علائم دیابت بخش دوم
اختلالات مربوط به بینایی و دید افراد
البته به مرور زمان و هر چه از سالیان عمر افراد بیشتر می گذرد، تغییراتی در چگونگی سلامت چشم و دید آن ها به وجود آمده و به مرور دست خوش تغییر و تحول می شود، با این وجود، معمولا افرادی که از بیماری دیابت رنج می برند، زود تر از سایرین در دید شان مشکل به وجود می آید و از این لحاظ بیشتر در معرض خطر قرار می گیرند (کاهش دید چشم و در موارد نادر تر کوری). متأسفانه افرادی که از بیماری دیابت رنج می برند، افزایش بیش از اندازه قند خون در بدن شان می تواند تاری دید را برای شان به همراه داشته باشد. علاوه بر این، این افراد از اختلالی رنج می برند که در علم پزشکی با نام رتینو پاتی از آن یاد می شود (شبکیه رنجوری یا رتینو پاتی (retinopathy) به اختلالاتی که موجب آسیب به شبکیه (رتین) چشم می شود گویند)؛ در حقیقت اختلالاتی که بیماری دیابت متوجه بدن افراد می کند، در نهایت سبب خواهند شد (البته نه در تمامی بیماران دیابتی) که رگ های خونی قرار گرفته در شبکیه چشم آسیب دیده و بسته به شدت آسیب وارد شده به این رگ ها، حتی احتمال کوری افراد نیز وجود خواهد داشت.
حالت تهوع
نکته ای که افراد در این خصوص باید به خاطر داشته باشند این است که حالت تهوع صرفا به خوردن غذایی مسموم یا تاریخ گذشته و سایر موارد این چنینی مربوط نمی شود و ممکن است خبر از وجود اختلالی جدی تر در بدن فرد بدهد (به خصوص اگر برای مدتی طولانی دوام پیدا کند). اختلالی مربوط به دیابت وجود دارد که از آن با نام گاسترو پارسیس یاد می شود و زمانی شکل می گیرد که معده فرد به طور کامل تخلیه نمی شود. در نهایت این اختلال می تواند سبب بروز حالت تهوع در فرد شود. علاوه بر این افزایش بیش از اندازه قند موجود در جریان خون و نیز مرحله پیشرفته تری از دیابت به نام کتواسیدوز (کتواسيدوز زماني اتفاق مي افتد که در بدن شما انسولين کافي براي بردن قند به داخل سلول ها جهت تبديل به انرژي وجود نداشته باشد) که هر دو از نتایج مستقیم بیماری دیابت هستند، می توانند در شکل گیری این احساس تهوع نقش داشته باشند؛ این دو اختلال یاد شده باعث می شوند بدن برای تأمین انرژی لازم برای انجام فرایند های طبیعی خود، اقدام به سوزاندن ماهیچه ها کند، چرا که گلوکز طی دیابت از طریق ادرار دفع می شود و بدن برای تأمین انرژی گلوکز کافی در اختیار ندارد (همین عامل است که سبب کاهش وزن برخی از بیماران دیابتی می شود). به هر عنوان در صورتی که برای مدتی طولانی از این مسئله رنج می برید، بهتر است هر چه سریع تر با پزشک متخصص در باره آن مشورت کنید.
خستگی
به طور معمول کسانی که از بیماری دیابت رنج می برند، بدن شان توانایی استفاده از مواد مغذی معدنی و ویتامینی موجود در خوراکی ها را تا حدود زیادی از دست می دهد و این مسئله می تواند در نهایت سبب بروز احساس خستگی در این گونه افراد شود. در بسیاری از مواردی که بیماری دیابت در افراد تشخیص داده نشده و تدابیر لازم برای درمان و مقابله با پیشرفت بیماری در نظر گرفته نشده است (به خصوص افرادی که بیماری در بدن شان تا حدود زیادی پیشرفت کرده و وارد مرحله کتواسیدوز شده است که در مورد قبلی توضیحاتی در خصوص آن عنوان شد)، مشاهده شده که بدن فرد به جای استفاده از مواد مغذی موجود در خوراکی ها، اقدام به سوزاندن چربی های مفید موجود در بدن و نیز ماهیچه ها می کند و همین مسئله است که احساس ضعف و خستگی را در این افراد پدید می آورد.
سندرم تخمدان پلی کیستیک (به اختصار پی سی او اس)
به طور معمول میزان گلوکز موجود در جریان خون افراد مبتلا به دیابت هیچ تعادل و نظم مشخصی ندارد و نا گهان می تواند زیاد یا کم شود؛ همین مسئله در خصوص هرمون های موجود در جریان خون نیز صدق می کند. در نهایت این مسئله می تواند سبب افزایش وزن شده و نیز پیش در آمدی باشد بر بروز اختلال سندرم تخمدان پلی کیستیک. البته مسئله در خصوص این اختلال گاهی پیچیده تر می شود و چیزی که در خصوص آن به ذهن می رسد، شبیه به این سؤال است که ابتدا تخم مرغ به وجود آمده بوده است یا مرغ؛ به عبارت دیگر فردی که از سندرم تخمدان پلی کیستیک رنج می برد، اختلالاتی مربوط به ترشح هرمون در بدن اش روی خواهند داد که در نهایت می توانند منجر به بروز مشکل در تولید انسولین شوند، حال آن که در سوی دیگر بیماران دیابتی نیز به واسطه اختلالات روی داده شده در بدن شان از لحاظ تولید هرمون های مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک دچار مشکل می شوند.
بی حس شدن اعضای بدن
اگر مدتی طولانی است که احساس می کنید قسمت های مختلف بدن تان گاه به گاه بی حس می شوند ممکن است به دیابت مبتلا شده باشید و این نیز از دیگر نشانه هایی است که خبر از بروز دیابت می دهد. متأسفانه اگر این مسئله نادیده گرفته شود و توجه چندانی به آن نشود، می تواند به مرور زمان جدی تر شده و بافت های بدن را به طور کلی از بین ببرد و در معرض تهدید جدی قرار دهد. بیماری قانقاریا نیز (فساد عضوی از بدن بر اثر نرسیدن خون) از نتایج مستقیم همین مسئله است؛ بیماری ای که در موارد جدی تر برای مقابله با پیشرفت آن باید اقدام به قطع عضو کرد.
افزایش تعداد دفعاتی که فرد در طول روز ادرار می کند
به طور معمول افرادی که از بیماری دیابت رنج می برند، بدن شان برای دفع کردن میزان اضافه گلوکز موجود در جریان خون، اقدام به کشیدن آب موجود در بافت ها می کند و سپس گلوکز را از طریق آب بافت ها و به واسطه ادرار از بدن دفع می کند؛ در حقیقت همین مسئله است که تعداد دفعات ادرار کردن فرد در طول روز را زیاد تر می کند. بنا بر این اگر میزان نوشیدن آب در طول روز همانند سابق است و جذب مایعات و نوشیدنی ها را افزایش نداده اید و با این حال، تعداد دفعاتی که در طول روز ادرار می کنید افزایش پیدا کرده اند، مطمئنا دلیل محکم و قابل استنادی برای صحبت کردن با یک پزشک متخصص در این باره دارید و حتما باید پیگیر وضعیت سلامت خود باشید.
درد گرفتن شکم
درد شدید در ناحیه شکم مطمئنا نشانه خوبی نیست و علاوه بر آزردگی خاطری که پدید می آورد، می تواند نشانه وجود اختلالاتی در سلامت فرد نیز باشد. برای آن دسته از افرادی که از بیماری دیابت رنج برده و هنوز از این مسئله آگاهی کسب نکرده اند، درد گرفتن شکم می توان نشانه بسیار نا خوشایندی باشد و خبر از وجود اختلالاتی جدی دهد. همان گونه که پیش از این نیز توضیحاتی در خصوص آن داده شد، بیماری دیابت در مراحل پیشرفته تر خود اختلالی را متوجه سلامت فرد می کند که از آن با نام گاسترو پارسیس یاد می شود؛ اختلالی که طی آن معده فرد به طور کامل و مؤثر و همانند افراد عادی تخلیه نمی شود. در نهایت این مسئله می تواند سبب بروز درد های شدید در ناحیه معده و به طور کلی شکم شود و علاوه بر این، عدم جذب مواد مغذی موجود در خوراکی های گوناگون نیز تا حدود زیادی از همین مسئله سر چشمه می گیرد. خبر خوب این است که با تحت کنترل گرفتن بیماری دیابت و شروع فرایند های درمانی می توان به مرور زمان از این مسئله رهایی یافت و اگر از چنین مشکلی رنج می برید، بهتر است هر چه سریع تر با پزشک متخصص در باره آن صحبت کرده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کنید.
آیا مقاومت به انسولین و دیابت می توانند معکوس شوند
چه گام هایی می تواند مقاومت به انسولین و پیش دیابت را معکوس کند
عفونت
کسانی که از بیماری دیابت رنج می برند، به طرق گوناگون در معرض پدیدار شدن عفونت قرار می گیرند و حال اگر فرد از شکل گیری این بیماری در بدن خود آگاهی نداشته باشد، خطرات ناشی از این گونه عفونت ها به مراتب بیشتر نیز خواهد شد. همان گونه که پیش تر عنوان شد، افراد مبتلا به دیابت به مراتب بیشتر از سایرین در طول روز ادرار می کنند و این افزایش دفعات ادرار می تواند در نهایت منجر به بروز و شکل گیری عفونت هایی در کلیه و مثانه شود. کشیده شدن آب موجود در بافت های بدن در نهایت سبب خشکی بیش از اندازه پوست و ایجاد ترک هایی بر سطح آن می شود؛ اختلالی که در نهایت می تواند منجر به بروز عفونت های پوستی شود. علاوه بر این دو موردی که ذکر شد، اختلالاتی که بیماری دیابت متوجه دستگاه عصبی می کند می تواند در نهایت منجر به بروز عفونت در سایر اندام های بدن شود.
ضعف
افرادی که از بیماری دیابت رنج می برند و از این مسئله آگاهی ندارند (به این معنا که فرایند درمانی را آغاز نکرده اند)، قادر به استفاده بهینه از قند موجود در جریان خون به منظور تهیه انرژی لازم برای انجام فعالیت های روزانه خود نخواهند بود. به مرور زمان و هنگامی که بیماری در بدن پیشرفته تر می شود، برای تأمین انرژی مورد نیاز، بدن فرد اقدام به از بین بردن بافت ها و ماهیچه ها و سوزاندن آن ها می کند و همین مسئله است که احساس خستگی شدید را در فرد پدید می آورد.
خارش پوست
یکی دیگر از مشکلاتی که به طور معمول در آن دسته از افرادی بروز می کند که بیماری دیابت داشته و فرایند درمانی مرتبط با آن را آغاز نکرده اند، از بین رفتن حالت طبیعی و مناسب پوست و ایجاد خارش بر سطح پوست است. همان گونه که پیش تر از این نیز به آن اشاره شد، بدن این دسته از افراد برای دفع میزان بیش از اندازه گلوکز موجود در جریان خون از طریق ادرار، اقدام به کشیدن آب موجود در بافت ها می کند؛ مسئله ای که در نهایت سبب خشک شدن بیش از اندازه پوست می شود. اگر از این مسئله رنج می برید، ابتدای امر با پزشک متخصص در خصوص آن صحبت کرده و فرایند های درمانی را آغاز کنید، سپس طی روندی منظم و روزانه اقدام به استفاده از مرطوب کننده ها کنید تا از بروز شکاف بر سطح پوست و شکل گیری عفونت های خطرناک جلوگیری کنید. علاوه بر آن به خاطر داشته باشید که در این هنگام باید مصرف روزانه آب و مایعات را به طور قابل ملاحظه ای افزایش دهید تا حتی الامکان از کشیده شدن آب موجود در بافت ها جلوگیری کنید.
افزایش زمان مورد نیاز برای بهبود زخم ها
زخمی که مدت ها است خشک نشده و بهبود نیافته است؛ شکاف یا ترک خوردگی ای بر سطح پوست که از بین نمی رود؛ جراحتی که ماه ها است شما را آزرده کرده و بهبود پیدا نمی کند؛ تمامی این ها نشانه های دیگری است مبنی بر این که امکان دارد از بیماری دیابت رنج برده و از این مسئله آگاهی نداشته باشید. متأسفانه یکی دیگر از اختلالاتی که بیماری دیابت متوجه بدن افراد می کند، بروز مشکلاتی در کارکرد طبیعی گلبول های قرمز و سفید خون است. این اختلال در نهایت سبب می شود بدن فرد توانایی عادی برای خود برای بهبود زخم ها و جراحات مختلف را به طور قابل ملاحظه ای از دست داده و هفته ها و حتی ماه ها از تازه ماندن یک زخم سطحی رنج ببرد.
در سیارک بخوانیم:
