افرادی که با ایده هایی خلاقانه میلیونر شدند بخش دوم
محمد رضا عاشوری
به وسیله ایده ساخت عینک های مخصوص سگ ها و فروش آن ها
رونی دی لولوُ کسی بود که این ایده خلاقانه را پیاده کرد. روزی رونی در حال بازی با سگش بود و در این بازی اقدام به پرتاب کردن شیئی می کرد و سگش آن را می گرفت و پس از چند پرتاب، رونی مشاهده کرد که برای اولین بار سگش قادر به گرفتن یکی از این پرتاب ها نشد و این اتفاقی بود که تا آن زمان رونی تجربه نکرده بود. رونی پس از مدتی فکر کردن به این نتیجه رسید که سگش هنگامی که قصد گرفتن شیء را داشته است، نور خورشید به چشمش تابیده و او قادر به تشخیص دقیق محل حرکت آن شیء نشده است. پس از آن بود که رونی اقدام به طراحی و ساخت عنیکی به خصوص برای سگ ها کرد که اکنون با نام «Doggles» (عینک به انگلیسی می شود goggles و ترکیب آن با نام سگ به انگلیسی (dog) می شود doggles) شناخته می شود. پس از آن بود که متخصصان دام پزشک و نیز بسیاری دیگر از افرادی که حیوان خانگی شان سگ بود، به مرور شروع به استفاده از این عینک های به خصوص کردند. بنا به آخرین آماری که در این خصوص به دست رسیده است، در حال حاضر، سالانه چیزی به ارزش سه میلیون دلار از این عینک ها به فروش می رسد. فروشی که حق انحصاری آن به رونی لولوُ تعلق دارد.
ریچارد جیمز که حرفه مهندسی کشتی های دریایی دارد، روزی در حال فنر هایی بود که برای حفظ تعادل کشتی ها مورد استفاده قرار می گیرند و به طور تصادفی یکی از این فنر های بزرگ از دست می افتد و او مشاهده می کند که این فنر بزرگ، به شکل قابل توجهی باز شده و بخشی از اتاقک کشتی را به خود اختصاص می دهد. این اتفاق باعث می شود که ایده خلاقانه ساخت یک اسباب بازی فنر مانند که کودکان قادر به باز و بسته کردن آن باشند، به ذهن ریچارد جیمز برسد و طولی نمی کشد که تقریباً در قفسه های تمامی اسباب فروشی ها، یکی از این فنر های ساخت جیمز مشاهده می شود. در حقیقت تنها هجده ماه پس از این اتفاق بود که اسباب بازی فنر مانند جیمز، میان همه از محبوبیت به خصوصی برخوردار شد و فروش بسیار خوب آن آغاز شد.
با پخش تبلیغ برای اسباب بازی ها
اِوان (Evan) نام شخصی است که بنا به اطلاعاتی که در خصوص او داریم، تا کنون بیش از یک میلیون دلار از کانالی که در یوتیوب دارد، کسب درآمد کرده است. البته در حال حاضر اشخاصی که در یوتیوب کانال داشته و تماشاگران زیادی دارند کم نیست؛ تماشای کلیپ های آن ها در یوتیوب، باعث می شود که شرکت های تجاری اقدام به تبلیغ محصولات خود در کانال های آن ها کرده و به این وسیله درآمدی نصیب این افرادی می شود که کلیپ های پر بازدیدی در یوتیوب دارند. دنیل میدلتون و جردن مارون برای نمونه دو نفر از این اشخاص هستند که میلیون ها دلار تا کنون از این طریق کسب درآمد کرده اند. البته جردن و دنیل، هر دو وارد دومین دهه از زندگی خود شده اند و نکته جالب توجه در خصوص اِوان این است که نه سال بیشتر ندارد.
به وسیله کمک کردن به افراد برای گفتن «یوُ» به دوستانشان
البته راه اندازی برنامه یا اپلیکیشنی که کاربرد جمعی داشته و به عنوان پلتفرمی در شبکه های اجتماعی شناخته شود، یکی از راه هایی است که اگر با موفقیت همراه شود، مطمئنا میلیون ها دلار سود برای سازنده یا سازندگان آن به همراه خواهد داشت. شاید حتی لازم به ذکر نباشد که سازندگان برنامه های مطرحی چون اینستاگرام، اسنپ چت، توئیتر و البته فیسبوک، در حال حاضر از ثروتمندترین افراد روی کره زمین هستند. اما یک اپلیکیشن دیگر هم در زمینه ارتباط جمعی وجود دارد که به احتمال بسیار زیاد، حتی نام آن را هم نشنیده اید؛ نام این اپلیکیشن، یوُ است. کارکرد این اپلیکیشن بسیار ساده است و به هیچ وجه امکانات سایر برنامه های و اپلیکیشن های مربوط به شبکه های اجتماعی را ندارد. در حقیقت زمانی که این اپلیکیشن را دانلود می کردید، این امکان وجود داشت که با لمس کردن دکمه ای روی صفحه موبال خود، پیامِ یوُ (Yo) را برای دوست خود ارسال کنید. البته این مسئله تنها در صورتی امکان داشت که دوست شما نیز این اپلیکیشن را روی دستگاه تلفن هوشمند خود نصب کرده بوده باشد. و این تمام کاری بود که به وسیله این اپلیکیشن می شد انجام داد. البته طولی نکشید که فروش این اپلیکیشن به طور کلی متوقف شد، با این حال، در همان مدت کوتاهی که توسط افراد قابل خریدن بود، توانست سودی بالغ بر یک میلیون دلار عاید سازنده اش، اُر آربل کند.
به وسیله مطرح کردن ایده ای خلاقانه در تهیه دسر
در این مسئله شکی نیست که تقریباً همه به خوردن بستنی علاقه دارند، اما نکته ای که وجود دارد این است که برخی به واسطه رژیم غذایی و یا بیماری هایی چون دیابت، قادر به این کار نیستند و باید کمی مراعات کنند. در سال 1980 بود که این مسئله توجه جوانی به نام دیوید مینتز را به خود جلب کرد. دیوید مینتز به این فکر افتاد که به جای استفاده از ترکیبات رایج در بستنی ها، به وسیله توفو (توفو یا پنیر لوبیا، غذایی است که از فرایند بستن شیر سویا به دست می‌آید) بستنی تهیه کند تا به این طریق افراد دیگری هم که تا آن زمان قادر به خوردن این دسر خوشمزه نبوده اند، بتوانند از آن بهره بگیرند. نکته ای که در خصوص این بستنی های دیوید وجود داشت، این بود که از نظر طعم و ظاهر، تقریباً هیچ تفاوتی با بستنی هایی که از شیر گاو درست می شدند نداشت و به همین خاطر بود که به سرعت از محبوبیت بالایی برخوردار شدند. البته این را هم نباید نادیده گرفت که در آن زمان (در سال 1980) تهیه و مصرف غذاهای رژیمی، به گونه ای که امروزه شاهد آن هستیم، وجود نداشت و ایده دیوید یک ایده کاملاً خلاقانه به شمار می رفت و شاید بتوان گفت که همین مسئله باعث شد تا مردم استقبال خوبی از این خوراکی دیوید داشته باشند.
به وسیله فروش رازها
«رازها بهایی هستند که برای افزایش صمیمیت باید پرداخت کنیم.»، این جمله ای است که سایتی به نام Post Secret را به طور مختصری تعریف می کند. در حقیقت این سایت به این منظور طراحی و ساخته شده است که افرادی که علاقه مند هستند، وارد آن شده و عمیق ترین و حتی بدترین رازهای خود را که شاید در گفتگو با دیگران به هیچ عنوان حاضر به فاش کردن آن ها نباشند، در معرض دید سایر بازدید کنندگان سایت بگذارند. فرانک وارن، شخصی است که این ایده خلاقانه را پیاده سازی کرد و در حال حاضر، بیشتر وقت خود را صرف مطالعه پست هایی می کند که افراد مختلف بر روی سایتش می گذارند و در نهایت در یک شنبه هر هفته، اقدام به قرار دادن ده رازی در سایت خود می کند که به نظرش بهترین های آن هفته به خصوص بوده اند. این فعالیتی است که فرانک از سال 2005 تا کنون مشغول به انجام دادن آن است. نکته جالب توجه این است که فرانک برای تبلیغاتی که در سایت خود انجام می دهد، هیچ هزینه ای دریافت نمی کند و درآمد اصلی او مربوط به یک سری کتاب می شود. در حقیقت فرانک، طی سالیان فعالیتش، مجموعه کاملی از این رازها تهیه کرد و در غالب کتاب آن ها را به فروش رساند. کتاب هایی که با فروش بسیار خوبی همراه بوده و میلیون ها دلار نصیب فرانک کردند.
شاید این یکی از بهترین شیوه های کسب درآمدی باشد که بتوان راجع به آن فکر کرد. البته کوروُ تاکاسومی، تنها راجع به آن فکر نمی کند و این ایده ای است که توسط او عملی شده است. کوروُ، در تیم بین المللی DOTA 2 (یک بازی استراتژیک بسیار شناخته شده که تنها قابلیت بازی در بخش چند نفره در آن وجود دارد) کشور آلمان بازی می کند و یکی از بهترین بازیکنان این تیم است و توانسته تا کنون چیزی حدود سه و نیم میلیون دلار از این طریق کسب درآمد کند. کوروُ در سال 2017 به تنهایی قادر به جمع آوری چیزی حدود 2.4 میلیون دلار از این طریق بوده است. علاوه بر شرکت در مسابقات گوناگون که در آن ها به طور معمول جایزه قابل توجهی برای تیم برنده در نظر گرفته می شود، افرادی چون کوروُ، در یوتیوب و دیگر کانال های اشتراک گذاری فایل های تصویری، صفحه بسیار پربازدیدی دارند و مردم نقاط مختلف دنیا، قادر خواهند بود انجام دادن بازی این گونه افراد را مشاهده کرده و از آن لذت ببرند. علاوه بر درآمدی که به طور معمول این افراد از تبلیغاتی که برای محصولات و شرکت های مختلف انجام می دهند، به دست می آورند، تماشاگران کلیپ هایشان نیز اگر تمایل داشته باشند، قادر به ارسال مبلغی برای آن ها خواند بود که معمولاً تعداد این افراد هم کم نیستند.
به وسیله انجام سفرهای اکتشافی به دنبال گنج
با خواندن این مطلب متوجه خواهید شد که سفرهای اکتشافی ای که در جستجوی گنج و وسایل گران قیمت انجام می شود، تنها روی پرده های سینما و در فیلم های گوناگون قابل مشاهده نخواهد بود و در دنیای واقعی نیز می توان چنین سفرهایی را تصور کرد. مِل فیشر، شخصی بود که ده ها سال از زندگی خود را صرف جستجو به دنبال گنج کرد. فیشر، برای این منظور تجهیزات قواصی تهیه کرده و در آب های نقاط مختلف فلوریدا، به آب می زد و تا جای ممکن همه جا را به خوبی جستجو می کرد. در نهایت این تلاش ها و جستجو های فیشر در روزی که توانست یک کشتیِ متعلق به دوران های گذشته را پیدا کند، نتیجه داد. این کشتی در حقیقت «سنورا دِ آتُچا» نام داشت و متعلق به اسپانیایی ها بوده است. فیشر توانست مقدار زیادی جواهرات و فلزات ارزشمند در آن پیدا کند که مجموعاً چیزی حدود چهارصد و پنجاه دلار ارزش داشتند. پس از آن البته فرمانداری فلوریدا، اقدام به دریافت این جواهرات و فلزات گران قیمت کرد و همین مسئله باعث شد که فیشر، مسئله را پیگرد قانونی کند. در نهایت هم فیشر توانست پرونده این مسئله را به دادگاه عالیِ ایالات متحده آمریکا برساند و قاضیان این دادگاه، رأی به تعلق گرفتن سه چهارم از کل ارزش این جواهرات و فلزات به خود فیشر دادند. سال ها بعد موزه ای احداث شد که نام آن موزه مِل فیشر است و در حال حاضر تمامی آن چه روزگاری فیشر پیدا کرد و در دادگاه به او تعلق گرفت، در آن قابل مشاهده است.
به وسیله بازیافت کردن
زانگ یینگ چهارمین زن ثروتمندی است که در چین زندگی می کند و سرمایه ای که در حال حاضر در اختیار دارد، به رقمی بالغ بر 1.1 میلیارد دلار می رسد. سرمایه ای که حتی در میان ثروتمندان جهان نیز او را شناخته شده کرده است. جالب است بدانید که زانگ تمامی این سرمایه هنگفت را با بازیافت کردن فراهم کرده است. همان گونه که می دانید، کشور چین در حال حاضر در عرصه صادرات محصولات خود به کشورهای مختلف جهان، در میان قدرت های صنعتی جهان، پیشتاز است. مطمئناً برای ارسال این محصولات به کشور های دیگر به تعداد بسیار زیادی جعبه ها و کارتون های مقوایی احتیاج خواهد شد. جنس کاغذ و یا مقوایی که برای بسته بندی این محصولات استفاده می شود خیلی خوب نیست و به واسطه تعداد زیاد محصولات، مجبور به استفاده از کاغذ و مقوایی هستند که کیفیت چندان بالایی نداشته باشد. این مسئله باعث شد که ایده ای به ذهن زانگ برسد؛ او اقدام به خرید آن دسته از کاغذ و مقواهایی کرد که در فرایند بازیافت محصولات به دست آمده بودند و با فراهم کردن سرمایه ای کوچک، اقدام به ساخت جعبه های گوناگون کاغذی و مقوایی از آن ها کرد. فعالیتی که توانست به زودی برایش سودی میلیارد دلاری به همراه داشته باشد.
میلیونر شدن به وسیله پرتاب کردن تاس
جوآن گینثر شخصی است که تا کنون قادر به برنده شدن جایزه در چهار مسابقه لاتاری بوده است و مجموعاً سرمایه بالغ بر بیست و یک میلیون دلار از این بازی ها نصیبش شده است. ممکن است که جوآن نیز همانند شخصی که در بخش اول همین مقاله عنوان کردیم، برنامه ای به خصوص برای افزایش احتمال پیروزی هایش تدارک دیده بوده باشد، با این وجود به همان اندازه هم امکان دارد که این پیروزی ها کاملاً تصادفی و شانسی بوده باشند، چون زمانی که از او در خصوص استراتژی احتمالی اش برای برنده شدن جایزه لاتاری سؤال شد پاسخ قطعی و مشخصی به مصاحبه کنندگانش نداد و همین مسئله است که احتمال تصادفی بودن پیروزی های جوآن را افزایش می دهد.
به وسیله جمع آوری قوطی های فلزی
کارت دوگرمن شخصی بود که اقدام به جمع آوری قوطی های فلزی ای می کرد که دور ریز دیگر اشخاص بودند و با استفاده از آن ها توانست سرمایه کوچکی فراهم کرده و سپس در بازار سهام سرمایه گذاری کند. در حقیقت کار اصلی کارت دوگرمن این بود که این قوطی های دور ریخته شده توسط مردم را جمع آوری می کرد و سپس اقدام به فروختن آن ها به کارخانه های بازیافت محصولات مختلف می کرد. پس از مرگ وی مشخص شد که چیزی حدود یک و نیم میلیون دلار درآمدی بوده که از این کار نصیب کارت دوگرمن شده است و این سرمایه به افراد خانواده اش تعلق گرفت. البته بنا به اطلاعاتی که در خصوص کارت به دست رسیده است، این سرمایه تنها محدود به درآمد حاصل از فروش قوطی های فلزی نشده و کارت پس از این که سرمایه کوچکی برای خود فراهم کرده است، اقدام به سرمایه گذاری در بازار سهام نموده و به این طریق توانسته بوده درآمد بیشتری داشته باشد.ترجمه itrans.ir
نظرات
برای ارسال نظر باید وارد حساب کاربری شوید.
ورود یا ثبت نام
افرادی که با ایده هایی خلاقانه میلیونر شدند بخش دوم
با خواندن این مطلب متوجه خواهید شد که سفرهای اکتشافی ای که در جستجوی گنج و وسایل گران قیمت انجام می شود، تنها روی پرده های سینما و در فیلم های گوناگون قابل مشاهده نخواهد بود و در دنیای واقعی نیز می توان چنین سفرهایی را تصور کرد.
