چـک سلامتـی دریک دقیقه

در


به برس موی سرتان توجه کنید

برای بررسی نحوه کارکرد تیروئید و اطلاع پیدا کردن از میزان کمبودهای بدن بهتر است به میزان ریزش موهایتان توجه کنید. کمبود آهن، روی و بیوتین عواملی برای ریزش مو هستند. دلیل دیگر ریزش مو را می توان به اختلالات تیروئیدی نسبت داد. اگر به تازگی بچه دار شده اید و یا شروع به مصرف قرص های خاصی کرده اید، ممکن است به سبب تغییرات هورمونی هم دچار ریزش مو شوید. در صورتی که تعداد موهای موجود در برس بیش از حد عادی بود، سعی کنید آنها را بشمارید. ریزش ۱۰۰ عدد تار مو در روز برای افراد بزرگسال کاملا عادی است. اما در صورتی که تعداد موهای ریخته شده از ۲۰۰ عدد در روز عبور کند و یا موها به صورت دسته ای از قسمتی از سرتان جدا شود، بهتر است هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید.

به سفیدی چشمانتان دقت کنید

سفیدی چشمهای شما قسمت دیگری از سلامتی شما را نشان می دهند. برای بررسی وجود حساسیت های خاص، تبخال و آلودگی می توانید از معاینه سفیدی چشم خودتان کمک بگیرید. اگر سفیدی چشمانتان ناگهان به زرد تغییر رنگ بدهند، معمولا نشان دهنده آن است که شما زمان زیادی را در زیر نور آفتاب بدون داشتن عینک آفتابی مناسب گذرانده اید و نفوذ اشعه ماورا بنفش منجر به آسیب رسانی به لایه‌ی رویی چشم شده است.

 

یکی دیگر از مشکلات شایع چشمی، قرمز شدن آنهاست. این موضوع به سبب بزرگ و متورم شدن رگ های خونی موجود در سطح چشم رخ می دهد. در واقع قرمزی چشم می تواند ده ها دلیل متفاوت داشته باشد، که از شایع ترین آنها می توان به کم خوابی در شب قبل و یا فرو رفتن جسم خارجی همچون گرد و غبار و یا مژه، اشاره کرد.

همچنین عواملی همچون ورم ملتحمه، آلودگی های باکتریایی و یا سرماخوردگی و آنفلوآنزا را می توان از این دسته برشمرد. در موراد نادر هم، ورم چشمی می تواند نشانه بیماری های شدید باشد. برای بررسی سفیدی چشم، چند روز جلوی آینه بایستید و تغییرات رنگ چشمتان را زیر نظر داشته باشید. در صورتی که چشمان کاملا سفیدی دارید، باید به شما بگوییم که از خواب کافی برخوردار هستید و بیماری ها را از خود دور نگه داشته اید.

بینی خود را همواره تمیز نگه دارید

روش صحیح و سالم برای تنفس، نفس کشیدن از راه بینی است. حتی کوچکترین انسداد در مسیر تنفس بینی برای شما مشکل ساز خواهد بود. انسدادی که می تواند بر اثر سرماخوردگی، حساسیت و یا انحراف بینی باشد. تصور کنید که مسیر تنفسی شما به میزان ۳۰ درصد مسدود باشد؛ در این صورت بدن شما در هر بار تنفس به میزان ۳۰ درصد اکسیژن کمتری را دریافت می کند و برای جبران این کاستی نیازمند آن است تا تعداد نفس ها را بیشتر از حد معمول افزایش دهد. این موضوع در دراز مدت اصلاً به نفع سلامت شما نیست.

سعی کنید بینی خود را همواره تمیز نگه دارید. در صورتی که مایع خروجی آن بیرنگ است، نشان دهنده حساسیت و یا شروع یک سرما خوردگی است و در صورتی که با مایع سبز و یا زرد رنگ برخورد کردید، نشان از آلودگی عفونی است. اگر هم در حین تمیز کردن با قطعات جامد برخورد کردید، جای نگرانی نیست. این موضوع کاملا عادی است. بینی شما همانند یک سیستم فیلتر از ورود گرد و غبار به ریه شما جلوگیری می کند و این ضایعات همان گرد و غبار موجود در هواست که با مایع مخاطی بینی ترکیب شده اند.

ناخن هایتان را بررسی کنید

ناخن ها در حالت عادی باید شفاف و محکم باشند. در صورتی که ناخن های شما دارای این شرایط نیستند، احتمالا شما دور از دردسر نیستید. وضعیت غیر عادی ناخن ها می تواند بیانگر بیش از ۳۰۰ نوع مشکل داخلی در سیستم بدن شما باشد. از مهمترین آنها می توان به کمبود ویتامین ها، مواد معدنی یا پروتئین اشاره کرد. همچنین مشکلاتی از قبیل کم خونی، اختلالات غده تیروئید، عدم تعادل هورمون ها و یا پسوریازیس می توانند شکل ناخن های شما را برهم زند. البته به خاطر داشته باشید، در صورتی که ناخن های شما به صورت مداوم می شکنند، می تواند دلیل آن زیاد ظرف شستن باشد.

به ناخن هایتان بیشتر توجه کنید، نقاط سفید رنگ کوچک، در صورتی که زیاد نباشند قابل اغماض هستند و نیازی به مراجعه به دکتر نیست. اما در صورتی که رگه های خطی بر روی ناخن هایتان مشاهده می کنید که از بستر ناخن تا سر آن ادامه دارد، می تواند یکی از نشانه های سرطان پوست باشد و بهتر است در چنین شرایطی برای انجام آزمایشات به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که با رنگ قهوه ای در زیر بستر ناخن مواجه شدید، به احتمال زیاد با عفونت قارچی سروکار دارید و می توانید با مصرف داروهای متناسب، این مشکل را برطرف کنید. همچنین در صورتی که ناخن هایتان از میانه راه تا پایین، به صورت مات سفید شده اند، ممکن است شما با بیماری های کلیه ای سر و کار داشته باشید. به هر حال به خاطر داشته باشید که ناخن هایتان را چک کنید و در مقابل تغییرات آنها دقت کامل را به خرج دهید.

حواستان به نخ دندان باشد

در صورتی که به حرفهای دندانپزشکتان گوش می دهید، شما هر روز برای جلوگیری از خرابی دندانهایتان از نخ دندان استفاده می کنید. خونریزی لثه ها هنگام استفاده از نخ دندان، دلیل مناسبی برای عدم استفاده از این ابزار تمیز کننده نیست. موضوع دقیقاً برعکس است. خونریزی لثه در هنگام نخ دندان کشیدن به این معنی است که شما دچار عفونت باکتریایی هستید و نخ دندان کشیدن شما را از شر آنها خلاص خواهد کرد. به یاد داشته باشید که ورم های لثه ای می تواند منشأ بروز بیماری های قلبی در شما باشد و پس به ورم ها بیشتر دقت کنید و حتما در صورت مشاهده آنها به پزشک مراجعه نمایید.

البته استفاده از نخ دندان به صورت محکم و شدید باعث خونریزی لثه ها خواهد شد. سعی کنید به آرامی این کار را انجام دهید. برای انجام این کار، ۴۰ سانتیمتر نخ دندان جدا کنید و آن را به دور انگشت وسط و انگشت اشاره دستانتان بپیچید. سپس به وسیله شست خود، نخ دندان را به آرامی به میان دندان هایتان هدایت کنید و به آرامی آنرا بیرون بکشید. نخ دندان را به صورت زیگزاگی بالا و پایین کنید و از ضربه زدن توسط آن به دندان هایتان اجتناب ورزید.

مقاومت بدنتان را بسنجید

برای مدت زیادی، متخصصین سلامتی بر این اعتقاد بودند که عادت های غذایی تأثیر بسزایی در سلامت شما دارند. حالا چند وقتی است که ورزش های متدوال روزانه و تناسب اندام توجه متخصصین را به خود جلب کرده است. تمرینات مستمر روزانه فواید بسیاری دارد. به حدی که بعضی از اوقات پزشکان را هم شگفت زده می کند. اما نکته نگران کنند اینجاست که بی تحرکی می تواند آسیب های جدی به بدن شما بزند. حتی محققان بیماری های مزمن ناشی از تحرک کم را، همرده عوارض سیگار کشیدن می دانند.

راه های زیادی برای تست تناسب اندام وجود دارد، اما هیچکدام کامل نیستند. ساده ترین تست تناسب اندام، بالا پریدن با دست و پای باز است. سعی کنید تا ۲۵ بار روزانه و پشت سر هم به بالا بپرید و در حین پریدن دست ها را در بالاترین حد نگه دارید و همچنین پاهایتان را تا جایی که می توانید از یکدیگر باز کنید. در صورتی که به راحتی با انجام این کار خسته می شوید، باید بیشتر از زمان فعلی به انجام تمرینات ورزشی بپردازید. می توانید تعداد پرش ها را کم کم افزایش دهید.

وزن خود را زیر نظر بگیرید

می دانیم که این توصیه هم مانند خوردن یک سیب در روز و یا انجام حرکات ورزشی روزانه، یک توصیه عمومی و همگانی است. اما افزایش وزن ناگهانی می تواند با دیابت، بیماری های قلبی، فشار خون، آرتروز و حتی افسردگی در ارتباط باشد. سعی کنید هر روز وزن خود را اندازه گیری و یادداشت کرده و به آن توجه لازم را داشته باشید. تحقیقات نشان می دهد ۶۱ درصد افرادی که وزنشان را روزانه چک می کنند، می توانند آن را بهتر از سایر افراد کنترل کنند.

بهترین زمان برای اندازه گیری وزن، صبح پس از بیدار شدن از خواب است. زمانی که شما لباس زیادی بر تن ندارید و هنوز صبحانه نخورده اید. سعی کنید هر روز در ساعتی مشخص و با شرایط یکسان وزنتان را اندازه بگیرید. همچنین از ترازوی یکسان برای اینکار استفاده کنید. زیرا ترازوهای متفاوت، اندکی خطا در نشان دادن وزن دارند.

به میزان ادرار خود توجه کنید

ادرار عادی، شفاف است و کمی زرد رنگ. البته برخی از غذاها از جمله مکمل های ویتامین ب می توانند رنگ آن را تغییر دهند، اما در بیشتر مواقع این رنگ تغییری نمی کند. سعی کنید تا حواستان به تغییر رنگ ناگهانی ادرار باشد. ادرار تیره رنگ و یا ادراری که با خون مشاهده شود، می تواند نشانه کم آبی بدن و یا عفونت مجاری ادراری باشد. همچنین می تواند نشانه بیماری های کبدی باشد. ادراری که به همراه خون دفع می شود، می تواند نشانه سنگ کلیه و یا سرطان مثانه باشد. در صورتی که رنگ ادرار شما تیره است، بهتر است که در اولین فرصت ممکن برای تشخیص و درمان به دکتر مراجعه کنید. سعی کنید که رنگ ادرار خود را در دفترچه ای ثبت کنید و در صورتی که برای چند روز متوالی رنگهای صورتی، قهوه ای و یا سبز را مشاهده کردید، هرچه سریعتر به پزشک مراجعه نمایید.

دور کمرتان را اندازه بگیرید

به شما گفتیم تا شما روزانه وزنتان را اندازه بگیرید. اما باید بدانید که برخی از چربیهای موضعی خطر بزرگی برای سلامتی شما محسوب می شوند. یکی از آنها چربی موجود در ناحیه شکم و کمر شماست. افرادی که چربی زیادی در ناحیه شکم، پهلو، ران و باسن خود دارند، در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی و دیابت نوع دوم هستند. با استفاده از متر، دور کمر و باسن خود را اندازه بگیرید و دور کمر را بر اندازه دور باسن تقسیم کنید. در صورتی که عدد به دست آمده از ۰٫۸ کمتر باشد، شما در وضعیت خوبی هستید و در صورتی که از این عدد بیشتر باشد، باید به فکر انجام تمرینات ورزشی و یک رژیم مناسب باشید. تحقیقات نشان می دهد که داشتن نسبت ۰٫۷ برای بانوان، آنها را جذاب و خوش هیکل نشان می دهد.

مطمئن شوید که پوستتان مرطوب است

پوست خشک معمولا حس خوبی به شما نمی دهد و معمولا بیشتر دچار خارش های موضعی می شود. به جز این، پوست خشک می تواند نشانگر کمبود مواد معدنی و یا بیماری و عفونت در بدن شما باشد. توجه کنید که پوست ترک خورده می تواند محلی برای رشد باکتری های جدید و ورود آنها به بدن باشد. سعی کنید برای انجام تست رطوبت با ناخن خود بر روی پوست آرنج بکشید و در صورتی که پوستتان خراش برداشت یا دچار خونریزی شد، بدانید که پوستتان به شدت خشک شده است.

پوست بدنتان را به دقت بررسی کنید

سرطان پوست؛ دومین سرطان شایع میان بانوان است که میان سنین میان ۲۰ تا ۲۹ سال و بانوان زیر ۴۰ سال به وفور یافت می شود. طی ۳۰ سال گذشته تعداد افراد مبتلا به این سرطان سه برابر شده و محققان بر این باورند که بهتر است تا بانوان از سر تا پایشان را سالانه به صورت دقیق بررسی کنند. متأسفانه این سرطان به طور متوسط در سن ۵۹ سالگی تشخیص داده می شود و راه را برای درمان سخت می کند. مراقب بدنتان باشید و به دقت حواستان به خال ها و کک و مک هایی که ظاهر می شوند باشد. سعی کنید محل خال ها را بر روی یکی از عکسهایتان که با لباس شنا گرفته اید مشخص کنید و تاریخ را بر روی عکس ثبت کنید و در ماه های بعد این تغییرات را بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که در صورتی که خال شما بیش از اندازه بزرگ است، رنگ غیر عادی دارد، شکل یکسانی ندارد و از حالت متقارن خارج است، حتما به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که خال شما شروع به خارش و یا خون ریزی کرد، در اولین فرصت به پزشک مراجعه نمایید.(سیارک

نظرات

در ادامه بخوانید...

40 کار ساده ای که می توانید هر روز انجام دهید تا سالمتر شوید

در

بعضی وقتها تغییرات اندک می تواند نتایج اساسی بر زندگی شما بگذارد. در این مطلب این 40 چیز آورده شده است:


1- یک چهارم لیوان آب با آب یک لیموی تازه پس از بیدار شدن بنوشید (نصف لیمو).
2- عرق یریزید، با رفتن به باشگاه ورزشی، سر کار، سونا و یوگا
3- برای 10 تا 20 دقیقه تمرینات با شدت بالا انجام دهید
4- آب سبزیجات سبز و تازه بنوشید (مثل خیار، کلم، کرفس، هویج، لیمو و زنجبیل)
5- اسموتی سبز در صبحانه میل کنید (ساخته شده از موز رسیده، اسفناچ، سیب، زنجبیل و یخ)
6- یک تا دو قاشق چای خوری پودر اسپیرولینا و کلرلا (chlorella)  بخورید
7- از قهوه خوردن صرفنظر کرده و آن را با چای سبز جایگزین کنید. کافئین موجود در قهوه انرژی شما را می گیرد، استرس بدنتان را افزایش می دهد و سلامتی کلی شما را از بین می برد.
8- از غذاهای کاملا گیاهی استفاده کنید. از هر غذای بسته بندی که دارای مواد نگهدارنده و سایر ترکیبات شیمیایی است صرف نظر کنید.
9- طناب بزنید یا از ژاکت پرش استفاده کنید تا سیستم لنفاوی شما تقویت شود.
10- برای حداقل 5 دقیقه تمرکز کنید.
11- یک نفر را بغل کنید. این باعث افزایش آندورفین می شود که از هورمونهای موجد احساس خوب است.
12- تمام وسایل الکترونیکی تان را برای حداقل 1 ساعت از برق بکشید.
13- زمانی را در طبیعت بگذرانید، برای قدم زدن در پارک یا کنار رودخانه.
14- حداقل 2 تا 3 لیوان اب در طول روز بنوشید تا بدنتان اب لازم برای فعالیتهایی که نیاز به آب دارد را داشته باشد.
15- از شکر بالا، ترکیبات غذایی چربی دار مانند کوکی های سنتی، شیر شکلات، چیز کیک و غیره بپرهیزید. این باعث افزایش قند خون و منجر به دیابت و از بین رفتن سلامتیتان می شود.
16- با مادر زمین با تمرین پابرهنه روی علفها یا شن و ماسه راه رفتن ارتباط برقرار کنید .
17- یک سالاد سبز همراه با غذایتان بخورید.
18- نناهارتان را در خارج از اتاقتان در هوای تازه و نور طبیعی بخورید تا پای کامپیوترتان در اتاق.
19- مواد غذایی غنی از فیبر و آنتی اکسیدان عوض اسنک بخورید.
20- از شستشوی دهان برای بهبود وضعیت لثه ها و دندانها استفاده کنید. یک قاشق غذاخوری از روغن نارگیل بردارید و آن را به مدت 15 تا 20 دقیقه در دهانتان بچرخانید.
21- یوگا یا سایر حرکتهای کششی را برای حداقل 10 دقیقه انجام دهید.
22- به طرز قرار گیری بدنتان بخصوص وقتی که نشسته اید توجه داشته باشید.
23- 1 تا 2 گرم ذغال برای خلاص شدن از شر سموم بدنتان استفاده کنید
24- ماساژ بگیرید(سیارک)
25- از مراقبت کننده های غیر شیمیایی برای جلوگیری از ورود سموم به بدنتان استفاده کنید.
26- راجع  به 5 چیزی در خودتان که به آن افتخار می کنید فکر کنید.
27- به غریبه ها لبخند بزنید. این یک بهبود مثبت به حالتان می دهد.
28- با دیگران بخندید و دیگران را بخندانید.
29- کتابی بخوانید که به شما الهام می دهد.
30- حداقل 30 دقیقه را به فراگیری مهارتی اختصاص دهید که در حرفه یا زندگی شخصیتان تغییر ایجاد می کند.
31- فضای کاری خود را تمیز کنید که به شما قدرت تمرکز بالایی می-دهد.
32- یک فهرست از کارهای عقب افتاده تان بسازید و کاری که بیشتر مقاومت را برایتان ایجاد می کند انجام دهید. این به شما احساس کامل بودن می دهد.
33- یک ساعت زودتر سر کار بیایید تا قبل از آمدن همه و شروع زنگ خوردن تلفنها بخشی از کارها را انجام داده باشید. این باعث می شود که تنش کمتری به شما وارد شود.
34- به آهنگهای کلاسیک گوش دهید. مطالعات نشامن داده است که این باعث بهبود کارایی شناختیتان می شود.
35- با آهنگ مورد علاقه تان برقصید.
36- یک حسابدار درونی استخدام کنید و ببینید که آیا هنوز هیچ انزجار یا ناراحتی ای علیه کسی دارید؟ اگر دارید تصمیم بگیرید که ببخشید.
37- تمرین کنید که وعده هایتان را بصورت متناوب و برای حداقل 14 ساعت بخورید. به این معنا که اگر صبحانه را ساعت 8 خوردید، شامتان را ساعت 6 میل کنید. مطالعات نشان داده است که این موجب تعادل قند خون، جلوگیری از بیماریهای زوال افرین و سوزاندن چربی می شود.
38- روزانه چرت کمتر از 30 دقیقه بزنید.
39- ساعت 5 یا 6 صبح بیدار شوید. این به شما انرژی بیشتر می دهد و شما را در طول روز کارآمدتر می کند.
40- حداقل برای 7 یا 8 ساعت در شبانه روز بخوابید.

 

نظرات

در ادامه بخوانید...

چرا عصبانیت رخ می‌دهد و چه تاثیری روی سلامتی شما دارد؟

در

پیشخدمتی که طرز فکر شما را رد می کند. فرد بی مسئولیتی که در بزرگراه‌ها رانندگی می‌کند بدون اینکه از فلاشر استفاده کند. و پخش صدای شادی که موجب می‌شود تا شما عمیق تر و عمیق تر در جهنم صدای ارسالی قرار گیرید.
جزئی‌ترین اذیت ما را در حالت خشم قرار می دهد. اما آیا تا به حال خواسته اید به این فکر کنید که چرا عصبانی می‌شویم؟ اصلا عصبانیت چیست؟ دکتر چارلز. دی. اسپیلبرگر، استاد تحقیقات روانشناسی دانشگاه فلوریدای جنوبی که به مدت 25 سال روی عصبانیت پژوهش انجام داده می‌گوید: «عصبانیت یک هیجان طبیعی است. در مورد آن چیز غیرطبیعی وجود ندارد.(سیارک)


امکان دارد عصبانیت طبیعی باشد اما روی شما تاثیر فیزیکی می‌گذارد. وقتی در طول ترافیک یا بازی فوتبال کودکان عصبانی می شوید سطح هورمون شما افزایش می‌یابد، تنفس شما سریع می شود، نبض و فشار خون شما افزایش می‌یابد، عرق می کنید و دانش‌آموزانتان متعجب می شوند. اساسا بدن شما آماده است تا کاری بکند. این بخش «مبارزه» از پاسخ «مبارزه یا فرار» است. اسپیلبرگر می‌گوید عصبانیت یک مزیت تکاملی است:‌ «ترس و خشم در حیوانات نیز متداول است چرا که به آنها در مبارزه و ادامه حیات کمک می‌کند.»‌
حال مشکل اینجاست که عصبانیت همیشه هم مفید نیست. بیشتر ما به ایستگاه ببرهای آدم‌خوار در خط DMV نمی‌رویم. تاثیرات فیزیکی عصبانیت روی بدن انسان می‌تواند ماندگار باشد. برخی از تحقیقات، ارتباط بین عصبانیت و فشار خون بالا، افسردگی و بیماری‌های قلبی را نشان می‌دهند. یکی از مطالعات نشان می‌دهد، در افرادی که بیشتر مستعد عصبانیت هستند نسبت به افراد کمتر عصبانی، احتمال سه بار حمله قلبی یا بیماری کشنده عروق کرونر قلب وجود دارد. (سیارک)
بنابراین راه حل چیست؟ آیا باید جلوی خشمتان را بگیرید یا می‌خواهید هر بار عصبانی شوید؟ کارشناسان می‌گویند نه. خواه عصبانیت را در خود پنهان کنید خواه خشمتان بترکد، احساس عصبانیت شدید امکان دارد برخی خطرات را بدنبال داشته باشد.
راه حل این است که خشم خود را بازسازی کنید. اسپیلبرگر می‌گوید اولین گام خود آگاهی است. به خودتان اجازه خشمگین شدن ندهید. به جای آن از خشم خود آگاهی داشته باشید. کنترل نمایید. این تنها روش کشف چیزی است که شما را عصبانی کرده است. (سیارک)
هنگامی که مشکل اصلی را شناسایی کردید، به جای اینکه به طور بی معنی عصبانی شوید، منطقا آن را حل نمائید. اگر نسبت به کسی عصبانی هستید درباره آن با او حرف بزنید اما هرگز پرخاشگری نکنید. اگر شرایط خاصی شما را عصبانی تر می کند یاد بگیرید که چگونه برای آن خود را آماده کرده و یا در آینده از آن بهتر اجتناب نمائید.
نکات مدیریت عصبانیت
• نفس بکشید! دم و بازدم عمیق به دیافراگم شما در زیر استخوان قفسه سینه کمک می‌کند. بعد از یک دقیقه یا بیشتر، بایستی کمی احساس دور شدن تنش را حس کنید. می‌توانید هر زمان که خواستید تمرینات تنفسی را نسبت به قوانین خودتان انجام دهید حتی در طول یک شام عصبانی کننده.
• استراحت کنید. وقتی عصبانیت به سراغتان می‌آید، محل را عوض کنید. در صورت امکان، اتاق را ترک یا پیاده روی انجام دهید.
• عقل خود را بکار گیرید. تا 10 بشمارید. خودتان را در سواحل کارائیب تصور کنید. یا یک کلمه آرامبخش را با خودتان تکرار کنید.
• عصبانیت خود را کاهش دهید. ورزش به دلیل فعالیت بدنی می تواند برای استرس زیاد، به عنوان مسکن باشد. کشش های حرکتی آهسته از جمله یوگا را انجام دهید. (سیارک)

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.

ترجمه توسط itrans.ir

نظرات

در ادامه بخوانید...

انتخاب جوراب مناسب برای پای دیابتی

در

افراد مبتلا به دیابت در معرض آسیب های پا هستند بنابراین مهم است که پاهایشان را به دقت مراقبت و معاینه کنند. از آنجا که پا و جوراب ارتباط تنگاتنگی با هم دارند این مقاله به این موضوع اختصاص یافته است...

جوراب دیابتی باید از جنسی باشد که برای پوست پا ایجاد حساسیت نکند. این جوراب ها باید رطوبت را جذب کنند چون باقی ماندن رطوبت در پاها باعث نرم شدن پوست و زخم شدن تدریجی پا می شود. الیاف فیبری خاصی که برای جوراب های مخصوص دیابت طراحی شده است، ۴ برابر بیشتر از جوراب های نخی جاذب رطوبت هستند.

جوراب های دیابتی نباید در نقاطی از پا  فشار ایجاد کنند. کش بالای جوراب باید شل باشد و به هیچ وجه خط گرفتگی روی پا باقی نگذارد. سفتی کش بالای جوراب می تواند جلوی جریان خون در پوست پا را بگیرد و از یک حساسیت ساده پوستی تا زخم و تاول به وجود بیاورد. بهتر است قطر بالای جوراب به اندازه ای باشد که بدون نیاز به کش روی پا بماند و پایین نیاید.

جوراب دیابتی نباید ضخیم و حوله ای باشد. جوراب های ضخیم در کفش، چروک می خورند و این چروک ها هنگام راه رفتن باعث به وجود آمدن نقاط فشار می شود. افراد دیابتی حتما باید جوراب اندازه پای خود انتخاب و دقت کنند قسمت کف جوراب و نقاط تحت تماس با کفش صاف و بدون حفره باشد.

بهتر است افراد دیابتی در صورت پوشیدن جوراب های غیرنخی از جوراب هایی استفاده کنند که الیاف ضدمیکروب دارند.

جوراب مبتلایان به دیابت بهتر است دوخت یا بافت یکسره داشته باشد. جوراب هایی که از چند تکه مختلف تشکیل شده اند، در محل دوخت تکه ها می توانند نقاط فشار ایجاد کنند و زمینه ساز زخم پا شوند.

افراد مبتلا به دیابت به هیچ وجه نباید کفش بدون جوراب بپوشند چرا که عرق کردن پا در کفش به مرور زمان باعث رشد باکتری خواهد شد.

بهتر است افراد دیابتی جوراب های تک سایز نخرند تا تنگ بودن آنها نقاط فشار روی پا ایجاد نکند.

 ۱۳ توصیه برای جلوگیری از ابتلا به پای دیابتی

پیشگیری بهتر از درمان چیست

- به محض رسیدن به منزل، جوراب هایتان را دربیاورید و پاهایتان را بشویید.

- هر روز اول صبح و آخر شب، پاهای خود را از نظر وجود هرگونه زخم یا کبودی بررسی کنید.

- در صورت احساس سوزش و درد شدید یا در صورت مشاهده زخم و کبودی روی پاهایتان بلافاصله موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

- ناخن های پایتان را با ناخن گیر کاملا تیزی بگیرید و هنگام کوتاه کردن آنها حواستان باشد که پوست و گوشت اطراف   ناخن هایتان را نبرید.

- همیشه ناخن هایتان را از نیم میلی متر بالاتر از رستنگاه آنها بگیرید تا گوشت و پوست انگشت های پایتان آسیب نبیند.

- هنگام خریدن کفش حواستان باشد که کفش ها کاملا اندازه پاهایتان باشند. تنگ بودن کفش ها می تواند باعث آسیب دیدن پاهایتان شود و دردسرهای زیادی را برایتان به دنبال داشته باشد.

- کفش های طبی با پاشنه های کوتاه، مناسب ترین کفش ها برای بیماران دیابتی محسوب می شوند.

- بهتر است خانم های مبتلا به دیابت از پوشیدن مداوم کفش های پاشنه بلند و نوک تیز برای پیشگیری از زخم شدن پاهایشان خودداری کنند.

- برای جلوگیری از زخم شدن پاهایتان حتما کفش هایتان را با جوراب بپوشید.

- از خریدن و پوشیدن جوراب هایی با کش تنگ خودداری کنید.

- برای پیشگیری از آسیب احتمالی پوست، کف پایتان هنگام راه رفتن در منزل از دمپایی های طبی ابری استفاده کنید.

- بهتر است دمپایی های ساده را به جای انواع لاانگشتی آنها بپوشید تا پوست بین شست پا و انگشت کناریتان آسیب نبیند.

- اگر کف پوش منزلتان سنگ، سرامیک یا پارکت است، از پوشیدن جوراب در منزل خودداری کنید چون در غیر این صورت امکان لیز خوردن شما روی این کف پوش ها بالا می رود.

 جوراب معمولی

نقاط فشار بر روی پا ایجاد می کند

موجب رطوبت می شود

تغییر شکل می دهد

 جوراب مناسب پای دیابتی

جاذب رطوبت است

کاملا قالب پاست

کمترین تغییر شکل را پیدا می کند (سیارک

پست های مرتبط :

انواع دیابت

رژیم غذایی برای دیابتی ها

پیوند ISLET

چگونه به عزیزانمان کمک کنیم تا دیابت را کنترل کنند.

9ماده غذایی شگفت انگیز برای دیابتی ها

کنترل سطح قند خون در دیابت نوع 2

انتخاب جوراب مناسب برای پای دیابتی

در مورد دیابت بیشتر بدانید

دیابت را جدی بگیرید

دانستن الفبای (ABC) دیابت

یاد بگیرید که چگونه با دیابت­ زندگی کنید

بیماران دیابتی از روال عادی مراقبت مطلع شوید تا سالم بمانید

پیش­ دیابت و مقاومت به انسولین چیست

چگونه مقاومت به انسولین به دیابت نوع 2 و پیش دیابت مربوط می­شود

آیا مقاومت به انسولین و دیابت می توانند معکوس شوند

چه گام هایی می تواند مقاومت به انسولین و پیش دیابت را معکوس کند

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  

نظرات

در ادامه بخوانید...

10 نکته برای زندگی سالم تر

در

نگران نباشید من اینجا نمی نشینم که به شما امر کنم در صورتی که درست غذا بخورید یا ورزش کنید لاغر میشوید و آسوده زندگی میکنید.
زندگی آسان نیست. چیزی که من به شما میگویم این است که نگران وزن خود نباشید. درست است، وزنه‌ها را فراموش کنید و لباس‌هایی بخرید که در آن‌ها احساس راحتی میکنید و بدن خود را دوست داشته باشید و فقط بر روی سلامت خود تمرکز کنید. (سیارک)  


آیا گیج شده‌اید؟ مشکلی نیست. این‌ها بخشی از چیزهایی است که همه جا میشنوید و میخوانید. لازم نیست لاغر باشید تا سالم باشید و لازم نیست چاق باشید که مریض شوید. این‌ها ده مورد از نکته‌هایی هست که از همین امروز سالمتر زندگی کنید:(سیارک)  
پیش از دو وعده غذای آماده در روز نخورید. به عنوان مثال اگر به جای بلغور جو شیرینی دانمارکی خوردید و به جای ساندویچ بوقلمون تکه شده، ساندویچ آماده خوردید، دیگر در آن روز غذای آماده نخورید. غذاهای آماده پر از شکر و نمک و چربی‌های ناسالم هستند و فیبرهای لازم را در خود ندارند.
با هر وعده غذایی خود یک تکه میوه یا سبزیجات نیز بخورید. برای صبحانه نان تست با پنیر میخورید؟ چند تکه توت فرنگی هم به آن اضافه کنید. برای ناهار ساندویچ درست کردید؟ کمی هم بروکلی در سس بزنید و به همراه آن بخورید.
هر موقع که میتوانید راه بروید. اگر کمتر از شش طبقه قرار است بالا بروید از پله‌ها استفاده کنید. در قسمت دورتر پارکینگ پارک کنید و بقیه مسیر را قدم بزنید. به جای اینکه از پنجره راننده غذا بخرید پیاده شوید و به داخل رستوران بروید. به جای اینکه به همکارتان که آن طرف اتاق نشسته است ایمیل بزنید، بلند شوید و با وی رو در رو حرف بزنید. در آخر روز تمامی این قدم‌ها جمع میشوند.
غذایی که نباید بخورید را نخرید. هیچ وقت انسان‌هایی که میگویند نمیتوانند در مقابل بستنی و چیپس مقاومت کنند ولی همیشه چیپس و بستنی در خانه دارند را درک نکردم . اگر برای فرزندانتان این غذاها را میخرید، دیگر اینکار را نکنید، آن‌ها هم همانقدر به این غذاها احتیاج ندارند که شما ندارید.
فقط یک بار در ماه بیرون غذا بخورید. شکم و جیب شما از شما ممنون خواهند بود.
حداقل سه ساعت در هفته رابه خودتان اختصاص دهید. در این زمان بچه‌ها را نمیگردانید، خانه‌تان را تمیز نمیکنید، سر کار نیستید و هیچ کاری جز برای رضایت خودتان انجام نمیدهید. این زمانی است برای اینکه هر کاری که دوست دارید انجام دهید. زنان نیاز به چنین زمانی برای از بین بردن هورمون‌های استرس دارند، این هورمون‌ها میتوانند باعث افزایش چربی بدن و همچنین بیماری‌های خطرناک شوند. (سیارک)  
یک قدم شمار بپوشید و هر روز برای ده هزار قدم هدف گذاری کنید. شواهدی که به سود این ماشین‌های باتری‌ای وجود دارد بسیار جالب است. یک تحقیق نشان داده است که افراد تنبلی که هدف ده هزار قدم در روز را دنبال کرده‌اند سلامتشان بهبود یافته، فشار خونشان کم شده و تغییر وزنشان در حد افرادی بوده که هر روز ورزش میکردند. به طور کلی مطالعات نشان داده است که هشت تا ده هزار قدم (حدود پنج مایل) قدم زند میتواند کمک کند که وزنتان کم شود و دو هزار قدم در روز میتواند باعث شود که وزنتان ثابت بماند و افزایش نیابد.
یک دفترچه ثبت خوراکی نگه دارید. نه برای اینکه ثبت کنید که چه چیزی میخورید بلکه برای اینکه ببینید چرا میخورید. خیلی از افراد برای مقابله با احساسات منفی و حوصله سر رفتگی غذا میخورند. اگر شما هم همین طور هستید برای یافتن یک راه بهتر، با دیگران صحبت کنید.
نوشابه و آب میوه نخورید. این‌ها منابع بزرگی از کالری اضافی و قندهای ناسالم هستند و از نظر غذایی ارزشی ندارند. به جای آن سمت لبنیات کم چرب، آب یا چای سرد بدون شکر بروید.
فعالیت فیزیکی پیدا بکنید که از آن لذت میبرید. این فعالیت میتواند باغ بانی، کایاک سواری، گلف، تنیس، پیاده روی، دوچرخه سواری یا سنگ نوردی باشد. علاوه بر اینکه از نظر جسمی سالمتر میشوید با افراد جدید آشنا میشوید و سطح اضطرابتان نیز کاهش مییابد. 

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید. (سیارک)  

مترجم  itrans.ir 

نظرات

در ادامه بخوانید...

آیا ماست می تواند عفونت قارچی واژن را درمان کند

در

ماست نمی تواند یک عفونت قارچی واژن را درمان کند. ضدقارچها، عفونتهای قارچی واژن را درمان می کنند.
قارچ کاندیدا معمولا در واژن زندگی می کند. با این حال، هنگامی که رشد زیادی دارد، باعث عفونت قارچی واژن شده، که منجر به خارش، قرمزی، ترشحات سفید واژن و سوزش پس از ادرار کردن می شود.


به دلیل اینکه ماست حاوی پروبیوتیک است، که به رشد باکتری های سالم کمک می کند، هرکس، در هرجا، تصور می کند می تواند قارچ را کم کند. ایده ی جالبی است، اما کار نمی کند.
بهتر است که عفونت قارچی واژن با کرم های ضد قارچی مانند میکونازول که به قارچ ها حمله می کند، درمان شود. هر وقت که احساس بهتری پیدا کردید استفاده از آن را متوقف نکنید. درمان را پایان دهید، وگرنه دوباره برمی گردد.

این پست را چگونه می‌بینید؟ برای شما مفید بود؟ لطفا با نوشتن کامنت در زیر ما را مطلع کنید.  (سیارک)  

مترجم  itrans.ir 

نظرات

۱۳۹۵/۱۲/۲۷Hi BillI wish you a little bit late all the best and many good burgundy. We have our trip to beaune/Nuits next weelPnd.eabko

در ادامه بخوانید...

روش‌های پزشکی برای درمان استئوپروز

در

سازمان تغذیه و داروی ایالات متحده (FDA) چند دارو برای زنان یائسه تصویب کرده است تا به کاهش یا توقف تحلیل استخوان، ساخت استخوان یا کاهش خطر شکستگی کمک کند. این داروها تنها زمانی کارآمد هستند که به طور منظم مصرف شوند. بعلاوه، درمان از طریق هر دارو، خطرهای مشخص و عوارض جانبی نیز دارد.

هورمون درمانی

درمان استروژن پس از یائسگی و درمان ترکیب استروژن پروژسترون

گرچه مورد تایید سازمان غذا و درمان (FDA) برای درمان استئوپروز که یکی از شایع ترین بیماری های زنان است، نمی باشد، اما درمان خوراکی (از راه دهان) و ترنس درمان استروژن که درمان استروژن (ET) نامیده می‌شود و ترکیب استروژن پروژسترون ، هورمون درمانی (HT) نامیده می شود، برای پیشگیری از تحلیل استخوان زنانی که به تازگی یائسه شده اند و عوامل خطر ابتدا به استئوپروز ازجمله تحلیل استخوان یا کوچک شدن اسکلت دارند‌ و پوکی استخوان،  تایید می شود.
مطالعات نشان می دهد که ET، توده استخوانی را افزایش داده و بروز شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، مچ دست و لگن را کاهش می دهد. با این حال به خاطر خطرات طولانی مدت هورمون درمانی (خطرات شناسایی شده در چند سال اخیر توسط انستیتوی فدرال سلامت زنان)، FDA توصیه می کند که زنان ابتدا دیگر داروهای ضد پوکی استخوان را استفاده کنند و هشدار می دهد که هورمون درمانی باید در کمترین دوز برای کوتاه ترین زمان ممکن به کار برده شود.

    رالوکسیفن (اویستا)

    به شکل قرص موجود می باشد. این دارو برای پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توصیه می شود. رالوکسفین اثرات مثبتی شبیه به استروژن روی استخوان دارد اما نه روی پستان یا پوشش داخلی رحم و ممکن است خطر سرطان سینه حاصل از استروژن را تا 65 درصد در هشت سال کاهش دهد. FDA تایید می کند که رالوکسفین خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان مبتلا به استئوپروز و حتی در زنان بدون استئوپروز که بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند، را کاهش می دهد.
    این بخشی از گروه داروهایی است که تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن (SERMها) نامیده می شوند و به نظر می رسد که از تحلیل استخوان در ستون فقرات، لگن و نقاط دیگر بدن پیشگیری نماید. مطالعات نشان می دهد که رالوکسیفن خطر شکستگی ستون فقرات در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد اما هیچ اطلاعاتی وجود ندارد که کاهش خطر هرگونه شکستگی دیگر را تایید نماید. عوارض جانبی احتمالی شامل گرگرفتگی ، لخته شدن خون رگ ها (شبیه به استروژن) و گرفتگی عضلات پا می باشد. این قرص یکبار در روز بهمراه غذا یا بدون آن مصرف شود.

    آلندرونات (فوزاماکس و برندهای دیگر، از جمله ژنتیک)

    از داروهای گروه بیس فسفونات، این دارو مورد تایید FDA مخصوص درمان و پیشگیری از استئوپروز استخوان می باشد. مطالعات نشان می دهد که آلندرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های مربوط به ستون فقرات،‌لگن، مچ دست و دیگر شکستگی ها را تا بالای 50 درصد در هر دو تا چهار سال در زنان مبتلا به استئوپروز کاهش می دهد.
    آلندرونات همچنین برای درمان گلوکوکورتیکوئید ناشی از استئوپروز و درمان استئوپروز در مردان تایید شده است. قرص های آلندرونات بایستی با معده خالی در صبح و با هشت اونس آب در حداقل 30 دقیقه قبل از اولین وعده غذایی، نوشیدنی یا داروی روزانه مصرف شود. برای به حداقل رساندن اثرات جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، حداقل ۳۰ دقیقه بعد از مصرف این دارو راست بایستید. آلندرونات را می توان روزانه و یا بعنوان یک رژیم دارویی هفتگی مصررف کرد.
    آلندرونات همچنین به صورت قرص 2.800 یا 5.600 IU از ویتامین D3 که فوزاماکس پلاس دی نامیده می شود، نیز موجود می باشد.

    ریزدرونات (یا آکتونل، آتلویا)

    نوع دیگری از داروی بیس فسفونات است که برای درمان و پیشگیری از استئوپروز در زنان پس از یائسگی و برای پیشگیری و درمان استئوپروز ناشی از گلوکوکورتیکوئید در زنان و مردان توصیه می شود. این می تواند یک بار در روز، یک بار در هفته یا یک بار در ماه مصرف شود. ریزیدرونات همراه با کلسیم نیز موجود می باشد. مطالعات نشان می دهد که ریزیدرونات، توده استخوانی را افزایش داده و خطر شکستگی های ستون فقرات، مچ دست، ران و دیگر شکستگی‌ها در زنان مبتلا به استئوپروز را کاهش می دهد. آن را با معده خالی در صبح با هشت اونس آب، به مدت 30 دقیقه قبل از خوردن یا نوشیدن مصرف نمایید. برای حداقل کردن عوارض جانبی که می تواند شامل سوزش معده یا سوزش مری باشد، به مدت حداقل 30 دقیقه بعد از مصرف راست بماند. هرگونه ویتامین، کلسیوم و آنتی اکسیدانها را حداقل 30 دقیقه بعد از رزیدرونات مصرف کنید.

    ایباندرونات (Boniva)

    بیس فسفونات دیگری است که توسط FDA جهت پیشگیری و درمان استئوپروز در زنان یائسه توسعه داده شده است. بروز شکستگی‌های مهره را تا حدود 50 درصد کاهش داده و تراکم مواد معدنی استخوان در کل اسکلت را افزایش می‌دهد. همچنین ایباندرونات در زنانی که به تازگی یائسه شده‌اند، از تحلیل استخوانی پیشگیری می کند اما فقط در افرادی که هنوز به استئوپروز مبتلا نشده‌اند. ایباندرونات بایستی یکبار در ماه با معده خالی اول صبح با هشت اونس آب (نه مایع دیگر) حداقل 60 دقیقه قبل از هرگونه خوراکی یا نوشیدنی مصرف گردد. بیماران بایستی به مدت حداقل یک ساعت بعد از مصرف این دارو، راست بمانند. همچنین ایباندرونات می تواند به صورت داخل وریدی هر سه ماه یکبار استفاده گردد.

    زولدرونیک اسید (Reclast)

    در سال 2007، برای درمان استئوپروز بعد از یائسگی، زولدرونیک اسید با تزریق یکبار در ماه آزمایش شد و در سال 2009 مجوز آن تصویب گردید تا برای پیشگیری از بروز استئوپروز در زنان بعد از یائسگی با توده کم استخوانی نیز استفاده شود. Reclast داروی بیس فسفونات دیگری است که روی تقویت استخوانها و حفاظت در برابر شکستگی‌های ناشی از استئوپروز از جمله ستون فقرات و لگن بکار می‌رود. در یک پروژه عظیم، زولدرونیک اسید خطر شکستگی های لگن را تا 41 درصد و شکستگی‌های ستون فقرات را تا 70 درصد کاهش داد. Reclast تنها یکبار در سال یا یکبار در دو سال (بسته به تشخیص) به صورت 15 دقیقه تزریق داخل وریدی انجام می‌شود. عوارض جانبی شامل تب گذرا، درد عضلانی، درد استخوانی یا مفصلی، علائمی شبیه به سرماخوردگی و سردرد دارد. معمولا بروز چنین علائمی در سه روز اول دریافت Reclast شروع می شود و معمولا در عرض سه تا چهار روز برطرف می‌گردد.

    کلسی تونین (میاکلسیک و فورتیکال)

    این برای درمان استئوپروز در زنانی که پنج سال از یائسه شدن آنها می گذرد و نمی توانند استروژن درمانی را تحمل کنند، تایید شده است. مطالعات نشان می دهند که این دارو به آرام شدن تحلیل استخوانی، افزایش تراکم استخوانی ستون فقرات کمک می کند و می تواند درد شکستگی را کاهش دهد. از آنجایی که کلسی تونین یک پروتئین است، نمی تواند به صورت خوراکی مصرف گردد، بنابراین به صورت اسپری بینی یا در برخی موارد، به صورت تزریق می باشد. عوارض جانبی احتمالی آن شامل سوزش و التهاب بینی، خون دماغه، سردرد و کمردرد می‌باشد. کلسی تونین تزریقی ممکن است واکنش آلرژیک و فلاشینگ صورت و دستها، ادرار مکرر، تهوع و خارش پوست بهمراه داشته باشد. کلسی تونین برای استئوپروز به قدر سایر داروها قوی نیست بنابراین معمولا برای افرادی که نمی توانند از داروهای دیگر استفاده کنند، بکار می رود. (سیارک)

    تری پاراتاید (فورتئو)

    نوعی از هورمون پاراتیروئید و اولین دارویی است که به جای کاهش از کارافتادگی استخوان، تشکیل استخوان را تحریک می کند. این برای زنان بعد از یائسگی و برای مردانی که در خطر بالای شکستگی قرار دارند، تایید شده است. این تراکم استخوانی را افزایش و شکستگی‌های ستون فقرات و دیگر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. این دارو یک بار در روز تزریق می شود (به مدت بیش از 24 ماه). عوارض جانبی آن می تواند شامل تهوع، سرگیجه و گرفتگی عضلات پاها باشد.

    دنوزوماب (پرولیا)

    این درمان تزریقی که در سال 2010 توسط FDA تایید شده است، یک آنتی بادی مونوکلونال کاملا انسانی است. این گزینه دیگری برای زنان بعد از یائسگی مبتلا به استئوپروز که در خطر بالایی از شکستگی قرار دارند، مهیا می سازد. این به کار می رود تا تحلیل استخوانی را کاهش داده و توده استخوانی و طول آن را افزایش ‌دهد. همچنین خطر شکستگی‌های مربوط به ستون فقرات، لگن و سایر شکستگی‌ها را کاهش می دهد. تزریق آن هر شش ماه یکبار توصیه می شود. عوارض جانبی می تواند شامل درد پشت، درد در اندام، درد عضلانی، کلسترول بالا و عفونت مثانه باشد. عوارض جانبی جدی شامل میزان کلسیم بالا در خون، عفونت‌های جدی و واکنش‌های پوستی از جمله درماتیت، خارش و اگزما می‌باشد. (سیارک)
    در مورد داروهای ضد پوکی استخوان، به ویژه بیس فسفونات‌ها و دنوزوماب مرتبط با استئونکروز فک (ONJ) و شکستگی‌های غیرمعمولی استخوان ران نگرانی‌هایی وجود دارد. برخی از گزارش‌ها، در مورد افراد مبتلا به استئوپروز که برای مدت زمان طولانی از بیس فسفونات‌ها استفاده می‌کنند، افزایش خطر ابتلا به شکستگی ران را نشان می دهد. همچنین FDA درباره چسباندن برچسب‌های اخطار و استفاده محتاطانه برای تمامی داروهای بیس فسفونات که جهت پیشگیری و درمان استئوپروز و برای دنوزوماب تایید شده است، هشدار داده است. گاها قبل از اینکه هرگونه شکستگی غیرمعمولی اتفاق افتاده باشد امکان دارد در ران علائم درد دیده شود؛ در صورتی که از داروی استئوپروز به مدت چند سال است که استفاده می کنید و در باسن یا ران خود احساس کشیدگی یا درد می کنید با متخصص مراقبت‌های بهداشتی تماس حاصل فرمایید.
    از آنجایی که بیس فسفونات ها در استخوان انباشته می شوند، امکان دارد برخی از بیمارانی که از این داروها استفاده کرده اند، بعد از 5 تا 10 سال درمان با بیس فسفونات، از آنها «ترک موقت دارو» خواسته شود. مهم است بدانیم که ONJ و شکستگی‌های معمولی، به ندرت اتفاق می افتند و اینکه خطر شکستگی لگن معمولی تهدید بسیار جدی برای زنان مبتلا به استئوپروز می باشد. درباره مزایا و خطرات استفاده از داروهای استئوپروز با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود گفتگو کرده و با در نظر گرفتن سابقه سلامتی خود، درباره اینکه چه درمان و گزینه های پیشگیرانه‌ای برای شما بهترین گزینه است، مشورت نمایید.

    جلوگیری از افتادن و زمین خوردن مهم است

    در افراد بالای 60 سالگی، افتادن یکی از شایع‌ترین علل شکستگی لگن، مچ دست و مهره می باشد. خطرات محیطی از جمله طبقه‌های لغزنده، یا موکت سست می تواند خطر افتادن را افزایش دهد. مسائل فیزیکی از جمله مشکلات بینایی و/یا مشکلات تعادلی، بیماری‌های مزمن که عملکرد ذهنی یا فیزیکی را مختل می نمایند، و داروهای معینی نیز ممکن است شما را در معرض خطر قرار دهد. (سیارک)
    جهت کمک به از بین بردن عوامل محیطی که ممکن است منجر به افتادن شود را تغییر دهید:
    در داخل خانه: سطوح کف را صاف نگه دارید اما نه لغزنده، درهم ریختگی و سیم‌های رها شده را جمع آوری کنید؛ حتی در منزل هم از کفش‌های پاشنه کوتاه و ساپورتیو استفاده کنید، از راه رفتن با جوراب، جوراب ساق بلند یا دمپایی خودداری کنید؛ اطمینان حاصل کنید که پله ها نور کافی دارند و اینکه در هر دو طرف دارای نرده می باشد؛ بر روی دیوارهای حمام نزدیک به وان، دوش و دستشویی دستگیره نصب کنید. و از حصیر لاستیکی در دوش یا وان استفاده کنید.
    خارج از منزل: در صورت لزوم، از عصا یا واکر استفاده کنید، برای کشش از کفش های کف لاستیکی استفاده کنید، زمانی که پیاده‌روها لغزنده است، روی چمن راه بروید؛ در کف های زیاد جلا داده شده که وقتی مرطوب هستند صیقلی می باشند، با احتیاط راه بروید. در حد امکان از رانر پلاستیک یا فرش استفاده کنید. برخی از زنان مسن که احتمال افتادن و شکستگی لگن در آنها بیشتر است امکان دارد بخواهند تا از محافظ ران استفاده کنند. این محفظها پوشش‌هایی نازک هستند که می توانند از زیر لباس پوشیده شوند.
    برنامه های تقویت عضلانی و بازآموزی تعادل نیز در پیشگیری از افتادن موثر می باشند.

     پست های مرتبط:

    استراتژی ورزشی برای پیشگیری از استئوپروز

    پرسش و پاسخ در مورد پوکی استخوان

    درمان استئوپروز یا پوکی استخوان

    تشخیص استئوپروز یا پوکی استخوان

    استئوپروز یا پوکی استخوان

    بررسی اجمالی پوکی استخوان ارثی

    علائم پوکی استخوان و راه های تشخیص

    پیشگیری از سقوط در مردان و زنان مبتلا به پوکی استخوان

    بررسی اجمالی پوکی استخوان

    این پست را چگونه می‌بینید؟ آیا شما یا کسی از نزدیکانتان از دارو های بالا استفاده می کند؟ لطفا اثرات آن داروها را به اشتراک بگذارید. (سیارک)  

    مترجم  itrans.ir

    نظرات

    در ادامه بخوانید...