پرورش ماهی و اهمیت تغذیه مناسب
طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸
(سیارک)درکی درست از چگونگی پرورش یا تعدیل اجزای مختلف سیستم ایمنی برای جلوگیری و کنترل بیماری ها در دامپروری حیاتی است . امروزه به خوبی ثابت شده است تغذیه مناسب برای حفظ رشد طبیعی و سلامت تمام حیوانات از جمله گونه های آبزی ضروری است . بدین ترتیب، رژیم غذایی مغذی و رژیم های تغذیه ای مناسب نقش حیاتی در آبزی پروری فشردی بازی می کنند . در سال های اخیر ، توجه فزاینده ای به توسعه استراتژی های نغذیه ای شده است که انرژی مثبت بر سیستم ایمنی و مقاومت به بیماری ها در ارگانیسم های کشت شده دارند و تلفات اقتصادی را کاهش می دهند . در دسترس بودن مواد مغذی خاص که سلول ها را ایمن می کنند ، نقش کلیدی در چگونگی عملکرد سلول ها در مقابله با مهاجمین خارجی بازی می کند . در این رابطه ، پژوهش با گونه های مختلف ماهی اثبات کرد که سیستم ایمنی نه تنها می تواند توسط کمبود مواد غذایی به خطر بیفتد ، بلکه مکمل های غذایی برخی مواد مغذی بیش از حداقل سطح مورد نیاز می توانند به طور قابل توجهی پاسخ های ایمنی و مقاومت به بیماری را بهبود بخشند . برای مثال ،
یافته های تحقیقات اخیر بیانگر نقش مهم اسیدهای آمینه ی کلیدی و مشتقات انها مانند آرژنین و گلوتامین ، یا ویتامین ها مانند ویتامین سی و ای در تعدیل پاسخ های ایمنی از قبیل افزایش فاگوسیتوز و قابلیت کشتن پاتوژن و همچنین افزایش تولید آنتی بادی و حافظه ی ایمنی می باشد .
به علاوه ، اجرای ترکیبات غیر تغذیه ای در رژیم غذایی به عنوان یک ایزار مناسب برای بهبود سیستم ایمنی گونه های شناخته شده ی آبزی در نظر گرفته شده است و عمدتا از طریق شکست های سلولی مانند بی-گلوکان ، اولیگوساکاریدهای پیچیده ( مانانولوجیکوساکاریدها ، فراکتولوژیکوساکاریدها ، یا پلی ساکاریدهای سولفاته شده)یا عصاره ی مخمرها و جلبک ها ، انجام پذیر است . این ترکیبات ممکن است مانند الگوی پاتوژن های همراه مولکولی(pamp)مولکول در تعامل با سیستم ایمنی ذاتی از طریق الگوی خود تشخیص گیرنده(prrs)و افزایش قابلیت های خود برای تشخیص و شناخت پاتوژن های بالقوه که به آسانی پاسخ های ایمنی را برمی انگیزاند عمل می کنند . تحقیق حاضر طیف گسترده ای از ترکیبات غذایی که ثابت شده است سیستم ایمنی و سلامت گونه های آبزی را تحت تاثیر قرار می دهند و چگونگی تاثیر آنها بر اجزای سیستم ایمنی را مورد بررسی قرار خواهد داد . پیشرفت های بیشتر در تعدیل تغذیه ای پاسخ ایمنی را می توان به عنوان یک جایگزین موثر و نسبتا ارزان در بیماری های آبزیان در نظر گرفت .
آبزی پروری تبدیل به منبعی اصلی پروتئین حیوانی برای مصرف انسان تبدیل شده است و این روند نشان می دهد برای نسل های آینده حتی از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد بود .چرا که در دهه های گذشته ، پرورش ماهی هر ساله نسبت به صنایع تولیدی دیگر دام ها ، افزایش سالانه ی بیشتری داشته است . اگرچه بیماری ها حوادث طبیعی در همه ی گروه های حیوانات هستند، تشدید فناوری های کشت باعث افزایش مهمی در ظهور، پراکندگی و شیوع بیماری های عفونی شده که انها را در زمره ی عوامل اصلی محدود کننده ی رشد این صنعت قرار داده است. بنابراین مطالعه در مورد مکانیسم های دفاعی حیوانات کشت شده و درک روش تغذیه مناسب و تعدیل اجزای مختلف سیستم های ایمنی برای جلوگیری ، درمان، یا کنترل بیماری های ماهی و همچنین پایداری و تضمین و آینده ی این تلاش های مهم ، بسیار حیاتی می باشد .
تغذیه مناسب ، نه تنها برای دستیابی به نرخ رشد مطلوب ، بلکه برای حفظ سلامت ماهی پرورش یافته ، مهم است. برای سال ها، تغذیه ی ماهی ها به طور عمده بر ایجاد حداقل مواد مغذی مورد نیاز برای رشد طبیعی گونه های مختلف ماهی ها متمرکز بود . با این حال ، امروزه نقش تغذیه در مدیریت بهداشت و درمان از طریق تعدیل پاسخ های ایمنی و مقاومت در برابر بیماری ها به حوزه ی پژوهش با اولویت بالا و با اهداف کاهش وابستگی به شیمی درمانی و کاهش تلفات اقتصادی ناشی از بیماری ها ، تبدیل شده است.(سیارک)
