان آن رسیده است که در خصوص آینده رابطه بیشتر بیندیشید. بنا بر این اگر مسائل منفی زندگی را به کام شما تلخ می کنند، باید فکری به حال رابطه کنید.

شریک زندگی تان مدام شما را آزرده خاطر می کند

عادات رفتاری زیادی هستند که در نگاه اول ممکن است برای تان جالب و حتی با مزه باشند و به مرور زمان شما را آزرده خاطر کنند. اگر زمانی که شریک زندگی تان در حال تعریف کردن خاطره ای خنده دار است و شما آن را نا خوشایند می یابید و یا این که برای مثال آواز خواندن او در حمام (یا سایر عادات رفتاری این چنینی) شما را آزرده خاطر می کند، نشانه این است که مشکلی در رابطه پدید آمده و باید هر چه سریع تر در خصوص رفع آن بیندیشید.

تعداد دفعاتی که با یکدیگر بحث و جدل می کنید از کنترل خارج شده است

هر رابطه ای مسائل و مشکلات مخصوص به خود را خواهد داشت؛ بنا بر این بحث و جدل چیزی کاملا عادی است و راهکاری مناسب است برای این که خود را خالی کرده و در خصوص آن چیزی که آزرده خاطر تان کرده صحبت کنید. اما نکته ای که باید به خاطر داشته باشید این است که این گونه بحث و جدل ها باید حد و اندازه ای داشته باشند و اگر مدام در حال بحث کردن با شریک زندگی خود هستید، می تواند نشانه این باشد که مشکلی جدی پدید آمده و باید فکری به حال آن کرد.

نکته ای که اکثر انسان ها از آن آگاهی دارند این است که در یک رابطه طولانی مدت و جدی، بهترین سیاستی که فرد برای داشتن رابطه ای سالم می تواند پیش بگیرد، داشتن صداقت است، اما نکته ای که بعضا از آن غافل می مانند این است که گاهی این رک بودن و بی پرده صحبت کردن می تواند از حد و حدود معینی عبور کرده و بیش از آن که به سود فرد باشد، رابطه را به سمت جدایی بکشاند. به همین خاطر است که در کنار صادق بودن، زمانی که دو نفر حاضر در یک رابطه درباره مسئله ای جدی صحبت می کنند، بهتر است سنجیده سخن گویند و از ادای برخی جملات خودداری کنند. موضوع این مقاله نیز در همین خصوص است و قصد داریم شما را با آن دسته از جملاتی آشنا کنیم که هیچ زنی به عنوان همسر و شریک زندگی یک مرد، به شنیدن آن ها علاقه ندارد. با سیارک همراه باشید.

«تو مرا یاد مادرم می اندازی»

به احتمال بسیار زیاد، مردی که این جمله را ادا می کند، منظور بدی نداشته و در حقیقت قصد دارد از همسر خود تعریفی کرده باشد، اما در بیشتر موارد، برداشتی که زن ها از این جمله می کنند، متفاوت است از چیزی که مرد انتظار دارد. کیمبرلی هرشنسون، روان درمانگر و نیز مشاور خانواده ای شاغل در نیویورک است، او در این باره عنوان کرد: «این مسئله که همسر فرد رابطه خوبی با مادر شوهر خود داشته باشد، اهمیت چندانی ندارد و هر گونه مقایسه با سایر افراد خانواده می تواند تأثیرات مخربی بر رابطه میان دو نفر داشته باشد.». این نکته را هم باید به خاطر داشت که گفتن این که همسر فرد بسیار شبیه به مادر خودش هست نیز می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد.

«خودت فکری به حال این مسئله کن»

دکتر ویات فیشر، متخصص روان پزشکی است و یک مرکز درمانی مشاوره ای در نیویورک دارد، او درباره گفتن این جمله به وسیله مردان عنوان کرد: «زمانی که زنی به عنوان شریک زندگی فرد اقدام به در میان گذاشتن مسائل و مشکلات خود کرده و برای مرد، از نگرانی های خود صحبت می کند و مرد صحبت های او را چندان جدی نمی گیرد، در حقیقت احساس بدی پیدا خواهند کرد؛ احساسی شبیه به این که ناتوان هستند و صدای شان به گوش کسی نمی رسد.». صرف نظر از این که صحبت های شریک زندگی مرد تا چه اندازه ای به نظر اش غیر منطقی برسند، بهتر است در پاسخ به این گونه صحبت ها مهربانانه تر برخورد کند تا از پیش آمدن مشکلات جدی تر در رابطه اجتناب شود.

«تو در نگه داری از کودکان، بیشتر از من مهارت داری»

حتی اگر مرد با تمام وجود بر این باور باشد که این مسئله صحت دارد و صرفا برای فرار از مسئولیت خود این گونه جملات را ادا نکرده باشد، برداشتی که همسر او از این جمله می کند، به هیچ عنوان چیز خوبی نیست و در حقیقت فکر می کند بیشتر همان شانه خالی کردن است. ویکی زیگلر، مشاور متخصص خانواده است و تا کنون چند کتاب شناخته شده در این زمینه نوشته است، او در این باره عنوان کرد: «زنان به کمک احتیاج پیدا خواهند کرد. و بیش از هر شخص دیگری، به کمک از سوی شریک زندگی شان. آن ها از شریک زندگی خود این انتظار را دارند که در نگه داری و بزرگ کردن کودکان هم یار و کمک رسان آن ها باشند و اگر مردی از همسر خود بخواهد که تمامی کار ها و وظایف مربوط به بزرگ کردن کودک را خود به عهده بگیرد، بعد ها در رابطه خود به مشکل برخواهند خورد.».

«من طلاق می خواهم»

بعضا مشاهده شده است که افراد حاضر در یک رابطه، به هنگام عصبانی شدن و بدون این که منظور به خصوصی داشته باشند، در میانه بحث و جدل با همسر خود این جمله را ادا می کنند. و مطمئنا این جمله ای نیست که کسی انتظار شنیدن اش را داشته باشد و تأثیرات بسیار بدی بر روح و روان همسر فرد خواهد گذاشت (حال آن که مرد تنها برای مشاهده یک واکنش از سوی او این جمله را ادا کرده است). الیسون مکسیم، روان درمانگر و مشاور خانواده، در این باره گفت: «در طول رابطه ای که فرد با یکدیگر تشکیل می دهند، اغلب این مسئله شایع است که برای مدتی کوتاه و به طور موقت، تنش در رابطه میان شان بالا می گیرد. حال هستند کسانی که به جای صحبت کردن به طور منطقی در چنین مواردی، کلام را کوتاه کرده و مستقیما به سمت ادا کردن کلمه طلاق می روند. نکته ای که این افراد باید به خاطر داشته باشند این است که به میان آوردن این کلمه نه تنها تنش را شدت می بخشد و به هیچ عنوان چیز خوبی برای گفتن نیست، بلکه در نهایت سبب خواهد شد همسر فرد احساس نا ایمن بودن پیدا کند و فشار زیادی را از لحاظ روحی روانی متحمل شود.».

«آرامش خودت را حفظ کن»

میتزی باکمن، روان درمانگر و مشاور خانواده درباره ادا کردن این جمله گفت: «بعضا پیش می آید که در رابطه میان دو فرد، همه چیز از کنترل خارج شده و بحث و جدل به جایی می رسد که همسر فرد کنترل خود را از دست داده و از روی هیجان صحبت می کند. نکته ای که مردها در چنین مواقعی باید به خاطر داشته باشند این است که ادا کردن جملات مستقیم این چنینی، تنها تنش میان دو نفر را شدت خواهد بخشید و کمکی به بهبود شرایط نخواهد کرد.». باکمن در ادامه صحبت های خود در این باره افزود که در چنین مواقعی مرد باید کنترل خود و شرایط را به دست بگیرد و به جای ادا کردن جملات این چنینی، سعی کند به آن چه همسر اش می گوید گوش دهد و پاسخی منطقی برای آن بیابد.

«چرا روابط جنسی مان دیگر همانند گذشته نیستند؟»

رابطه جنسی در میان زن و شوهر، مطمئنا یکی از مسائلی است که می تواند به مرور زمان دردسر ساز شود و باید توجه ویژه ای به آن نشان داده شود. اما گفتن جملات این چنینی از سوی مرد، شرایط را بهتر نخواهد کرد و زنان را در حالت دفاعی قرار خواهد داد. دکتر هولی ریچموند، روانشناس و مدیر مسئول یک مرکز مشاوره خانواده است، او در این باره عنوان کرد: «هجده ماه نخستین یک رابطه از تمامی جهات ایده آل و رویایی است. به خصوص از لحاظ رابطه جنسی میان دو فرد. مسئله این جا است که نمی توان این حالت را برای ابد نگه داشت و به مرور زمان این حال و هوای رویایی جای خود را به مسئولیت های گوناگون می دهد و به مرور زمان زن و شوهر صرف نظر از رابطه جنسی، به یکدیگر وابستگی عمیقی پیدا خواهند کرد. به مرور زمان و در گذر سال ها تغییرات زیادی در رابطه میان دو فرد شکل خواهد گرفت. از جمله این تغییرات می توان به این موارد اشاره کرد: نگه داری و بزرگ کردن کودکان، فشار کاری ای که متوجه افراد می شود، مشکلات اقتصادی، مسائل مربوط به سلامتی، نگه داری از والدین یکی از دو طرف حاضر در رابطه و سایر مسئولیت های این چنینی که به مرور متوجه افراد خواهد شد. بنا بر این نکته ای که زن و شوهر باید به خاطر داشته باشند این است که رابطه جنسی، پس از گذشت سالیان دست خوش تغییر خواهد شد و آن ها به جای حسرت خوردن درباره گذشته خود، بهتر است با عشق و علاقه به ساختن آینده ای بهتر چشم داشته باشند.».

«زمانی که برای نخستین بار با یکدیگر ملاقات کردیم، خیلی جذاب بودی»

این جمله نیز از آن دسته گفته هایی است که معمولا فرد از ادا کردن شان منظور بدی ندارد و تنها قصد دارد تعریفی از همسر خود کرده باشد، به خصوص اگر همسر فرد، هنوز هم برای اش جذاب باشد، اما نکته ای که درباره این جمله وجود دارد، تأکید آن بر زمان گذشته است و به همین خاطر است که همسر فرد به احتمال زیاد از شنیدن اش ناراحت و آزرده خاطر خواهد شد. دکتر ریچموند در این باره عنوان کرد: «به دنیا آمدن کودکان، بالا رفتن سن، خستگی از کار های متفاوت روز مره و عادی شدن رابطه میان دو فرد و راحت تر شدن طرفین، همگی از جمله عواملی هستند که در نهایت سبب می شوند همسر فرد دیگر همانند گذشته چندان زمان زیادی برای پوشیدن لباس های مد روز و آرایش کردن نداشته باشد. با این حال، او هنوز هم همان شخصی است که مرد سالیان دور با او آشنا شده بود و شنیدن این جمله آزرده خاطر اش خواهد کرد.».

«می خواهی همین لباس را بپوشی؟»

تیا کانینگهام، روان شناس و مشاور خانواده درباره گفتن این جمله عنوان کرد: «مطمئنا اگر همسرتان این لباس را به تن کرده باشد، برای پوشیدن آن در مراسمی به خصوص از قبل برنامه داشته و خود به آن فکر کرده است.». این جمله می تواند تأثیر بسیار بدی بر حال عمومی همسر فرد بگذارد و زمانی که این جمله را می شنود، مطمئنا به این فکر خواهد کرد که شاید لباسی که پوشیده چندان برازنده اش نباشد و نیز به عوض کردن آن؛ فکری که بیش از هر چیز دیگری به اعتماد به نفس همسر فرد لطمه خواهد زد.

«چند بار یک چیز را تکرار می کنی؟»

چیزی که معمولا مردان آن را به عنوان نق زدن برداشت می کنند، در حقیقت درخواست کمکی از سوی همسر شان است. جینا گاردینر، مشاور خانواده است و چند کتاب شناخته شده نیز در این زمینه نوشته است، او در این باره عنوان کرد: «به طور به خصوص، زمانی که همسر فرد برای چند بار متوالی یک مسئله را تکرار می کند (برای مثال، مرد قولی به همسر خود داده است که کاری برای اش انجام دهد یا چیزی برای اش خریداری کند و حال آن که به قول خود عمل نکرده است)، می تواند تأثیر بدی بر روی مرد بگذارد و یا زمانی که مرتبا درباره وضعیت سلامتی مرد به او مطالبی را گوش زد می کنند. این گونه مطالب معمولا یا از روی نگرانی عنوان می شوند و یا این که خود مرد مسبب آن ها است و به همین خاطر بهتر است منطق بیشتری در چنین مواقعی در مواجه با همسر خود نشان دهند.».

«آن لباس، تو را چاق تر از حالت معمول نشان می دهد»

در این مورد بهتر است به پیشنهاد مشاورین خانواده گوش داده و آن را به کار بندید: مهم نیست همسرتان چند بار درباره ظاهر خود به هنگام تن کردن لباسی به خصوص سؤال کند و پاسخی که شما در جواب به این سؤال همسرتان خواهید داد همیشه باید این باشد که در آن لباس به خصوص، فوق العاده به نظر می رسد.

«چی گفتی؟»

این مسئله که همسرتان مجبور به تکرار جمله ای شود، به این خاطر که شما حواس تان جایی دیگر بوده  و آن را نشنیده اید، می تواند برای اش بسیار آزار دهنده باشد. دکتر فیشر در این باره عنوان کرد: «برای بیشتر زن ها، وجود صمیمیت از لحاظ احساسی یک نیاز اساسی و مبرم است، بنا بر این اگر به گونه ای صحبت کنید که همسرتان این برداشت را داشته باشد که شما حواس تان نبوده است و تنها به این خاطر صحبت های او را نشنیده اید، می تواند برای شان بسیار آزار دهنده باشد و احساس کنند که از شما دور شده اند.».

«دیگر پولی برایمان باقی نمانده است»

نولان مارتین، روان درمانگر و مشاور خانواده، درباره گفتن این جمله عنوان کرد: «بعضا پیش می آید که زوج هایی که برای مشاوره نزد من می آیند و از مطرح شدن چنین جملاتی گله می کنند، تنها به این خاطر از لحاظ اقتصادی به این مرحله رسیده اند که قادر به ریختن برنامه ای مشترک برای هزینه هاشان و پایبند بودن به آن نمی باشند. برنامه ای که هر دو طرف حاضر در رابطه از اتخاذ آن رضایت مند باشند. نکته دیگری که در خصوص این زوج ها معمولا مشاهده می شود این است که یکی از دو طرف حاضر در رابطه وظیفه پس انداز کردن پول را به عهده می گیرد و دیگری تنها خرج می کند. این گونه افراد، قادر به پیش گرفتن روندی مشخص برای هزینه هاشان نمی باشند و در اواخر ماه، دیگر پولی برای خرج کردن در دسترس نخواهند داشت و همین مسئله است که عنوان شدن چنین جملات و بحث هایی را پیش می آورد و دو طرف را دچار مشکلاتی می کند.».

این مقاله ادامه دارد...

برخی از نصیحت ها کاملا واضح و آشکار هستند، اما مشخص است که ما از عمل به آنها غفلت می کنم. به شما هشدار داده شده است که ...من اقرار می کنم که مطلب این هفته تا حدودی بی معنی است چرا که قصد دارم به شما نصیحت هایی برای بهبود رابطه  با شریک زندگی بدهم. زیاد هم بی معنی نیست چرا که نصیحت کردن بد است. چرا که دانستن این که چه کنیم که باعث گرم شدن رابطه زناشویی شویم و یا راهکار تنوع در رابطه زناشویی چه هست با  عمل به آن ها با هم خیلی فرق می کند. اگر می خواستم که بزرگترین دارایی زوج ها را برای بهبود روابط عاشقانه  لیست کنم، می گفتم که توانایی تغییر ، بزرگتزین دارایی و مزیت است. و اگر می خواستم به مسئله ای اشاره کنم که زوج ها و افراد کمتر آن را دارا هستم باز هم به توانایی تغییر اشاره می کردم.با این حال، به عنوان یک فرد شاد و خوش بین، به کار خود ادامه خواهم داد. برخی از نصیحت ها کاملا واضح هستند، اما در حقیقت چیزی که آنها را دور از دسترس می سازد، این موضوع است که ما غالبا توجه کمی به به این مسائل واضح و آشکار می کنیم.

 2- بیشتر تلویزیون تماشا کنید
رایانه ها منزوی کننده هستند اما تماشای تلویزیون با یکدیگر اتحاد ایجاد می کند. یکبار گوگل باکس را تجربه کنید تا ببینید که نتایج خوبی به دست خواهید اورد. این مسئله هیچ گاه در منازل ما پیش نمی آید چرا که افراد خانواده در انتخاب سرگرمی خود مختار هستند. و از آنجاییکه این مسائل غالبا سیاسی هستند، چیزی که از لحاظ فردی ممکن است سازنده به نظر برسد می تواند از دیدگاه جمعی مخرب باشد.

3- مزاحم نشوید
 قطع کردن صحبت دیگران و اجازه ندادن به ایشان برای ادامه صحبت شان، نشان می دهد که فرد قطع کننده صحبت دیگران اعتقاد کافی به نقطه نظر خود ندارد و نمی خواهد که دیدگاهش به چالش کشیده شود. این موضوع در بیشتر حوزه های فعالیت های انسانی صحیح می باشد، اما اهمیت بیشتر آن در رابطه ها می باشد. اجازه دهید که شریکتان حرفش را بگوید، حتی اگر مسئله ای که بیان می کند صحیح و درست نباشد و او به کرهایی که اشاره می کند در حقیقت عمل نمی نماید. برخی افراد باید مثال هایی فراهم کنند.

4- زیباتر به نظر برسید
 لازم است که گاهی اوقات ماسکی را که همواره در بیرون از منزل به صورت می گذارید بر داشته به خودتان استراحت بدهید. این هم خوب است که به همسر خود نشان دهید که شما به اندازه کافی مراقب مسائل هستید و خود را زیاد درگیر مسائل بهداشت فردی نکنید بلکه تا اندازه ای به این مسئله فکر کنید که آزار دهنده نباشد.

5- رویکردهای پیشین خود را ترک کنید
اگر تلاش هایتان بی نتیجه است. اگر می خواهید او را عوض کنید، بدانید که شاید رفتارهای یک فرد را تغییر دهید اما نخواهید توانست ویژگی های شخصیتی افراد را عوض کنید. و ایجاد تغییر یک فرایند آهسته است که ب هصورت گام به گام پیش می رود. عمل گرا باشید. افراد می توانند شیوه کار خود را عوض کنند (اما نه شخصیت وجودی شان را)، البته این ایجاد تغییر نیازمند صبر و استقامت است.
6- توجه کنید
 اعتراف به این که من در این مورد بسیار بد هستم نشان می دهد که شریک شما بدون دادن اجازه دفاع به شما همواره در حال محکوم کردن شما است. و به این معناست که زمانی که صدایش را بلند نکرده است نیز از من آزرده است و هر آن احتمال انفجار وجود دارد. این بدان معنا نیست که شما مشکل روانی دارید- تنها معنی ان این است که شما به آن فرد می اندیشید و در تلاش برای مشکلات می باشید.

7- بچه ها به طرزی باور نکردنی مهم هستند. اما رابطه شما هم دارای اهمیت می باشد.

8- نگویید "تو همیشه" یا "تو هیچ گاه". این موضوع هیچ وقت درست نیست.

9- از داروهای کمکی در صورت لزوم استفاده کنید.  

10- مهربان باشید. ساده ترین، دشوارترین و موثرترین شیوه برای بهبود رابطه. (سیارک)

 این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. 

ترجمه توسط itrans.ir

سرمقاله شماره 13 جولای 2009 مجله تایم به بررسی دورنمای ازدواج پرداخت و نتایج کاهش و وخامت اوضاع ازدواج را در قالب واژه های ذیل خلاصه کرد: دشواری، بدبختی و تباهی زنان و کودکان، به خصوص در میان طبقه محروم و تنگذست جامعه.

نویسنده سرمقاله، خانم کایتلین فلانگن، سؤالی را مطرح کرده که اساس کتاب حاضر است: یعنی این سؤال که «آیا ازدواج مهم است؟». فلانگن سؤال خود را با جمله ای کوتاه پاسخ می دهد: «بیشتر از آن چیزی که بتوان با کلمات بیان کرد». وی پاسخ خود را با این عبارت ادامه می دهد که: «هیچ نیروی دیگری نمی تواند به اندازه فروپاشی پیوند ازدواج باعث دشواری و نگونبختی بشری شود».

سی ان ان در روز ولنتاین سال 2011 کمپینی به نام «آزادی ازدواج» به راه انداخت؛ هدف این برنامه آموزشی عمومی 10 میلیون دلاری پاسخ به این سؤال است که "چرا ازدواج مهم است؟" تبلیغات این برنامه بر مفاهیمی همچون عشق، تعهد و خانواده، تمرکز دارند، که به عمد در تاریکی و ابهام رها شده اند، اما در واقع این برنامه طیف وسیعی از مسائلی را پوشش می دهد که ممکن است برای زوجین مطرح باشد.

البته نتیجه نهائی این است که وقتی دامنه مقدمات مندرج در تعریف ازدواج برای دربرگرفتن همه چیز بیش از بیش گسترش می یابد، معنای آن به هیچ می گراید. دقیقاً به همین دلیل نگارش کتاب حاضر ضروری بود همان طور که بخش هائی از جامعه ازدواج را به عنوان امری غیرضروری طرد می کنند، بخش هائی دیگر از جامعه در تلاش اند تا تعریف ازدواج را گسترش دهند. در حالی که گروه های ذی نفوذ با گرایشات و منافع مشخص در تلاش اند تا ازدواج را به نحوی از نو تعریف کنند که دیگر از موضوعیَّت آنچنانی برخوردار نباشد، رسانه ها نیز سر مردم را با سلسله ای از رسوائی های اخلاقی و خیانت های پر سر و صدای مسئولان و شخصیت های مشهور گرم می کنند.
دانشمندان و محققین متعهد، خود را در برابر وظیفه ای دشوار می یابند، یعنی تلاش برای احیای چهره مخدوش شده ازدواج، و مشاورین تلاش می کنند تا زندگی های در هم شکسته زنان و کودکان بی پناه را ترمیم کنند، زیرا ازدواج و نهاد خانواده ویران شده است و به عنوان امری غیرضروری، بی معنا و پیش پا افتاده توصیف شده است. این امور گردابی از مجادلات بر سر نقش و اهمیتِ ازدواج را به وجود آورده است  تا به حدی که بسیاری از مردم انگشت به دهان مانده اند که از میان سیل عظیمی از اظهارنظرهای مطرح شده توسط هزاران صاحب نظر و متخصص کدام را برگزینند. مسأله ازدواج، چه در قالب بدنام کردن آن، چه تلاش برای ارائه تعریف نو از آن، و یا چالش برای تثبیت آن به عنوان یک نهاد مهم در جامعه مدنی، هنوز این توانائی را دارد که سرمقاله یک نشریه و یا سرخط روزنامه ها باشد.
تحقیقات علوم اجتماعی اکثر مردم را قانع کرده است که ازدواج مهم است؛ اطلاعات مردم شناختی این مسأله را اثبات می کند که ازدواج مهم است. عقل عرفی، خرد جمعی و تجربه همه تأئید می کنند که ازدواج بیش از آن چیزی که اکثر مردم فکر می کنند بر افراد بالغ تأثیر دارد. محققین اشاره می کنند که افراد متأهل در مقایسه با افراد غیرمتأهل، سالم ترند، زندگی طولانی تر و پربارتری دارند، خوشبخت تر هستند و از سلامت روانی بهتری برخوردارند. همچنین ایشان بر این باورند که ازدواج نقش مهمی را در جامعه ایفا میکند. هیچ چیزی به اندازه داشتنِ والدین مجرد نمی تواند به بچه ها ضربه بزند. خانم فلانگن حرف خود را به این نحو خلاصه می کند: «کودکانی که در یک خانواده منظم و در کنار والدین خود زندگی می کنند در مقایسه با کودکان خانواده های تک والدینی از تمام جهات در کوتاه مدت خوشبخت تر و در بلند مدت موفق ترند. چیزهای اندکی به اندازه نداشتن پدر در خانه، زندگی یک کودک را مختل می کند».

ازدواج مهم است زیرا خانواده بافتی است که در درون آن، نسل آینده عادات ماندگار خود را تثبیت می کند و شخصیت خود را شکل می دهد.

بنابراین، ازدواج مهم است زیرا خانواده بافتی است که در درون آن، نسل آینده عادات ماندگار خود را تثبیت می کند و شخصیت خود را شکل می دهد. کودک به اندازه ی ویژگی های مطلوب خانواده و آمادگی هائی که در خانواده کسب کرده است، یاد خواهد گرفت که یک فرد بالغ سازگار و مبتکری شود که می تواند به عنوان شهروندی قانونمدار و درگیر به اجتماع و مردم خود کمک کند. جوزف استوری حقوقدان در این زمینه نوشت:

در تمام جوامع متمدن، ازدواج یک قرارداد خاص و مطلوب تلقی می شود. این قرارداد در اصل ریشه در حقوق طبیعی دارد

تاخیر در ازدواج

با وجود شواهد بسیار مستحکم مبنی بر این که ازدواج برای افراد و جامعه مهم است، پیامی که به صورت مداوم در گوش جوانان جامعه خوانده می شود، این است که ازدواج می تواند منتظر بماند؛ دهه دوم زندگی شما برای تثبیت شغل، لذت بردن، سفر کردن، خود را پیدا کردن، و جوانی کردن است، نه برای زن گرفتن و تشکیل خانواده بدون فکر و بلوغ لازم. در نتیجه متوسط سن ازدواج در ایالات متحده برای خانوم ها به 26 سال و برای آقایان به 28 سال افزایش یافته است این بالاترین سن ثبت شده از زمان تشکیل اداره آمار آمریکا است.

به تأخیر انداختن ازدواج توسط این جوانان به معنای آن نیست که آن ها رابطه جنسی ندارند. در واقع، بر اساس مطالعه بلند مدتی که در سطح ملی بر روی سلامت نوجوانان انجام گرفته است، بیش از 93 درصد افراد بالغ بین 18 تا 23 سال که دارای روابط عاشقانه هستند، با معشوقه هایشان رابطه جنسی دارند؛ حتی از میان کسانی که در کلیساهای محافظه کار مشغول به کار هستند، این آمار حدود 80 درصد است. بنابراین اصل مورد اعتقادِ جوانان امروزی این است که هیچ اشکالی ندارد که با معشوقه های متعددی روابط جنسی متنوع داشت و با همدیگر زیر یک سقف به صورت هم خانه ای زندگی کرد، اما برای ازدواج کردن هنوز بسیار زود است، نمی توان هزینه ازدواج را فراهم کرد و انتخاب فرد مناسب برای زندگی مشترک کار آسانی نیست.
حتی واژه یِ «ازدواج» امروز دارای معانی بی شماری است؛ تأکیدها بر جنبه های شخصی، فلسفی و سیاسیِ ازدواج است. مردم درباره نقش مناسب دولت در ترویج ازدواج و اینکه آیا دفاع از ازدواج سنتی و رسوم مربوط به آن به معنایِ تبعیض بر علیه مجردها، طلاق گرفته ها و همجنسگرایان هست یا نه، بحث می کنند. برخی دیگر نیز دل نگران این هستند که ازدواج با دیدگاه های اخلاقی و مذهبی درباره سکسوالیته (جنسینگی) به صورت تنگاتنگی در هم تنیده شده است برخی  بر این عقیده اند که ازدواج چیزی جز یک قرارداد حقوقی نیست که می تواند برای منطبق شدن با اوهام تفکر رایج تغییر داده شود.

کتاب حاضر، اصول ارائه شده توسط مؤسسه ویزراسپون (Witherspoon Institute) را تأئید می کند: ازدواج برای یک جامعه آزاد «که برای محدود کردن دامنه، اندازه و قدرت دولت و اداره زندگی شخصی شهروندان و پرورش مسئولانه یِ فرزندان آن ها به شهروندان تکیه دارد، از جهات بنیادینی اهمیت دارد. امتناع از ازدواج خصوصاً برای گروه های آسیب پذیر جامعه یِ ما بسیار پرهزینه بوده است؛ اقلیت ها و فقرا با گسستن پیوندهای ازدواج در اجتماعات شان مجبور به پرداخت هزینه بسیار گزافی می شوند.» در سرتاسر این کتاب، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد که ازدواج «موجب ترقی منافع عمومی می شود» و نهادی است که «جامعه باید آن را تأئید و پشتیبانی کند». علاوه بر این، ما از حمایت و پشتیبانی از آن دسته از «قوانین و سیاست های عمومی» که به جای تخریب ازدواج آن را «تقویت و تأئید می کنند»، دفاع می کنیم و از رهبران ملت می خواهیم که از سیاست های عمومی ای که «ازدواج را به عنوان یک نهاد اجتماعی تحکیم می کنند»، حمایت کنند.

جامعه شناسان با این نکته موافق اند که جوانان عصر حاضر را که حتی در بیست سالگی شان هم حاضر به ترک علایق دوران نوجوانی خود نیستند، نمی توان به این آسانی وادار به قبول ازدواج سنتی کرد. در سال 1960 دو سوم بیست ساله ها متأهل بودند؛ در سال 2008 این رقم به 26 درصد کاهش یافت. انقلابی که در دهه ی 1960 در زمینه روابط جنسی رخ داد، بشارت دهنده ی ظهور تفکری نو درباره رابطه جنسی بود که رابطه جنسی را از بافت ازدواج و خانواده جدا می داند. مجلاتی مانند Play Boy، نمایش های برگزار شده در خیابان برادوی در نیویورک مانند Hair، و محوطه های دانشگاهی ای که سیاست های مربوط به نظارت مسئولان دانشگاهی بر روابط دانشجویان به نیابت از والدین (in loco parentis) کنار نهادند و فضائی «بی بند و بار» را به وجود آوردند که ازدواج را به عنوان امری قدیمی و از مد افتاده جلوه می داد و «ارزش های خانواده» را عفت فروشانه و شایسته ی تمسخر توصیف می کرد. با این حال، حقیقت این است که جار و جنجال به راه افتاده در رسانه ها درباره «لذت رابطه جنسی اتفاقی» که سبک های زندگی بی بند و بار و پر زرق و برق هنرمندان هالیوودی معرف آن بودند، در اصل یک تبلیغات احمقانه ی بزک شده بود؛ حتی نخستین مطالعات رسمی صورت گرفته در این باره آشکار کرد که تصاویر ارائه شده از رابطه جنسی در رسانه ها شباهت بسیار اندکی به واقعیت داشت. تحقیقات اولیه به مانند تحقیقات پیچیده تر بعدی، نشان داد که رابطه جنسی با همسر به بهترین شیوه فرد را به ارگاسم یا اوج لذت جنسی می رساند و رضایت بخش ترین و متداوم ترین نوع رابطه جنسی است.
متخصصین بر این باورند که ازدواج علاوه بر فراهم آوردن بهترین نوع رابطه میان زوجین  یعنی شوهر و همسر ، در مقایسه با دیگر فضاهای خانوادگی موجود بهترین فضا برای تربیت فرزندان است؛ همچنین چنین فضائی بهترین مکان برای خوشبختی و سلامت بزرگسالان است.

در واقع، اکثر جامعه شناسان بر این باورند که ازدواج نتایج اجتماعی مثبت بسیاری برای اقوام و ملت ها دارد. خانواده تشکیل شده بر اساس ازدواج سنتی، مؤثرترین فضا برای آموزش شهروندانی است که می توانند گام های مؤثری در راستای منافع عمومی، خصوصاً در میان اقلیَّت ها بردارند. ازدواج منافع اقتصادی، آموزشی، بهداشتی و امنیتی متعددی دارد، و رونق و شکوفائی اقوام و ملت ها را تضمین می کند. ازدواج به عنوان «چسب اجتماعی» توصیف شده است، زیرا این ازدواج است که پدران را به فرزندان خویش ملتزم می کند و زوجین را با هم یکدل می سازد و اتحاد میان مردم و ملت شان را استحکام می بخشد.
ازدواج در واقع یک نهاد اجتماعی جهانشمول است؛ فرهنگ های سراسر دنیا، ازدواج را به چشمِ رشته ای می نگرند که والدین را با فرزندانشان و خانواده ها را با اجتماع شان پیوند می دهد.

در حالی که ازدواج یک نهاد بسیار مهم در یک جامعه مدنی است، محققین بر سر این نکته اتفاق نظر دارند که این نهاد مهم مدنی در معرض خطر انقراض قرار دارد و در حال حاضر در وضعیت شکننده ای به سر می برد.

برخی حتی این وضعیت را یک بحران می دانند زیرا بحث بسیار داغی در میان عموم (بر اساسِ اظهارات بی اساسِ ایدئولوگ های خانواده ستیز) درباره این موضوع در جریان است که آیا یک خانواده تحت سرپرستی یک زوج متأهل  یعنی مادر و پدر باثبات ترین و مهرورزترین محیط برای والدین و فرزاندان هست یا نه.

پس از چهل سال اطلاعات تحریف شده و تفاسیر غلط درباره مسائل مربوط به ساختار خانواده، تقریباً هزاران مطالعه و تحقیق وجود دارد که همگی به اتفاق هم معترفند که بهترین ساختار خانوادگی برای سعادت کودکان، خانواده تحت سرپرستی یک زوج متأهل است.

همچنین آن ها نظرات واحدی درباره هزینه های اجتماعی متلاشی شدن خانواده دارند. مالیات دهندگان آمریکائی، هزینه گزافی را بابت از هم پاشیده شدن خانواده متحمل می شوند: طلاق، بچه آوری بدون ازدواج، جرم، استفاده از مواد مخدر، ترک تحصیل، خشونت خانگی، امراض حاد، فقر، نگهداری از کودکان بی سرپرست و از این دست مسائل. با این حال، این پیکره ی عظیم از تحقیقات، مخالفان سرسخت خانواد و ازدواج سنتی را که بسیار مایل اند این نهادهای اجتماعی تأثیرگذار کارکرد خود را از دست دهند، از مواضع خصمانه خود منصرف نمی کند.
روزگار Brady Bunch Families و خانواده های به سبک June Cleaver به سر آمده است، و جای آن ها را Modern Family گرفته است که به گفته منتقدین در پی ارائه تعریفی نو از خانواده است و مناسبات خانواده های شوخ و شنگ، چندفرهنگی، سنتی و خوشبخت امروزی و علایق آن ها را به تصویر می کشد. طبق نظر برایان پاول، استاد جامعه شناسی دانشگاه ایندیانا، 60 درصد آمریکائی ها در سال 2010 بر این باور بودند که «اگر شما خودتان را یک خانواده می دانید، پس شما یک خانواده هستید». طبق گزارش مرکز تحقیقاتی پیو Pew Research Center ، مردم آمریکا درباره تعاریف در حال تغییر خانواده و نیز تأثیر این تعاریف بر جامعه نظرات مختلفی دارند، ولی آن ها بر سر این نکته با هم توافق دارند که «تربیت فرزندان توسط زنان بدون داشتن یک شریک زندگی در کنار خود برای جامعه بسیار مضر است».

بدون ازدواج های مستحکم، دموکراسی مستحکم و پایا غیرممکن است، زیرا دموکراسی بر اراده شهروندان مطلع و بالغ دارای شخصیت خوب استوار است.

دوست من، رابرت دابلیو. پترسون، پیوند ناگسستنی میانِ ازدواج و بازارها را در رساله آدام اسمیت با عنوانِ ثروت ملت ها با دقت توضیح می دهد، و اشاره می کند که گری بِکِر در رساله درباره خانواده همین پیوند را مطرح می کند زیرا «تقسیم کار تولید را در بازار و منزل به حداکثر خود می رساند». حفظ و تقویت خانواده نه تنها برای خوشبختی و سعادت تک تک شهروندان، بلکه برای حفظ منزلت یگانه آمریکا حیاتی است. آینده یِ ما به عنوان ملتی آزاد، به توانائی ما برای تربیت شهروندان خلّاق و درستکار وابسته است، که قدرت و ثبات ملت را تداوم خواهند بخشید. فروپاشی ازدواج و خانواده، توانائی آمریکا را در تربیت شهروندانی با استعداد که قادر به حفظ استقلال کشور هستند، در معرض تهدید قرار داده است. باری، روند کنونی جامعه آمریکا به هیچ وجه رضایت بخش و امیدوارکننده نیست. پال آماتو، استاد برجسته جامعه شناسی و جمعیت شناسی در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، می نویسد که «... تغییرات روی داده در ساختار ازدواج و خانواده در آمریکا از دهه یِ 1960 به این سو، موجب کاهش احساس خوشبختی در کودکان شده است، و خوشبختی بسیاری از بزرگسالان را نیز دچار افت و نقصان ساخته، و فقر را در کودکان افزایش داده، و بار مالی سنگینی را به جامعه تحمیل کرده است.»این مقاله علمی پژوهشیادامه دارد........... (سیارک)

"Brady Bunch Families"نام یک طنز تلویزیونی به کارگردانی شروود شوارتز که از 26 سپتامبر 1969 تا 8 مارس 1978 از شبکه ABC پخش شد. این طنز ماجراهای یک خانواده پرجمعیت با شش بچه است.
"June Cleaver"نقش اول طنز تلویزیونی ای به نام Leave It to Beaver است. جون و همسرش  نماینده والدین متعهد دهه 1950 در خانواده های آمریکائی هستند.
"Modern Family "نام یک مجموعه تلویزیونی است که در سال 2009 از طریق شبکه ABC بر روی آنتن رفت. این مجموعه اقتضائات خانواده های عصر جدید را به تصویر میکشد.

جدا شدن از فردی که برای مدتی طولانی با او رابطه داشته اید و پایان دادن به رابطه کار ساده ای نیست. اگر کسی که تصمیم به پایان رابطه گرفته باشد، شما نبوده باشید، این مسئله به مراتب دشواری های بیشتری در پیش روی شما قرار خواهد داد. اما هر رابطه ای شرایط منحصر به فرد خود را خواهد داشت و اساسا مسائل و مشکلات هیچ دو رابطه ای با یکدیگر شباهت نخواهند داشت؛ گاهی ممکن است فرد از ناراضی بودن طرف دیگر از شرایط حادث شده کاملا غافل شده باشد و از سوی دیگر شاهد روابطی هستیم که برای مدتی طولانی و به مرور زمان بر مشکلات و تنش میان دو فرد حاضر در رابطه افزوده شده و در نهایت این مشکلات به جایی می رسند که دیگر امکان ادامه دادن رابطه میان دو فرد غیر ممکن خواهد بود.

اما صرف نظر از این که رابطه فرد چگونه بوده و این که چه چیزی سبب پایان دادن به رابطه میان دو نفر شده باشد، اگر در طول زندگی خود چنین تجربه ای داشته باشید، به خوبی از این مسئله آگاهی دارید که بازگشتن به حالت عادی و انجام کار های روز مره همانند قبل، پس از پایان رابطه، تا چه اندازه می تواند کار دشواری باشد. در حقیقت این گونه جدایی ها یکی از تنش آور ترین اتفاقاتی است که انسان در طول دوران جوانی خود می تواند تجربه کند. اما همان گونه که زندگی پیش می رود و راهی برای متوقف کردن زمان یا بازگشت به عقب وجود ندارد، بسیاری از افراد پس از مدتی که این گونه تنش ها را تحمل می کنند، به این نتیجه می رسند که باید وارد رابطه ای جدید شوند و گذشته را به فراموشی بسپرند.

زمانی که رابطه میان دو فرد در معرض تهدید قرار می گیرد و این گونه به نظر می رسد که به زودی همه چیز پایان خواهد یافت، انسان به صورت ناخود آگاه دچار استرس و تنش شدیدی می شود و در نهایت به واسطه شرایط به خصوص انسان ها از لحاظ زیستی (بیو لوژیکی) و روانی، پایان یافتن کامل یک رابطه می تواند تأثیر بسیار مخربی بر روح و روان فرد داشته باشد.

بیشتر بدانیم:

رابطه شما وارد مرحله بحرانی شده است 20 علامت 

ازدواج تا چه اندازه مهم است؟

در این مقاله قصد داریم شما را با دلایلی آشنا کنیم که:

سبب می شوند انسان به سادگی قادر به پایان دادن به رابطه ای که برای مدتی طولانی با فردی داشته است، نباشد و توانایی رها کردن تجربه رابطه خود در گذشته را در خود نبیند (حتی اگر رابطه برای او چندان نتیجه بخش نبوده باشد و حضور اش در رابطه از همان ابتدا اشتباه بوده باشد)، با سیارک همراه باشید.

تنها هستید

اریکا اتین، مشاور خانواده و نویسنده چند کتاب شناخته شده در این زمنیه است. به عقیده او یکی از اصلی ترین دلایلی که سبب می شود فرد قادر به رها کردن رابطه ای که در گذشته داشته و سر انجام آن جدایی بوده است، نداشته باشد و به طور کلی نتواند فکر کردن به شریک سابق زندگی خود را متوقف کند این است که پس از پایان رابطه  خود تنهایی را انتخاب کرده باشد و وارد رابطه جدیدی نشده باشد. او در این خصوص عنوان کرد: «بهتر است به جای فکر کردن مدام به کسی که انتخاب مناسبی برای شما نبوده است، تمرکز تان را متوجه خود کنید: در اوقات فراغت خود کار هایی را انجام دهید که در گذشته به آن ها علاقه داشتید، تجربه ای را امتحان کنید که شما را خوشحال خواهد کرد، و به آن دسته از دوستان تان که برای مدتی است از آن ها غافل شده اید سر بزنید. نکته ای که باید مد نظر داشته باشید این است که تنها بودن در بیشتر موارد بهتر از داشتن رابطه با فردی است که برای شما گزینه مناسبی به شمار نمی رود.».

اقدام به چک کردن اکانت آن ها در شبکه های اجتماعی می کنید

معمولا مشاهده می شود که پس از این که دو نفر رابطه ای را به پایان می رسانند، اقدام به چک کردن اکانت های یکدیگر در شبکه های اجتماعی می کنند و اریکا اتین بر این باور است که این رویکرد به هیچ عنوان مناسب نخواهد بود. او در این خصوص عنوان کرد: «بهتر است هر چه سریع تر اقدام به بلاک کردن اکانت های یکدیگر کنند و این کار را به هر نحوی که شایسته می دانند به پایان برسانند. در این یک مورد به خصوص غفلت کردن شایسته است. این کار (چک کردن اکانت شبکه های اجتماعی) می تواند به سرعت از کنترل فرد خارج شود. از انجام دادن این کار خود داری کنید.».

نکته ای که افراد باید در این خصوص مد نظر داشته باشند این است که به مرور زمان ممکن است دو نفر دو باره به یکدیگر علاقه پیدا کرده و رابطه شان را مجددا آغاز کنند، اما نباید برای دست یابی به این مهم عجله به خرج داد و اگر قرار باشد رابطه تان دوباره از نو آغاز شود، خود به طور طبیعی اتفاق خواهد افتاد به گذر زمان احتیاج است.

در رابطه ای که داشته اید، اعتماد به نفس خود را از دست داده اید

اگر تجربه داشتن رابطه با فردی را داشته باشید که گزینه مناسبی برای شما به شمار نمی رفته است، احتمال آن وجود دارد که در حین رابطه کمی اعتماد به نفس خود را از دست داده باشید.

اریکا اتین در این خصوص عنوان کرد: «گاهی پیش می آید که فرد وارد رابطه ای می شود که چندان برای او مناسب نیست و در ابتدا متوجه این مسئله نمی شود؛ چنین افرادی معمولا در معرض از دست دادن اعتماد به نفس خود قرار می گیرند، به خصوص اگر فردی که با او رابطه دارند، رفتار چندان شایسته ای با فرد نداشته باشد و یا این که قدر خصایص اخلاقی خوب او را نداند و مدام از او بد بگوید. زمانی که فرد در معرض چنین رفتاری در رابطه قرار می گیرد، تأیید کردن کار ها و رفتار ها شان به وسیله طرف دیگر رابطه بدل به یکی از اصلی ترین نیاز هاشان می شود و این مسئله برای شان اهمیت ویژه ای پیدا می کند. این گونه افراد باید تمامی تلاش خود را به کار گیرند تا اعتماد به نفس از دست رفته را باز یابند و از این مسئله آگاهی پیدا کنند که برای تأیید کار یا رفتاری به خصوص، نظر هیچ کسی به اندازه خودشان حائز اهمیت نخواهد بود.».

تنها قادر به یاد آوری خاطرات خوب تان در رابطه پشت سر گذاشته هستید

یکی از شایع ترین مسائلی که در خصوص افرادی وجود دارد که در مرز جدایی و پایان رابطه شان به سر می برند، این است که به طور معمول تنها بر آن دسته از خاطراتی متمرکز می شوند و به آن ها فکر می کنند که برای شان خوشایند بوده است (لحظات خوب و خوشی که با یکدیگر سپری کرده اند). اریکا اتین در این خصوص عنوان کرد: «به طور کلی روابط میان افراد موضوع پیچیده ای است و بعضا به هنگامی که ناراحت می شویم و حال خوبی نداریم، ترجیح می دهیم تمامی مسائل و مشکلات را به فراموشی سپرده و تنها به لحظات خوش زندگی و رابطه خود بیندیشیم. اما نکته ای که باید به خاطر داشته باشیم این است که اگر رابطه ای را به دلیل مشخص و محکمی پایان داده باشیم، فکر کردن به جنبه مثبت رابطه نه تنها نتیجه بخش نخواهد بود که به مرور زمان مشکلات روحی روانی بسیاری برای مان به همراه خواهد داشت.».

بیشتر بدانیم:

خانم ها و آقایان، قهر ممنوع!

روابط عاطفی در خانواده

پرسش نامه رضایت زناشویی اینریچ

توانایی فراموش کردن گذشته را نداشته باشید (در این کار مهارت نداشته باشید)

روان شناس و مشاور خانواده، نیلز اک بر این باور است که یاد گرفتن مهارت فراموش کردن گذشته یا تجربه ای که فرد برای مدتی طولانی داشته است، یکی از مهمترین مسائل تأثیر گذار بر چگونگی حال عمومی فرد پس از پایان یک رابطه خواهد بود، به خصوص اگر رابطه برای فرد نتیجه بخش نبوده و به او ضربه روحی وارد آورده باشد. او در این خصوص عنوان کرد: «شما باید این را بپذیرید که هر انسانی امکان دارد اشتباه کند و رابطه ای که پایان رسیده است، جزئی از گذشته است. بهتر است به جای قضاوت کردن و غصه خوردن در خصوص شرایطی که دیگر امکان تغییر آن وجود ندارد و کاملا از کنترل شما خارج شده است، تمرکز خود را متوجه این مسئله کنید که از تجربه ای که داشته اید چگونه خواهید توانست در آینده تان بهره گرفته و دیگر اشتباهات گذشته را تکرار نکنید. البته در ابتدای امر این رویکرد چندان به سادگی قابل عملی شدن نخواهد بود، اما هر چه بیشتر تلاش کنید و منطقی تر فکر کنید، به مرور زمان قادر خواهید بود به هدف تان دست یابید.».

انسان ها موجوداتی اجتماعی هستند

نیلز اک در این خصوص عنوان کرد که انسان به طور ذاتی به اجتماع و بر قراری رابطه با دیگران علاقه مند است، بنا بر این به طور معمول جدا شدن از دیگران و تنهایی برای او کاری دشوار خواهد بود، حتی اگر شخص دیگر حاضر در رابطه نا موفق، رفتار شایسته ای با او نداشته بوده باشد. او در این خصوص اضافه کرد: «تحقیقاتی در دانشکده اقتصاد لندن انجام گرفته و بنا به نتایج به دست آمده، خوشحالی انسان تنها محدود به ثروت نمی شود و داشتن حالت روحی روانی مناسب و خوب و نیز دوستانی که بتوان به آن ها تکیه کرد، به مراتب نقش مهم تری در دست یابی به خوشبختی ایفا می کنند. بدون داشتن روابطی مؤثر با انسان های دیگر، به مرور احساس تنهایی بر ما چیره خواهد شد؛ این احساس به مرور زمان می تواند اختلالات روحی روانی ای چون افسردگی و اضطراب در فرد پدید آورد.».

ترس از تنها شدن

بسیاری از افراد یکی از بزرگ ترین ترس های شان این است که تنها شوند و احساس خوبی به هنگام تنها شدن ندارند؛ این مسئله می تواند وابستگی فرد از لحاظ روحی و روانی به رابطه ای که نا موفق بوده و سر انجامی نداشته است را بیشتر از پیش کند. نیلز اک در این خصوص عنوان کرد: «تحقیقات نشان می دهد که آن دسته از افرادی که به هنگام تنها بودن احساس نا خوشایندی پیدا می کنند و در بسیاری از مسائل و کار های مربوط به زندگی شان به دیگران وابسته هستند، به مراتب بیشتر از کسانی که به خود متکی هستند به رابطه نا موفق شان در گذشته می اندیشند.».

قادر به پایان دادن رابطه نبوده اید

بنا به دلایل مختلفی که بسته به رابطه و خصوصیات شخصیتی هر فرد متفاوت خواهد بود، بسیاری از افراد قادر به فراموش کردن شخصی که با او مدتی در رابطه بوده اند، نخواهند بود؛ یکی از  دلایل این است که فرد هیچ گاه نمی تواند به خود این مسئله را بقبولاند که رابطه به پایان رسیده است. نیلز اک در این خصوص عنوان کرد: «این مسئله سبب می شود افراد از درک درست و واقع بینانه شرایطی که در آن هستند نا توان باشند و علاوه بر آن از این که توانایی تغییر شرایط موجود را ندارند، احساس نا خوشایندی پیدا می کنند که تأثیر بدی بر روح و روان شان می گذارد.». حقیقت این است که زمانی که شخصی به شما ضربه روحی وارد می کند و آزار تان می دهد، هیچ یک از دلایلی که منجر به رخ دادن این اتفاق شده است را دوست نخواهید داشت، با این حال، مدام به آن فکر خواهید کرد و به دنبال توضیحی برای اتفاقاتی می گردید که رخ داده است؛ حال آن که هر اندازه هم که فکر کنید چیزی تغییر نخواهد کرد و به نتیجه ای دست نخواهید یافت؛ بهترین کار این است که فکر کردن به این مسئله را رها کنید و این کار تنها در بلند مدت امکان پذیر است.

بیشتر بدانیم:

چرا من هنوز مجردم؟

چگونه به افراد افسرده کمک کنیم؟

نمی توانید فکر کردن به رابطه گذشته خود را متوقف کنید

در بسیاری از موارد افراد مدام در خصوص گذشته خود می اندیشند و اتفاقاتی مشابه را دوباره و دوباره مرور می کنند و گویی پایانی بر این چرخه وجود ندارد. نیلز اک در این خصوص عنوان کرد: «علت فکر کردن به اتفاقاتی مشابه این است که افراد به دنبال راه حلی برای کنار آمدن با مشکلات خود می گردند، یا اگر در رابطه ای دچار ضربه عاطفی شده باشند، به دنبال این هستند که افراد دور و بر شان آن ها را تأیید کنند و بپذیرند که تقصیر آن ها نبوده است که حوادث این گونه رقم خورده است.». نیلز اک در ادامه صحبت های خود عنوان کرد که فکر کردن در خصوص گذشته می تواند منجر به بروز اختلالاتی چون اضطراب و افسردگی شود و افراد را از شناسایی و کنار آمدن با احساسات شان نا توان خواهد کرد.

به خاطر آینده از دست رفته ای که به هنگام داشتن رابطه با شخصی دیگر برای خود برنامه ریزی کرده بوده اید، غصه می خورید

شانون توماس، روان درمان گر و نویسنده کتاب های شناخته شده ای در این حوزه است. او بر این باور است که بسیاری از افراد به خاطر آینده از دست رفته ای که در رابطه با شخص دیگری برای خود در نظر گرفته بوده اند، غصه می خورند و مدام به آن می اندیشند. او در این خصوص عنوان کرد: «امید های از دست رفته ای که به هنگام حاضر بودن در رابطه با شخص دیگری برای آینده خود در نظر گرفته بوده اند؛ تمامی نقشه هایی که برای آینده خود در نظر گرفته و در خصوص آن صحبت کرده بودند و حال، همه نقش بر آب شده است؛ این ها عواملی است که سبب می شود فرد مرتب غصه بخورد. به هنگامی که تنها می شوند و غرق رؤیا مدام به این فکر می کنند که ‘چه می شد اگر...’ . نکته ای که در این خصوص وجود دارد این است که برخی از افراد حتی از فکر کردن به این مسئله به طور مستقیم آگاهی ندارند و این گونه افکار در ضمیر نا خود آگاه شان جای گرفته است.».

احساس پشیمانی و تأسف دارید

ممکن است در خصوص تمامی انتخاب هایی که داشته اید و صحبت هایی که پیش از جدا شدن کرده اید بیندیشید و به خاطر تمامی انتخاب های اشتباهی که منجر به پایان رابطه شدند، احساس پشیمانی و تأسف پیدا کنید؛ احساس پشیمانی از این که چرا حوادث به گونه ای دیگر رقم نخورد و این که اگر انتخاب های دیگری می کردید، حال شاید رابطه به پایان نرسیده بود.

شانون توماس در این خصوص عنوان کرد: «بسیاری از افراد پس از پایان رابطه مدام احساس پشیمانی و تأسف می کنند. احساس پشیمانی در باره مسائلی این چنینی: تنها اگر شخص دیگر حاضر در رابطه قادر به کنترل کردن خشم خود بود و عصبانی نمی شد، شاید مسائل به گونه ای دیگر رقم می خورد...  یا این که اگر هر دو به دنبالی هدفی مشترک بودند شاید این گونه نمی شد... چه می شد اگر لحظات خوب و خوشی که کنار هم داشتیم برای مدتی طولانی تر دوام می یافت... و سایر حسرت های این چنینی. به طور مکرر مشاهده شده است که حتی رابطه هایی که چندان مناسب وضعیت طرفین حاضر در رابطه نمی باشند، شامل لحظات خوشایندی می شوند که افراد را به آینده شان امید وار خواهد کرد. پس از جدایی، افراد به سادگی در معرض فکر کردن به حسرت ها و آرزو های از دست رفته خود قرار می گیرند.».