مبانی استخوان

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.

ترجمه توسط itrans.ir

نظرات

Denver 97۱۳۹۵/۱۲/۲۷Really enjoyed the NASA skit. I must admit I am very impressed with videos on Utube. Just watched a music video by Nyee Moses that was inkiedrble....Thancs keep up the great work!!

در ادامه بخوانید...

استئوپروز یا پوکی استخوان

طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸

استئوپروز که به معنی «پوکی استخوان» می‌باشد، نوعی بیماری است که استخوان های شما را نازک و ضعیف می کند، موجب پوکی آنها و به احتمال زیاد موجب شکستگی آنها می گردد. گاها «بیماری خاموش» نیز نامیده می شود چرا که می تواند سالها بدون اینکه علائمی را بروز دهد، پیشرفت کند. ممکن است قادر به کاهش یا تاخیر در تضعیف استخوانهایتان شوید یا می توانید استئوپروز را درمان کنید اما ممکن است قادر به پیشگیری از آن نباشید. (سیارک)

بنیاد ملی استئوپروز استخوان (NOF) تخمین می زند که تا 54 میلیون آمریکایی استئوپروز و توده استخوانی کم داشته باشند. تحقیقات نشان می دهند که حدود نیمی از زنان و یک چهارم مردان شکستگی استخوان ناشی از استئوپروز را خواهند داشت.
گرچه امکان دارد مردان از استئوپروز رنج ببرند اما اکثر افرادی که تحت تاثیر استئوپروز هستند، زنان می باشند. در واقع، تعداد سالانه شکستگی‌های حاصل از استئوپروز در زنان بیشتر از تعداد حملات قلبی، سکته مغزی و موارد ترکیبی از سرطان پستان می باشد. زنان احتمالا چهار برابر مردان مبتلا به استئوپروز باشند. بخاطر درصد بالای زنان مبتلا به پوکی استخوان این بیماری را از شایع ترین بیماری های زنان می دانند.
گرچه این بیماری می تواند در هر سنی اتفاق بیفتد، اما زنان پس از یائسگی بیشترین احتمال در ابتلا به استئوپروز دارند. بیش از 50 درصد از زنان قفقازی غیر اسپانیایی و آسیایی در ۵۰ سالگی یا بیشتر توده استخوانی کم داشته و ریسک استئوپروز در آنها بیشتر است. دلیل اصلی برای این بیماری این است که بدن زنان پس از یائسگی، استروژن کمتری تولید می کند و استروژن نقش مهمی در کمک به پیشگیری از پوکی استخوان ایفا می کند.
گرچه متوسط سن برای یائسگی در ایالات متحده 51 سال است اما برخی زنان یائسگی را با توجه به دلایل طبیعی یا در اثر عمل جراحی، بیماری یا درمان‌هایی که به تخمدان‌ها آسیب می زند، زودتر تجربه می کنند. برای مثال یک هیتسرکتومی کامل که در آن تخمدان ها و رحم برداشته می شود، بلافاصله موجب یائسگی می شود. در صورت عدم وجود هر نوع دلیل پزشکی، عدم قاعدگی شما در بیش از 12 ماه متوالی بیانگر این است که شما یائسه می‌باشید. (سیارک)
خبر خوب این است که استئوپروز می تواند پیشگیری و درمان شود و سلامتی استخوان میتواند بازیابی شود. یادگرفتن اینکه چگونه از استخوان‌های خود محافظت کرده و آنها را سالم نگه دارید، هیچ موقع دیر نیست.

پست های مرتبط:

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)

مترجم itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸

استئوپروز یا پوکی استخوان یکی از شایع ترین بیماری های زنان، به تدریج پیشرفت می کند و معمولا بدون علائم می باشد. یک استخوان که با یک صدمه کوچک می شکند برای مثال یک ضربه جزئی به مچ دست، معمولا اولین نشانه از آن است. تقریبا از هر دو زن یک نفر، و از هر چهار مرد یک نفر بالای 50 سال در طول عمر باقی مانده خود شکستگی ناشی از استئوپروز را تجربه خواهد کرد.

شکستگی لگن و ستون فقرات با افزایش خطر مرگ همراه است. شکستگی‌های ستون فقرات معمولا با عنوان شکستگی های فشاری مهره شناخته می شوند و زمانی اتفاق می افتند که مهره دچار سستی در اثر کشیدگی عضله، ضربه یا افتادن باشد. می تواند منجر به کاهش قد، درد شدید و گاها مزمن، تراکم اندام‌های داخلی و خمیدگی (که کیفوز یا «قوز وارثه» نامیده می شود) شود. همچنین می تواند منجر به ناتوانی طولانی مدت و مرگ و میر شود.
شکستگی لگن نتیجه دیگری از استئوپروز است که یک چهارم شکستگی های مربوط به استئوپروز را شامل می شود. شکستگی لگن می تواند منجر به مارپیچ رو به پایین و در نتیجه کاهش سلامتی، کاهش در تحرک و شکنندگی بیشتر داشته باشد. تقریبا همیشه نیاز به بستری شدن و جراحی است و می تواند نیازمند پرستاری درازمدت در منزل باشد.
در برخی موارد، این آسیب می تواند سبب ناتوانی طولانی‌مدت یا دائمی یا حتی مرگ شود. با توجه به بنیاد استئوپروز ملی انتظار می‌رود که تعداد شکستگی ناشی از استئوپروز تا سال 2025، به بیش از سه میلیون نفر برسد. (سیارک)
متخصص مراقبت‌های بهداشتی می تواند بر اساس سابقه پزشکی شما و با ارزیابی عوامل خطرناک؛ معاینه و آزمایش‌های فیزیکی؛ و آزمایش تراکم مواد معدنی استخوانی (BMD) (آزمون غیرتهاجمی که توده استخوانی‌تان را اندازه‌گیری می کند)، استئوپروز را تشخیص می‌دهد.
عوامل خطرناک شایع برای استئوپروز عبارتند از:
• اسکلت نازک و کوچک (با وزن کمتر از 127 پوند)
• سابقه شخصی و/ یا خانوادگی از شکستگی استخوان یا وضعیت خمیده در بزرگسالی
• سابقه قبلی استئوپروز ستون فقرات، ران و یا مچ دست
• طول عمر پایین نیروی جذب شده از کلسیم
• لاغری بیش از حد
• سیگار کشیدن
• مصرف بیش از حد الکل (سیارک)
• سبک زندگی غیرفعال
• کمبود استروژن ناشی از یائسگی و شرایط پزشکی خاص از جمله آمنوره ورزشی، بی‌اشتهایی عصبی و درمان با داروهایی که سطوح استروژن را پایین می آورند.
• فقدان دوره قاعدگی یا قاعدگی نامنظم در زنان جوان
• استفاده طولانی مدت از برخی داروهای ضد تشنج و کورتیکواستروئیدها
• قومیت‌های قفقازی یا آسیایی به استثناء آفریقایی- آمریکایی و اسپانیایی آمریکایی ها نیز در معرض خطرهستند.
• برخی از شرایط پزشکی مزمن از جمله دیابت، پرکاری تیروئید، پرکاری پاراتیروئيد، برخی از بیماری‌های روده و آرتریت روماتوئید.
• افسردگی. در افراد با افسردگی جدی، سرعت از دست دادن استخوان افزایش می یابد، چرا که آنها از داروهای ضد افسردگی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) استفاده می کنند. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر ارتباط بین افسردگی و SSRIها و از دست دادن استخوان لازم می باشد. (سیارک)
• استفاده از مهارکننده‌های پمپ پروتون. سازمان غذا و دارو (FDA) مستلزم است تا اطلاعات ایمنی بر روی برچسب‌های نسخه های دارویی و بر روی برچسب‌های مهارکننده های پمپ پروتون درباره افزایش ریسک احتمالی شکستگی لگن، مچ دست و ستون فقرات را برای افرادی که از این داروها استفاده می کنند بنویسد. مهارکننده‌های پمپ پروتون استفاده می شوند تا انواع اختلالات روده را درمان نمایند. معمولا برای یک دوره دو هفته ای تجویز می شوند و بیش از شش هفته در سال نباید مصرف شوند. در مطالعات مشاهده ای، خطر در استفاده طولانی مدت و دوز بالای مهارکننده های پمپ پروتون افزایش می یابد. مطالعه دیگری برای بررسی هرگونه افزایش خطر شکستگی مورد نیاز می باشد.

پست های مرتبط:

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)

مترجم itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

روش تشخیص استئوپروز

طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸

بعد از صحبت با متخصص سلامت زنان درباره نگرانی های شخصی‌ شما از بیماری های زنان مثلا استئوپروز یا پوکی استخوان، یک سری آزمایش‌ها امکان دارد توصیه گردد. این آزمایشات به شناسایی یا رد شرایطی غیر از یائسگی که می تواند سبب کاهش تراکم استخوان شده باشد، کمک خواهد کرد. این آزمایشات شامل:

• شمارش کامل گلبول‌های خون
• سطوح کلسیم خون و ادرار
• آزمایشات عملکرد تیروئید
• سطوح هورمون پاراتیروئيد
• آزمون D هیدروکسی 25 برای تعیین اینکه آیا بدن ویتامین D کافی دارد یا نه.
• ازمایشات نشانگر بیوشیمیایی، از جمله CTX و NT
اگر سابقه پزشکی یا یافته‌های فیزیکی شما نشان دهنده عللی غیر از یائسگی یا سن در دست دادن استخوان شماست، در این صورت آزمایش‌های دیگری بایستی انجام شود. (سیارک)
نیروی کار سرویس پیشگیری ایالات متحده به زنان 65 سال و بالاتر، توصیه می کند تا به صورت روتین با متخصص استئوپروز مشورت نمایند. به زنان جوان‌تری که خطر شکستگی در حد یا بیشتر از زنان مسن 65 ساله دارند، نیز همین توصیه می شود. بعلاوه بنیاد ملی استئوپروز و انجمن بین المللی دنسیتومتری کلینیکی، DXA را برای زنان بعد از یائسگی و برای مردان 50 تا 70 ساله ای که فاکتورهای این بیماری را دارند توصیه می کند.
توصیه می شود تا BMD را در بیمارستان یا مرکز استئوپروز انجام دهید که به طور منظم آزمایش تراکم استخوان نیز انجام گردد.
چندین نوع آزمایش BMD وجود دارد که به صورت زیر می‌باشند:
• DEXA (جذب‌سنجی دوتایی انرژی اشعه ایکس) تراکم استخوانی را در ستون فقرات، لگن یا کل بدن اندازه‌گیری می‌کند.
• QCT (توموگرافی کمی کامپیوتری) که می تواند برای اندازه‌گیری ستون فقرات به صورت جایگزین DXA استفاده شود. این آزمایش به ندرت استفاده می شودچرا که گران بوده و نیازمند دوز بالاتری می‌باشد. انجمن بین المللی دنسیتومتری کلینیکی (ISCD) DXA را بعنوان روش ترجیحی برای تشخیص یا تصمیمات درمانی توصیه می کند. QCT می‌تواند زمانی استفاده شود که DXA در دسترس نباشد، اما مقایسه نتایج آن با DXA مشکل می‌باشد. (سیارک)
• التراسوند از امواج صوتی استفاده می کند تا تراکم استخوانی را اندازه‌گیری کند. اغلب در برنامه غربالگری عمومی استفاده می شود تا اشخاصی را که نیازمند آزمایش قطعی تر با آزمایش تراکم مواد معدنی استخوان DXA هستند را شناسایی کنند. ICSD استفاده از التراسوند را برای تشخیص و تصمیمات درمانی توصیه نمی کند. به خاطر اینکه اکثر کسانی که در معرض خطر استئوپروز هستند، تحت پوشش بیمه آزمایش DXA هستند و به ندرت برای غربالگری سلامتی با اولتراسوند هزینه اضافی پرداخت می‌کنند. (سیارک)
نتایج آزمایشات BMD انجام شده روی زنان یائسه یا مردان مسن معمولا نشان دهنده «T scores» است که میزان انحراف تراکم استخوانی تان را از بالا یا پایین متوسط مقدار تراکم استخوانی برای زنان قفقازی جوان و سالم را نشان می دهد. برای کودکان و زنان و مردان جوان، بهتر است با افرادی که سن یکسانی دارند، مقایسه انجام گردد.
• T score بین 1+ و 1 نشان دهنده تراکم استخوانی نرمال است.
• T score بین 1 و 2.5 معمولا نشان دهنده تراکم استخوانی پایین است.
• T score پایین‌تراز 2.5 معمولا نشان دهند استئوپروز می باشد.
همچنین تراکم استخوانی شما با یک استاندارد «مطابق با سن» مقایسه می‌گردد. بررسی مطابقت سنی (Z score) تراکم استخوانی شما را با «مقدار اصلی» برای سن، جنس و سایز شما مقایسه می کند.
T score شما به متخصص سلامتی کمک خواهد کرد تا تشخیص دهد که ایا شما در خطر شکستگی استخوان قرار دارید یا نه. معمولا تراکم پایین استخوان در شما، خطر شکستگی استخوان را افزایش می‌دهد. با این حال متخصص سلامتی مقدار BMD شما را با توجه به سابقه پزشکی، ریسک استئوپروز و سبک زندگی از جمله اینکه آیا ورزش انجام می دهید یا نه و کلسیوم کافی جذب بدنتان می شود یا نه تشخیص خواهد داد.(سیارک)

همچنین متخصص سلامتی شما امکان دارد از FRAX استفاده کند که براساس «ابزار ارزیابی ریسک شکستگی» می‌باشد. FRAX score شما که بر اساس سن، وزن، قد، سابقه پزشکی و دیگر فاکتورهای ریسک و همچنین مقدار تراکم مواد معدنی استخوانی تان است، میزان قرار گرفتن شما در خطر داشتن شکستگی لگن یا مهره را در بعد از 10 سالگی نشان می دهد. با در نظر گرفتن تمامی این فاکتورها، متخصص سلامتی شما می تواند تشخیص دهد که آیا استئوپروز، تهدیدی برای سلامتی شما در حال حاضر یا در سالهای آتی خواهد بود یا نه.
برخی از آزمایشات مربوط به خطر استئوپروز از جمله آنهایی که در نمایشگاه‌های سلامت جامعه در دسترس می‌باشند، نقطه شروعی برای ارزیابی سلامتی استخوان تان می باشد اما قطعا نیاز به پیگیری دارد. اگر شما یکی از این نوع آزمایشات را کرده باشید، نتایج را با متخصص در میان بگذارید به خصوص اگر نتایج نشان دهنده تراکم استخوان پایین است.
مدیکر و اغلب بیمه تجاری هزینه آزمایش BMD زنان بالای 65 سال و برای افراد دیگر در خطر یا آنهایی که از استئوپروز رنج می‌برند، را پرداخت می کنند.(برای خوانندگان خارج از کشور)

پست های مرتبط:

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

این پست را چگونه می‌بینید؟ آیا شما یا کسی از نزدیکانتان نگرانی های شخصی‌ از استئوپروز دارید؟ لطفا مراحل تشخیص را به اشتراک بگذارید. (سیارک)

نظرات

در ادامه بخوانید...

پیشگیری از استئوپروز

طاهره مصطفویدر۱۴۰۳/۲/۱۸

در حال حاضر درباره اهمیت آغاز به پیشگیری از تحلیل استخوانی در سنین بسیار جوانی آگاهی داریم. برنامه های سلامت استخوانی در حال توسعه و اجرا هستند به طوری که دختران جوان در سنین 9 تا 12 سالگی و والدین آنها، روی ترویج گزینه‌های تغذیه‌ای خوب و شرکت در فعالیت‌های بدنی منظم متمرکز هستند.

نزدیک به یک سوم از تحلیل استخوانی احتمالا قبل از تشخیص پوکی استخوان رخ داده باشد. با این حال می توانیم از تحلیل آتی استخوان که با تشخیص زودهنگام استئوپروز انجام می شود، خودداری کنیم. همچنین وقتی که شکستگی حاصل از استئوپروز دارید، خطر شکستگی‌های آتی در شما افزایش می یابد. (سیارک)
بنابراین پیشگیری از شکستگی‌های آتی مهم می باشد. در حال حاضر انجام اقدامات پیشگیرانه و بررسی فاکتورهای خطر، روش های مفید ویژه برای زنان در تمامی سنین می باشد.
برای کاهش خطر استئوپروز پنج مرحله ساده وجود دارد:
• افزایش مقدار کلسیم و ویتامین D در رژیم غذایی خود.
• تمرینات منظم؛ با قوی شدن استخوان ها و عضلات، به افزایش فعالیت فیزیکی آنها کمک می کند. تمرینات ورزشی تحمل وزن از جمله پیاده روی و وزنه برداری بیشتر سودمند می باشند.
• حفظ وزن مناسب بدن. کمبود وزن یا کم کردن وزن، خطر تحلیل و شکستگی استخوان و در نتیجه پیشروی استئوپروز را افزایش می دهد. (سیارک)
• ترک سیگار. سیگار کشیدن (نیکوتین) می تواند توده استخوانی را کاهش داده و خطر شکستگی را افزایش دهد و بنابراین خطر استئوپروز را افزایش می دهد. از متخصص سلامتی خود بخواهید تا روش هایی را برای کمک به ترک سیگار به شما پیشنهاد دهد.
• در صورت مصرف الکل در حد اعتدال مصرف کنید. مصرف بیش از حد الکل، خطر ابتلا به استئوپروز و شکستگی حاصل از افتادن را افزایش می دهد.
در موردبرخی از زنان، دارو نیز می تواند در پیشگیری از پیشروی تحلیل استخوانی مفید باشد. از متخصص سلامت خود بپرسید که برای شما بهترین استراتژی برای پیشگیری از استئوپروز چیست.
استراتژی های رژیم غذایی برای پیشگیری از استئوپروز
بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی برای حفظ سلامتی استخوانها مهم می باشند. به همین دلیل است که خوردن رژیم غذایی متعادل روزانه شامل انواع مواد غذایی از جمله غلات، میوه‌ها، سبزیجات، لبنیات بدون چربی و کم چرب یا سایر غذاهای غنی از کلسیم و همچنین گوشت و حبوبات مهم می باشد.
اکثر آمریکایی ها در رژیم‌های غذایی خود کلسیم کافی دریافت نمی کنند بنابراین در رژیم غذایی شما، اضافه کردن کلسیم به رژیم غذایی‌، ساده‌ترین تغییر مرتبط با سلامتی است که می‌توانید انجام دهید. در عین حال مهم‌ترین مورد هم می باشد. کلسیم ممکن است شکستگی‌هایی را که در نتیجه استئوپروز است تا 50 درصد کاهش دهد. موسسه ملی استئوپروز، این دستورالعملهای مربوط به کلسیم را بر اساس سن به این ترتیب پیشنهاد می دهد:
• دختران سن نه تا 18: 1.300 میلی‌گرم/ کلسیم / در روز
• متوسط سن زنان بین 19 تا 50: 1.000 میلی‌گرم/ کلسیم/ در روز
• زنان 51 ساله یا پیرتر: 1.300 میلی‌گرم/ کلسیم/ در روز
در صورتی که به آسم، آلرژی، بیماری تیروئید یا سایر بیماری‌های مزمن مبتلا هستید، امکان دارد نیاز به مصرف رازنه ی بیشتری دیده شود. مصرف شما نباید از 2.000 گرم/ در روز تجاوز نماید. (سیارک)
منابع خوب برای کلسیم شامل:
• محصولات لبنی کم چرب یا بدون چربی، از جمله شیر، ماست و پنیر. سه لیوان شیر معادل هشت اونس بعلاوه کلسیم از یک رژیم غذایی معمولی، نیازهای روزانه کلسیم را براورده خواهد کرد.
• سبزیجات برگ دار به رنگ سبز تیره از جمله بروکلی، خربزه و بادام و اسفناج
• ساردین و قزل آلا با استخوان
• توفوی غنی شده (محصول سویا که از شیر سویای ترش بدست آمده)
• شیر سویا
• بادام
• غذاهای غنی شده از کلسیم و نوشیدنی‌ها از جمله آب پرتغال، غلات و نان.
مشکل هضم شیر که عدم تحمل لاکتوز نامیده می شود و ناراحتی معده که از محصولات لنبی به وجود امده است، می تواند در سنین شما بیشتر شایع باشد. اگر مشکل این است، ماست غنی از پروبیوتیک، دوغ، چدار و پنیر سوئیسی کلسیم فراوانی دارند اما لاکتوز، شکر موجود در شیر و محصولات شیری کمی دارند.
بسیاری از مردم به اشتباه بر این باورند که بروز حساسیت ساده به محصولات لبنی یا برخی از مواد غذایی دیگر، بمعنی ابتلا به عدم تحمل لاکتوز است. بنابراین قبل از ترک محصولات لبنی، با متخصص مراقبت‌های بهداشتی خود این موضوع را در میان بگذارید. محصولاتی که لاکتوز ندارند (از جمله لاکتاید) می توانند به افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز در مصرف محصولات لبنی به آنها کمک می‌کنند. (سیارک)
زمانی که رژیم غذایی، کلسیم کافی را تامین نمی کند، ممکن است به مصرف مکمل‌های کلسیم تمایل پیدا کنید. با این حال نباید از مکمل‌های کلسیم استفاده کنید، شما نیازی به این کار ندارید. مکمل‌های کلسیم با نسخه یا بدون نسخه پزشکی در دسترس می باشند. همیشه قبل استفاده از هرگونه مکمل جدید کلسیم، با متخصص مراقبت‌های پزشکی خود مشورت نمایید.
برای انتخاب یک مکمل کلسیم، به برچسب آن، علامت فارماکوپه ایالات متحده آمریکا یا عبارت «مکمل‌ خالص می‌باشد» دقت کنید. همچنین برچسب ان را بخوانید تا مقدار کلسیم خالص آن (مقدار واقعی کلسیم در مکمل) را تعیین کنید. به خاطر داشته باشید که وجود شما دوزهای 500 تا 600 میلی گرم کلسیم یا کمتر را بهتر جذب می کند. بنابراین ممکن است بهتر باشد که پایین ترین دوزها را در کل روز مصرف کنید (که دوزهای منقسم نامیده می شود). مکمل‌های کلسیم وقتی که با غذا مصرف شوند، بهترین جذب را خواهند داشت. (سیارک)
معمولا مولتی ویتامین‌ها، کلسیم کافی برای نیازهای روزانه زنان بعد یائسگی را فراهم نمی کنند. در واقع کلسیم که یک ماده معدنی است، در آماده سازی مولتی ویتامین همیشه موجود نیست، بنابراین در صورتی که برای تامین کلسیم بدنتان بر مکمل ویتامین تاکید دارید، اطمینان حاصل کنید که برچسب را خوانده باشید.
رژیم غذایی شما بایستی غنی از ویتامین D باشد. این ماده مغذی به بدن شما در جذب کلسیم کمک می کند تا موثرتر جذب کرده و انحلال استخوانی را به حداقل برساند. گرچه استفاده از محصولات لبنی غنی شده با ویتامین D و قرار گرفتن در معرض آفتاب به کاهش بروز کمبود ویتامین D کمک می کند اما بسیاری از امریکاییها و به خصوص آمریکایی های مسن تر و آمریکایی هایی که در بخش های معینی از این کشور زندگی می کنند ، نور خورشید کافی دریافت نمی کنند و در نتیجه کمبود ویتامین D دارند.
این ویتامین ضروری در شیر غلات و حبوبات، همچنین مکمل‌های ویتامین یافت می شود. اگر قرار گرفتن در معرض نور آفتاب با توجه به استفاده از ضد افتاب یا محدودیت‌های اقلیمی تان محدود شده است، امکان دارد تمایل به افزایش متوسط مصرف ویتامین D داشته باشید. برای زنان ۵۰ ساله و برخی از افرادی که نیاز بیشتری دارند، روزانه هشتصد تا 1.000 واحد (IU) از ویتامین D توصیه می شود. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مشورت کنید تا مقدار مورد نیازتان را مشخص نماید.

پست های مرتبط:

پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان