چرا افراد مبتلا به آلزايمر از غذا خوردن دست می کشند

چرا افراد مبتلا به آلزايمر از غذا خوردن دست می کشند؟ آیا اين بيماری می تواند غذا خوردن ، و به ياد آوردن وعده غذایی را دشوار کند؟

 

بيماری آلزايمر تلفات سنگينی دارد. بيماری برگشت ناپذير و پيشرونده مغز ، شايع ترين علت زوال عقل و دمانس به آرامی حافظه افراد و مهارت های تفکر آنها را سرقت می کند. و در مراحل بعدی اين بيماری ، بيماران می توانند علاقه خود را به مواد غذايی از دست بدهند ،اين امر باعث می شود که نتوانند به طور کلی تغذيه کنند.

 

اگر يک فرد از خانواده با آلزايمر داريد ، ممکن است با پيشرفت بيماری متوجه تغيير عادات غذايی آنها شويد. آنها ممکن است وعده های غذايی را فراموش کنند ، احساس گرسنگی و تشنگی خود را از دست بدهند يا در تعيين مقدار مناسب برای خوردن غذا ناتوان شوند.

 

آنها همچنين ممکن است برای وارد کردن تنوع کافی در رژيم های غذايی خود تلاش نکنند ، به اين معنی که آنها ويتامین ها و مواد معدنی مورد نياز خود را دريافت نمی کنند. در حالی که منابعی وجود دارد که مراقبان باید به افراد مبتلا به آلزايمر در مراحل آخر غذا ی بهتر بدهند ، مانند آماده کردن يک محل برای غذا خوردن در سکوت و رعایت وعده های غذايی بیمار، زیرا نظارت بر عادتهای غذايی بيمار بسيار مهم است.

 

آلزايمر در اواخر بیماری می تواند با سختی در جويدن و بلع مواد غذايی بيماران را معذب کند. هرچه پيرتر می شويم ، دهانمان خشک تر می شود ، احساس طعم و  بو تغيير می کند و بسياري از مردم در ماهيچه های بلیدن مشکل پیدا می کنند. اما برای مبتلايان به آلزايمر عواقب آن می تواند وخيم تر باشد. بيمار آلزایمری ممکن است در هنگام غذا خوردن خود را خفه کند ، ممکن است غذا را وارد ريه های خود کند ، که می تواند باعث ذات الريه و حتی مرگ شود.